تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,529 |
تعداد مقالات | 70,457 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,016,530 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,130,079 |
ارائه الگوی پارادایمی توسعه سرمایه اجتماعی در سازمان های ورزشی با رویکرد کیفی داده بنیاد | ||
مجله علمی "مدیریت فرهنگ سازمانی" | ||
دوره 18، شماره 3، مهر 1399، صفحه 585-611 اصل مقاله (617.26 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jomc.2020.295177.1007969 | ||
نویسندگان | ||
افسانه فدایی تهرانی1؛ مهدی سلیمی2؛ مینا مستحفظیان* 3؛ شهرام عروف زاد4 | ||
1دانشجوی دکترا، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد نجفآباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجفآباد، ایران | ||
2استادیار، گروه مدیریت ورزشی، دانشکدة علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران | ||
3استادیار، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد نجفآباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجفآباد، ایران | ||
4استادیار، گروه علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان، اصفهان، ایران | ||
چکیده | ||
هدف از پژوهش حاضر ارائة الگوی پارادایمی توسعة سرمایة اجتماعی در سازمانهای ورزشی بود. این پژوهش از نوع کیفی است که با بهکارگیری نظریة دادهبنیاد انجام شد. محدودة مطالعات ادارات ورزش و جوانان استان اصفهان و جامعة آماری پژوهش خبرگان آگاه به حوزة تحقیق بودند که نمونهگیری از آنها به صورت هدفمند و با روش گلولهبرفی انجام پذیرفت. ابزار گردآوری داده در این پژوهش مصاحبه از نوع نیمهساختیافته بود. در این تحقیق، دادهها بعد از انجام دادن بیست و سه مصاحبه به مرحلة اشباع نظری رسیدند. با این حال، جهت اطمینان از کفایت، یک مصاحبة دیگر نیز به انجام رسید. جهت تعیین روایی از معیار مقبولیت و لینکلن و گوبا و جهت تعیین پایایی از روش حسابرسی فرایند و توافق درونی استفاده شد. دادهها طی سه مرحلة کدگذاری باز و محوری و انتخابی تحلیل شدند. در سه مرحلة کدگذاری، مقولههای اصلی و فرعی شناسایی و به یکدیگر مرتبط شدند که عبارت بودند از شرایط علّی (ساختاری، ارتباطی، شناختی)، شرایط زمینهای (ایجاد گروههای حرفهای و سازماندهی گروههای حرفهای)، شرایط مداخلهگر (مدیریت منابع انسانی، فرهنگ سازمانی، عدالت سازمانی)، راهبردها (راهبردهای جذب و راهبردهای آموزشی)، و پیامدها (توانمندسازی کارکنان، خلاقیت و کارآفرینی، تعهد سازمانی، سلامت سازمانی، فرهنگ شهروندی سازمانی، کیفیت زندگی کاری، مدیریت دانش). در نهایت نیز پارادایم کدگذاری تشریح شد و مدل نهایی شکل گرفت. توجه به مدل ارائهشده میتواند زمینهساز توسعة سرمایة اجتماعی در سازمانهای ورزشی و بهرهگیری از مزایای آن شود. | ||
کلیدواژهها | ||
ادارات ورزش و جوانان؛ الگوی پارادایمی؛ رویکرد دادهبنیاد؛ سازمانهای ورزشی؛ سرمایة اجتماعی | ||
عنوان مقاله [English] | ||
The Presentation of the Paradigmatic Model of Social Capital Development in Sports Organizations based on the Grounded Theory Approach | ||
نویسندگان [English] | ||
Afsaneh Fadaie Tehrani1؛ Mehdi Salimi2؛ Mina Mostahfezian3؛ Shahram Aroofzad4 | ||
1Ph.D. Student, Physical Education and Sport Sciences Department, Najaf Abad Branch, Islamic Azad University, Najaf Abad, Iran | ||
2Assistant Professor, Sport Management Department, Sport Sciences Faculty, University of Isfahan, Isfahan, Iran | ||
3Assistant Professor, Department of Physical Education and Sports Sciences, Najafabad Branch, Islamic Azad University, Najafabad, Iran | ||
4Assistant Professor, Educational Sciences Department, Farhangian University, Isfahan, Iran | ||
چکیده [English] | ||
The purpose of this research was to present a paradigmatic model of social capital development in sports organizations. The study was conducted through the qualitative grounded theory approach. The study scope was Isfahan province’s Sports and Youth Offices, while the experts of the sports field of study constituted the statistical population. Purposive snowball sampling was used to select the participants. The data collection tools tool in this study was semi-structured interview. The data saturation was achieved after 23 interviews; however, one additional interview was also done to ensure adequacy of the interviews. To confirm the validity of the instrument, Lincoln and Guba’s criteria of credibility, dependability, confirmability, and transferability were taken into account, and to assess the reliability, process auditing and internal agreement methods were used. The data was analyzed in three coding levels, namely open, axial, and selective. In the three levels of coding, the primary and secondary categories were identified and were related to each other. These included causal conditions (structural, communicative, and cognitive), contextual conditions (creating the professional groups and organizing the professional groups), moderating conditions (human resource management, organizational culture, and organizational justice), strategies (recruitment strategies and educational strategies), and consequences (employee empowerment, entrepreneurship and creativity, organizational commitment, organizational healthfulness, organizational citizen culture, work life quality, and knowledge management). Ultimately, the coding process was explained and the final model was formed. The consideration of the presented model can set the grounds for the development of social capital in sport organization and using its advantages. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Paradigmatic model, Grounded theory, Social Capital, Sports organization, Sports and Youth Offices | ||
مراجع | ||
اسماعیلی، محمدرضا؛ محمد جوادیپور؛ مهدی طالبپور (1393). «مدل معادلات ساختاری عدالت سازمانی، رفتار شهروندی سازمانی و سرمایة اجتماعی کارکنان ادارات ورزش و جوانان خراسان رضوی»، پژوهشهای معاصر در مدیریت ورزشی، 4(8): صص 1ـ 13. الوانی، سید مهدی؛ تهمینه ناطق؛ محمدمهدی فراحی (1386). «نقش سرمایة اجتماعی در توسعة مدیریت دانش»، علوم مدیریت ایران، 5: صص 35ـ 70. حسنزاده ثمرین، تورج؛ محمدصادق حسنزاده؛ تورج قلیزاده (1393). «بررسی تأثیر سرمایة اجتماعی بر یادگیری سازمانی (مورد مطالعه: ادارة کل ورزش و جوانان استان گیلان)»، مدیریت سرمایة اجتماعی، 1(1): صص 101ـ 118. حیدرخانی، هابیل (1397). «بررسی نقش سرمایة اجتماعی در پایبندی به فرهنگ شهروندی در بین شهروندان شهر کرمانشاه»، تحقیقات فرهنگی ایران، 11(2): صص 51ـ 78. خادمی، زهرا؛ صفیالله صفایی؛ نسرین مرادی شهباز (1397). «بررسی رابطة سرمایة اجتماعی و کیفیت زندگی»، جامعهشناسی کاربردی، 70: صص 147ـ 168. خداداد کاشی، شعله؛ محمود گودرزی (1393). «بررسی ابعاد و مدل سرمایة اجتماعی در سازمانهای ورزشی»، مطالعات رفتار سازمانی در ورزش، 1(4): صص 11ـ 23. خلفخانی، مهدی (1388). «بررسی رابطة بین سرمایة اجتماعی و فساد اداری»، راهبرد، 53: صص 39ـ 55. دانیالی ده حوض، محمودی؛ سید محسن علامه؛ علی صفری (1397). «طراحی الگوی مدیریت جانشینپروری با رویکرد دادهبنیاد»، پژوهشنامه مدیریت تحول، 10(1): صص 105ـ 140. رستگار، عباسعلی؛ مرتضی اکبرزاده؛ مطهره حسنپور (1397). «تبیین تأثیر سرمایة انسانی و سرمایة اجتماعی بر قصد کارآفرینانه با در نظر گرفتن نقش تعدیلگری سبکشناختی»، مطالعات توسعة اجتماعی ایران، 10(2): صص 41ـ 57. سلیمی، مهدی؛ سید فرشید علوی؛ محبوبه سلیمانی (1397). «ارائة معیارهای گزینش مدیران عالی سازمانهای ورزشی»، مدیریت منابع انسانی در ورزش، 6(1): صص 35ـ 49. سیدعامری، میرحسن؛ عثمان سواره؛ لقمان ابراهیمی (1394). «رابطة سرمایة اجتماعی و کیفیت زندگی کاری کارکنان ادارة کل ورزش و جوانان استان آذربایجان غربی»، مدیریت ورزشی، 7(3): صص 335ـ 349. عابدینی، مریم؛ ناصر میرسپاسی؛ فریده حقشناس (1397). «ارائة مدل توسعة منابع انسانی با رویکرد ارتقای سرمایة اجتماعی سازمانی»، مدیریت منابع در نیروی انتظامی، 7(1): صص 31ـ 53. غفرانی، محسن (1394). «تحلیل تأثیر عدالت سازمانی بر میزان سرمایة اجتماعی کارکنان ادارات ورزش و جوانان»، مدیریت ورزشی، 7(5): صص 673ـ 686. فقیهی، ابوالحسن؛ طاهره فیضی (1391). «سرمایة اجتماعی در سازمان»، پیک نور، 3(3): صص 11ـ 21. قاسمی سیانی، مجتبی؛ مرتضی دوستی (1393). «رابطة بین فرهنگ سازمانی و سرمایة اجتماعی کارکنان فدراسیون ورزش معلولان»، مطالعات مدیریت راهبردی و رفتار سازمانی در ورزش، 1(4): صص 35ـ 44. قائدی، علی؛ فرزاد غفوری؛ غلامعلی کارگر (1395). «بررسی نقش ورزش قهرمانی بر شاخصهای توسعة اجتماعی»، پژوهشهای کاربردی در مدیریت ورزشی، 5(1): صص 35ـ 47. کریمی، مرضیه؛ سیمین درویش نوری؛ هلن هروی (1398). «بررسی رابطة سرمایههای اجتماعی، تعهد سازمانی، و رفتار فرانقشی در محیط زیست»، مدیریت محیط زیست و توسعة پایدار، 16: صص 1ـ 6. کشاورز، لقمان؛ ابوالفضل فراهانی؛ اعظم اعظمیان بیدگلی (1395). «تدوین مدل ارتباطی رهبری دانش با مدیریت سرمایة فکری و سرمایة اجتماعی منابع انسانی ادارة کل ورزش و جوانان استان اصفهان»، مدیریت منابع انسانی در ورزش، 4(1): صص 87ـ 99. محمدی، فروغ؛ معصومه کلاته سیفری؛ ابوالفضل فراهانی؛ حمید قاسمی (1395). «تدوین مدل ارتباطی مدیریت دانش و کارآفرینی سازمانی با میانجیگری سرمایة اجتماعی در وزارت ورزش و جوانان»، رویکردهای نوین در مدیریت ورزشی، 15: صص 39ـ 53. مقدم، ابوالفضل؛ امینرضا کمالیان؛ بدرالدین اورعی یزدانی؛ باقر کرد؛ سید علیقلی روشن (1395). «تبیین و طراحی الگوی مدیریت منابع انسانی کارآفرینانه: رویکرد دادهبنیاد»، بهبود مدیریت، 10(4): صص 123ـ 157. نقوی، محبوبه؛ محمدحسین رضوی؛ فاطمه بهمنی (1397). «تأثیر سرمایة اجتماعی در فرهنگ سازمانی ورزشی»، پژوهشنامة مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی، 28: صص 15ـ 24. نوآیین، خدیجه (1392). «نقش فرهنگ سازمانی شهرداریها در شکلدهی به سرمایة اجتماعی و توسعة اقتصاد شهری»، رویدادهای علمی و اجرایی، 5(18): صص 87ـ 96. هنری، حبیب (1390). «طراحی مدل معادلات ساختاری سرمایة اجتماعی و مدیریت دانش در سازمانهای ورزشی»، پژوهشهای مدیریت ورزشی و علوم حرکتی، 1(1): صص 84ـ 105. References Abedini, M., MirSepasi, N., & HaghShenas, F. (2018). “Presenting the model of human resources development with approach of social capital increasing”, Resources management in police, 7(1): pp. 31-53. (in Persian) Alvani, S, M., Nategh, T., & Farahi, M. M. (2007). “The role of social capital in knowledge management development”, Iran’s management sciences, 5: pp. 35-70. (in Persian) Bhatt, G. D. (2001). “Knowledge management in organizations: examining the interaction between technologies, techniques, and people”, Journal of Knowledge Management, 5(1): pp. 68-75. Cohen, D. & Prusak, L. (2001). “In good company: How social capital make organization work”, Department of Industrial Engineering and Management, Temper University of Technology. Coleman, J. S. (1998). “Social capital in the creation of human capital”, the American Journal of Sociology, 94: pp: 95-120. Corbin, J. & Strauss, A. (2008). “Basics of qualitative research: Techniques and procedures for developing grounded theory (3rd Ed)”, Thousand Oaks, CA: Sage. Danyali Deh Hoz, M., Allameh, S. M., & Safari, A. (2019). “Designing a Model of Succession Management with an Approach of the Grounded Theory”, Management, 10(1). https://doi.org/10.22067/pmt.v10i1.61676. (in Persian) Darcy, S., Maxwell, H. M., Edwards, J., Onyx, J., & Sherker, S. (2014). “More than a sport and volunteer organization: Investigating social capital development in a sporting organization”, Sport Management Review, 17(4): pp. 395-406. Delaney, L. & Keaney, E. (2005). “Sport and Social Capital in the United Kingdom: Statistical Evidence from National and International Survey Data”, Dublin institute for publicity reaserch (ippr), London- commissioned by the Department of cultural Media and Sport. Downing, S. M. (2004). “Reliability: on the reproducibility of assessment data”, Medical Education, 38(9): pp. 1006-1012. Esmaeili, M. R., JavadiPour, M., & TalebPour, M. (2015). “Structural equation modeling of the organizational justice, organizational citizenship behavior, and social capital in employees of Departments of sport and youths of Khorasan Razavi Province”, Contemporary studies on sport management, 4(8): pp. 1-13. (in Persian) Faghihi, A. & Feizi, T. (2012). “Social capital in organization”, Peyk Noor, 3(3): pp. 11-21. (in Persian) Felício, J. A., Couto, A., Caiado, A. (2014). “Human capital, social capital and organizational performance”, Management Decision, 52(2): pp. 350-364. Ghaedi, A., Ghafouri, F., & Kargar, Gh. (2016). “Investigation the role of athletics sport on Social Development Indicators”, applied research in sport management, 5(1): pp. 35-47. (in Persian) Ghasemi Siyani, M. & Doosti, M. (2015). “The relationship between organizational culture with social capital of the disabled sport federation staffs”, Organizational behavior management in sport studies, 1(4): pp. 35-44. (in Persian) Ghofrani, M. (2015). “Investigating the impact of organizational justice on the social capital level of Youth and Sports office staffs”, Journal of Sport Management, 7(5): pp. 673-686. doi: 10.22059/jsm.2015.56754. (in Persian) Hamzezadeh Afkham, G., Moharramzadeh, M., & Alam, A. (2013). “Relationship between organizational justice and social capital of the department of sports and youth of West Azerbaijan province”, Annals of Biological Research, 4(8): pp. 112-116. Hanifan, L. J. (1916). “The rural school community center“, Annals of American Academy of political and social science, 67: pp. 130-138. HasanZade, T., HasanZade, M. S., & GholiZade, T. (2014). “The Effect of Social Capital on Organizational learning”, (The case of the Guilan Department Youth and sport), Social Capital Management, 1(1): pp. 101-118. (in Persian) Heidarkhani, H. (2018). “The Role of Social Capital in adherence to civic culture among the citizens of the city of Kermanshah”, Journal of Iran Cultural Research, 11(2): pp. 51-78. doi: 10.22631/jicr.2018.1476.2185. (in Persian) Honari, H. (2011). “Designing the structural model of social capital and knowledge management in sport organizations”, Sport management and movement sciences researches, 1(1): pp. 84-105. (in Persian) Jarvie, G. (2003). “Communitarianism. Sport and social capital”, International Review for the sociology of sport, 38(2): pp. 139-153. Karimi, M., Darvish Noori, S., & Heravi, H. (2018). “The investigation of relationship among social capitals, organizational commitment and Environmental management”, Environmental management & sustainable development, 16: pp. 1-6. (in Persian) Keshavarz, L., Farahani, A., & Azamian Beidgoli, A. (2016). “Developing relationship model of leadership knowledge, intellectual capital, and social capital at general administration of youth and sport in Esfahan province”, Journal of Human Resource Management in Sport, 4(1): pp. 87-99. (in Persian) Khademi, Z., Safaei, S., & Moradi Shahbaz, N. (2018). “The Study of the Relationship between Social Capital and Quality Of Life (Case Study: Women Aged 25-65 Years in Tehran)”, Journal of Applied Sociology, 29(2): pp. 147-168. (in Persian) Khalaf-Khani, M. (2009). “The investigation of relation between social capital and official corruption”, Strategy journal, 53: pp. 39-55. (in Persian) Khodad Kashi, Sh. & Goodarzi, M. (2015). “An investigation of Dimension and model of organizational social capital in Sport Organization”, Organizational behavior management in sport studies, 1(4): pp. 11-23. (in Persian) Leana, C. R. & Buren, H. J. V. (1999). “Organizational social capital and employment practices”, Academy of Management Review, 24(3). Lesser, E. L. & Prusak, L. (1999). “Communities of practice, social capital and organizational knowledge”, Institute of Knowledge Management. Lesser, E. L. & Storck, J. (2001). “Communities of practice and organizational performance”, IBM systems Journal, 40(4): pp. 831-841. Lina, G. & Asta, S. (2012). “Leadership role implementing knowledge transfer in creative organization: how does it work?”, Procedia–Social and Behavioral Sciences, 41: pp. 15-22. Mir–Ameri, H., Savareh, O., & Ebrahimi, L. (2015). “The Relationship between Social Capital and Quality of Work Life in Employees of Sport and Youth General Office of Western Azerbaijan Province”, Journal of Sport Management, 7(3): pp. 335-349. doi: 10.22059/jsm.2015.55359. (in Persian) Mirsafian, H., Mohamadinejad, A., Homaie, R., & Hédi, C. (2013). “Motivation of Iranian University Students for Participation in Sporting Activities”, Physical Culture and Sport Studies and Research, 59: pp. 42-48. Moghadam, A., Kamalian, A., Oraei Yazadni, B., Kord, B., & Roshan, S. (2017). “Explaining and designing an entrepreneurial human resource management model: Grounded theory approach“, Journal of Management Improvement, 10(34): pp. 123-157. (in Persian) Mohammadi, F., Kalateh, M., Farahani, A., & Ghasemi, H. (2017). “To design relationship model of knowledge management and organizational entrepreneurship with the mediation of social capital in ministry of sport and youth”, New trends in sport management, 4(15): pp. 39-53. (in Persian) Monaghi, T. (2015). “The Relationship between knowledge management and social Capital in Developing countries”, Journal of Scientific Research and Development, 2(6): pp. 238-244. Naghavi, M., Razavi, M. H., & Bahmani, F. (2018). “The impact of social capital on organizational culture in sports organizations”, Journal of Sport Management and Motor Behavior, 14(28): pp. 15-24. (in Persian) Nahapiet, J. & Ghoshal, S. (1998). “Social Capital, Intellectual Capital, and the Organizational Advantage”, Academy of Management Journal, 23(2): pp. 242-266. Nilsson, A. (2017). “Making norms to tackle global challenges: The role of Intergovernmental Organizations”, Research Policy, 46(1): pp. 171-181. NoAien, Kh. Kh. (2013). “The role of municipality in social capital and urban economy development”, Sciences and executive tournaments, 5(18): pp. 87-96. (in Persian) Ozbas, A. A. & Tel, H. (2015). “The effect of a psychological empowerment program based on psychodrama on empowerment perception and burnout levels in oncology nurses: Psychological empowerment in oncology nurses”, Palliative and Supportive Care, 14(4): pp. 393-401. Portes, A. (1998). “Social Capital: its origins and application in modern sociology”, Annual Review of Sociology, 21. Rai, S. (2015). “Organizational justice and employee mental health’s moderating roles in organizational identification”, South Asian Journal of Global Business Research, 4(1): pp. 68-84. Rastegar, A., Hassanpour Amiri, M., & Akbarzadeh Safouie, M. (2018). “The Impact of Human Capital and Social Capital on Entrepreneurial Intention with Moderator Variable of Cognitive Style (Case of Study: University of Tehran)”, Journal of Iranian Social Development Studies, 10(2): pp. 41-57. (in Persian) Salimi, m., Alavi, S. F., & Soleymani, M. (2018). “The presentation of pattern of selection factors for sport organizations’ upper managers”, Human resources management in sport, 6(1): pp. 35-49. (in Persian) Seippel, O. (2006). “Sport and social capital”, Acta Sociological, 49(2): pp. 169-183. Şendoğdu, A. & Erdirençelebi, M. (2014). “Organizational Social Capital and Its Importance in Human Resources Management”, The Clute Institute International Academic Conference, Munich, Germany, pp. 362-365. Seunghwan, M. & Hyungjun, S. (2016). “Which type of social capital matters for building trust in government? Looking for a new type of social capital in the governance era”, Journal of Sustainability, 8(322): pp. 1-15. Stone, W. (2001). “Measuring social capital”, Australian Institute of Family Studies, 24: pp. 1-36. Subramony, M., Segers, J., Chadwick, C., & Shyamsunder, A. (2018). “Leadership development practice bundles and organizational performance: The mediating role of human capital and social capital”, Journal of Business Research, 83: pp. 120-129. Villaverde, G. P. M., Alarcón, R. J., Requena, P. G., & Ortega, R. M. J. (2018). “Technological dynamism and entrepreneurial orientation: The heterogeneous effects of social capital”, Journal of Business Research, 83: pp. 51-64. Yamaguchi, I. (2013). “A Japan–US cross-cultural study of relationships among | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,280 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 973 |