پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,532 |
| تعداد مقالات | 70,500 |
| تعداد مشاهده مقاله | 124,085,225 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,189,194 |
تکه‌پارگی، مونوریل و حیات شهری در کرمانشاه | ||
| پژوهش‌های انسان‌شناسی ایران | ||
| مقاله 6، دوره 8، شماره 1 - شماره پیاپی 15، خرداد 1397، صفحه 119-141 اصل مقاله (873.1 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/ijar.2018.70511 | ||
| نویسنده | ||
| سیاوش قلی‌پور* | ||
| استادیار گروه جامعه‌شناسی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران. | ||
| چکیده | ||
| این مقاله به دنبال بررسی پیامدهای اجتماعی و فرهنگی مونوریل بر حیات شهری کرمانشاه است. رویکرد نظری مقاله مبتنی بر آراء میشل دوسرتو درباب استراتژی شهرسازان و تاکتیک‌های مردم در زندگی روزمره است. شهرسازان با رویکردی از بالا و انتزاعی به مداخله در شهر می‌پردازند. مردم نیز از طریق کنش‌های زندگی روزمره و حکایت‌های فضایی، شهر را برای خود قابل‌سکونت می‌کنند. روش پژوهش در این مقاله مردم‌نگاری است و از مشاهده و مصاحبۀ عمیق برای گردآوری اطلاعات استفاده شده است. یافته‌ها نشان می‌دهند که کرمانشاه شهری تکه‌پاره و چندفرهنگی است که نیازمند فضای عمومی برای همبستگی اجتماعی است. محل احداث مونوریل، کریدور اصلی شهر و فضای عمومی است که نقش برجسته‌ای در جامعه چند فرهنگی کرمانشاه دارد. مونوریل به مثابۀ دیوار سبب تفکیک بیشتر شهر و از بین رفتن فضای عمومی شده است و بخشی از آن را به نامکان تبدیل کرده است. سازه بتونیِ مونوریل کسالت‌بار، بیگانه‌کننده و یکنواخت است و امکان شکل‌گیری تاریخ را غیرممکن ساخته، و با عبور از کنار شکارگاه خسروپرویز و تاقبستان امکان ثبت جهانی آنها را به تعویق انداخته است. با فقیر شدن فضای عمومیِ شهر، مردم به سکنی‌گزینی جمعی پرداخته‌اند؛ تبدیل بزرگراه‌های شرقی و غربی شهر به پارکِ خطی و شکل‌گیری خودانگیختۀ بازارچه دولت‌آباد نمونه بارز این سکنی‌گزینی است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| مونوریل کرمانشاه؛ تکه پارگی؛ نامکان؛ استراتژی؛ تاکتیک؛ سکنی‌گزینی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Fragmentation, Monorail and Urban life in Kermanshah | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Siavash Gholipoor | ||
| Associate Professor, Department of Sociology, University of Razi, Kermanshah, Iran. | ||
| چکیده [English] | ||
| This article seeks to study the social and cultural consequences of Monorail on the urban life of Kermanshah. The theoretical approach is based on Michel De Certeau's theory on strategies and tactics in everyday life. Urban planners have abstract and top-down approach to policy decisions. On the other hand, people make the city habitable for themselves through their everyday actions and spatial narratives. The research method of this article is ethnography and the deep observation and interviewing techniques have been used for gathering data. The findings show that Kermanshah is a fragmented, multicultural city that needs a public space for social solidarity. The place of Monorail construction is the main corridor of the city that as an important public space plays a prominent role in the multicultural society of Kermanshah. Monorail as a wall, has caused more segregation in the city and also it has transformed the main public space of Kermanshah to a non-place. Monorail concrete structure is tedious, alienating and uniform and it has destroyed the history and memories of some districts; as being located next to Khosrow-parviz Hunting Ground and Taq-e Bostan, it has postponed their registration in the World Heritage. As a tactic, people of Kermanshah have chosen some other places as the main public spaces of their city; they have transformed some highways into linear parks and also they have created the market of Dolatabad spontaneously in one of informal settlements of Kermanshah. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Monorail, Fragmentation, non place, Strategy, tactics, Kermanshah, dwelling | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 638 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 641 |
||