پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 158 |
| تعداد شماره‌ها | 6,230 |
| تعداد مقالات | 67,757 |
| تعداد مشاهده مقاله | 115,114,741 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 89,881,229 |
An Investigation of the Narrations on the Moods of the Prophet (s) during the Revelation of the Qur’ānic Verses | ||
| Journal of Contemporary Islamic Studies | ||
| دوره 2، شماره 2، مهر 2020، صفحه 319-337 اصل مقاله (589.77 K) | ||
| نویسندگان | ||
| Rasūl Muḥammad Ja‘farī* 1؛ Murtaḍā Awḥadī2 | ||
| 1Assistant Professor, Department of the Qur’ān and Ḥadīth Sciences, Faculty of Humanities, Shahed University, Tehran. Iran | ||
| 2PhD Student of the Qur’ān and Ḥadīth Sciences, Faculty of Islamic Theology, University of Mazandaran, Babolsar, Iran | ||
| چکیده | ||
| One of the main issues in the Islamic knowledge is the divine revelation made to the Prophet (s). Of particular interest in this regard is the revelation of the Qur’ān to the Prophet (s) and its manner. This is one of the disputed discussions among the exegetes and the scholars of the qur’ānic sciences. The source of this discussion is comprised of numerous narrations that are found in the narration collections and the Qur’ān commentaries. These narrations can be divided into six groups, namely the Prophet’s (s) panic during the revelation of the Qur’ān, the revelation of the Qur’ān to the Prophet (s) when he was asleep, the Prophet’s (s) sweating during the revelation of the Qur’ān, the revelation of the Qur’ān when the Prophet (s) was riding a steed, the sound of a bell during the revelation of the Qur’ān, and the Prophet’s (s) fading when he received the revelation. These narrations are mostly weak based on the Rijāl (evaluation of the transmitters of Islamic traditions) and Dirāya (analysis of Scripture) standards. In addition to the weakness of the chains of transmission, the content of the first group of narrations is against the rational reasons. However, the content of the narrations of the other five groups seems to be sound and face no rational or narrative constraints. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| Revelation؛ Prophet’s (s) moods؛ Revelation of the Qur’ān؛ Revelation narrations؛ Chains of transmission؛ Narration content | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| بررسی روایات حالات پیامبر(ص) در هنگام نزول قرآن | ||
| نویسندگان [English] | ||
| رسول محمدجعفری1؛ مرتضی اوحدی2 | ||
| 1استادیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشکده علوم انسانی دانشگاه شاهد | ||
| 2دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث، دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه مازندران | ||
| چکیده [English] | ||
| نزول وحی بر پیامبر(ص)، از مسائل مهم در معارف اسلامی است. در این بین، وحی قرآنی و چگونگی نزول آن بر پیامبر(ص) اهمیت ویژهای دارد؛ چنان که از مباحث قابل تأمل و مورد اختلاف مفسران و عالمان علوم قرآنی، به حساب میآید. منشأ این مباحث، روایات فراوانی است که در جوامع روایی و کتابهای تفسیری گزارش شده است. مجموع این روایات، در شش دسته قابل تقسیم هستند: 1. ترس و وحشت پیامبر(ص) در هنگام نزول قرآن؛ 2. نزول قرآن بر پیامبر(ص) در هنگام خواب؛ 3. عرقریزی پیامبر(ص) در هنگام نزول قرآن؛ 4. نزول قرآن بر پیامبر(ص) سوار بر مرکب؛ 5. شنیدن صدای جرس در هنگام نزول وحی؛ 6. ناهشیاری و غش پیامبر(ص) در هنگام دریافت وحی. این روایات غالباً بر اساس معیارهای رجالی و درایهای ضعیف می‌باشند. روایات دسته اول، گذشته از سند، از نظر محتوا نیز در تقابل با ادله هستند، اما روایات پنج دسته دیگر، به نظر میآید مضمون صحیحی داشته، محذور عقلی و نقلی برای نفی آن‌ها وجود ندارد. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| وحی, حالات پیامبر(ص), نزول قرآن, روایات نزول, سند روایات, محتوای روایات | ||
| مراجع | ||
|
The noble Qur’ān Nahj al-balāgha (2009). Translated by Ja‘far Shahīdī, Tehran, Scientific and Cultural Publications. ‘Askarī, M. (2011), The role of Imāms in the revival of religion. Tehran, ‘Allāma ‘Askarī Publications. ‘Ayyāshī, M. (1960), Al-Tafsīr al-‘Ayyāshī. Tehran, ‘Ilmiyya Publications. Bayhaqī, A. (2003), Al-Sunan al-Kubrā. Beirut, Dār al-Kutub al-‘Ilmiyya. Bukhārī, M.(1981), Al-Ṣaḥīḥ. Istanbul, Dār al-Fikr. Dhahabī, Sh. (1962), Mīzān al-i‘tidāl fī naqd al-rijāl. Beirut, Dār al-Ma‘rifa. Ibn Ḥajar ‘Asqalānī, A. (1994), Al-Iṣāba fī tamīz al-ṣaḥāba. Beirut, Dār al-Kutub al-‘Ilmiyya. Id. (1986), Taqrīb al-tahdhīb. Damascus, Dār al-Rashīd. Id. (1984), Tahdhīb al-tahdhīb. Beirut, Dār al-Fikr. Id. (1960), Fatḥ al-bārī. Beirut, Dār al-ma‘rifa. Ibn Ḥanbal, A. (1998), Al-Musnad. Beirut, ‘Ālam al-Kutub. Ibn Sa‘d, M. (1990), Al-Ṭabaqāt al-kubrā. Beirut, Dār al-Kutub al-‘Ilmiyya. Jawādī Āmulī, A. (1997), The life practices of the noble Prophet in the Qur’ān. Qom, Isrā’ Publications. Kulaynī, M. (1987), Al-Kāfī. Tehran, Dār al-Kutub al-Islāmiyya. Majlisī, M. B. (1983), Biḥār al-anwār. Beirut, Dār ’Iḥyā al-Turāth al-‘Arabī. Ma‘rifat, M. (1994), Al-Tamhīd fī ‘ulūm al-Qur’ān. Qom, Mu’assisa al-Nashr al-Islāmī. Id. (2003), Qur’ānic sciences. Qom, Farhangī Institute. Mizzī, Y. (1980), Tahdhīb al-kamāl. Beirut, Mu’assisa al-Risāla. Muḥammadī, Ḥ. (2015), A thesis on the criticism and evaluation of the chains of transmission and texts of the narrations of the means of revelation of the verses and chapters of the 30th part of the noble Qur’ān. Shahed University. Muslim, M. (n.d.), Ṣaḥīḥ Muslim. Beirut, Dār al-Fikr. Nisā’ī, A. (1986), Kitāb al-ḍu‘afā’ wa al-matrūkīn. Beirut, Dār al-Ma‘rifa. Pīrūzfar, S. (2006), “The ruling for the Companions’ narrations about the means of revelation.” Ḥadīth Sciences Quarterly, No. 37-38, 48-73. (In Persian) Rāghib Iṣfahānī, ῌ. (1992), Mufradāt alfāẓ al-Qur’ān. Beirut, Dār al-‘Qalam. Ṣadūq, M. (1978), Al-Tawḥīd. Qom, Jāmi‘a Mudarrisīn. Id. (1975), Kamāl al-dīn wa tamām al-ni‘ma. Tehran, Dār al-Kutub al-Islāmiyya. Ṭabarānī, S. (1994), Al-Mu‘jam al-awsaṭ. N.p., Dār al-Ḥaramayn. Id. (1984), Al-Mu‘jam al-kabīr. Mosul, Maktaba al-‘Ulūm wa al-Ḥukm. Ṭabarī, M. (1987), Tārīkh al-Ṭabarī. Beirut, Dār al-Kutub al-‘Ilmiyya. Ṭabāṭabā’ī, M. (1975), Qur’ān in Islam. Tehran, Dār al-Kutub al-Islāmiyya. Id. (1996), Al-Mīzān fī tafsīr al-Qur’ān. Qom, Islamic Publication Office. Tirmidhī, M. (1983), Al-Sunan. Beirut, Dār al-Fikr. Ṭūsī, M. (1993), Al- Āmālī. Qom, Dār al-Thaqāfa. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 272 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 198 |
||