پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,532 |
| تعداد مقالات | 70,500 |
| تعداد مشاهده مقاله | 124,086,497 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,189,781 |
بند متممی اسم در زبان فارسی | ||
| پژوهشهای زبانی | ||
| مقاله 11، دوره 11، شماره 2، بهمن 1399، صفحه 247-269 اصل مقاله (1.25 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jolr.2020.304147.666609 | ||
| نویسندگان | ||
| مونا ولی پور* 1؛ علی درزی2 | ||
| 1استادیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران. | ||
| 2استاد زبان شناسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران. | ||
| چکیده | ||
| بندهای وابستۀ اسم در زبان فارسی به دو دستۀ بندهای موصولی (تحدیدی و غیرتحدیدی) و بندهای متممی اسم تقسیم می‌شوند. پژوهشگران ایرانی اکثراً ضمن برشمردن تفاوت‌های معنایی و نحوی بندهای متممی اسم و بندهای موصولی، این دو را بندهایی مستقل و متمایز دانسته‌اند. در پژوهش حاضر نشان می‌دهیم که بندهای اصطلاحاً متممی اسم، نوعی بند موصولی‌اند و بنا به دلایلی اساساً نمی‌توانند متمم واقع شوند. اول اینکه این بندها همچون بندهای موصولی، اختیاری و افزوده‌اند. دوم اینکه معدود اسم‌هایی که می‌توانند بند متممی بپذیرند، برخلاف افعال متناظرشان از نظر معنایی بر یک رویداد یا فرایند یا عمل دلالت نمی‌کنند. سوم اینکه رفتار این بندها اتفاقاً شباهت چشمگیری به بندهای موصولی غیرتحدیدی دارد. این شباهت به دلیل معرفه بودن هستۀ اسمی (موصوف) در این هر دو بند است. لزوم معرفگی موصوف برخاسته از وضعیت اطلاعی بند و گفتمان‌مقید بودن آن است. از طرف دیگر، برخلاف آنچه در پیشینۀ پژوهشهای فارسی آمده، موصوف این بندها لزوماً یک اسم گزاره‌ای نیست؛ اما لزوماً از نظر معنایی دربردارندۀ یک توصیف‌گر رویدادی است. به همین دلیل است که هر اسمی نمی‌تواند موصوف این بندها قرار گیرد. در واقع، بندهای متممی اسم، نوعی بند موصولی غیرتحدیدی هستند که محصول موصولی‌شدن یک موضوع رویدادی‌اند. از آنجایی که این عنصر، پنهان است و در یکی از فرافکن‌های نقشی قرار دارد، بندهای متممی ظاهراً فاقد شکاف/ضمیر سایه‌اند. بدین ترتیب، بهتر است برای اشاره به این بندها از اصطلاح «بندهای موصولی رویدادی» استفاده شود. تحلیل نحوی این بندها به صورتی مشابه با بندهای موصولی، عدم امکان خروج سازه‌ها و جزیره‌ای عمل کردن این بندها را نیز تبیین خواهد کرد؛ چراکه بر اساس نظریۀ فاز، گروه متمم‌ساز و گروه حرف‌تعریف فازهایی هستند که سازه‌های داوطلب خروج ابتدا باید به حاشیۀ آنها حرکت کنند؛ اما شاخص این دو گروه به ترتیب به‌وسیلۀ عملگر موصولی و گروه حرف‌تعریف پر شده است و هیچ عنصری نمی‌تواند از آن خارج شود. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| گروه اسمی مرکب؛ بند موصولی؛ بند متممی اسم؛ شکاف؛ ضمیر سایه؛ خروج | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Clausal Complements of Noun in Persian | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Mona Valipour1؛ َAli Darzi2 | ||
| 1Assistant Professor of Persian Language and Literature, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran. | ||
| 2Professor of Linguistics, University of Tehran, Tehran, Iran. | ||
| چکیده [English] | ||
| Clausal dependents of noun in Persian are divided into two groups: relative clauses (restrictive relative clause /RRC and non-restrictive relative clause /NRRC), and clausal complements of noun (CCN). By mentioning the semantic and syntactic differences between these two groups, Iranian researchers often consider them as independent and distinct clauses. In this study, we show that the so-called CCN is a kind of RC and for some reason they cannot be complements. First, like RCs, these clauses are optional and adjunctive. Second, those few nouns that can accept a clausal dependent, unlike their corresponding verbs, do not semantically indicate an event or process or action. Third, the behavior of these clauses happens to be remarkably similar to that of NRRCs, mainly because the head nominal in both clauses are definite. The necessity of definiteness arises from the information structure of the clause and its being discourse-bound. On the other hand, contrary to what has been described in the literature, the head N of the clauses is not necessarily a predicative noun; however, semantically it necessarily does contain an event descriptor. That is why not every noun can be the head N of these clauses. The seeming CCNs are in fact RCs that are the product of relativization of an event argument. Since this element is hidden and located in one of the functional projections, CCNs seem to have no gap/resumptive pronoun. Thus, it is better to use the term “event-relative clauses” to refer to these clauses. The syntactic analysis of these clauses –in a manner similar to the syntactic analysis of RCs– will justify the impossibility of extraction, because according to Phase Theory, CP and DP are the phases that the extracted item must first move to their edges; However, the specifier of these two phrases is filled in by the relative operator and the DP, and no element can be extracted from it. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Complex NPs, Relative clause, Clausal complement of noun, Gap, Resumptive pronoun, Extraction | ||
| مراجع | ||
|
انوشه، مزدک (۱۳۹۳)، «ضمیر پوچ‌واژه‌ای پنهان در زبان فارسی: رویکردی کمینه‌گرا»، زبانشناسی و گویش‌های خراسان، ش۱۱، صص۲۹-۵۴. درزی، علی و شجاع تفکری رضایی (۱۳۸۹)، «پوچ‌واژه در زبان فارسی»، پژوهشهای زبانشناسی، س۲، ش۳، ص ۵۷-۷۳. طبیب‌زاده، امید (۱۳۹۱)، دستور زبان فارسی بر اساس نظریه گروه‌های خودگردان در دستور وابستگی، تهران، مرکز. طبیب‌زاده، امید (۱۳۹۳)، «بندهای وابستۀ اسم در زبان فارسی و روابط وابستگی در درون آنها»، دستور، ش۱۰، ۱۱۷-۱۴۵. غلامعلی‌زاده، خسرو (۱۳۸۲)، ساخت زبان فارسی، چ ۴، تهران، احیاء کتاب. Anoushe, M. 2015, Null Expletive Pronoun: A Minimalist Approach, Linguistics and Khorasan Dialects, 6: 11, 29-53. [In Persian]. Arsenijevic, B. 2009, Clausal complementation as relativization. Lingua, 119: 39-50. Cha, J.-Y. 1998, Relative clause or noun complement clause: some diagnoses. In: Park, B.S., Yoon, J.H.-S. (ed.), Selected Papers from the 11th International Conference on Korean Linguistics, University of Hawaii, 6–9 July 1998. International Circle of Korean Linguistics, Seoul, 73–82. Chinque, G. and Krapova, I. 2012, Finite clausal “complements” of nouns as (non-restrictive) reduced relative clauses, Paper given at GIST5. Generalizing relative strategies. University of Ghent, March 22, 2012. <https://tildeweb.au.dk/au132769/clauses-nominals/worksh12-hand-outs/ho-cinque12.pdf>. Chomsky, N. 1986, Barriers. Cambridge: MIT Press. Chomsky, N. 2000. Minimalist inquiries: The framework. In R. A. Martin, David Michaels, and Juan Uriagereka (ed.), Step by step: Essayson minimalist syntax in honor of Howard Lasnik, Cambridge, MA: MIT Press: 89-155. Chomsky, N. 2001. Derivation by phase. In K. L. Hale, and Michael J. Kenstowicz (ed.), Ken Hale: A Life in Language, Cambridge, MA: MIT Press: 1-52. Chomsky, N. 2008. On phases. In C. P. O. Robert Freidin, Maria Luisa Zubizarreta (ed.), Foundational Issues in Linguistic Theory: Essays in Honor of Jean-Roger Vergnaud. Cambridge, MA: MIT Press: 133-166 Citko, B. 2014, Phase Theory: An Introduction. Cambridge: Cambridge University Press. Darzi, A. and Sh. Tafakkori Rezayi, 2010, Expletives in Persian, Researches in Linguistics, 2: 3. 57-73. [In Persian]. Darzi, A. 1996, Word order, NP movement, and opacity conditions in Persian, Ph.D. diss., University of Illinois at Urbana-Champaign. Demirdache, H. 1991, Resumptive chains in restrictive relatives, appositives, and dislocation structures. Ph.D. diss., MIT. Folli, R., H. Harley and S. Karimi, 2004, Determinants of Event Type in Persian Complex Predicates. Cambridge Occasional Papers in Linguistics, 1, 101–125. Gholamalizadeh, Kh. 2003. Persian Structure, Tehran: Ehyae Ketab. [In Persian]. Grimshaw, J. 1990, Argument Structure, Cambridge, MA: MIT Press. Haegeman, L. 2012, Adverbial Clauses, Main Clause Phenomena, and Composition of the Left Periphery: The Cartography of Syntactic Structures, Volume 8, New York: Oxford University Press. Haegeman, L. 2014, Locality and the Distribution of Main Clause Phenomena, In Enoch Oladé Aboh, Maria Teresa Guasti, and Ian Roberts (ed.), Locality. New York: Oxford University Press. 186-222. Hegarty, M. 1992, Familiar complements and their complementizers: On some determinants of A’-locality. Unpublished manuscript, University of Pennsylvania. Hooper, J. and S. Thompson, 1973, On the applicability of root transformations. Linguistic Inquiry, 4: 465–497. Hornstein, N., J. Nunes and K. K. Grohmann, 2005. Understanding Minimalism. Cambridge University Press. Karimi, S. 2001, Persian complex DPs: How mysterious are they? Canadian Journal of Linguistics. No. 46: 63-96. Karimi-Doostan, G. 1997. Light Verb Constructions in Persian. Ph.D. diss., University of Essex. Kayne, R. 1994, The antisymmetry of syntax. Cambridge: The MIT Press Kayne, R. 2010, Comparisons and Contrasts. New York: Oxford University Press. Kempson, R. 1975, Presupposition and the delimitation of semantics. Cambridge, UK: Cambridge University Press. Kiparsky P., and C. Kiparsky, 1970, Fact. In Manfred Bierwisch and Karl E. Heidolph (ed.), Progress in Linguistics. The Hague: Mouton, 73-143. Koster, J. 1978, Why subject sentences don’t exist. In Samuel J. Keyser (ed), Recent Transformational Studies in European Languages, Cambridge, MA: MIT Press, 53–64. Matushansky, O. 2005, Going through a Phase. In M. McGinnis & N. Richards (ed.), Perspectives on Phases. Cambridge, MA: MIT Working Papers in Linguistics: 81-157. Megerdoomian, K. 2002, Beyond Words and Phrases: A Unified Theory of Predicate Composition. Ph.D. diss. University of Southern California Melvold, J. 1991, Factivity and definiteness. In Lisa Cheng and Hamida Demirdache (ed.), More Papers on Wh-Movement, MIT Working Papers in Linguistics, 15. Cambridge, MA: MIT Press, 97–117. Miller, P. 2001, Discourse constraints on (non)extraposition from subject in English. Linguistics, 39: 683–701. Nichols, L. 2003, Attitude evaluation in complex NPs. In A. Carnie & H. Harley & M. Willie (ed.), Formal Approaches to Function in Grammar, Amsterdam/Philadelphia: John Benjamins Publishing Company: 155-164. Rizzi, L. 1990, Relativized Minimality. Cambridge: MIT Press. Stowell, T. 1981, Origins of phrase structure. Ph.D. diss., MIT. Tabibzadeh, O. 2012, Persian Grammar: a Theory of Autonomous Phrases Based on Dependency Grammar, Tehran: Markaz. [In Persian]. Tabibzadeh, O. 2015, Clausal Dependents of noun in Persian, Grammar, 10: 117-145. [In Persian]. Taghvaipour, M. A. 2005, Persian relative clauses in head-driven phrase structure grammar. Ph.D. diss., University of Essex, England. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 940 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 488 |
||