![سامانه نشر مجلات علمی دانشگاه تهران](./data/logo.png)
تعداد نشریات | 162 |
تعداد شمارهها | 6,578 |
تعداد مقالات | 71,072 |
تعداد مشاهده مقاله | 125,684,351 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,913,851 |
سیاستگذاری ارتباطات در عصر شبکه و جنبشهای اجتماعی | ||
سیاستگذاری عمومی | ||
مقاله 7، دوره 5، شماره 1، 1398، صفحه 147-165 اصل مقاله (5.16 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/ppolicy.2019.71579 | ||
نویسنده | ||
عباس مصلی نژاد* | ||
استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران | ||
چکیده | ||
سیاستگذاری ارتباطات مبتنی بر چگونگی پیوند تکنولوژی، قدرت و شبکههای اجتماعی است. شبکههای اجتماعی جدید از قابلیت منحصربهفردی برای سازماندهی جنبشهای اجتماعی برخوردارند. سیاستگذاری ارتباطات مبتنی بر چگونگی درک، تحلیل و مدیریت مؤثر پدیدههای اجتماعی، منطقهای و بینالمللی خواهد بود. در این فرایند، مردم سوژة اصلی نظامهای سیاسی، ساختار اطلاعاتی و ضرورتهای امنیتسازی محسوب میشوند. هر یک از نهادهای یادشده تلاش دارد تا کنترل ادراک را در فضای سوژهیابی اجتماعی انجام دهد. در این مقاله تلاش میشود تا رابطة بین سیاستگذاری ارتباطات، شبکهها و جنبشهای اجتماعی تبیین گردد. بهطبع چنین فرایندی، بخشی از سازوکارهای مربوط به «سیاست فرهنگی» خواهد بود. در این فرایند، رسانهها نقش تعیینکنندهای در سازماندهی افکار عمومی خواهند داشت. شبکهای شدن ساختار اجتماعی زمینههای لازم برای کنش جمعی، کنش مشارکتی و ایجاد رابطهای ارگانیک بین ارکان مختلف نظام سیاسی، اجتماعی و بینالمللی را اجتنابناپذیر میسازد. این فرایند نشان میدهد که در عصر شبکه و جنبشهای اجتماعی، الگوی کنش حکومت، ماهیت دگرگونشونده، تغییریابنده، هویتی و رقابتی پیدا کرده است. پرسش اصلی مقاله آن است که سیاستگذاری ارتباطات در جامعة شبکهای دارای چه ویژگی، کارکرد و پیوندهایی با جنبشهای اجتماعی است؟ فرضیة مقاله آن است که سیاستگذاری ارتباطات در عصر شبکهای تابعی از سیاست فرهنگی، چگونگی کنش شبکهای و جنبشهای اجتماعی خواهد بود. برای تبیین این مقاله از رهیافت ارتباطات و شبکه استفاده میشود. چنین رویکردی، اولینبار توسط «مانوئل کاستلز» مطرح شد. کاستلز در صدد بود تا نشان دهد که جنبشهای اجتماعی حاصل فضای شبکهای بوده و دولتها برای کنترل سیاست و معادلة قدرت، از الگو و سازوکارهای مربوط به سیاستگذاری ارتباطات استفاده میکنند. | ||
کلیدواژهها | ||
سیاستگذاری ارتباطات؛ شبکه؛ جنبشهای اجتماعی؛ رسانه؛ افکار عمومی | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Networking Policy Making and Social Movement | ||
نویسندگان [English] | ||
Abbas Mossallanejad | ||
Full Professor of Faculty of law & Political Science | ||
چکیده [English] | ||
Communication policy is based on how technology, power and social networks connect with cultural policy. New social networks have a unique ability to organize and control social movements. Communication policy-making is based on how effective, social, regional, and international phenomena are understood, analyzed and managed. In this process, people are the main subjects of political systems, information structure and security necessities. Each of these institutions attempts to "control perceptions" in the context of social subjectivity. In this paper, to explain the relationship between communication policy, networks and social movements, such as a process will be part of the "cultural policy" mechanism. In cultural policy, the media will play a decisive role in organizing public opinion. The networking of the social structure provides the necessary grounds for collective action, participatory action, and the creation of an organic link between the various pillars of the political, social and international system. This process shows that in the age of the network and social movements, the pattern of government action would formed its transformative, changing, identity and competitive character. The main question of the paper is related to cultural policy and networking policy making. The question is "Communication policy in a networked society has what kind features, functions, and links with social movements?" The hypothesis is that "Communication policy in the network era is related to functional posture, cultural policy and social movements." The main approach for explain this article is communication and network policy making. Such an approach was first introduced by Manuel Castells. Castells sought to demonstrate that social movements were the result of network space and that governments use communication patterns and mechanisms to control policy and power equivalence. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Communication Policy Making, network, Social movements, Media, Public Opinion | ||
مراجع | ||
1- تاجیک، محمدرضا (1381)، «رسانهها و ثبات سیاسی»، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی. 2- تراسبی، دیوید (1393)، «اقتصاد سیاست فرهنگی»، ترجمة سوسن علائی، تهران: انتشارات سوره مهر. 3- دال، رابرت و بروس استاین بریکنر (1392)، «تحلیل سیاسی مدرن»، ترجمه حمیرا مشیرزاده، تهران: انتشارات فرهنگ جاوید. 4- دانسی، مارسل (1387)، «نشانهشناسی رسانهها»، ترجمه گودرز میرانی و بهزاد دوران، تهران: انتشارات چاپار. 5- دین، هارتلی (1388)، «سیاستگذاری اجتماعی»، ترجمه عبدالله بیچرانلو، تهران: انتشارات پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی. 6- رشیدی، مصطفی و علی راد (1387)، مدل شبکهای حاکمیت و اداره؛ رویکردی جایگزین برای نظام تدوین برنامههای توسعه در ایران، فرایند مدیریت و توسعه، شماره 70، زمستان . 7- فریدمن، جرج (1391)، «صدسال آینده»، ترجمه محمد زهدی گهرپور و مریم دهقانآزاد، تهران: انتشارات زیتون سبز. 8- کاستلز، مانوئل (1394)، «شبکههای خشم و امید؛ جنبشهای اجتماعی در عصر اینترنت»، ترجمة مجتبی قلیپور، چاپ دوم، تهران: نشر مرکز. 9- کومبز، تیموتی و شری هالدی (1392)، «بحران ارتباطات»، ترجمة معاونت آموزش و پژوهش خبرگزاری فارس، جلد دوم، تهران: انتشارات خبرگزاری فارس. 10- گیلبوآ، ایتان (1388)، «ارتباطات جهانی و سیاست خارجی»، ترجمة حسامالدین آشنا و محمدصادق اسماعیلی، تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق (ع). 11- لال، جیمز (1378)، «رسانهها، ارتباطات، فرهنگ؛ رهیافتی جهانی»، ترجمه مجید نکودست، تهران: انتشارات مؤسسه ایران. 12- مورن، مایکل، مارتین رین و روبرت گودین (1393)، «دانشنامه سیاستگذاری عمومی»، تهران: نشر میزان. 13- نش، کیت (1380)، «جامعهشناسی سیاسی معاصر»، ترجمه محمدتقی دلفروز، تهران: نشر کبیر. 14- ویلکن، پیتر (1381)، «اقتصاد سیاسی ارتباطات جهانی و امنیت انسانی»، ترجمه مرتضی بحرانی، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
15- Aaker, D.A. (1996), “Building strong brands”, New York: The Free Press. 16- Abercrombie, N. (1996), “Virtual Society and Society”, Cambridge: Polity Press. 17- Barker, C. (1999), “Virtual Society, Globalization, and cultural identities”, Buckingham: Open University Press. 18- Bauldrillard, J. (1987), “Forget Foucault”, New York: Semiotext. 19- Branston, G. and Stafford, R (1999), “The media student’s book”. London: Routledge. 20- Brown, R.W. (1986), “Social Psychology”, New York: Free Press. 21- Burton, G (2000), “Talking television: an introduction to the study of Virtual Society”, London: Arnold. 22- Foucault, M. (2004), “Truth and Power”, in P. Rabinow and N. Rose (Eds), the Essential Foucault, New York: The New Press. 23- Giddens, Anthony. (1987) “The NationـState and Violence”, Berkeley, Calif: University of California Press. 24- Schmidt, B. C. (2004), “Realism as Tragedy”, Review of International Studies, Vol. 30, No. 3. 25- Sebeok, T.A. (1994), Signs: “an introduction to semiotics”, Toronto: University of Toronto Press. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,463 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,201 |