تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,501 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,111,786 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,215,396 |
شناسایی و اولویتبندی زمینههای توسعه کسبوکارهای سبز در استان گلستان | ||
فصلنامه علمی پژوهشی توسعه کارآفرینی | ||
مقاله 3، دوره 12، شماره 2 - شماره پیاپی 44، شهریور 1398، صفحه 201-219 اصل مقاله (399.59 K) | ||
نوع مقاله: مقالات پژوهشی آمیخته | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jed.2019.281260.653001 | ||
نویسندگان | ||
محمدشریف شریف زاده* 1؛ غلامحسین عبدالله زاده2؛ محمد رهبری3 | ||
1دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان | ||
2عضو هیات علمی- دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان | ||
3اداره کل تعاون کار و رفاه اجتماعی گلستان | ||
چکیده | ||
این تحقیق که به لحاظ هدف، کاربردی است؛ به شیوه کیفی از نوع اکتشافی با هدف شناسایی و اولویتبندی فرصتهای توسعه کسبوکارهای سبز در استان گلستان به انجام رسید. با رویکرد نمونهگیری هدفمند با بهرهگیری از تکنیک گلولهبرفی، 19 نفر از مطلعان کلیدی برای مشارکت در تحقیق برگزیده شدند. در ابتدا، بر مبنای روش گروه کانونی به شناسایی زمینهها و ملاحظات کلیدی برای توسعه کسبوکار سبز پرداخته شد؛ سپس با انجام تحلیل سلسلهمراتبی به اولویتبندی زمینههای شناسایی شده طبق معیارهای چندگانه اقدام شد. ابزار تحقیق در مرحله اول، مصاحبه گروهی نیمهساختارمند و در مرحله دوم پرسشنامه محققساخته بود. بر اساس یافتههای این تحقیق، 28 زمینه دارای فرصت توسعه کسبوکارهای سبز در استان گلستان شناسایی شد. علاوه بر این، به منظور ارزیابی چندجانبه و واقعبینانه فرصتهای شناسایی شده، هفت معیار کلیدی برای سرمایهگذاری در توسعه کسبوکارهای سبز در استان به ترتیب اولویت زیر شناسایی شد: (۱) سبزینگی (سازگاری با محیط زیست)، (۲) امکانپذیری فنی و تخصصی، (۳) امکانپذیری اقتصادی، (۴) امکانپذیری بازار، (۵) امکانپذیری اجتماعی، (۶) تطابق آمایشی (ظرفیتها و منابع طبیعی)، و (۷) اشتغالپذیری. بر اساس این معیارها، سه حوزه دارای اولویت بالا برای توسعه کسبوکارهای سبز در استان گلستان عبارتند از: صنایع دستی، کشاورزی ارگانیک و گردشگری با تاکید بر بومگردی. | ||
کلیدواژهها | ||
استان گلستان؛ اقتصاد سبز؛ کارآفرینی سبز؛ کسبوکارهای سبز | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Identification and Prioritization of Green Enterprise Development Areas in Golestan Province | ||
نویسندگان [English] | ||
Gholamhossein Abdollahzadeh2؛ Mohammad rahbari3؛ | ||
2Gorgan university of Agricultural Sciences and Natural Resources | ||
3cooperatives, labour and social welfare administration, Golestan Province | ||
چکیده [English] | ||
This applied research, using exploratory mixed method design, was conducted to identify and prioritize green enterprise development opportunities in Golestan province. By purposeful sampling approach, using snowball technique, 19 key informants were selected to participate in the research. At first, based on the focus group methodology and review of the documents, the key areas and criteria for the development of the green enterprises were identified. Then, using the analytic hierarchy process (AHP), the prioritization of the identified opportunities was performed according to multiple criteria. The research tool was a semi-structured group interview in the first stage and a researcher-made questionnaire in the second stage. Based on the findings of this research, 28 fields have green enterprise opportunities in Golestan province. In order to realistic multilateral assessment of the opportunities, seven key criteria for recognition and investment in the development of green enterprises in the Golestan province were identified as (1) greenness (environmental compatibility), (2) technical and feasibility, (3) economic feasibility, (4) market feasibility, (5) social feasibility, (6) spatial compatibility (capacities and natural resources), and (7) employability. Based on these criteria, three priority areas for the development of green enterprises in the Golestan province include handicrafts, organic farming, and tourism, especially ecotourism. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Green economy, Golestan province, green entrepreneurship, green enterprises | ||
مراجع | ||
احمدپور داریانی، محمود؛ دهقانی اشکذری، محمدرضا؛ ایمانی پور، نرگس و ضیاء، بابک (1397)، "واکاوی نقش مزیتهای منطقهای در ایجاد کسبوکارهای جدید"، توسعه کارآفرینی، 11(4): 601-619. خسروی، سمیه؛ مهدیزاده، حسین و میرکزاده، علی اصغر (1397)، "راهاندازی کارآفرینی سبز به عنوان راهکاری در جهت توانمندسازی فقرای روستایی (مورد مطالعه: استادان دانشکدهی کشاورزی دانشگاه رازی)"، علوم و تکنولوژی محیط زیست، 20(4):99-111. رضایی، بیژن؛ کهریزی، دانیال و نجفپور، هدا (1395)، "بررسی موانع و چالشهای توسعه کارآفرینی سبز در بخش کشاورزی"، کارآفرینی در کشاورزی،۱(۳): ۳۵-۵۳. رضی کردمحله، لادن و لاریجانی مریم (۱۳۹۷)، "تببین ساختار شناسایی و اولویتدهی مشاغل سبز در حوزه کشاورزی و مرتع: یک مطالعه گرندد تئوری"، راهبردهای کارآفرینی در کشاورزی، ۵ (۹):۳۰-۳۷ عبداللهزاده، غلامحسین و شریفزاده، محمدشریف (1393)، "تلفیق پایداری در فرآیند کارآفرینی: تبیین مفهوم، ضرورت و ملزومات کارآفرینی پایدارگرا و کسبوکار سبز"، کارآفرینی در کشاورزی، ۱(۳): ۳۹-۶۳. مرادزاده، عبدالباسط؛ قاسمی، محمد؛ سالارزهی، حبیبالله؛ یعقوبی، نورمحمد و بذرافشان، جواد (1397)،"اولویتبندیِ پیشرانهای توسعۀ اکوتوریسم کارآفرینانه با رویکرد توانمندسازی اجتماعمحور"، توسعه کارآفرینی، 1(11): 161-179. نیک رفتار، طیبه و حسینی، الهه (1395)، " تأثیر دانش پیشین بر تشخیص فرصتهای کارآفرینانه (مورد مطالعه: آژانسهای گردشگری مشارکت کننده در نمایشگاه گردشگری شهر شیراز"، توسعه کارآفرینی، 9(4): 731-748. الوانی، سیدمهدی و رحمتی، محمدحسین (1387)، "بررسی اقتصادی زمینههای ایجاد کسبوکار در صنعت گل و گیاهان زینتی"، توسعه کارآفرینی، 1(1): 11-49. Azzone, G., & Noci, G. (1998). Seeing ecology and ‘green’ innovations as a source of change. Journal of Organizational Change Management, 11(2): 94–111. Bansal, P. (2003). From issues to actions: The importance of individual concerns and organizational values in responding to natural environmental issues. Organization Science, 5, 14, 510-527. Bansal, P., & Roth, K. (2000). Why companies go green: A model of ecological responsiveness. Academy of Management Journal, 43: 717-736. Basu, K., & Palazzo, G. (2008). Corporate social responsibility: A process model of sense making. Academy of Management Review, 33(1): 122-136. Boromisa, A.M., Tišma, S., & Raditya Lezaic, A. (2015). Green Jobs for Sustainable Development, Routledge Studies in Ecological Economics, New York: 109-137. Cohen, B., & Winn, M.I. (2007). Market imperfections, opportunity and sustainable entrepreneurship. Journal of Business Venturing, 22: 29–49. Dayong Zhang, Zhao Rong, & Qiang Ji, (2019). Green innovation and firm performance: Evidence from listed companies in China, Resources, Conservation and Recycling, 144, 48-55. Dean, T.J., & McMullen, J.S. (2007). Toward a theory of sustainable entrepreneurship: reducing environmental degradation through entrepreneurial action. Journal of Business Venturing, 22: 50–76. Falxa-Raymond, N., Svendsen, E., & Campbell, L. K. (2013). From job training to green jobs: A case study of a young adult employment program centered on environmental restoration in New York City, USA. Urban Forestry & Urban Greening, 12(3), 287-295. Gifford, D. (1997). The value of going green. Harvard Business Review, 75(5):11–12. Hall, J., Matos, S., & Langford, C. (2008). Social exclusion and transgenic technology: the case of Brazilian agriculture. Journal of Business Ethics, 77(1): 45–63. Harmon, J., Fairfield, K., Wirtenberg, J., & Russell, W. (2012). First Annual Survey of New Jersey Business Sustainability. Institute for Sustainable Enterprise and PublicMind. Fairleigh Dickinson University. Hart, S.L. (1997). Beyond greening: strategies for a sustainable world. Harvard Business Review, 75(1): 66–76. Hartman, C., & Stafford, E. (1997). Green alliances: building new business with environmental groups. Long Range Planning, 30(2): 184-196. Hinterberger, F., Omann, I., & Stocker, A. (2002). Employment and environment in a sustainable Europe. Emprica, 29: 113–130. Hull, C.E., & Rothenberg, S. (2008). Firm performance: the interactions of corporate social performance with innovation and industry differentiation. Strategic Management Journal, 29: 781–789. Karimi, R. F., & Nabavi Chashmi, S. A. (2019). Designing Green Entrepreneurship Model in Sustainable Development Consistent with the Performance of Tehran Industrial Towns. Journal of Business-to-Business Marketing, 26(1), 1-8. Kirzner, I. M. (1997). Entrepreneurial Discovery and the Competitive Market Process: An Austrian Approach. Journal of Economic Literature, 35, 60–85. Larson, A.L. (2000). Sustainable innovation through an entrepreneurship lens. Business Strategy and the Environment, 9(5): 304-317. Laszlo, C., & Zhexembayeva, N. (2011). Embedded sustainability: The next big competitive advantage. Stanford, CA: Stanford Business Books. Li, Wei; Jue Wang, Rongxiao Chen, Yongqin Xi, Shi Qiang Liu, Feimei Wu, Mahmoud Masoud, Xueping Wu, (2019). Innovation-driven industrial green development: The moderating role of regional factors. Journal of Cleaner Production, 222: 344-354. Libo, W. (2014). Green Jobs in China: comparative analysis, potentials and prospects. Friedrich Ebert Stiftung. Liu, P.; Gao, H., & Ma, J. (2019). Novel green supplier selection method by combining quality function deployment with partitioned Bonferroni mean operator in interval type-2 fuzzy environment. Information Sciences,490: 292-316. Liu, X., Wang, E., & Cai, D. (2019). Green credit policy, property rights and debt financing: Quasi-natural experimental evidence from China. Finance Research Letters, 29: 129-135. Lober, J.D. (1998). Pollution prevention as corporate entrepreneurship. Journal of Organizational Change Management, 22(1): 26–37. Lotfi, M., Yousefi, A., & Jafari, S. (2018). The effect of emerging green market on green entrepreneurship and sustainable development in knowledge-based companies. Sustainability, 10(7):1-18. Mack, E. & Mayer, H. (2016) The evolutionary dynamics of entrepreneurial ecosystems. Urban Studies, 53(10): 2118-2133. Mudd, G.M. (2007). Global trends in gold mining: towards quantifying environmental and resource sustainability? Resources Policy, 32: 42–56. Nikolaoua, E.I., Ierapetritis, D., & Tsagarakis, K.P. (2011). An evaluation of the prospects of green entrepreneurship development using a SWOT analysis. International Journal of Sustainable Development and World Ecology, 18(1): 1-16. Nill, J., & Kemp, R. (2009). Evolutionary approaches for sustainable innovation policies. Resources Policy, 38: 668–680. Polonsky, M. J. (2011). Transformative green marketing: Impediments and opportunities. Journal of Business Research, 64(12), 1311-1319. Polonsky, M. J., & Rosenberger III, P. J. (2001). Reevaluating green marketing: a strategic approach. Business Horizons, 44(5):21-30. Pratono, A.H., Darmasetiawan, N.K.,Yudiarso, A., & Jeong, B.G. (2019). Achieving sustainable competitive advantage through green entrepreneurial orientation and market orientation: The role of inter-organizational learning. Bottom Line;32(1):2-15. Raymond, N.F., Svendsen, E., & Campbell, L.K. (2013). From job training to green jobs: A case study of a young adult employment program centered on environmental restoration in New York City, USA. Journal of Urban Forestry & Urban Greening, 12: 287–295. Reinhardt, L.F. (1998). Environmental Product differentiation: implication for corporate strategy,California Management Review, 40(4): 43–73. Rouf, K., (2011). Green microfinance promoting green enterprise development. Journal of Business Management and Economics, 2(5): 183-191. Schmidt, F. (2012). Human resource management actions for environmental sustainability, in Jackson et al (eds) Managing Human Resources for Sustainability, San Francisco: Josey-Bass. Short, J.C., ketchen Jr, D.J., Shook, C. L. & Ireland, R. D. (2010). The concept of “opportunity” in entrepreneurship research: Past accomplishments and future challenges. Journal of Management, 36(1): 40-65. Xiaowei, J., Qi, S. & Yanfeng, G. (2011). New Approaches to the Green Economy of China in the Multiple Crises. Energy Procedia, 5: 1365-1370. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,275 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,556 |