تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,503 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,121,316 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,228,121 |
مقایسة ساختاری معارفالعوارف، اثر عبدالرّحمنِ بُزغُش شیرازی با ترجمۀ عوارفالمعارف، اثر ابومنصورِ عبدالمؤمن اصفهانی | ||
ادب فارسی | ||
مقاله 13، دوره 9، شماره 1 - شماره پیاپی 23، شهریور 1398، صفحه 241-260 اصل مقاله (1007.36 K) | ||
نوع مقاله: علمی- پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jpl.2019.268396.1289 | ||
نویسندگان | ||
فروغ فرجام1؛ سید علی اصغر میرباقری فرد* 2؛ سیده مریم روضاتیان3 | ||
1دانشجوی دکتری زبان و ادبیّات فارسی دانشگاه اصفهان | ||
2استاد گروه زبان و ادبیّات فارسی دانشگاه اصفهان | ||
3دانشیار گروه زبان و ادبیّات فارسی دانشگاه اصفهان | ||
چکیده | ||
نگاه اهل تحقیق و عارفان و سالکان طریقت به آثار عرفانی، اغلب بر متونی متمرکز بوده است که علاوه بر طرح مبانی نظری، برنامهها و راهکارهایی تربیتی ارائه دهند. عوارفالمعارف در ابتدای سدة هفتم، مجموعه معارف زاهدانهای را عرضه کرد که موجب شد تا قرنها تدریس آن، پیششرط تأسیس بعضی خانقاهها باشد. عوارفالمعـارف ابوحفص شهابالدّین عمر سهروردی علاوه بر طرح مبانی سلوک عرفانی، به بیان حدّ و مرز و جوانب مثبت و منفیِ هر دستور صوفیانه میپردازد و ازاینروی بهلحاظ نقد دیدگاههای مخالفان تصوّف، معرّفی متشبّهان و چگونگی رفع شبهات، شاخص است. ضرورت ترجمة این اثر و اهتمام بدان موجب شد هریک از مترجمان به تناسب، بهرهای به مخاطبان برسانند. از میان ترجمهها، به بررسی تطبیقی دو اثر پرداختهایم که هر دو در انتهای قرن هفت و ابتدای قرن هشت پدید آمده است؛ ترجمة ابومنصور اصفهانی و ترجمة عبدالرّحمن شیرازی. نوع پردازش ساختاری متن، سبک زبانی و بیانی مترجمان، برتریها و نقاط ضعف هریک، ازجمله نکاتی است که در این مقاله بررسی شدهاند. مهمترین یافتة این پژوهش آن است که ترجمة عوارفالمعارف صرفاً اقتباسی از عوارفالمعارف محسوب میشود و معارفالعوارف ترجمهای دقیق، جامع و متعهّد به پیام سهروردی است؛ هرچند که نثر ابومنصور اصفهانی خیالانگیزتر (دارای صورخیال بیشتر) است و فضای شاعرانهتری دارد. | ||
کلیدواژهها | ||
ساختار؛ معارفالعوارف؛ ترجمة عوارفالمعارف؛ عبدالرّحمنِ بُزغش شیرازی؛ ابومنصورِ عبدالمؤمن اصفهانی | ||
عنوان مقاله [English] | ||
A Structural Comparison of Abdurrahman Shirazi’s Maarif ul-Awarif and Abu Mansur Isfahani’s Awarif ul-Maarif | ||
نویسندگان [English] | ||
Forough Farjam1؛ Sayyed Ali Asghar Mirbagherifard2؛ Sayyede Maryam Rozatian3 | ||
1Ph.D. Candidate in Persian Language and Literature, University of Isfahan | ||
2Professor in Persian Language and Literature, University of Isfahan | ||
3Associate Professor in Persian Language and Literature, University of Isfahan | ||
چکیده [English] | ||
Mystics and truth-seekers, in their readings of mystical texts, have predominantly focused on texts which, in addition to giving an account of theoretical principles, provide didactic programs and strategies. Awarif ul-Maarif laid out a comprehensive source of mystical knowledge before the reader of the early seventh century. Its inclusion in the syllabus became, for centuries to come, a prerequisite for the foundation of new Khanqahs. In addition to providing an account of the principles of spiritual practice, Awarif ul-Maarif defined the limits of and identified positive and negative aspects of Sufi precepts. In doing so, it distinguished itself by criticizing the theories of opposers of Sufism, discussing skeptics’ ideas and pointing out how skepticism could be overcome. The need for a translation of this work and the efforts undertaken in this respect led to renderings by various translators each benefitting the reader in its own way. This article compares two of these translations, i.e. Abu Mansur Isfahani and Abdurrahman Shirazi’s translations which date back to the late seventh and early eighth century respectively. The article deals with the texts’ structural approaches, the translators’ style and mode of expression, and the strengths and weaknesses of their translations. The most important finding is that Isfahani’s version is merely an adaptation of the original Awarif—albeit it is written in a more poetic style and engaging the reader’s imagination to a greater extent—whereas Shirazi’s Maarif ul-Awarif is an accurate and comprehensive translation which remains faithful to Suhrawardi’s message. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Structure, Awarif ul-Maarif, Maarif ul-Awarif, Translation, Abdurrahman Shirazi, Abu Mansur Isfahani | ||
مراجع | ||
قرآن کریم (1374)، ترجمة بهاءالدّین خرّمشاهی، تهران، جامی و نیلوفر. اُشنُوی، تاجالدّین (۱۳۶۸)، تصحیح نجیب مایل هروی، تهران، طهوری. اصفهانی، ابومنصور اسماعیل (۱۳۷۴)، ترجمة عوارف المعارف، به اهتمام قاسم انصاری، چاپ دوم، تهران، علمی و فرهنگی. جامی، نورالدّین عبدالرحمن (1382)، نفحات الأنس من حضرات القدس، تصحیح محمود عابدی، چاپ چهارم، تهران، اطلاعات. دانشپژوه، محمّدتقی (1364)، فهرست میکروفیلمهای کتابخانة مرکزی، ج 3، تهران، دانشگاه تهران. دهباشی، مهدی و علیاصغر میرباقریفرد (۱۳۹۲)، تاریخ تصوّف (۱)، تهران، سمت. رازی، نجمالدّین (1374)، مرصادالعباد، به اهتمام محمّدامین ریاحی، چاپ پنجم تهران، علمی و فرهنگی. زرکوب شیرازی، احمد بن ابیالخیر (۱۳۹۰)، شیرازنامه، تصحیح اکبر نحوی، شیراز، دانشنامة فارس. زرّینکوب، عبدالحسین (1382)، ارزش میراث صوفیّه، چاپ یازدهم، تهران، امیرکبیر. سروری، امید (1394)، «ترجمۀ عوارفالمعارف از ظهیرالدّین عبدالرّحمن شیرازی»، پیام بهارستان، ش 25، 104-111. سهروردی، ابوحفص شهابالدّین عمر (2006)، عوارفالمعارف، تصحیح احمد عبدالرّحیم السایح، قاهره، مکتبه الثّقافة الدّینیّه. شمس، محمّدجواد (۱۳۷۹)، «عارفان سهروردیة بُزغُشیة فارس»، معارف، ش۲، ۱04-۱16. شیرازی، ظهیرالدّین عبدالرّحمن (891 ق)، نسخة خطی معارفالعوارف فی ترجمة عوارفالمعارف، [H. G. 21/63 560]، ش ۵۹۱ [شمارة میکروفیلم: 74/1] علیگره، کتابخانۀ مولانا آزاد دانشگاه اسلامی. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ (1029ق)، نسخة خطی معارفالعوارف فی ترجمة عوارفالمعارف، [ش 1/56/297. 7]، ش ۵۹۱ [شمارة میکروفیلم: 126]، علیگره، کتابخانۀ سبحانالله. شیرازی، صدرالدّین محمّد (بیتا)، ذیلمعارفالعارف، نسخة خطّی ش۱۵۷، مشهد، کتابخانة آستان قدس. شیرازی، عیسی بن جنید (۱۳۶۴)، تذکرة هزار مزار، ترجمة شدّ الإزار، تصحیح نورانی وصال، شیراز، کتابخانة احمدی. صفا، ذبیحالله (1373)، تاریخ ادبیّات در ایران، جلد 2 و 3، چاپ چهارم تهران، فردوسی. طاهری، حمید، شهلا محمودی و سیّد مهیلا حسینی (1391)، «چند ویژگی زبانی در ترجمة آیات تفسیر کشفالأسرار»، فصلنامة لسان مبین (پژوهش ادب عربی)، سال سوم، ش8، 178-197. کاشانی، عزّالدّین محمود (1372)، مصباحالهدایه و مفتاحالکفایه، تصحیح جلالالدّین همایی، چاپ چهارم، تهران، هما. مایل هروی، نجیب (1364)، «ترجمة عوارفالمعارف سهروردی»، نشر دانش، ش 32، 34-40. ناتل خانلری، پرویز (1377)، تاریخ زبان فارسی، چاپ ششم، تهران، فردوس. نوشاهی، عارف (۱۳۷۸) «عوارفالمعارف در شبهقارّه؛ شواهدی چند در رواج آن کتاب تا پایان قرن هشتم هجری»، معارف، دورة شانزدهم، ش2، 74-81. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 443 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 655 |