پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,572 |
| تعداد مقالات | 71,028 |
| تعداد مشاهده مقاله | 125,499,387 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,761,911 |
سرآغاز عکاسی در ایران (درآمدی انتقادی بر تاریخ عکاسی ایران در دورهی ناصری) | ||
| نشریه هنرهای زیبا: هنرهای تجسمی | ||
| مقاله 11، دوره 25، شماره 1، خرداد 1399، صفحه 125-134 اصل مقاله (434.48 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jfava.2019.272206.666112 | ||
| نویسندگان | ||
| حسن زین الصالحین* 1؛ نعمتالله فاضلی2 | ||
| 1مطالعات عالی هنر، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، تهران، ایران | ||
| 2پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی | ||
| چکیده | ||
| بایگانی عکسهای دورهی قاجار، یکی از بزرگترین گنجینه‌های تصویری تاریخ ایران است. اگر این بایگانی را همچون یک فضای بصری متصور شویم، می‌توان چیستی و چگونگی آن را مورد تحلیل انتقادی قرار داد و اگر نام دیدمان را به کلیت این فضای بصری اطلاق کنیم، می‌توان پرسید چه دیدمانی، چرا و چگونه در دورهی ناصری صورت‌بندی شده و این دیدمان چه کارکردی می‌توانست در گذشته داشته و یا حتی در ادوار بعدی می‌تواند داشته باشد؟ چنین موضعی در قبال تاریخ عکاسی ایران، می‌تواند فصلی آغازین و مطالعه‌ای بنیادین در این حیطه باشد؛ امری که در تحقیقات انجام شده کم و بیش مورد غفلت قرار گرفته است. تبارشناسی به عنوان یک نظریه-روش تاریخی، راه‌گشای مناسبی برای این نوشتار خواهد بود. هدف، ارائه‌ی تحلیلی کیفی از تاریخ عکاسی ایران از بدو ورود دوربین عکاسی به این سرزمین، در دورهی ناصری است. آنچه که نگارندگان در این مجال موجه می‌سازند، این مهم است که دیدمان عکاسی در دورهی ناصری به شکلی سیاسی، البته با توجه به مفهوم سنتی سیاست، صورت‌بندی شده است. البته در این میان نباید دیدمان سیاسی-اریانتالیستی را هم از نظر دور داشت؛ موردی که می‌تواند کارکرد سیاسی، اجتماعی و فرهنگی خود را به نحوی حتی تا به اکنون حفظ کند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| عکاسی؛ دیدمان؛ تبارشناسی؛ سیاست؛ شرق‌شناسی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| The Beginning of Photography in Iran (Critical Introduction on Iran Photohistory in Naseri Period) | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Hassan Zeinolsalehin1؛ Nematolah Fazeli2 | ||
| 1Art studies, fine art, university of Tehran, Tehran, Iran | ||
| 2Institute for Humanities and Social Sciences (IHCS). | ||
| چکیده [English] | ||
| In 1842, three years after its announcement in Paris, photography, as a gift, was brought to Mohammad Shah Qajar’s palace by both England’s and Russia’s legations. It was later put into the hands of Naser al-Din Shah Qajar (r. 1848-96) and his courtiers as an object for entertainment and was used vastly. In Iran, we could regard photography as a tool, which was brought to the court unintentionally and without any previous inquiry from the king or royal family, although there could be the ideological and colonial goals for introducing the camera to Iran’s court by European states intentionally. The camera stayed for years in the palace and in the shah’s hands, the courtiers’, and other Qajar nobles’ and consequently too many photographs were taken and archived. The photos` archive of the Qajar period is undoubtedly one of the largest visual treasures and an important part of Iranian history. If we consider this archive as a visual atmosphere, then it is possible to discuss ontological issues regarding it or analyze the essence and circumstance of this visual atmosphere from a critical point of view. If this visual atmosphere is named Visuality then we can ask what kind of visuality, why and how it was formed during the Naseri period, what functions could this visuality have had in the past, or even in future? We can regard visuality as a visual synonym for discourse. Foucault considers discourse as violence or a violent procedure that we frame phenomena (e.g., history) to study them. This procedure or method is the only way to legitimize historical events and to interrogate history. Such a position in relation to the history of photography in Iran can be considered as a fundamental study in this field; something that has been neglected almost in scholarly work on Iran’s history of photography. Genealogy as a historical methodology can make a suitable framework for this paper. The author justifies a possibility that the visuality of photography in the Naseri period is politically formed and articulated, albeit in the context of the traditional concept of politics. There were some reasons, such as the camera in the hands of the most important person in a country; taking the first photographs there; the establishment of the first house of photography in the palace for fixing the photography on a structure called government and palace; being formed in politics; and connecting with power relations. Yet we should consider politics and government based on their traditional concepts, and that is why the author can talk about the formation of political visuality in this period. Of course, one should not miss the political-orientalist view that can maintain its political, social and cultural functions even till now. Indeed the foreign photographers have paid more attention to the social subjects and generally the eastern-Iranian man; in other words, the view of orientalist is completely obvious in the documentary social photos taken by them for rulers, curators and later for those scholars whose job was to study about Iran. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Photography, Visuality, Genealogy, Politics, Orientalism | ||
| مراجع | ||
|
آبراهامیان، یرواند (1384)، ایران بین دو انقلاب، ترجمهی احمد گل محمدی و محمد ابراهیم فتاحی، چاپ یازدهم، نشر نی، تهران. افشار، ایرج (1370)، گنجینهی عکسهای تاریخی ایران، چاپ اول، نشر فرهنگ ایران، تهران. تاجیک، محمدرضا (1384)، روایت هویت و غیریت در میان ایرانیان، چاپ اول، انتشارات فرهنگ گفتمان، تهران. تقیپور، امیرعباس و دیگران (1391)، صراحتنامه، چاپ اول، انتشارات سیمای شرق، تهران. دادبه، آریاسپ (1384)، روح زمان و روح هنر قاجار، فصلنامهی حرفهی هنرمند، شمارهی 13، صفحات 105 – 92. دمندان، پریسا و فرزام، فریبا (1382)، هزار جلوهی زندگی، تصویرهای ارنست هولتسر از عهد ناصری، چاپ اول، مرکز اسناد و مدارک میراث فرهنگی، تهران. ذکاء، یحیی (1384)، تاریخ عکاسی و عکاسان پیشگام در ایران، چاپ دوم، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، تهران. زنگیآبادی، نازنین (1390)، بازتاب عکاسی در روزنامهها و مجلات عصر قاجار (با تأکید بر دورهی ناصری)، پایاننامهی کارشناسی ارشد عکاسی، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران. زین‌الصالحین، حسن (1392)، تحلیل انتقادی گفتمان‌های تاریخ عکاسی ایران، پایاننامهی کارشناسی ارشد عکاسی، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران. ستاری، محمد (1387)، در مقدمهی سیر تحول عکاسی نوشتهی پطر تاسک، چاپ پنجم، انتشارات سمت، تهران. ستاری، محمد و عراقچیان، مهدی (1389)، عکاسی قاجار: نگاه شرقی، نگاه غربی، نشریهی هنرهای زیبا-هنرهای تجسمی، شمارهی 42، صفحات 56 – 45. سعید، ادوارد (1389)، شرق‌شناسی، ترجمهی لطفعلی خنجی، انتشارات امیرکبیر، تهران. سیاح، حمید (1359)، خاطرات حاج سیاح، چاپ سوم، انتشارات امیرکبیر، تهران. شهری، جعفر (1378)، تاریخ اجتماعی ایران در قرن 13: زندگی و کسب‌وکار، جلد اول و سوم، چاپ سوم، مؤسسهی خدمات فرهنگی رسا، تهران. شیخ، رضا (1384)، ظهور شهروند شاهوار، ترجمهی فرهاد صادقی. فصلنامهی عکسنامه، سال پنجم، شمارهی 19، صفحات 27 – 4. طهماسبپور، محمدرضا (1385)، ایتالیاییها و عکاسی در ایران، چاپ اول، نشر قو. تهران. طهماسبپور، محمدرضا (1387)، ناصرالدینشاه عکاس، چاپ دوم، انتشارات تاریخ ایران، تهران. فاضلی، نعمتالله (1387)، مدرن و یا امروزیشدن فرهنگ ایران، چاپ اول، پژوهشکدهی مطالعات فرهنگی و اجتماعی، تهران. هیندس، باری (1390)، گفتارهای قدرت از هابز تا فوکو، ترجمهی مصطفی یونسی، چاپ اول، پردیس دانش، تهران. Foucault, Michel (1978), The History of Sexuality, Volume I: An Introduction, translated from the French by Robert Hurley, Vintage books, New York.
Foucault, Michel (1981), the order of discourse, In the Untying the Text:A Post-Structuralist Reader by Robert Young, Routledge & Kegan Paul, Boston, London.
Mirzoeff, Nicholas (2006), On Visuality, Journal of Visual Culture, Vol 5(1), pp.53–79.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,490 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 3,732 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب