پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 158 |
| تعداد شماره‌ها | 6,225 |
| تعداد مقالات | 67,685 |
| تعداد مشاهده مقاله | 114,972,468 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 89,644,179 |
The Scope of Infallible Speech of the Prophet of Allāh (s) From the Viewpoint of the Qur’ān | ||
| Journal of Contemporary Islamic Studies | ||
| دوره 3، شماره 1، فروردین 2021، صفحه 111-120 اصل مقاله (462.24 K) | ||
| نویسندگان | ||
| Muḥammad Taqī Shākir* 1؛ Zuhra Jamālī Zawāra2 | ||
| 1Assistant Professor, Department of Philosophy and Theology, Imām Ṣādiq (a) Islamic Sciences Research Institute, Qom, Iran | ||
| 2PhD Student in Comparative Exegesis, Fāṭima al-Zahrā (s) Specialized Higher Education School, Isfahan, Iran | ||
| چکیده | ||
| This article seeks to explore and criticize the exegetes’ stances in the infallibility domain stemming from the verses 3-4 of the Star chapter (Qur’ān 53:3-4). The exegetes’ consensus is that the referent of these verses is the Prophet of Islam (s). However, some of them take the verse as indicating the partial infallibility, but others consider it as expressing the universal verbal infallibility of the Prophet (s). The partial infallibility entails two directions, namely the Qur’ān and divine revelation, and the adaptation of the verse content to the words of the Prophet of Allāh (s) about his vicegerency and Imāmat. Still other exegetes present the reasons for the partial and complete infallibility but do not provide a clear opinion about the theme of the verse. Considering the internal and external indications, the article at hand makes it clear that the implication of these two verses for the universal infallibility is verifiable, and it is in agreement with the principles. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| Speech؛ Infallibility؛ Divine revelation؛ Star chapter | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| دامنه گفتار معصومانه رسول خدا(ص) از نگاه قرآن | ||
| نویسندگان [English] | ||
| محمد تقی شاکر1؛ زهره جمالی زواره2 | ||
| 1استادیار گروه فلسفه و کلام پژوهشگاه علوم اسلامی امام صادق(ع)، قم، ایران | ||
| 2دانشجوی دکتری تفسیر تطبیقی مدرسه عالی تخصصی فاطمه الزهرا(س)، اصفهان، ایران | ||
| چکیده [English] | ||
| واکاوی و نقد دیدگاه مفسران در حیطۀ عصمت قابل اثبات از آیات سه و چهار سوره نجم محور مقاله پیش روست. به اجماع مفسران، پیامبر اسلام (ص) مصداق آیه میباشد. گروهی آیه را بیانگر اثبات عصمت جزیی و گروهی آیه را واگویی از مقوله عصمتشمولی ایشان در گفتار دانستهاند. دیدگاه عصمت جزیی شامل دو محور است: نخست حیطه قرآن و وحی و دوم تطبیق بر گفتار رسول خدا (ص) در مسأله جانشینی و امامت. برخی مفسران نیز پس از بازگویی دلایل مختلفِ اشارهکننده به عصمت جزیی و کلی، برآیندی روشن از مفهوم آیه ابراز نکردهاند. متن حاضر پس از واکاوی دیدگاهها و دلایل آنها و بررسی ریشه تفاوت نگاهها، با توجه به قراین داخلی و خارجی، نمایان خواهد ساخت که دلالت این دو آیه بر عصمت فراگیر گفتاری اثباتپذیر و مطابق با قواعد است. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| گفتار, عصمت, وحی, سوره نجم | ||
| مراجع | ||
|
The noble Qur’ān Āl Sa‘dī, A. (1988), Taysīr al-Karīm al-raḥmān. Beirut, Maktabat al-Nahḍa al-‘Arabiyya. Ālūsī, M. (1994), Rūḥ al-ma‘ānī fī tafsīr al-Qur’ān al-‘aẓīm. Edited by ‘Alī ‘Abd al-Bārī ‘Aṭiyya, Beirut, Dār al-Kutub al-’Ilmiyya. ‘Arūsī Ḥuwayzī, A. (1994), Tafsīr nūr al-thaqalayn. Edited by Hāshim Rasūlī Maḥallātī, Qom, Islmā‘iliyān Publications. ‘Ayāshī, M. (2002), Tafsīr al-‘Ayāshī. Tehran, Al-Maktabat al-‘Ilmiyya al-Islāmiyya. Darwaza, M. A. (1963), Al-Tafsīr al-ḥadīth tartīb al-suwar ḥasb al-nuzūl. Beirut, Dār al-Gharb al-Islāmī. Cairo, Dār Iḥyā’ al-Kutub al-‘Arabīyyah. Fakhr Rāzī, A. (1989), ‘Iṣmat al-Anbiyā’. Beirut, n.p. Id., (1999), Mafātīḥ al-ghayb. Beirut, Dār Iḥyā’ al-Turāth al-‘Arabī. Fayḍ Kāshānī, M. (1994), Tafsīr al-Ṣāfī. Edited by Ḥusayn A‘lamī, Tehran, Al-Ṣadr Publications. Furāt Kūfī, A. (1990), Tafsīr Furāt al-Kūfī. Tehran, Ministry of Culture and Islamic Guidance Press. Ḥakim Ḥaskānī, A. (1990), Shawāhid al-tanzīl li-qawā‘id al-tafḍīl, Edited by Muḥammad Bāqir Maḥmūdī, Terhan, Ministry of Culture and Islamic Guidance. Ḥaqqī Burūsawī, A. (1985), Rūḥ al-bayān. Beirut, Dār al-Iḥyā’ al-Turāth al-‘Arabī. Ḥujjatī, M. (1987), Asbāb al-nuzūl. Tehran, Ministry of Islamic Guidance. Ḥusaynī Shāh ‘Abd al-‘Aẓīmī, Ḥ. (1985), Tafsīr Ithnā ‘Asharī. Tehran, Mīqāt Publications. Ibn ‘Āshūr, M. Ṭ. (1984), Al-Taḥrīr wa al-tanwīr, Beirut, Mu’assisa al-Tārīkh al-‘Arabī. Ibn Khumayr, A. (1999), Tanzīh al-anbiyā’ ‘ammā nasaba ilayhim ḥuthāla al-aghbiyā’. Damascus, n.p. Ibn Manẓūr, M. (1993), Lisān al-‘Arab. Beirut, Dār Ṣādir. Ibn Shahr Āshūb Māzandarānī, M. (1990), Mutashābih al-Qur’ān wa Mukhtalafih. Qom, Bīdār Publications. Jaṣṣāṣ Rāzī, A. (1985), Aḥkām al-Qur’ān. Beirut, Dār Iḥyā’ al-Turāth al-‘Arabī. Khu’ī, A. (1996), Miṣbāh al-uṣūl. Qom, Mu’assisa Iḥyā Āthār al-Khu’ī. Kūfī Ahwāzī, Ḥ. (1982), Al-Zuhd. Qom, Al-‘Ilmiyya. Kulaynī, M. (1987), Al-Kāfī. Tehran, Al-Islāmiyya. Makārim Shīrāzī, N. (1996), Tafsīr nimūna. Tehran, Dār al-Kutub al-Islāmiyya. Ma‘rifat, M. (2011), Tārīkh Qur’ān. Tehran, SAMT. Miṣbāḥ Yazdī, M. (1999), Teaching beliefs. N.p., Almustafa International Translation and Publication Center. Mufīd, M. (1992), Awā’il al-maqālāt. Qom, Al-Mu’tamar al-‘Ālamī li-Shaykh al-Mufīd. Id., (1992), Taṣḥīḥ i‘tiqādāt al-Imāmiyya. Qom, Al-Mu’tamar al-‘Ālamī li-Shaykh al-Mufīd. Mughniya, M. (2003), Tafsīr al-Kāshif. Tehran, Dār al-Kutub al-Islāmiyya. Nā’inī, M. (1974), Ajwad al-taqrīrāt. Qom, n.p. Naṣīr al-Dīn Ṭūsī, M. (1985), Talkhīṣ al-muḥaṣal al-ma‘rūf binaqd al-muḥaṣil. Beirut, Dār al-Aḍwā’. Qā’imīniyā, A. (2011), Biology of the text semiotics and interpretation of the Quran. N.p., Farhang wa Andīsha. Qumī, A. (1989), Tafsīr Qumī. Qom, Dār al-Kitāb. Riḍā’ī Iṣfahānī, M. (2014), The logic of the exegesis of the Qur’ān .Qom. Al-Mustafa International University. Ṣādiqī Tihrānī, M. (1987), Al-Furqān fī tafsīr al-Qur’ān bil-Qur’ān. Qom, Islamic Culture Publications. Ṣadūq, M. (1998), Al-Amālī. Tehran, Kitābchī. Samarqandī, N. (1985), Baḥr al-‘ulūm. Baghdad, Maṭba‘a al-Irshād. Sharaf al-Dīn, J. (n.d.), Al-Mawsū‘a al-Qur’āniyya kha ṣā’iṣ al-suwar. Beirut, Dār al-Taqrīb Bayn al-Madhāhib al-Islāmiyya. Sharīf Lāhījī, M. (1995), Tafsīr Sharīf Lāhījī. Tehran, Dād Publications. Sharīf Murtaḍā, A. (1972), Tanzīh al-anbiyā’. Qom, n.p. Suyūṭī, J. (1984), Al-Durr al-manthūr fī tafsīr al-ma’thūr. Qom, Āyatullāh Mar‘ashī Najafī Library. Ṭabāṭabā’ī, M. (1996), Al-Mīzān fī tafsīr al-Qur’ān. Qom, Islamic Publications Office of Jāmi‘a Mudarrisīn of Qom Ḥawza. Ṭabrisī, F. (1994), Majma‘ al-bayān li‘ulūm al-Qur’ān. Tehran, Al-Maktabat al-‘Ilmiyya al-Islāmiyya. Ṭūsī, M. (n.d.), Al-Tibyān fī tafsīr al-Qur’ān. Edited by Aḥmad Qaṣīr ‘Āmilī, Beirut, Dār Iḥyā’ al-Turāth al-‘Arabī. Zamakhsharī, M. (1987), Al-Kashshāf ‘an ḥaqā’iq ghawāmiḍ al-tanzīl. Beirut, Dār al-Kitāb al-‘Arabī. Zuḥaylī, W. (2001), Al-Tafsīr al-munīr fī al-‘aqīda wa al-sharī‘a wa al-munhaj, Damascus, Dār al-Fikr. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 242 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 167 |
||