پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,479 |
| تعداد مقالات | 70,032 |
| تعداد مشاهده مقاله | 122,998,732 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 96,229,825 |
بررسی سبک‌شناختی لایه‌ای سازه‌های گفتمان‌مدار در شعر امل دنقل (مطالعۀ موردی قصیدۀ «مقابلة خاصة مع ابن نوح») | ||
| ادب عربی | ||
| مقاله 3، دوره 12، شماره 4، اسفند 1399، صفحه 19-38 اصل مقاله (761.28 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jalit.2019.262952.611949 | ||
| نویسندگان | ||
| آزاده قادری1؛ سیدحسین سیدی* 2؛ بهار صدیقی3 | ||
| 1دانشجوی دکتری زبان وادبیات عربی دانشگاه فردوسی مشهد | ||
| 2استاد گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه فردوسی مشهد | ||
| 3استادیار گروه زبان و ادبیات عرب دانشگاه فردوسی مشهد | ||
| چکیده | ||
| زبان به مثابة فرایندی اجتماعی در خدمت تولید معنا و در سطوح مختلفش دارای بار ایدئولوژیکی است و در تعامل با روابط قدرت به کار گرفته میشود. زبان شعری و آفرینش ادبی بستری مناسب جهت تحلیلهای زبانی و سبکی به شمار میآید و فردیت، تجربیات و ارزشآفرینی در این حوزه از زبان به خوبی قابل اجرا است. از آنجایی که سبک‌شناسی، مطالعۀ روش‌های آفرینش معنا در ادبیات و دیگر متون از طریق زبان میباشد، کارکرد الگوهای زبان‌شناختی با رویکرد لایه‌ای روشی کارآمد در تحلیل سبکی به شمار میآید. این پژوهش با تکیه بر ابزارهای تحلیل انتقادی گفتمان، نشانه‌شناسی گفتمانی و مبانی نظریۀ نقش‌گرایی به بررسی سبک‌شناختی قصیدۀ «مقابلة خاصة مع ابن نوح» امل دنقل می پردازد تا بیانگر این مهم باشد که شاعر این گفتمان شعری را ابزاری اجتماعی در نظر گرفته و خردلایه‌های واژگانی، نحوی و بلاغی را در ارتباط با کلان‌لایه‌‌های ایدئولوژی، قدرت و بافت موقعیت گزینش کرده و به زیرساخت‌ها نیز هویت بخشیده است تا به بحران سیاسی-اقتصادی حاصل از قرارداد کمپ دیوید بپردازد. شاخص‌های سبکی شعر وی (گزینش‌های واژگانی، ساختارهای نحوی نشان‌دار، شگردهای بلاغی معنامند) سازه‌های گفتمان‌مداری هستند که دارای بار ایدئولوژیکی‌اند و بر اساس مناسبات قدرت به برجسته‌سازی گفتمان خودی و حاشیه‌رانی گفتمان رقیب منجر می‌شوند. مؤلفه‌های سبکی دنقل بیانگر نگرش خاص وی به مسائل سیاسی-اجتماعی کشورش است که از طریق گزینش واژگان به‌مثابة نشانه‌هایی اجتماعی، شاخص‌گذاری گفتمانی، وجهیت در ساختارهای نحوی، صدای دستوری متن و فرایندهای بلاغی مثل استعاره، مجاز، نماد، سخریه و تکرار نمود می‌یابد تا بیانگر ایدئولوژی مقاومت در برابر دشمنان و عدم پذیرش شرایط کنونی کشور مصر و مبازره علیه سیاست‌های حاکم وقت (انورالسادات) باشد. لذا این قصیده خوانشی سیاسی و اجتماعی است که زبان شعریاش کنشی اجتماعی میباشد و متن قصیده، هم سازنده و هم ساخته شده از روابط اجتماعی است که شاعر با توجه به ایدئولوژی خودش و قدرت مسلط، به واسطه گزینش سبکهای بیانی متفاوت به بیان باورها و عقایدش پرداخته است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| سبک‌شناسی؛ تحلیل انتقادی گفتمان؛ بافت؛ امل دنقل؛ قدرت؛ ایدئولوژی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| A Stylistic Study of the Discourse-Based Constituents in Amal Donqol’s Poem “A Special Interview with Noah’s Son” | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Azaadeh Ghaderi1؛ Seyed Hosein Seyedi2؛ Bahar Seddighi3 | ||
| 1PhD Candidate in Arabic Language and Literature, Ferdowsi University of Mashhad | ||
| 2Professor, Department of Arabic Language and Literature, Ferdowsi University of Mashhad | ||
| 3Assistant Professor, Department of Arabic Language and Literature, Ferdowsi University of Mashhad | ||
| چکیده [English] | ||
| Identified as a social process, language is used for the creation of meaning and bears ideological connotations across its different layers, while it is employed through interactions with power relations. Poetic language serves as a fertile ground for linguistic and stylistic analyses. Given that stylistics is the study of methods with which meaning is created in literature and other texts through language, studying the function of linguistic patterns is an efficient method for stylistic analysis. Based on critical discourse analysis, discourse semiology, and functional linguistics, this study undertakes the stylistic analysis of Amal Donqol’s “A Special Interview with Noah’s Son.” It argues that the poet has taken up poetic discourse as a social weapon, has selected microlayers of “lexicon,” “syntax,” and “rhetoric” in association with the macrolayers of “ideology,” “power,” and “situational context,” and has personified the infrastructures, in order to tackle the political-economic crisis resulting from the Camp David Accords. The stylistic indicators of his poetry (diction, marked syntactical structures, and rhetorical figures) are discourse-oriented structures that bear ideological content, and according to power relations, lead to the highlighting of the discourse of the friend and the marginalization of that of the foe. Donqol’s attitude towards sociopolitical issues of his country is reflected in his stylistic features, such as choice of words as social signifiers, social indexing, modality in syntactic structures, grammatical voice of the text, along with rhetorical figures such as metaphor, allegory, symbolism, derision and repetition. And these are utilized to express the ideology of resistance against enemies and rejection of the current situation of Egypt and fighting against the policies of the then ruler, Anwar Sadat. Accordingly, this poem is a sociopolitical reading; its poetic language serves as a social action, and its text both makes and is made of social relationships, wherein the poet, considering his own ideology and that of the ruling power, portrays his beliefs by selecting different styles of expression. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Stylistics, Critical discourse analysis, Context, Amal Donqol, Power, Ideology | ||
| مراجع | ||
|
آقاگل زاده، فردوس (1392)، فرهنگ توصیفی تحلیل گفتمان و کاربردشناسی، تهران: علمی. جبر، محمد عبدالله (1988)، الاسلوب والنحو، اسکندریة: دارالعودة. جی ان جاج، آنتونی (1393)، زبان استعاری و استعارههای مفهومی، تهران: هرمس. دنقل، أمل (1987)، الاعمال الشعریة الکاملة، مقدمه عبدالعزیز مقالح، قاهره: مکتبة مدبولی، الطبعة الثالثة. ربابعة، موسیسامح (2003)، الأسلوبیه مفاهیمها وتجلیاتها، الأردن: دارالکندی للنشر والتوزیع. روینی، عبلة (1992)، الجنوبی، قاهره: دارسعاد صباح. ژوالیه، ژان، گرابرن، آلن (1387)، فرهنگ نمادها (جلد چهار)، ترجمة سودابه فضایلی، تهران: جیحون. سلطانی، علی اصغر (1387)، قدرت گفتمان، زبان ، تهران: نی، چاپ دوم. طه، نعمان محمد امین (1987)، السخریةفیالأدبالعربیحتىنهایةالقرنالرابع الهجری، قاهرة: دار التوفیقیة. عبدالمطلب، محمد (1988)، بناء الاسلوب فی شعر الحداثة، قاهره: الهیئة المصریة. عیاشی، منذر (2002)، الأسلوبیه و تحلیل الخطاب، سوریه: مرکز الأنباء الحضاری. الغلایینی، مصطفی (2006)، جامع الدروس العربیة، بیروت: دارالفکر. فتوحی، محمود (1392)، سبک شناسی (نظریه‌ها، رویکردها و روش‌ها)، تهران: سخن، چاپ دوم. فرکلاف، نورمن (1387)، تحلیل انتقادی گفتمان، تهران: دفتر مطالعات و توسعه رسانهها. قهرمانی، مریم (1393)، ترجمه و تحلیل انتقادی گفتمان، رویکردی نشانه شناختی، تهران: علم. کووچش، زولتن (1393)، مقدمه ای کاربردی بر استعاره، ترجمة شیرین پور ابراهیم، تهران: سمت. مصلوح، سعد (1992)، الاسلوب دراسة لغویة إحصائیة، قاهره: علم الکتب، الطبعة الثالثة. مکاریک، ایرنا ریما (1388)، دانشنامه نظریه‌های ادبی معاصر، ترجمة مهران مهاجر و محمد نبوی، تهران: آگاه، چاپ سوم. نورگارد، نینا (1394)، فرهنگ سبک شناسی، ترجمة احمد رضایی و مسعود فرهمند، تهران: مروارید. ون دایک، تئون (1389)، مطالعاتی در تحلیل گفتمان (از دستور متن تا گفتمان کاوی انتقادی)، تهران: دفتر مطالعات و توسعه رسانهها. ــــــــــــــ (1393)، ایدئولوژی و گفتمان، ترجمة فاطمه حیدری، مشهد: سخن گستر. همایی، جلال الدین (1378)، فنون بلاغت و صناعات ادبی، تهران: هما، چاپ پنجم. یار محمدی، لطف الله (1383)، گفتمان شناسی رایج و انتقادی، تهران: هرمس. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 663 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 484 |
||