تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,501 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,115,364 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,219,456 |
تحلیل تقابل سکون / حرکت در سینمای عباس کیارستمی بر مبنای نظریۀ زیباییشناسی سکون لورا مالوی | ||
نشریه هنرهای زیبا: هنرهای نمایشی و موسیقی | ||
مقاله 8، دوره 24، شماره 1، فروردین 1398، صفحه 79-86 اصل مقاله (732.65 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jfadram.2018.247938.615156 | ||
نویسندگان | ||
اکرم جمشیدی* 1؛ شهاب اسفندیاری2؛ اسماعیل بنی اردلان3 | ||
1گروه پژوهش هنر، دانشکده علوم نظری و مطالعات عالی هنر، دانشگاه هنر تهران، ایران | ||
2استادیار دانشکده سینما و تئاتر دانشگاه هنر تهران | ||
3دانشیار گروه پژوهش هنر، دانشگاه هنر تهران | ||
چکیده | ||
لورا مالوی به عنوان منتقد روش سینمای کلاسیک هالیوود در بازنمایی تصویر زن، لحظۀ توقف زمان در فیلم و ثابت شدن تصویر سینمایی را بسیار مهم میداند. او در کتاب مرگ ۲۴ بار در ثانیه: سکون و تصویر متحرک به تحلیل حضور همزمان و متناقض سکون و حرکت در سینما میپردازد. سینمای عباسکیارستمی مطالعۀ موردی مالوی در این زمینه است و از آن به عنوان سینمای عدم قطعیت یاد میکند. در این پژوهش به این مسأله پرداخته شده است که مالوی چگونه سینمای کیارستمی را به عنوان سینمای تأخیر و سکون معرفی میکند، در حالی که استفاده از نماهایی از اتومبیلِ درحالحرکت ویژگی سبکشناختی سینمای کیارستمی است. روش تحقیق در این پژوهش روش کیفی است و رویکرد اصلی نیز تحلیل روانکاوانه بر مبنای نظریات ژاک لاکان است. نقد روانکاوانۀ لاکانی تحلیل روشهای متجلی شدن امیال ناخودآگاه شخصیت یا نویسنده نیست بلکه تحلیل خود متن و رابطۀ متن باخواننده است. در تحلیل تقابل سکون و حرکت در آثار کیارستمی ، مفاهیم تکرار و بازگشت و تأثیر آنها بر خاطرۀ تماشاگر و همچنین نگاه خیرۀ دوربین بررسی شدهاند. یافتههای پژوهش نشان میدهد که نگاه دوربین کیارستمی در داخل اتومبیل حس اقامتگزیدن در حرکت و در نتیجه حضور چندوجهی در فضا و زمان را به بیننده منتقل میکند. | ||
کلیدواژهها | ||
"لورا مالوی"؛ "عباسکیارستمی"؛ "سکون"؛ "حرکت"؛ "نگاه خیره"؛ "لاکان" | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Laura Mulvey’s Still-Moving Dialectic on the Cinema of Abbas Kiarostami* | ||
نویسندگان [English] | ||
Akram Jamshidi1؛ Shahab Esfandiary2؛ Esmaiiel Bani Ardalan3 | ||
1Department of Art research, Faculty of Advanced studies of Art, Tehran University of Art, Islamic Republic of Iran | ||
2Associate Professor of Critical Theory and Film Studies, Tehran University of Art | ||
3Associate Professor, Department of Art Research, Art University of Tehran | ||
چکیده [English] | ||
Laura Mulvey is best known for her essay Visual Pleasure and Narrative Cinema (1975) that was a significant contribution to Film Theory, Psychoanalysis and Feminism. In the essay, she criticized the role of patriarchy in Hollywood cinema. Mulvey questioned the dominance of Patriarchal gaze in Hollywood Cinema regarding Lacan’s Gaze Theory. She pointed out that the feminine presence in Hollywood movies tends to work in favor of male gaze rather than the flow of the story line. In Death 24 X a second: Stillness and The Moving Image (2006), she moves on from her early essay that focused on the pleasure and relations of power involved in the act of looking, to an interest in the impact of new technologies of spectatorship that allows the viewer to slow down and freeze movement of images. Mulvey states that the conversion of recorded information into a numerical system broke the material connection between the object and image. This connection is the result of the film’s photographic basis and is shared with the medium of photography. Therefore, the relationship between Cinema and Photography comes to the fore. Mulvey confronts the fundamental paradox of cinema that is the emergence of an illusion of movement from the stillness of a series of photographs. This paradox was noted earlier by Jean Epstein as well. But Mulvey presents this paradox through some concepts of psychoanalysis namely Trauma, the Uncanny, and the Real. In addition, she reflects on the dialectic between indexicality in celluloid Cinema and algorithms of digital imaging. Mulvey is the first person to link Abbas Kiarostami’s Cinema to the Lacanian concept of the Real. She explains that Kiarostami’s unrepresented tragic earthquake is the same as the manner of the Real which is invisible, but has a significant presence. She argues that the tragic earthquake which destroyed the village is left intentionally unseen, unrepresented by Kiarostami in the following two films. The lack of any kind of representation leads into a situation where the traumatic event is invisible and unquestionable exactly in the same manner as Lacan describes the order of the Real which is not always accessible to direct experience. In addition, representation of the gaze is considered the result of the style of a filmmaker who is best known as a self-reflexive filmmaker. This article discusses the Cinema of Abbas Kiarostami through a Psychoanalytic perspective based on the contradiction of stillness and movement in Mulvey’s film theory. The main issue to discuss is that how Mulvey considers the cinema of Kiarostami as delaying and immobilizing, while his use of car and consequently movement is a prominent feature of his cinematic style. The result is that Kiarostami’s cars respond to a relational understanding of space in mobility and breaks away from the conventions of representation in which space is considered fixed and consequently carries specific and symbolic meanings. However, the sense of mobility emerged from a wandering car ends up to stillness through repetition and return that affect the spectator’s memory. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
"Laura Mulvey", "Abbas Kiarostami", "Stillness", "movement", "Gaze", "Lacan" | ||
مراجع | ||
هومر، شون (۱۳۸۸)، ژاک لاکان، ترجمۀ محمدعلی جعفری و سید محمد ابراهیم طاهایی، ققنوس، تهران. Balfour, I (2010), Nancy on Film: Regarding Kiarostami, Re- Thinking Representation (with a coda on Claire Denis), Journal of Visual Culture, 9(1), pp.29-43, https://doi.org/10.1177/1470412909354254.
Dibazar, P (2017), Wandering Cars and Extended Presence: Abbas Kiarostami’s Embodied Cinema of Everyday Mobility, New Review of Film and Television Studies, 15(3), pp.299-326, http://dx.doi.org/ 10.1080/17400309.2017.1308156.
Gyenge, Zsolt (2016), Subjects and Objects of the Embodied Gaze: Abbas Kiarostami and the Real of the Individual Perspective, Film and Media Studies, 13(1), pp.127-141, https://doi.org/10.1515/ausfm-2016-0018.
Manlove, T.C (2007), Visual Drive and Cinematic Narrative: Reading Gaze Theory in Lacan, Hitchcock, and Mulvey, Cinema Journal, 46(3), pp.83-108, http://dx.doi.org/10.1353/cj.2007.0025.
Merriman, P (2004), Marc Auge, Non places, and the Geographies of England‘s M1 Motorway, Theory Culture & Society 21, 4(5), pp. 145 -167.
Mulvey, L (2007), Repetition and Return, The Spectator’s Memory in Abbas Kiarostami’s Koker Trilogy, Third Text, 21(1), pp.19-29, http://dx.doi.org/10.1080/09528820601138121.
Mulvey, L (1975), Visual pleasure and Narrative Cinema, Screen, 16(4), 6-18, https://doi.org/10.1007/978-1-349-19798-9_3.
Mulvey, L (2006), Death 24X a Second: Stillness and the Moving Image, ReaKtion, London.
Walsh, Maria (2006), Against Fetishism: The Moving Quiescence of Life 24 Frames a Second, Film Philosophy, 10(2), 1-10, http://www.film-philosophy.com/2006v10n2/walsh.pdf.
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,071 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,139 |