تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,501 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,104,473 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,210,363 |
ویژگیهای شکلی (فرمی) شعر رضا براهنی در مجموعۀ خطاب به پروانهها | ||
ادب فارسی | ||
مقاله 12، دوره 10، شماره 2 - شماره پیاپی 26، اسفند 1399، صفحه 235-255 اصل مقاله (513.82 K) | ||
نوع مقاله: علمی-ترویجی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jpl.2020.306021.1739 | ||
نویسندگان | ||
نگین شهابی* 1؛ امیر مازیار2 | ||
1دانشآموختۀ کارشناسی ارشد پژوهش هنر دانشگاه هنر تهران | ||
2استادیار گروه فلسفۀ هنر دانشگاه هنر تهران | ||
چکیده | ||
فرم شعر فارسی طیّ تاریخ، پیوسته دستخوش دگرگونیهای بسیار شده است؛ بهویژه در قرن حاضر و پس از مطرحشدن شعر نو، این تحوّلات، چشمگیرتر و بحثانگیزتر شده است. یکی از واپسین نظریّهها در زمینۀ شکل شعر معاصر فارسی را رضا براهنی با چاپ مجموعۀ شعر خطاب به پروانهها عرضه کرد. او در این مجموعه و در بحث نظریِ مقالۀ انتهای کتاب، با عنوان «چرا من دیگر شاعر نیمایی نیستم»، بر آن بود که با یافتن ایرادها و بنبستهای شعر نیمایی و سپید، و با ارائۀ نظریّهای نو، از بحرانی که مدعیاست گریبانگیر شعر نوی فارسی شده است، عبور کند. نظریّه و اشعار او در این مجموعه، متأثّر از شعر پسامدرن و نظریّههای ادبی غربی، نظیر فرمالیسم و شالودهشکنیاست؛ همچنین برخی از دیدگاههای مطرحشده نظیر زبانیّت، شعر چندصدایی، استفاده از صوت و قطع روایت، برای نخستینبار با این مجموعه به شعر نوی فارسی راه مییابند. در پژوهش حاضر، با مرور شکل شعریِ براهنی در دورههای مختلفِ کاری او و اشاره به تأثیرپذیریِ وی از پستمدرنیسم، و همچنین با آوردن نمونههایی از اشعار و تحلیل آنها، کوشیده شده است واپسین نظریّۀ فرم شعری براهنی بررسی و جمعبندی جدیدی از مشخّصههای شکلی اشعار خطاب به پروانهها ارائه شود. | ||
کلیدواژهها | ||
شعر؛ شعر نوی فارسی؛ فرم؛ رضا براهنی؛ خطاب به پروانه ها | ||
عنوان مقاله [English] | ||
The Properties of Poetic Form in Reza Baraheni’s Accosting the Butterflies | ||
نویسندگان [English] | ||
Negin Shahabi1؛ Amir Maziar2 | ||
1M.A. in Art Research, Tehran University of Art | ||
2Assistant Professor in Art Philosophy, Tehran University of Art | ||
چکیده [English] | ||
In Persian poetry, the issue of form has gone through so many alterations. In the last decades and after the emergence of Modern Persian poetry, these formal changes have been more significant and controversial. One of the latest noteworthy theories in Persian contemporary poetry has been proposed by Reza Baraheni in Accosting the Butterflies. In the theoretical section titled “Why I Am No Longer a Nimaie Poet?” the author claims that Modern Persian poetry has been beset with a crisis and attempts to find a solution by discussing the flaws in Persian free verse and blank verse poems. In this book, poems and theories are inspired by postmodernism and other western literary theories such as formalism and deconstruction, and the ideas of “languagality,” “polyphonic poetry,” “adoption of sound and breath,” and “narrative interruption” are introduced to Persian poetry for the first time. By reviewing Barahani’s poetic form in various periods of his career and studying the impacts of postmodernism on his ideas, the present paper aims to analyze Baraheni’s latest theories on poetic form and to present a new classification for the formal characteristics of Accosting the Butterflies. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Poem, Modern Persian poetry, Form, Reza Baraheni, Accosting the Butterflies | ||
مراجع | ||
احمدی، اسراءالسّادات و زینب چوقادی (1395)، «چرا من دیگر شاعر نیمایی نیستم (بررسی مقایسهای بلاغت زبان در اشعار نیما یوشیج و رضا براهنی)»، همایش ادبیّات فارسی معاصر، ایرانشهر، دانشگاه ولایت. باباچاهی، علی (1377)، گزارههای منفرد، تهران، نارنج. براهنی، رضا (1390)، خطاب به پروانهها، و چرا من دیگر شاعر نیمایی نیستم، چ4، تهران، مرکز. براهنی، رضا (1371)، طلا در مس (در شعر و شاعری)، تهران، مؤلّف. ــــــــــــــــ (1358)، ظلاللّه (شعرهای زندان)، چ2، تهران، امیرکبیر. ــــــــــــــــ (1374)، گزارش به نسل بیسنّ فردا، تهران، مرکز. ــــــــــــــــ (1383)، «نظریّه زبانیت در شعر»، کارنامه، آذر و دی، ش46 و 47: http://ensani.ir/file/download/article/20120614184500-7101-297.pdf
ــــــــــــــــ (1367)، بیا کنار پنجره، تهران، مرغ آمین. تسلیمی، علی (1383)، گزارههایی در ادبیّات معاصر ایران (شعر)، تهران، اختران. حسنلی، کاووس (1398)، گونههای نوآوری در شعر معاصر ایران، چاپ پنجم، تهران، ثالث. خوئینی، عصمت و مهدی کبکی (1395)، «بررسی خطاب به پروانهها از منظر دستور زبان فارسی»، زبان و ادبیّات فارسی، پاییز و زمستان، ش81، ص119-140. رحیمی، سعید (1395)، «خطاب به پروانهها دربارۀ نظریّۀ شعری رضا براهنی»، نقد کتاب ادبیّات، سال دوم، ش6، ص189-210. طاهری، قدرتاللّه (1384)، «پست مدرنیسم و شعر معاصر ایران»، پژوهشهای ادبی، تابستان، ش8، ص29-50. قائمی، محسن (1394)، «بررسی هنجارگریزیهای دستوری در اشعار رضا براهنی»، همایش بینالمللی جستارهای ادبی، زبان و ارتباطات فرهنگی، تهران، مؤسسۀ سفیران فرهنگی مبین. لنگرودی، شمس (1377)، تاریخ تحلیلی شعر نو، ج3 و4،تهران، مرکز. محمّدینسب، سمیّه (1393)، «بررسی و تبیین مؤلفههای شعر پستمدرنیستی در اشعار رضا براهنی، علی باباچاهی و یداللّه رویایی»، پایاننامۀ کارشناسی ارشد، استاد راهنما: جلیل شاکری، دانشگاه ولیعصر رفسنجان. مهدوی هفشجانی، امیر (1393)، «بررسیِ تحلیلیِ مناسبات فرم و معنا در شعر دهۀ هفتاد ایران»، پایاننامۀ کارشناسی ارشد، استاد راهنما: پروین سلاجقه، تهران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی. نورپیشه، محسن (1388)، «فراهنجاری دستوری در شعر معاصر»، ادبیّات فارسی، بهار و تابستان، ش13، ص194-231. هوور، پل (1394)، شعر پست مدرن، ترجمۀ علی قنبری، مشهد، بوتیمار. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,004 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 2,243 |