علیزاده, سیده معصومه, آهنگران, محمد رسول. (1397). متدولوژی ویتگنشتاین در خصلت غیر شناختی زبان دینی. , 15(4), 771-792. doi: 10.22059/jpht.2019.253323.1005549
سیده معصومه علیزاده; محمد رسول آهنگران. "متدولوژی ویتگنشتاین در خصلت غیر شناختی زبان دینی". , 15, 4, 1397, 771-792. doi: 10.22059/jpht.2019.253323.1005549
علیزاده, سیده معصومه, آهنگران, محمد رسول. (1397). 'متدولوژی ویتگنشتاین در خصلت غیر شناختی زبان دینی', , 15(4), pp. 771-792. doi: 10.22059/jpht.2019.253323.1005549
علیزاده, سیده معصومه, آهنگران, محمد رسول. متدولوژی ویتگنشتاین در خصلت غیر شناختی زبان دینی. , 1397; 15(4): 771-792. doi: 10.22059/jpht.2019.253323.1005549
1عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد، واحد تهران شمال، تهران، ایران
2استاد دانشگاه تهران، پردیس فارابی، قم، ایران
چکیده
مقالۀ پیشرو با تعریف ایمان و ایمان گرایی مؤمنان (مسلمان، مسیحی و یهودی) و تقسیم آن به حاد و معتدل و بررسی رابطۀ ایمانگرایی و شکاکیت، به تحلیل دینگرایی ویتگنشتاین پرداخته است. نگاه دینی ویتگنشتاین بر خصلت غیرشناختی زبان دینی اذعان دارد و در عین حال باورهای دینی را اغلب بیدلیل میداند. فلاسفهای که بهنوعی تحت تأثیر افکار وی قرار گرفتهاند، با عنایت به درستی تفسیر ایمانگرایانه یا زبان دینی ویتگنشتاین، دربارۀ ناواقعگرا بودن وی تردید دارند. بهمنظور سهولت، ایمانگرایی ویتگنشتاینی را در سه نکته خلاصه میکنیم: 1. بیدلیل بودن باورهای دینی؛ 2. تفسیر غیرشناختی از آنها و 3. تفسیر ناواقعگرایانه از دین.
The Method Applied by Wittgenstein to the Non-Cognitive Quality of Religious Language
نویسندگان [English]
Masoumeh Alizadeh1؛ Mohammad Rasool Ahangaran2
1Faculty Member of Islamic Azad University, Tehran North Branch, Tehran, Iran
2Professor, University of Tehran, Farabi Campus, Qom, Iran
چکیده [English]
Defining faith and fideism of the Faithful (Muslim, Chistian, and Jew) and dividing fideism into extreme and moderate along with the investigation of the fideism and skepticism, The article at hand sets out to analyze Wittgenstein's fideism. Wittgenstein's religious view emphasizes the non-cognitive quality of religious language and at the same time, considers religious beliefs to be mostly uncaused. Due to the accuracy of his fedeist interpretations or his religious language, the philosophers who somehow have been affected by him doubt the belief that he has been an unrealist. Because of the convenience concerns, we summerize Wittgenstein's fedeism in three points: uncausedness of religious beliefs, non-cognitive interpreation of them, and unrealistic interpretation of religion.
کلیدواژهها [English]
Extreme and moderate fideism, Religious language, Wittgenstein
مراجع
آلستون، ویلیام پی (1380). دشنامزدایی از بازی زبان دینی، تهران، مجلۀ حوزه و دانشگاه.
ـــــــــــ (1375). زبان دین، ترجمۀ سعید عدالتنژاد، مجلۀ حوزه و دانشگاهۀ شمارۀ ۸.
آملی لاریجانی، صادق (1377). زبان دین و زبان علم ویتگنشتاین، مجلۀ حوزه و دانشگاه، شمارۀ ۱۶ و ۱۷.
آنسکوم. جی. ای. ام (1349). مقدمهای بر تراکتاتوس، ترجمۀ همایون کاکاسلطانی، تهران: نشر گام نو.
آهنگران، محمد رسول (1395). عقلانیت و علم معیار تمایز معنویت در اسلام از معنویت در سایر مکاتب، فصلنامۀ علم و دین، دورۀ 7، شمارۀ 13.
احمدی، بابک (1385). تردید، تهران: نشر مرکز.
استیور، دان (1384). ایمانگرایی و فلسفۀ ویتگنشتاین، ترجمه و نقد ابوالفضل ساجدی، قبسات، شمارۀ ۳۵، بهار.