پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 158 |
| تعداد شماره‌ها | 6,240 |
| تعداد مقالات | 67,871 |
| تعداد مشاهده مقاله | 115,441,209 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 90,211,326 |
مطالعهی تطبیقی خوانش پسااستعماری آثار نقاشی مکتب سقاخانه ایران و گروه D در ترکیه با تکیه بر فضای سوم هومی بهابها | ||
| نشریه هنرهای زیبا: هنرهای تجسمی | ||
| دوره 26، شماره 1، خرداد 1400، صفحه 33-42 اصل مقاله (621.42 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jfava.2020.299588.666446 | ||
| نویسندگان | ||
| صدیقه پورمختار1؛ سیدرضا حسینی* 2 | ||
| 11 دانشجوی دکترای تاریخ تحلیلی تطبیقی هنراسلامی، گروه هنر اسلامی، دانشکده ی هنر، دانشگاه شاهد، تهران، ایران. | ||
| 22 استادیار گروه نقاشی، دانشکده ی هنر، دانشگاه شاهد، تهران، ایران. | ||
| چکیده | ||
| فضای سوم در اندیشهی هومی کی بهابها از اندیشمندان حال حاضر حوزهی پسااستعماری، جایی است که در آن تعاملی بین استعمارگر و مستعمره و یا فرهنگهای آنان روی میدهد.در این فضا، برجسته شدن شباهتها پدیدهای نو ایجاد میکند که دورگه نامیده میشود و به صورت منسجم عناصر فرهنگی هر دوسویه را داراست که از نظر بهابها باعث جریان سازی میشود.با توجه به نقش و جایگاه مهم هنر در انتقال فرهنگها، بررسی فضای سوم و محصول آن در آثار هنری که مستقیم و یا غیر مستقیم متاثر از هنر غیرملی به عنوان یک عنصر تاثیرگذار بودهاند ضروری به نظر میرسد.فضایی که میتواند از یک سو هویت ملی را حفظ کرده و از سویی دیگر همسو با تحولات هنری پیش رود. بسط این دیدگاه موضوع پژوهش حاضر بوده و با هدف شناخت بیشتر هنر معاصر ایران و ترکیه در آثاری از مکتب سقاخانه ایران و گروه D ترکیه، به روش توصیفی-تحلیلی و رویکردی تطبیقی به انجام رسیده است.این پژوهش به دنبال پاسخگویی به این پرسش است که آیا در جنبشهای هنری معاصر در این دو کشور،فضای سوم هومی بهابها شکل گرفته است؟از نتایج این پژوهش می توان به دستیابی هر دو مکتب به فضای سوم با کمی تفاوت با یکدیگر اشاره کرد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| پسااستعماری؛ گروه سقاخانه؛ گروه D ترکیه؛ هومی بهابها؛ فضای سوم | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| A Comparative Study of Postcolonial Reading of by Saqqakhaneh School and Group D`s Paintings in Turkey Based on the Third space of Homi Bhabha | ||
| نویسندگان [English] | ||
| sediqeh pourmokhtar1؛ Seyed Reza Hosseini2 | ||
| 1Faculty of art, Shahed University, Tehran, Iran. | ||
| 2Faculty of art, Shahed University, Tehran, Iran. | ||
| چکیده [English] | ||
| The third space in the Homi K. Bahabha thought, one of the present postcolonial thinkers, is the place where the interaction between colonialism and their colonies takes place. In this space, the similarities between phenomena are highlighted and create a new one, called the Hybridity, and coherently incorporate the cultural elements of both of them, which make them mainstream. In fact the concept of hybridity occupies a central place in postcolonial discourse. It is celebrated and privileged as a kind of superior cultural intelligence owing to the advantage of in-betweeness, the straddling of two cultures and the consequent ability to negotiate the difference. Bhabha has developed his concept of hybridity to describe the construction of culture and identity within conditions of colonial antagonism and inequity. For Bhabha, hybridity is the process by which the colonial governing authority undertakes to translate the identity of the colonized within singular universal framework, but then fails producing something familiar but new. This new hybrid identity or subject-position emerges from the interweaving of elements of the coloniser and colonised challenging the validity and authenticity of any essentialist cultural identity. Given the important role and place of art in the transmission of cultures, The third space and its product appear to be essential in works of art that have been directly or indirectly influenced by non-national art as an element of influence. A space that can be identified as retained the national identity, and it is in line with artistic developments. Expanding of this viewpoint is the subject of this article. The aim of the research is, knowing more the contemporary Iranian and Turkish art in the works of the Saqqakhaneh School of Iran and D Group of Turkey in a descriptive-analytical and comparative approach. Saqqakhaneh, one of Iranian contemporary artistic movement appeared in 1962 with major characteristics include the use of forms taken from traditional architecture and calligraphy, as well as the borrowing of visual aspects of classical Persian painting such as the interpretation of natural phenomena, attention to color balance and distribution, the creation of simultaneous dynamism and unity of different areas throughout the two-dimensional space of the painting, and the inclusion of symbolism in both figurative and abstract forms. The “Group D” artists of Turkey continued in many respects to dominate painting in the Republic in the decades after World War II, many other, smaller groups and movements of artists in all media, but especially painters, began to reflect the increasing pluralism in Turkish culture and society, and an increasing sense of belonging to, rather than simply following, international artistic Movements. Anatolianist tradition and Group D artists and their students and followers had as of that time continued to dominate contemporary art in Turkey. This research seeks to answer this question whether in the contemporary art movements in these two countries, the third space of Homi Bhabha has been formed? From the results of this study we can point out that both schools have access to the third space with a little difference. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Post-colonial, Saqqakhaneh School, Turkish D Group, Homi Bhabha, Third Space | ||
| مراجع | ||
|
آغداشلو، آیدین. (1378). از خوشی‌ها و حسرت‌ها. تهران، آتیه. ایزدی، عباس. حسنوند، محمدکاظم. (1395). "بازخوانی نقاشی سقاخانه از منظر هرمنوتیک گادامر". هنرهای زیبا- هنرهای تجسمی، دوره 21،شماره4،صص 21-30. بهمنی‌پور آزاده، افضل‌طوسی عفت سادات.(1395). "پروپاگاندا در مکتب سقاخانه بر اساس نظریات پیر بوردیو". کیمیای هنر، ۵ (۱۹) ،صص۷۱-۸۸. پاکباز، رویین. (1385). نقاشی ایران از دیرباز تا امروز. تهران: زرین و سیمین. پاکباز، رویین.(1383). دائره المعارف هنر. تهران: فرهنگ معاصر. جهانبگلو، رامین. (1379). "ایران و مدرنیته". پیشگامان نقاشی مدرن ایران. تهران: گفتار. حاتم، جمشید. داوری، نازنین. (1397). "بررسی جایگاه اتوماتیسم در آثار چند هنرمند معاصر غرب و تاثیرات آن در نقاشی ترکیه". مبانی نظری هنرهای تجسمی. تهران: دانشگاه الزهرا. خورشیدیان، رائیکا. زاهدی، حیدر. (1396). "مکتب سقاخانه : نگاهی پسااستعماری یا شرق‌شناسانه؟" باغ نظر. (53)14، 56-43. زورخر، اریک جی. (1397). تاریخ نوین ترکیه. مترجم، نفیسه شکور،حسن حضرتی. تهران: سمت. فاتحی، سیدحسن. سن سبلی، بی بی راحیل. (1396). "بررسی هویت پسااستعماری در رمان مملکه الفراشه اثر واسینی الاعرج با تکیه بر دیدگاه هومی بهابها". لسان مبین. شمارهی 28. قزوین: دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره). کشمیرشکن، حمید.(1394). هنر معاصر ایران ریشهها و دیدگاههای نوین. تهران: نظر. محمدزاده، مهدی. شریفیان، شکیبا. مهرآیین، مصطفی. (1395). "هنر در خدمت گفتمان نوسازی: مطالعهی موردی نقاشی عثمانی از اواخر امپراطوری تا استقرار جمهوری". هنرهای صناعی اسلامی. تبریز: دانشگاه هنر اسلامی. موسوی، اشرف السادات، کشمیری مریم. (1395) . "مقایسهی تجلی الهه زولو و خدای پدر در دیوارنگاره دوربان با تکیه بر نظریه فضای سوم هومی بهابها". مطالعات تطبیقی هنر. شماره 12. اصفهان: دانشگاه اصفهان. Ashcraft, Bill. (2001). Post-colonial Transformation. New York: Psychology Press.
Demirsar Arli, Belgin. (2000). From Orientalism to Contemporary Turkish Painting. Istanbul: Toprakbank.
Denny, Walter. B. (2012). The Routledge Handbook of Modern Turkey. edited by Metin Heper and Sabri Sayarı. New York: Routledge
Berk. Nurullah. (1988). Modern Painting and Sculpture in Turkey. Turkish Press.
- Bhabha, H. K. (1994). The Location of Culture. London & New York: Routledge.
Elam, J. Daniel. (2017). Global South Studies: A Collective Publication with the Global South "Anticolonialism." University of Virginia.
Foucault, Michael.(1990). The History of Sexuality.New York: Vintage
Keshmirshekan, Hamid. (2005). Iranian Studies. “Neo-traditionalism and modern Iranian painting: The Saqqa-khaneh school in the 1960s”. 38(4):607-630. London: Iranian Studies.
Huddart, D. (2006). Homi K Bhabha. London & New York: Routledge.
İnankur, Zeynep, (2001). “The Changing Image of Women in nineteenth Century Ottoman Painting,” Electronic Journal of Oriental Studies 4, pp: 1−21.
Lane, Richard J. (2006). Fifty Literary Theorists. New York: Routledge.
Mills, Sara. (2003). Michel Foucault.London and New York: Routledge.
Papila, Aytül, (2008) “Osmanlı İmparatorluğu’nun Batılılaşma Döneminde Resim Sanatının Ortaya Çıkışı ve Osmanlı Kimliğinin Resimsel Anlatımı,”. Gazi Üniversitesi, Güzel Sanatlar Fakültesi, Sanat ve Tasarım Dergisi. (The Emergence of Painting and Pictorial Expression of Ottoman Identity during the Westernisation Period of Ottoman Empire)
Said, Edward. E. (1978). Orientalism. New York: Penguin Books.
Sardar, Marika. (2004). “Art and Nationalism in Twentieth-Century Turkey.” In Heilbrunn Timeline of Art History. New York: The Metropolitan Museum of Art. http://www.metmuseum.org/toah/hd/anrt/hd_anrt.htm.
Shaw, M.K. Wendy, (2011). Ottoman Painting: Reflections of Western Art from the Ottoman Empire to the Turkish Republic. London: Tauris.
Germaner, Semra. (2019).The Development of Turkish Modern Art. inhttp://www.turkishculture.org/fine-arts/painting-110.htm.
Work cited:
https://www.asriran.com/fa/news/690331
http://blog.arthibition.net/
https://www.artsy.net/
https://www.mutualart.com
http://www.t-vine.com/
http://www.turkishpaintings.com/ | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 690 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 667 |
||