پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,532 |
| تعداد مقالات | 70,501 |
| تعداد مشاهده مقاله | 124,099,087 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,206,663 |
تبیین تمایز علم از وجود ذهنی بر اساس دیدگاه جوادی آملی | ||
| فلسفه | ||
| مقاله 6، دوره 18، شماره 2 - شماره پیاپی 35، اسفند 1399، صفحه 111-129 اصل مقاله (470.37 K) | ||
| نوع مقاله: علمی -پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jop.2020.308481.1006542 | ||
| نویسنده | ||
| نرگس زرگر* | ||
| دانش‌آموختۀ دکتری فلسفۀ تطبیقی دانشگاه پنجاب هند | ||
| چکیده | ||
| جستار حاضر در پی ارائۀ تبیین روشنی از تفکیک علم و وجود ذهنی، از منظر جوادی آملی، به منظور حل برخی مشکلات شناخت‌شناسی مبتنی بر حکمت متعالیه است. یافته‌های مقاله را می‌توان چنین برشمرد: 1. ضمن اینکه علم همواره حضوری است، حصولی‌بودن علم مربوط به وجود ذهنی است. وجود ذهنی وجودی ظلّی دارد و در پرتو علم موجود می‌شود، چراکه حصول حقیقت علم افاضه است از سوی خداوند. علم و وجود ذهنی هر دو قیام صدوری به نفس دارند؛ 2. ماهیت معلوم بالذاتِ درجۀ اول، خودِ علم است؛ اما ماهیت معلوم بالذاتِ درجۀ دوم، ماهیت شیء معلوم و موجود به وجود ذهنی است؛ 3. هنگامی که نفس به آن مرتبه می‌رسد که نور علم در آن می‌تابد، نور قوی، همان وجود علم است و در پرتو آن نور، نفس یک علم ظلّی همراه با صورت ذهنی، متناسب با ماهیت شیء خارجی در ذهن صادر می‌کند؛ 4. حصول علم حصولی مبتنی بر علم حضوری است؛ نفس در این هنگام با دو دشواری مواجه است: نخست، توان نفسانی انسان (که به تناسب آن)، نور علم به چه درجه‌ای از قوّت به او افاضه شده است؛ دوم، ضرورت تبدیل علم حضوری خویش از موجود خارجی به علم حصولی؛ 5. پس، احتمال خطا در علم حصولی، برخلاف علم حضوری، وجود دارد؛ از این‌رو، فاعل شناسا ادعای قطع و جزم بی‌اساس ندارد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| علم؛ وجود ذهنی؛ صورت ذهنی؛ معلوم بالذات درجۀ اول؛ معلوم بالذات درجۀ دوم؛ احتمال خطا | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Explanation of Distinguishing Knowledge from Mental Existence Based on Javadi-Amoli’s View | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Narges Zargar | ||
| Explanation of Distinguishing Knowledge from Mental Existence Based on Javadi-Amoli’s View | ||
| چکیده [English] | ||
| The main problem of this research is to explain distinguishing knowledge from the mental existence from Javadi-Amoli’s view. The findings of this paper are: Knowledge is originally a type of immediate knowledge, earned by intuition, but mental existence of a real object is a mediate knowledge that is produced in light of the radiation of knowledge. Although actually the radiation of knowledge is emanated by God, knowledge as well as the mental existence of a real object depend on the human soul as an action depends on the agent performing it. There are prime object known by essence, i.e. original radiation of knowledge, which is united with object of knowledge; and grade two of object known by essence, i.e. a mental picture of object in the real world. When human soul reaches a suitable level to receive the radiation of knowledge, in light of this illumination, human soul can produce a gleam of existence along with a mental picture, correspondent to the real object. Then, mediate knowledge is based on immediate knowledge. Producing mediate knowledge, human being faces two problems to cause the error: first, the more powerful human soul more powerful and clear radiation of knowledge to be bestowed, but the less power of human soul the weak radiation of knowledge is bestowed; second, the necessity of transformation of immediate knowledge into mediate knowledge, so, it is a possibility of mistake during making this transformation. Thus, she cannot be dogmatic about the truth and correctness of her mediate knowledge. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Knowledge, Mental Existence, Mental Picture, Prime Object Known by Essence, Grade Two of Object Known by Essence, a Possibility of Mistake | ||
| مراجع | ||
|
جوادی آملی، عبدالله (1378)، معرفت‌شناسی در قرآن، قم، اسراء. ـــــــــــــــ (1386)، منزلت عقل در هندسۀ معرفت دینی، قم، اسراء. ـــــــــــــــ (1393)، رحیق مختوم؛ شرح حکمت متعالیه، ج4، قم، اسراء. ـــــــــــــــ (1395)، رحیق مختوم؛ شرح حکمت متعالیه، ج17، قم، اسراء. ـــــــــــــــ (1396)، رحیق مختوم: شرح حکمت متعالیه، ج 18، 19 و 20، قم، اسراء. جوارشکیان، عباس (1396)، «معضلات معرفت‌شناختی الگوی ماهوی علم در حکمت متعالیه»، جستارهایی در فلسفه و کلام، پاییز و زمستان، ش 99، ص 57-82. حاج‌حسینی، مرتضی (1380)، «ابتکارات صدرالمتألهین و برخی فیلسوفان متأخر در حل معمای شناخت»، پژوهش‌های فلسفی- کلامی، پاییز و زمستان، ش 9 و 10، ص 3-18. ـــــــــــــــ (1383)، «بررسی و تحلیل نظریۀ مطابقت صدق در فلسفۀ اسلامی»، نامۀ مفید، ش41، ص 109ـ122. سعیدی‌مهر، محمد (1393)، «وجود ذهنی و حقیقت علم؛ تفسیری تجزیه‌گرا از دیدگاه ملاصدرا »، حکمت صدرایی، پاییز و زمستان، ش اول، ص 109-123. شجاری، مرتضی (1387)، «تفاوت علم و وجود ذهنی در معرفت شناسی ملاصدرا و بررسی نتایج آن»، آینة معرفت، بهار، ص 1-26. شیروانی، علی (1380)، «معرفت‌شناسی و حکمت متعالیه»، خردنامۀ صدرا، ش24، ص27-33. ملاصدرا (1981 م)،الحکمة المتعالیة فی الاسفار العقلیة الاربعة، الطبعة الثالثة، ج3، بیروت، داراحیاء التراث العربی. مصباح‌الشریعه (1400ق)، منسوب به جعفربن محمدالصادق (علیه السلام)، بیروت، أعلمی. یزدانی، محمد، اعظم قاسمی و غلامرضا زکیانی (1398)، «نقد تمایز علم از وجود ذهنی در معرفت‌شناسی صدرایی»، جاویدان خرد، بهار و تابستان، ش35، ص187-211. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 534 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 421 |
||