پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,573 |
| تعداد مقالات | 71,033 |
| تعداد مشاهده مقاله | 125,502,938 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,767,182 |
The Criticism of Revelation-order-based Exegesis from the Viewpoint of Bihjatpūr | ||
| Classical and Contemporary Islamic Studies (formerly known as Journal of Contemporary Islamic Studies) | ||
| مقاله 7، دوره 2، شماره 1، فروردین 2020، صفحه 53-70 اصل مقاله (736.25 K) | ||
| نویسندگان | ||
| Haditheh solaymani* 1؛ Mohsen Noorayi2؛ Ali Akbar Rabi̒ Nataj3 | ||
| 1Phd. Qur’ānic and Ḥadīth Sciences, Mazandaran University, Iran | ||
| 2Assistant Professor, Department of Qur’ānic and Ḥadīth Sciences, Mazandaran University,Babolsar, Iran | ||
| 3Professor, Department of Qur’ānic and Ḥadīth Sciences, Mazandaran University, Babolsar, Iran | ||
| چکیده | ||
| ‘Abdul-Ḥakīm Bihjatpūr is among the contemporary Qur’ān scholars who have turned to revelation-order-based exegesis, publishing a book on its basics, rules, principles and benefits. The current study aimed at the criticism and investigation of the revelation-order-based exegesis from the viewpoint of Bihjatpūr, using library research and the descriptive-analytical method, in order to show that although it has been admirable to integrate these principles and some of them such as verbality of the language of Holy Qur’ān is right, some other suggestions such as the claim that the text of the Qur’ān written by Imām ‘Alī (a) is based on the revelation order are not so strong. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| Bihjatpūr؛ Revelation-order-based exegesis؛ Criticism؛ Principles of revelation-order-based exegesis | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| نقد مبانی تفسیر تنزیلی از دیدگاه بهجتپور | ||
| نویسندگان [English] | ||
| حدیثه سلیمانی1؛ محسن نورایی2؛ علی اکبر ربیع نتاج3 | ||
| 1دکتری علوم قرآن و حدیث دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران | ||
| 2استادیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران | ||
| 3استاد گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران | ||
| چکیده [English] | ||
| تفسیر تنزیلی، نظریهای است که برخی از قرآنپژوهان معاصر بدان روی آورده و آن را شیوهای معتبر برای تفسیر قرآن دانستهاند. بهجتپور از جمله این قرآنپژوهان است که مبانی، قواعد و فواید تفسیر تنزیلی را در کتابی به چاپ رسانده است. این مقاله، به بررسی و نقد مبانی تفسیر تنزیلی از منظر ایشان با استفاده از منابع کتابخانهای و با روش توصیفی – تحلیلی پرداخته تا نشان دهد هرچند منسجم نمودن این مبانی پسندیده بوده و برخی از آنها مانند گفتاری بودن زبان قرآن، درست است، در مقابل برخی دیگر مانند گستردگی پیام قرآن، مختص این شیوه تفسیری نیست و برخی مانند به ترتیب نزول بودن مصحف امام علی(ع)، فاقد اتقان و استحکام است. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| بهجتپور, تفسیر تنزیلی, نقد, مبانی تفسیر تنزیلی | ||
| مراجع | ||
|
Akramī, A., & Murtaḍawī, S. M. (2012), "The fundamentals and presumptions of the approach to exegesis of the Qur’ān based on revelation order", Journal of the Holy Qur’ān and Islamic Texts, 11. Al-Qāḍī, Molahawish (1382 AH), Bayan Al-Ma’ani. Damascus, Al-Taraqqī Publications. Āmilī, S. J. M. (1998), Important facts about the Qur’ān. Translated by Islāmī, S. H., Qom, Islamic Translation Office. ‘Arūsī Ḥuwayzī, A. (1415 AH), Nūr al-thaqalayn. Qom, Ismā‘īliyān Publications. ‘Ayyāshī, M. (1380 AH), Kitāb al-tafsīr. Tehran, ‘Ilmiyya Publications. Bihjatpūr, A. (2013), Revelation-Order-Based Exegesis (based on the order of revelation). Tehran, Publishing Organization of the Research Institute of Islamic Culture and Thought. ------------------- (2010), "A New approach to the exegesis of the Qur’ān based on the revelation order", Qur’ānic Research Journal, 62. ------------------- (2008), Along with revelation. Qom, Sibṭ al-Nabī. Darwāza, M. I. (1383 AH), Al-Tafsīr al-Ḥadīth. Cairo, Dār al-Kutub al-‘Arabiyya. Diyārī Bīdgulī, M. T., & Kūhī, A. (2009); "The study of the basis of historical exegesis ‘Al-Tafsīr al-Ḥadīth’”, Journal of Science and Education of the Holy Qur’ān, 3. Ghaffārī, A. A. (1369 AH), Dirāsāt fī ‘ilm al-dirāya. Tehran, Imām Sādiq University. Ibn Bābwiya, M. (1997), Al-Āmālī. Tehran, Kitābchī. Ibn Manẓūr, M. (1993), Lisān al-‘Arab. Beirut, Dār Ṣadir. Jawādī Āmūlī, A. (2013), Tasnīm. Qom, Isrā’ Publication Center. Jayan, F. (2012), "The version of Qur’ān attributed to Amīr al-mu’minīn ‘Alī (a) and its order", Ma‘rifat, 180. Khatīb Baghdādī, A. (1405 AH), Al-Kifā ya fī ‘Ilm al-Riwāya. Beirut, Dār al-Kutub al-‘Arabiyya. Khusrawī, M. (1398 AH), The life of Imām Ja‘far Ṣādiq (a) (translation of Volume 47 of Biḥār al-anwār). Tehran, Islāmī Publications. Kulaynī, M. (1407 AH), Al-Kāfī. Tehran, Dār al-Kutub al-Islāmiyya.. Mahdawī Rād, M. A. (2005), "The written ‘alawī legacy”, Ḥadīth Sciences, 37-38. Majlisī, M. B. (1403 AH), Biḥār al-anwār al-jāmi‘a lil-durar al-akhbār al-a’imma al-aṭhār. Beirut, Dār Iḥyā’ al-Turāth al-’Arabī. Makārim Shīrāzī, N. (1995). Tafsīr nimūna. Tehran, Dār al-Kutub al-Islāmiyya. Ma‘rifat, M. H. (2003), History of the Qur’ān. Tehran, SAMT. Mufīd, M. (1413 AH), Al-Irshād fī ma‘rifat Hujaj Allāh ‘Alā al-‘Ibād. Qom, Shaykh Mufīd Congress. Muṣṭafawī, H. (1981), Al-Taḥqīq fī Kalimāt al-Qur’ān al-karīm. Tehran, Book Translation and Publishing Agency. Muṭahharī, M. (2004), The collection of the works of master Muṭahharī. Tehran, Ṣadrā. Qirā’atī, M. (2004), Nūr commentary. Tehran, Cultural Center of Lessons from the Qur’ān. Qumī, A. (1404 AH), Tafsīr al-Qumī. Qom, Dār al-Kitāb. Qurashī, S. A. A. (1998), Aḥsan al-Ḥadīth commentary. Tehran, Bi‘that Foundation. Sa‘īdī Rushan, M. B. (2004), Analyzing the language of the Qur’ān. Tehran, Islamic Culture and Thought Research Institute. Shahīd Thānī, Z. (1408 AH), Al-Ru‘āya fī ‘ilm al-dirāya. Qom, Āyatullāh Mar‘ashī Library. Shahristānī, M. (2007), Mafātīḥ al-Asrār wa Maṣābīḥ al-Abrār. Edited by Āzarsāb, M. A., Tehran, Markaz al-Buḥūth wa al-Dirāsāt lil-Turāth al-Makhtūt. Shākir, M. k. (2003), The foundations and methods of interpreting the Qur’ān. Qom, International Center of Islamic Sciences. ---------------- (2010), "Exegesis of Qur’ān based on revelation order, with three readings", Qur’ānic Research Quarterly, 62. Suyūṭī, J. (1421 AH), Al-Itqān fī ‘ulūm al-Qur’ān. Beirut, Dār al-Kutub al-‘Arabiyya. Ṭabāṭabā’ī, M. Ḥ. (1417 AH), Al-Mīzān fī tafsīr al-Qur’ān. Qom, Ḥawzah Office of Islamic Publications. Ṭabrisī, F. (1993), Majma‘ al-bayān lil-‘Ulūm al-Qur’ān. Tehran, Nāṣir Khusru Publications. Ṭālighānī, S. M. (1362 AH), A ray from the Qur’ān. Tehran, Publication Co. Ṭayyib, S. A. (1999), Atyāb al-Bayān fī tafsīr al-Qur’ān. Tehran, Islāmī Publications. Ṭurayhī, F. (1996), Majma‘ al-baḥrayn. Tehran, Murtaḍawī Bookstore. Ṭūsī, A. (n.d.), Al-Tibyān fī tafsīr al-Qur’ān. Beirut, Dār Iḥyā’ al-Turāth al-‘Arabī. Zarghānī, M. A. Z. (n.d.), Manāhil al-‘Irfān fī ‘ulūm al-Qur’ān. Beirut, Dār Iḥyā’ al-Turāth al-’Arabī. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 415 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 375 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب