
تعداد نشریات | 162 |
تعداد شمارهها | 6,623 |
تعداد مقالات | 71,546 |
تعداد مشاهده مقاله | 126,902,931 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 99,952,915 |
تاثیر تمرینات چشم ساکن بر فعالیت عضلانی و دقت مهارت هدف گیری-مهاری در کودکان با اختلال یادگیری | ||
رشد و یادگیری حرکتی ورزشی | ||
مقاله 6، دوره 12، شماره 4، اسفند 1399، صفحه 495-514 اصل مقاله (819.46 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jmlm.2021.312799.1539 | ||
نویسندگان | ||
نیره شمشیری1؛ زهره مشکاتی* 2؛ رخساره بادامی3 | ||
1دانشجوی دکتری، دانشکدة علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران | ||
2.دانشیار، دانشکدة علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران | ||
3.دانشیار،دانشکدة علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران | ||
چکیده | ||
مقدمه:کودکان با اختلال یادگیری استفاده ناکارامدتری از استراتژیهای خیرگی در تکالیف مختلف دارند. هدف: مطالعه حاضر با هدف تاثیر تمرینات چشم ساکن بر فعالیت عضلانی (عضلات دوسربازویی، سه سربازویی و غرابی بازویی) و دقت مهارت هدفگیری- مهاری در کودکان با اختلال یادگیری انجام گرفت. روش: در این مطالعه نیمه تجربی با طرح اندازهگیری تکراری، 30 پسر 7-10 ساله با اختلال یادگیری در دو گروه تمرین چشم ساکن و کنترل قرار گرفتند. در مرحله پیش آزمون شرکت کنندگان اقدام به 10 کوشش تکلیف پرتاب کردن و گرفتن توپ نمودند. مرحله اکتساب طی هشت هفته و هر هفته سه جلسه انجام گفت . در هر جلسه بعد از تمرینات ویدیویی- خیرگی 10 کوشش پرتاب کردن و گرفتن مطابق با دستورالعملهای تمرینات خیرگی انجام گرفت. پس از اتمام آخرین جلسه تمرینی، در مرحله پس آزمون، در دو هفته بیتمرینی در مرحله یادداری و در مرحله انتقال ، شرکتکنندگان اقدام به 10 کوشش تکلیف پرتاب کردن و گرفتن توپ نمودند. در هر یک از مراحل فعالیت الکتریک ی عضلات منتخب توسط دستگاه الکترومیوگرافی و عملکرد تکلیف پرتاب کردن و گرفتن توسط محقق ثبت گردید. داده-ها به روش تحلیل واریانس با اندازهگیری تکراری با سطح معنیداری 05/0 تحلیل شد. یافتهها: نتایج نشان داد که تمرینات چشم ساکن بر افزایش یادگیری مهارت هدفگیری- مهاری و بر کاهش فعالیت الکتریکی عضلات دوسربازویی، سه سربازویی و غرابی بازویی تاثیر معنیداری دارد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه از فرضیه پیش برنامه ریزی مبنی بر اهمیت برنامهریزی و انتخاب پاسخ صحیح حمایت می کند. | ||
کلیدواژهها | ||
چشم ساکن؛ تمرینات خیرگی؛ مهارت ترکیبی؛ کارامدی عضلانی؛ اختلال یادگیری | ||
عنوان مقاله [English] | ||
The Effect of Quiet eye Training on Muscle Activity and Targeting-Interceptive Skill Accuracy in Children with Learning Disorder | ||
نویسندگان [English] | ||
Nayereh Shamshiri1؛ Zohreh Meshkati2؛ Rokhsareh Badami3 | ||
1PhD Student, Faculty of Sports Sciences, Islamic Azad University, Isfahan (Khorasgan) Branch, Isfahan, Iran | ||
2Associated professor, Faculty of Sports Sciences, Islamic Azad University, Isfahan (Khorasgan) Branch, Isfahan, Iran | ||
3Associated professor, Faculty of Sports Sciences, Islamic Azad University, Isfahan (Khorasgan) Branch, Isfahan, Iran | ||
چکیده [English] | ||
Introduction: Children with learning disorder have more inefficient use of gaze strategies in various tasks. Purpose: The purpose of this study was to examine the effect of quiet eye training on muscle activity and targeting-interceptive skill accuracy in children with learning disorder. Methods: In this semi- experimental study with a repeated-measure design, 30 boys aged 7-10 years with learning disorder were divided into quiet eye and control groups . In the pre-test phase, participants performed 10 trails to throw and catch task the ball. Acquisition phase have done in eight weeks and three sessions in per weeks. In per session after the video-gaze exercises, 10 trials were performed to throw and catch task in accordance with the gaze exercises instructions. At the end of the last training session, in the post-test phase, in two weeks of detraining in the retention and transfer phases, the participants performed 10 trials to throw and catch task the ball. At each phase, the selected muscle electrical activity was recorded by electromyography and the throw and catch task performance was recorded by the researcher. Data were analyzed by analysis of variance with repeated measures with 0.05 significant levels. Results: The results indicated that quiet eye training have a significant effect on increasing the learning of targeting-interceptive skills and on reducing the muscles electrical activity. Conclusion: The results of this study support the pre-programming hypothesis on the importance of planning and choosing the correct answer. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Quiet eye, gaze training, concurrent skill, muscle efficacy, learning disorder | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 564 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 497 |