پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,573 |
| تعداد مقالات | 71,037 |
| تعداد مشاهده مقاله | 125,509,113 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,772,350 |
الگوهای مطابقه در ساختهای کنایی در هورامی: رویکردی کمینه‌گرا | ||
| پژوهشهای زبانی | ||
| دوره 11، شماره 1، شهریور 1399، صفحه 141-164 اصل مقاله (913.65 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jolr.2020.306857.666626 | ||
| نویسندگان | ||
| زانیار نقشبندی* ؛ بهروز چمن آرا | ||
| استادیار گروه زبان و ادبیات کردی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران. | ||
| چکیده | ||
| تبیین پدیدۀ مطابقۀ مفعولی به مثابۀ یکی از خصوصیات بنیادین ساختهای ارگتیو همواره یکی از پرسش‌های اساسی در رویکردهای زایشی بوده است. در چارچوب رویکرد کلاسیک مفروض در قالب برنامۀ کمینه‌گرا، حالت‌نمایی و مطابقه دو پدیدۀ هم‌ارزند که هر دو در جریان فرایند اشتقاق نحوی ساختهای زبانی تعیین می‌شوند با این حال در رویکردهای متأخرتر نظیر رویکرد حالتدهی وابسته، مطابقه همچون فرایندی مرتبط اما مجزا از حالت‌نمایی در نظر گرفته می‌شود که بخشی از آن در نحو از طریق سازوکار Agree-Link و بخشی دیگر در سطح رابط صورت‌آوایی از طریق سازوکار Agree-Copy تکمیل می‌گردد. مقالۀ حاضر درصدد است تا با بهره‌گیری از مفاهیم موجود در رویکرد حالتدهی وابسته و مکانیسم‌های پسانحوی مرتبط با آن الگوی مطابقۀ مفعولی را در ساختهای ارگتیو بی‌نشان در هورامی تحلیل نماید. کفایت تبیینی بالایِ رویکرد پسانحوی به کار گرفته شده در تحلیل پدیدۀ مطابقه در جستار حاضر مخصوصاً در بررسی ساختهای ارگتیویی مشخص می‌شود که در آن‌ها نوع تبلور سازه مالک در ساختهای ملکی‌ای که در جایگاه مفعول مستقیم واقع شده‌اند به بروز الگوهای متفاوتی از مطابقه منجر می‌شود؛ بدین صورت که تبلور عنصر مالک به صورت واژه بستی منجر به مطابقۀ فعل با عنصر مالک می‌شود و در مقابل، بروز عنصر مالک به صورت گروه اسمی آشکار، موجب مطابقۀ فعل با سازۀ مایملک خواهد شد. در این راستا چنین استدلال می‌شود که در بخش صرفاً نحوی فرایند اشتقاق ساختهای کُنایی فوق با استفاده از سازوکار Agree-Link سازه‌هایی که به صورت بالقوه توانایی مطابقه با فعل را دارند با عنوان اهداف موجه تعیین می‌شود و در قدم بعدی و در بخش پسانحوی از طریق سازوکار Agree-Copy شکل نهایی وند مطابقه تعیین می‌گردد. علاوه بر موارد فوق، تفاوت الگوی مطابقه در ساختهای مورد بحث نیز از طریق دسترسی فرایندهای پسانحوی به ساخت درونی اهداف موجه توجیه خواهد شد. برای اینکه به بتوان پدیدۀ مطابقۀ مفعولی را تبیین نمود به مباحث طرح شده دقت نظر فرمایید. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| هورامی؛ الگوی انطباق کنایی؛ مطابقه؛ رویکرد حالتدهی وابسته؛ حالت وابسته؛ ساخت ملکی؛ گروه حالت | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Agreement in Ergative Constructions in Hawrami; A Minimalist Approach | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Zaniar Naghshbandi؛ Behrouz Chamanara | ||
| Assistant Professor, Department of Kurdish Language and Literature, ,Kordestan University, Sanandaj, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| Accounting for the verbal agreement and its interaction with case marking in both accusative and ergative alignments have always been an interesting line of investigation in generative syntax. Two main approaches have been proposed in this regard within the general framework of Minimalism. The first one, referred to as the classic approach in the available literature, envisages agreement as a parallel mechanism with case marking, taking place in narrow syntax. The second approach, generally known as dependent case-marking approach, not only separates agreement from case marking, but also analyzes it as a two-step phenomenon being unfolded both in narrow syntax, through Agree-Link, and PF, through Agree-Copy. Employing the theoretical apparatus of the dependent case-marking approach, the present paper seeks to study the patterns of verbal agreement in ergative constructions in Hawrami. The explanatory adequacy of this very approach is specifically observed in the theoretical analysis of a special type of ergative constructions in which the direct object takes the form of a possessive NP. The manner through which the possessor of the direct object is overtly manifested in these ergative constructions can determine the outcome of the verbal agreement: if the possessor is expressed via person-marker clitics, the verb agrees in person and number with the possessor, however, if the possessor is realized as an overt NP, the verb agrees with the possessed element. With the intention of analyzing this pattern, it is argued that in both cases the potential targets which the head of T, and consequently the main verb, can agree with are determined in narrow syntax, through Agree-Link while the ultimate form of the agreement affix is determined post-syntactically via Agree-Copy. More specifically, we maintain that Agree-Copy has a direct access to the internal structure of potential targets, and this very fact plays a vital role in determination of agreement patterns. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Hawrami, Ergative Alignment, Agreement, Dependent Case Marking, Dependent Case, Possessive Constructions, KP | ||
| مراجع | ||
|
ارانسکی، ای ام(۱۳۵۸). مقدمه‌ی فقه اللغه ایرانی، ترجمۀ کریم کشاورز، تهران، انتشارت پیام. بدخشان، ابراهیم، یادگار کریمی و رزیتا رنجبر (۱۳۹۳). حالت نمایی در کردی سورانی (سنندجی و بانه ای)،زبان شناسی و گویش های خراسان، ۱۱: ۱-۲۸. دبیرمقدم، محمد (۱۳۹۲). رده‌شناسی زبان‌های ایرانی، تهران، سمت. راسخ مهند، محمد و زانیار نقشبندی (۱۳۹۲). تأثیر قدرت موضوعات فعلی بر حالتدهی افتراقی: شواهدی از گویش هورامی، مطالعات زبان و گویش‌های غرب ایران، سال اول، شمارۀ اول: ۱-۲۰. کریمی، یادگار (۱۳۹۰). بازبینی حالت مطلق در ساختهای کنایی. پژوهشهای زبانی، دورۀ دوم، شمارۀ دوم: ۹۵-۱۱۳. نقشبندی، زانیار (۱۳۹۰). ساختهای کنایی در گویش هورامی، پایان نامۀ کارشناسی ارشد، گروه زبانشناسی، دانشگاه کردستان. نقشبندی، زانیار و لودویگ پاول (۱۳۹۷). نگاهی به برخی از تفاوت‌های صرفی- نحوی هورامی کندوله‌ای و هورامی پاوه‌ای: گزارشی مستند از یک پروژۀ مستندسازی زبانی، در مجموعۀ مقالات دهمین همایش بین‌المللی زبانشناسی ایران به کوشش مجتبی منشی‌زاده (۶۵۳-۶۶۵)، تهران، انتشارات دانشگاه علامۀ طباطبایی. نقشبندی زانیار و احسان میرکی (۱۳۹۸). ئاوڕدانەوەیەک لە بڕێک لە تایبەتمەندییە زمانییەکانی هەورامیی کرماشانی، پژوهشنامۀ ادبیات کردی، دورۀ پنجم، شمارۀ اول: ۱۸۹-۲۰۵. Atlamaz, Ü, and M. Baker. 2018. On partial agreement and oblique case, Syntax 21:195-237. Badakhshan, E, Y.Karimi, and R. Ranjbar, 2014. Case Marking in Surani. Linguistics and Languages of Khorasan. 11:1-28, [In Persian]. Baker, M and N.Vinokurova. 2010. Two Modalities of Case Assignment: Case inSakha, Natural Language and Linguistic Theory,28: 593-642. Baker, M.2014. On Dependent Ergative Case (in Shipibo) and Its Derivation by Phase, Linguistic Inquiry,45.3: 341-379. Baker, M. 2015. Case: Its Principles and Its Parameters, Cambridge: Cambridge University Press. Bittner, M, and K. Hale.1996b. The structural determination of case and agreement. Linguistic Inquiry, 27:1–68. Chomsky, N. 2000. Minimalist inquiries: The framework, In R. Martin, D. Michaels and J. Uriagereka (ed.), Step by Step (89-155), Cambridge, Mass.: MIT Press. Chomsky, N.2001. Derivation by phase, In M. Kenstowicz (ed.), Ken Hale: A life in language (1–52), Cambridge, Mass.: MIT Press. Dabir-Moghaddam, M. 2013. Typology of Iranian Languages. Tehran: SAMT, [In Persian]. Haig, Geoffrey.2008. Alignment Change in Iranian Languages: a construction grammar approach, Mouton de Gruyter. New York. Hassanpour, A. 1998. The identity of Hewrami speakers: reflections on the theory and ideology of comparative philology, In A. Soltani (ed.), Anthology of Gorani Kurdish Poetry, London: Soane Trust for Kurdistan. Karimi, Y.2010.Unaccusative Transitives and the Person-Case Constraint effects in Kurdish. Lingua, 120:693-716. Karimi, Y.2011. Checking Absolutive Case in the Ergative Structure. Journal of Language Researches. 4: 95-113, [In Persian]. MacKenzie, D. N. 1966. The Dialect of Awroman (Hawrāmān-ī Luhōn): Grammatical Sketch, Texts and Vocabulary, Københagen: Munksgaard. Marantz, A. 1991. Case and licensing, In G. F Westphal, B. Ao and H. Chae (ed.), ESCOL 91: Proceedings of the Eighth Eastern States Conference on Linguistics (234–253). McFadden, T. 2004. The position of morphological case in the derivation. Doctoral dissertation, University of Pennsylvania. Minorsky, V. 1943. The Guran, BSOAS XIII: 75-103. Naghshbandi, Z. 2011. Ergative Constructions in Hawrami. Unpublished MA Thesis. Sanandaj: Kurdistan University, [In Persian]. Naghshbandi, Z, and L. Paul. 2018. A Short Look at Some of the Morpho-Syntactic Characteristics of Gurani of Kandule and Paveh: A Report about an Ongoing Documentation Research Project. In M. Monshizadeh (ed.) the Proceeding of the 10th International Conference of Iranian Linguistics (653-665). Tehran: Allameh Tabatabeie University Press, [In Persian]. Naghshbandi, Z, and E. Miraki. 2019. A Short Glance at Some of the the Morpho-Syntactic Characteristics of Hawrami Kermanshahi. Journal of Kurdish Literature. 5,1: 189-205, [In Kurdish]. Oranskii, E, M. 1979. An Introduction to Iranian Philology. Translated by Karim Keshavarz. Tehran: Amir-Kabir, [In Persian]. Rasekh-Mahand, M, and Z. Naghshbandi. 2013. The Effects of Argument Strength on Differential Case Marking: Evidence from Hawrami. Journal of Language and Western Iranian Dialects. 1:1-20, [In Persian]. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 736 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 423 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب