سامانه پشتیبانی خدمات اطلاعات

  اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات158
تعداد شماره‌ها6,230
تعداد مقالات67,760
تعداد مشاهده مقاله115,142,661
تعداد دریافت فایل اصل مقاله89,904,402
قبادی زاده, حمزه, سلحشور, علی اصغر, یوسف وند, یونس. (1400). واکاوی هویتی شخص بدون ریش در نقش برجسته های اردشیر اول ساسانی. , 13(1), 167-188. doi: 10.22059/jarcs.2021.270894.142650
حمزه قبادی زاده; علی اصغر سلحشور; یونس یوسف وند. "واکاوی هویتی شخص بدون ریش در نقش برجسته های اردشیر اول ساسانی". , 13, 1, 1400, 167-188. doi: 10.22059/jarcs.2021.270894.142650
قبادی زاده, حمزه, سلحشور, علی اصغر, یوسف وند, یونس. (1400). 'واکاوی هویتی شخص بدون ریش در نقش برجسته های اردشیر اول ساسانی', , 13(1), pp. 167-188. doi: 10.22059/jarcs.2021.270894.142650
قبادی زاده, حمزه, سلحشور, علی اصغر, یوسف وند, یونس. واکاوی هویتی شخص بدون ریش در نقش برجسته های اردشیر اول ساسانی. , 1400; 13(1): 167-188. doi: 10.22059/jarcs.2021.270894.142650

واکاوی هویتی شخص بدون ریش در نقش برجسته های اردشیر اول ساسانی

مطالعات باستان شناسی
مقاله 8، دوره 13، شماره 1 - شماره پیاپی 25، خرداد 1400، صفحه 167-188    اصل مقاله (1.44 M)
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jarcs.2021.270894.142650
نویسندگان
حمزه قبادی زاده* 1؛ علی اصغر سلحشور2؛ یونس یوسف وند3
1دانشجوی دکتری باستان شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.ا
2دانشجوی دکتری باستان شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
3دانش آموخته دکتری باستان شناسی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
چکیده
در چهار نقش ­برجسته­ی اردشیر بابکان در فیروزآباد، نقش رستم و نقش رجب و در پشت سر شاه، شخصی با صورت اصلاح‌کرده نمایش داده شده است. در مورد هویت این شخص نظرات مختلفی ارائه گردیده که با عناوین مختلفی چون خواجه­ی مگسپران، خدمتکار یا محافظ شاه از او یاد شده است. مقایسه­ی این نوع شمایل­نگاری با آنچه که از نمونه­های مشابه پیش از حکومت ساسانی در ایران زمان هخامنشی و آشور بر جای مانده نشان می­دهد که تراشیدن ریش یکی از سنت‌های رایج در میان روحانیون بلند پایه بوده که به احتمال در ادوار بعد خصوصاً دوره­ی ساسانی نیز تداوم داشته است. علاوه بر این، بر اساس بررسی برخی نشانه­های موجود و تحلیل روایت­های تاریخی، احتمال تعلق نقش شخص مذکور به فردی غیر از خانواده­ی سلطنتی وجود دارد.
کلیدواژه‌ها
ساسانیان؛ نقش برجسته؛ اردشیر اول؛ روحانی؛ شخص بدون ریش
عنوان مقاله [English]
Studying, Identification and Position of the Beardless Person in the Ardashir Babakan's Reliefs
نویسندگان [English]
Hamzeh Ghobadi Zadeh1؛ Ali Asghar Selahshur2؛ Younes Yousef Vand3
1PhD student in Archeology, Faculty of Literature and Humanities, University of Tehran, Tehran, Iran.
2PhD student in Archeology, Faculty of Literature and Humanities, University of Tehran, Tehran, Iran
3PhD student in Archeology, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran.
چکیده [English]
A clean-shaven person behind the king is shown in the four Ardashir Babakan's reliefs in Firuzabad, Naghsh-e Rostam, and Naghsh-e Rajab. The various approaches have been suggested about this person's identity, mentioned with various names and titles such as fly-whisk bearer eunuch, the servant or bodyguard of the king. The comparison of this type of iconography with those of the same preceding examples the Sasanid state in Iran during the Achaemenid and Assyrian periods shows that the shaving of the face is one of the common traditions among high-ranking clerics, which is most likely continued the later periods and especially, the Sasanid. Also, there is the possibility of belonging mentioned person to person other than the royal family based on the analysis of some of the available emblems and historical narratives.
The present study is based on historical and archaeological information, which has provided new information about a clean-shaven person behind the king, shown in the four Ardashir Babakan's reliefs in Firuzabad, Naghsh-e Rostam, and Naghsh-e Rajab. This paper examines the beardless person's figure in the Ardashir I's reliefs and similar examples in the archaeological evidence such as reliefs, seals, and historical narratives. Furthermore, we are trying to determine the identification and probable position of this person.
The most critical questions in this research are the following:
1- What is the identification of the beardless person in the Ardashir Babakan's reliefs?
2- What is the position of the beardless person in the Ardashir Babakan's reliefs?
Most researchers have used the titles such as whisk-bearer, eunuch, servants, or bodyguards of the king. Lukonin has described this person as the Karen dynasty representative and attributed the carved emblem on his kolāh to this dynasty (Lukonin, 2005: 309). Ghirshman identifies him as a Sasanid nobleman (Ghirshman, 2011: 125), and Hinz describes him as bitaxš of Ardashir (Hinz2006: 276). By studying Sasanid riders' descent in the relief of warrior's war in Firuzabad, Kalani considers this person as the representative of the Soren family by a special emblem on his kolāh (Kalani, 2017a: 90; Kalani, 2017b: 204). Mousavi Haji and Sarfaraz believe that this person has been a servant and bodyguard of the king (Mousavi Haji and Sarfaraz, 2017: 72). The presence of beardless persons (or clean-shaven?) has a long history among the civilizations of the Ancient Near East; for example, we can see the examples of these people in different periods, such as Assyrian and Achaemenid ones, and in the Sasanid period, on the reliefs and seals later. 
Specimens of beardless persons are seen in ancient Near East works such as the Achaemenid and Assyrian periods (Figure 1, 2, 3, 4). A tradition that seems to have lasted until the Sasanid period, like Kerdīr (Figure 12). He reached such a very high position in the Sasanids' political structure that Narseh mentioned his name in the inscription of "Paikuli" among his noblemen and loyalists. Also, a person without a beard is seen in Ardashir I's reliefs in Fars. We can quickly identify these people as servants. Indeed, holding a device such as fly-whisk (?) not only did not create a disturb and disorder in their task, but also they could reach a position that everywhere are portrayed behind the king, and their Specimens are visible in the reliefs of the Assyrian, Achaemenid, and Sasanid (including Kerdīr). It seems the person who has been portrayed without a beard in all of Ardashir I's reliefs in Fars is enjoying such a position (Figure 7, 8, 9, 10, 11).
Regarding all of Ardashir Babakan's reliefs, this beardless person is portrayed with a diadem and royal ribbons, so he cannot be one of the Sasanid kingdom people. We should search for his identity among non-royal family members. Among the courtiers of Ardashir are only Tansar and Abarsam, that different narratives exist about these two persons, especially in the Islamic sources are mentioned about their high position among the clerics. Tansar has not been mentioned in any sources contemporary with the Sasanid. Abarsam is mentioned in the inscriptions of the Shāpūr I's Ka'ba-i Zardusht among the Ardashir's courtiers, not as the clergy or Ardashir's vizier, but as one of the courtiers in the fifteenth row of this inscription.
Regarding this person in the relief of Ardashir's war with Ardawan IV and Ardashir's investiture from Ahura Mazda, he has been both the high political and the first rank of the clergy society. According to Ibn Balkhi's version about Ardashir's vizier called Nansar, some scholars consider Tansar and Abarsam one person. He is named as "Mobad-e Mobadan" in epic texts, such as Karname-ye Ardahsir, and mentioned in the Shahnameh Ferdowsi with various titles, such as "Dastūr", vizier, "Mobad" and "Kadkhodā or Kadiwar (alderman)". The likeness of this person with the great Sasanian cleric is that like Kerdīr carrying the sword in the reliefs of Sarāb-e Bahrām and Sarmashhad, this person also, in addition to fighting on the battlefield of Tangab-e Firuzabad with the Parthian rival, in other Ardashir's reliefs carries a sword indicating this person has had a strong political influence, in addition to the high ranking clergy, as well as Kerdīr. This is a crucial point in rejecting the approaches of those who regard this person as a simple servant or a eunuch holding a fly-whisk behind the king's head. Is it reasonable a servant who is only his duty to hold a fly-whisk (?) behind the king's head carrying the weapon with his own?
On the other hand, the carved emblem on his kolāh shows his descent and ancestry. Emblems related to the family of essential persons were carved on their kolāh, not a servant whose duty was only holding fly-whisk (?). Regarding the courtiers of Ardashir, Abarsam is the only person who has received the honorific title, "Ardashir's Farr" or Ardashir glory has been named in many sources as the senior clergy and grand vizier, so it seems has had a very high position. If we accept the view of the scholars that Parthian's adversary of the beardless person in the third scene of the relief of the warrior's war is the king of Ahwaz, or according to Henning, Ardawan V Elymais, probably can be more trusted in Tabari's version about the encounter king of Ahvaz with Abarsam who has attacked to the Ardashir Khorra in the absence of Ardashir, and should be considered the third scene of Firuzabad I's relief related to this battle and battle scene between the king of Ahwaz and Abarsam (Figure 7, 8). Probably a person portrayed without a beard in all of Ardashir's reliefs is Abarsam, who had both a very high political position because of his numerous services to Ardashir, and senior clergy of the Sasanid period appeared with this portrait and figure in the reliefs according to the tradition of shaving face among the clerics.
کلیدواژه‌ها [English]
Sasanian, reliefs, Ardashir I, clergy, beardless person
مراجع
ابن اثیر، عزالدین ابی­الحسین، (1370)، الکامل فی التاریخ، ترجمۀ سید محمدحسین روحانی، تهران، اساطیر.

ابن بلخی، (1363)، فارسنامه، به تصحیح گای لسترنج و نیکلسن، تهران، اساطیر.

بویس، مری، (1386)، زرتشتیان: باورها و آداب دینی ­آنها، ترجمۀ عسگر بهرامی، تهران، ققنوس.

پرادا، ادیت، رابرت دایسون و چارلز ویلکینسون، (1383)، هنر ایران باستان، ترجمۀ یوسف مجید زاده، تهران، دانشگاه تهران.

دینوری، (1346)، اخبارالطوال، ترجمۀ صادق نشات، تهران، بنیاد فرهنگ ایران.

سامی، علی، (1389)، تمدن ساسانی، تهران، سمت.

فردوسی، ابوالقاسم، (1379)، شاهنامه، بر اساس چاپ مسکو، به کوشش سعید حمیدیان، تهران، قطره.

شپرد، دوروتی، (1387)، هنر ساسانی، در: تاریخ ایران کمبریج، ج 3، از سلوکیان تا فروپاشی دولت ساسانیان، گردآورنده: احسان یارشاطر، ترجمۀ حسن انوشه، ج چهارم، تهران، امیرکبیر.

شراتو، امبرتو، (1383)، هنر اشکانی و ساسانی، ترجمۀ یعقوب آژند، تهران، مولی.

شهبازی، علیرضا شاپور، (1389)، تاریخ ساسانیان، تهران، مرکز نشر دانشگاهی.

علیخانی، الهه، (1386)، «بررسی مهرهای به دست آمده از کاوش­های محوطه قصر ابونصر فارس»، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، استاد راهنما حکمت اله ملاصالحی، دانشگاه تهران، دانشکده ادبیات و علوم انسانی.

فرصت­الدوله شیرازی، محمد نصیر بن جعفر، (1362)، آثارالعجم، به کوشش علی دهباشی، تهران، یساولی.

فره وشی، بهرام، (1378)، کارنامه اردشیر بابکان، تهران، دانشگاه تهران.

کرزن، جرج، (1362)، ایران و قضیه ایران، ترجمۀ وحید مازندرانی، ج دوم، چ دوم، تهران، علمی فرهنگی.

کریستین­سن، آرتور، (1378)، ایران در زمان ساسانیان، ترجمه رشید یاسمی، تهران، صدای معاصر ساحل.

کلانی، رضا، (1396)، «بررسی چند امکان برای تعیین هویت دو سوار ساسانی در نقش برجسته­ی فیروزآباد»، مطالعات باستان‌شناسی، دورۀ 9، شمارۀ 1، صص 209- 189.

کلانی، رضا، (1396)، تبار و نشان­شناسی سواران ساسانی در نقش برجستة فیروزآباد، تهران، ندای تاریخ.

فونگال، هوبرتوس، (1378)، جنگ سواران در هنر ایرانی و هنر متأثر از هنر ایرانی در دوره اشکانی و ساسانی، ترجمۀ فرامرز نجد سمیعی، تهران، نسیم دانش.

گیرشمن، رومن، (1390)، هنر ایران در دوران اشکانی و ساسانی، ترجمۀ بهرام فروشی، تهران، علمی و فرهنگی.

گوبل، روبرت، (1384)، گل­مهرهای تخت سلیمان: جستاری در مهرشناسی اواخر دوره ساسانی، ترجمۀ فرامرز نجد سمیعی، تهران، سازمان میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری.

لوکونین، ولادیمیر گریگوریویچ، (1384)، تمدن ایران ساسانی، ترجمۀ عنایت‌الله رضا، چ چهارم، تهران، علمی و فرهنگی.

مسعودی، ابوالحسن علی بن حسین، (1349)، مروج الذهب، ترجمۀ ابوالقاسم پاینده، تهران، علمی و فرهنگی.

مسعودی، (1349)، التنبیه و الاشراف، ترجمۀ ابوالقاسم پاینده، تهران، بنگاه ترجمه و نشر کتاب.

مسکویه رازی، ابوعلی، (1369)، تجارب الامم، ترجمۀ ابوالقاسم امامی، تهران، سروش.

مشکوتی، نصرت‌الله، (1349)، فهرست بناهای تاریخی و اماکن باستانی ایران، تهران، سازمان ملی حفاظت آثار باستانی ایران.

مصطفوی، سید محمدتقی، (1343)، «نقوش ساسانی در فارس»، انجمن فرهنگ ایران باستان، دورۀ 1، شمارۀ 3، صص 37- 29.

ملکزاده بیانی، ملکه، (1351)، «سکه­ها، نقوش و سنگ­نبشته­های شاپور اول»، بررسی­های تاریخی، شمارۀ 2، صص 46 ـ 23.

موسوی حاجی، رسول و علی‌اکبر سرفراز، (1396)، نقش برجسته‌های ساسانی، تهران، سمت.

نصراله زاده، سیروس، (1384)، نام تبارشناسی ساسانیان از آغاز تا هرمزد دوم، تهران، پژوهشکده زبان و گویش با همکاری اداره کل امور فرهنگی.

نلدکه، تئودور، (1378)، تاریخ ایرانیان و عرب­ها در زمان ساسانیان، ترجمۀ عباس زریاب، تهران، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

تجارب الامم فی اخبار ملوک العرب و العجم، (1373)، تصحیح رضا انزابی نژاد و یحیی کلانتری، مشهد، دانشگاه فردوسی.

ویلسن، کریستی، (1317)، تاریخ صنایع ایران، ترجمۀ عبدالله فریار، تهران، وزارت معارف.

هینتس، والتر، (1385)، یافته­های تازه از ایران باستان، ترجمۀ پرویز رجبی، تهران، ققنوس.

Alarm, M. 2007. Ardashir's Eastern Campaign and the Numismatic Evidence. in: J. Cribe and G. Hermann (eds.). After Alexander: Central Asia before Islam. Proceedings of the British Academy, Oxford.

Albenda, P. 1996. The Beardless Winged Genies from the Northwest Palace at Nimrud. Annual Meeting of the American Schools of Oriental Research. Held In Philadelphia.

Alikhani, E. 2007. Study of the Seals Obtained from the Excavations of the Palace of Abu Nasr Fars. Master Thesis. Supervisor Professor Hekmatollah Molla Salehi, University of Tehran, Faculty of Literature and Humanities. [In Persian].

Alvarez-Mon, J. 2009. Ashurbanipal's Feast: A View from Elam, Iranica Antiqua 44: 131-180.

Bivar, A. D. H. 1972. Cavalry Equipment and Tactics on the Euphrates Frontier. Dumbarton Oaks Papers 26: 273-291.

Bivar, A. D. H. 1979. The Absolute Chronology of the Kushano-Sasanian Governors in Central Asia. G. Hermatta (ed.). Prolegomena to the Sources in the History of Pre-Islamic Central Asia. Budapest: 317-332.

Boyce, M. 2007. Zoroastrians: Their Religious Beliefs and Customs, Translated by A. Bahrami. Seventh Edition. Tehran. Qoqnoos.

Boyce, M. 1968. The Letter of Tansar, Roma . [In Persian]

Brunner, J. C. 1974. The Middle Persian Inscription Of The Priest Kirder At Naqs-I Rustam, Near Eastern Numismatics, Iconography, Epigraphy, and History. in: C. Miles and D. K. Koymjian (eds.). Studies In Honor of George, Beirut: 97-113.

Canepa, M. 2013. Sasanian Rock Reliefs. in: D. T. Potts (ed.). The Oxford Handbook of Ancient Iran. Oxford University Press: 856- 877.

Christensen, A. 1999. Iran during the Sasanids, Translated by R. Yasemi. Tehran. Sedaye Moasere Sahel . [In Persian].

Curzon, G. 1983. Iran and the Case of Iran, Translated by V. Mazandarani, Vol. II, Second Edition. Tehran. Elmi va Farhangi . [In Persian].

De Jong, A. 1997. Traditions of the Magi: Zoroastrianism in Greek and Latin Literature. Leiden.

De Mecquenem, R. 1947. Contribution a l’etude du palais achemenide, in R. DeMecquenem, L. Le Breton and M. Rutten (eds.). ArchéologieSusienne. Memoires de la Mission Archeologiqueen Iran 30. Paris.

De Waele, E. 1977. Nouvelles miettes de sculpture rupestre sassanide a Naqsh-e Rostam, Syria, Tome 54. fascicule 1-2: 65-88.

Dinvari, 1967. Akhbar al-Tawwal, Translated by Sadegh Nasha't, Tehran: Iranian Culture Foundation.

Erdmann, K. 1943. Die Kunst Irans zur Zeit der Sasaniden, Berlin.

Erdmann, K. 1948. Sasaniddische Felsreliefs- Römische Historienreliefs, in Antike und Abendland, Beiträge zum Verständnis der Griechen Römer und ihres Nachlebens, Vol. 111: 75- 87.

Farahvashi, B. 1999. Name-ye Ardeshir Babakan, Second Edition. Tehran. the University of Tehran . [In Persian].

Ferdowsi, A. 2000. Shahnameh, Based on the Moscow Edition. Prepared by S. Hamidian, Vol. 7, Tehran, Qatreh . [In Persian].

Forsat al-Dawla Shirazi, Mohammad Nasir bin Jafar. 1983. Asar al-Ajam. Prepared by Ali Dehbashi, First Edition. Tehran. Yasavoli . [In Persian].

Frye, R. N. 1974. The Sasanian bas- relief at Tang-i Qandil. Iran 12: 188-190.

Ghirshman, R. 2011. Iranian Art during the Parthian and Sasanid Eras, Translated by B. Faravashi, Third Edition. Tehran. Elmi va Farhangi . [In Persian].

Gignoux, Ph. 1991. Les Quartre Inscriptions Du Mage Kirdir: Textes et Concordances Paris. Cahier Studia Iranica 9.

Goebbels, R. 2005. Takht-i Suleiman Bullae: An Inquiry into Late Sassanid Sigillography, Translated by F. Najd Samiei, First Edition, Tehran, Cultural Heritage, Handicrafts and Tourism Organization . [In Persian].

Grabowski, M. 2009. Wczesno Sasanid z Kie Relief Skalne Iranu, Studia Materialy Archeoogiczne. Tom 14: 17-53.

Grabowski, Maciej. 2011. Ardašīr's Struggle against the Parthians. Towards a Reinterpretation of the Fīrūzābād I Relief. Iranica Antiqua 46: 207-233.

Grenet, R. 1990. Observations Sur Les Titres de Kirdir, Studia Iranica 19, f. 1: 87-93.

Gyselen, R. 1989. Note De Glyptique Sassanide Les Cachets Personnels De Ohrmazd-Mogbed, Etude Irano – Aryennes Offertes A Gilbert Lazard, Cahier Studia Iranica 7. Paris: 185-192.

 Haerinck, E. 1999. Une tradition iranienne L art des Bas-reliefs Rupestres, Dossiers d Archeologie 243: 54-60.

Haernick, E. and Overlaet. B. 2009. The Sasanian Roch Reliefe of Bahram II at Guyum (Fars, Iran). Iranica Antiqua 44: 531-558.

Harper, P. O. 1981. Silver Vessels of the Sasanian Periods I: Royal Imagery. New York.

Henning. W.B. 1952. The Monuments and Inscriptions of the Tang-I Sarvak. Asia Major 2: 151-178.

Henning, W. B. 1954. Notes on the Great Inscription of Sapur I. Jackson Memorial Volume, Bombay. Selected Papers. Acta Iranica 15 1977 (2): 415-29.

Herodotus, 1981. Histories, trans. Godley.

Herrmann, G. 1969. The Dārābgird Relief: Ardashīr or Shāhpūr? A Discussion in the Context of Early Sasanian Sculpture. Iran 7: 63-88.

Herrmann. G. 1970. The Sculptures of Bahram II. The Royal Asiatic Society.

Herrmann, G. 1977. The Iranian Revival. Elsevier. Phaidon.

Herrmann, G. 2000. The Rock Reliefs of Sassanian Iran, in J. Curtis (ed.). Mesopotamia and Iran in the Parthian and Sasanian Periods, Rejection and revival, 238 BC-AD 642. London. British Museum Press.

Herzfeld, E. 1926. Reisebericht, Zeitschrift Der Deutschen Morgenlandischen Gesellschaft 80.: 226-283.

Herzfeld, E. 1935. Archaeological History of Iran. London. Oxford University Press.

Herzfeld, E. 1941. Iran in the Ancient East, Archaeological Studies Presented in the Lowell Lectures at Boston. London, Boston and New York.

Hinz, W. 2006. New Finds from Ancient Iran, Translated by P. Rajabi, First Edition. Tehran. Qoqnoos . [In Persian].

Huff, D. 2008. Formation And Ideology Of The Sasanian State in The Context of Archaeological Evidence. in: V. S. Curtis and S. Stewart (eds.). The Sasanian Era. I. B. Tauris: 31-59.

Huyse, PH. 1988. Kerdīr and the First Sasanians. in: Sims-Williams, N (ed.). Proceeding of the Third European Conference of Iranian studies, Part 1.Dr.Luding Verlag. Wiesbaden.

Huyse, PH. 1999. Die Dreisprachige Inschrift Sabuhrs I. A Der Kab-I Zaedust (SKZ).2Bde. (=Corpus Inscrionum Iranicarum III 1.) Part III. Pahlavi Inscriptions. Not Complete. London.

Ibn Athir. Izz al-Din Abi Al-Hussein. 1991. Al-Kamil Fi Al-Tarikh, Translated by M. H. Rouhani, Vol. I, Tehran, Asatir . [In Persian].

Ibn Balkhi, 1984. Farsnameh, G. le Strange and R. Nicholson, (eds.), Tehran, Asatir [In Persian].

Jackson, W. 1906. Persia Past and Present. London. Macmillan & Co.

Kaim, B. 2009. Investiture or Mithra, Towards a New Interpretation of So-Called Investiture Scenes in Parthian and Sasanian Art. Iranica Antiqua 44: 403-415.

Kalani, R. 2017. Study of Several Possibilities to Determine the Identity of Two Sasanid Riders in the Relief of Firuzabad. Pazhuheshhaye Bastanshenasi 9 (1: 209-189 [In Persian].

Kalani, R. 2017. The Descent and Symbolism of Sasanid Riders in the reliefs of Firuzabad, First Edition. Tehran. Nedaye Tarik . [In Persian].

Lerner, J.A. 2007. The Seal of a Eunuch in the Sasanian Court. Inner Asian Art and Archaeology 1: 113-118.

Levit-Tawil, D.1993. Re-dating the Sasanian reliefs at Tang-e Qandil and Barm-e Dilak: Composition and Style as Dating Criteria. Iranica Antiqua 28: 141-168.

Lukonin, V. G. 2005. Sasanid Iranian Civilization, Translated by E. Reza. Tehran. Elmi va Farhangi . [In Persian].

Mac Kenzie, D. N. 1989. The Sasanian Rock Reliefs at Nagsh-i Rustam, Iransche Denkmaler, Paraghraph 17.

MacDermot, B. C. 1954. Roman Emperors on the Sassanian Reliefs. Roman Studies 44: 76-78.

Malekzadeh Bayani. M. 1972. Coins, Reliefs and Inscriptions of Shapur I. Pazhuheshhaye Tarikhi (Historical Studies) 2 : 46-23 . [In Persian].

Mashkouti, N. 1970. List of Historical Monuments and Ancient Sites of Iran. First Edition. Tehran. National Organization for the Protection of Antiquities of Iran. [In Persian].

Masoudi, 1970. Al-Tanbih va Al-Ashraf. Translated by A. Payande. Tehran. Bongahe Tarjome va Nashre Ketab . [In Persian].

Masoudi, Abul Hasan Ali Ibn Hossein. 1970. Moravvej Al- Zahab. Translated by A. Payande. Vol. 1. Tehran. Elmi va Farhangi . [In Persian].

Mostafavi, M. T. 2006. Sasanid Reliefs in Fars,. Anjomane Farhange Iran Bastan (Ancient Iranian Culture Association) 1 (3: 37-29 . [In Persian].

Mousavi Haji, R. and Sarfaraz, A. A. 2017. Sasanid Reliefs. First Edition. Tehran. Samt .[In Persian].

Muskouyeh Razi, Abu Ali. 1990. Tajarob Al- Omam. Translated by A. Emami. Vol. 1. Tehran. Soroush . [In Persian]

Nasrollahzadeh, S. 2005. The Name of Sasanid Genealogy from the beginning to Hormozd II. First Edition. Tehran, Research Institute of Language and Dialect in Collaboration with the General Office of Cultural Affairs . [In Persian].

Niederreiter, Z. 2015. Cylinder Seals Eleven Eunuchs (ša re ši Officials), A Study on Glyptics Dated to the Reign of Adad-nērārī. State Archives of Assyria Bulletin 21: 117-156.

Nöldeke. T. 1999. History of Iran and the Arabs during the Sasanid Era, Translated by A. Zaryab. Tehran. Institute of Humanities and Cultural Studies . [In Persian].

Oppenheim, A. L. 1973. A Note on sa resi.  JANES 5.

Overlaet, B. 2009. A Roman Emperor At Bishapur and Darabgird: Uranius Antonius and the Black Stone of Emesa. Iranica Antiqua 46: 461-502.

Overlaet, B. 2013. And Man Created God? Kings, Priests and Gods on Sasanian Investiture Reliefs. Iranica Antiqua 48: 313-354.

Paruk, D. J. 1924. Sasanian Coin. Bombay. The Times Press.

Porada, E. Dyson. R. and Wilkinson. C. 2004. Ancient Iranian Art, Translated by Y. Majidzadeh, Third Edition, Tehran University . [In Persian].

Razmjou, S. 2010. Persepolis: A Reinterpretation Palaces and Their function. in: J. Curtis and St. J. Simpson (eds.). The World of Achaemenid Persia. I.B.Tauris & Co Ltd.

Reade, J. E. 1972. The Neo-Assyrian Court and Army: Evidence from the Sculptures, British Institute for the Study of Iraq. Iraq 34 ( 2): 87-112.

Ricciardi, R. A. 2003. A Reconsideration of the Išconography of the Triumphal Reliefs of the Shapur I. M. A. Thesis. University Of Cincinnati.

Sami, A. 2010. Sasanid Civilization, Vol. 2. Second Edition. Tehran. Samt. [In Persian].

Sarre, F. 1921. L Art de La Persa Ancienne. in: E. Gres and Gie (eds.) .L Art de L Orient. Paris: 1-55.

Schmidt, E. 1953. Persepolis I, Structures, Reliefs and Inscriptions. Chicago. Illinois. The University of Chicago Press.

Schmidt, E. F. 1970. Persepolis III. Chicago. University of Chicago Press.

Shahbazi, A. S. 2010. History of the Sasanids, Vol. 1. Tehran. University Publishing Center. [In Persian].

Shaki. M. 1981. The Denkard Accounf of the History of the Zoroastrian Scriptures. Archir Orientalnt 49.

Shepard. D. 2008. Sassanid Art, In: History of Iran Cambridge, Vol. 3, part two: From the Seleucids to the collapse of the Sasanid Empire. Prepared by Ehsan Yarshater. Translated by H. Anousheh. Vol. 4, Tehran. Amirkabir . [In Persian].

Sherato. U. 2004. Parthian and Sasanid Art. Translated by Y. Azhand. First Edition. Tehran. Mola . [In Persian].

Sprengling. M. 1953. Third Century Iran. Šapor and Kartir. Chicago. 32

Tajareb Al- Omam Fi Akhbar Moluk Al- Arab va Al- Ajam. 1994. R. Anzabi Nejad and Y Kalantari, (eds.). Mashhad. Ferdowsi University . [In Persian].

Trümpleman, L. 1975. Truimph über Julian Apostata. Jahrbuch Für Numismatik und Geldgeschichte 25: 107- 111.

Vanden berghe, L. 1984. Reliefs Rupestres de l’Iran Ancient. Ruxelles.

Von Gall, H. 1999. War Riders in Iranian Art and Art Influenced by Iranian Art in the Parthian and Sasanid Periods. Translated by F. Najd Samiei. First Edition. Tehran. Nasime Danesh . [In Persian].

Von Gall, H. 2008. New Perspective on Sasanian Rock Reliefs, in: D. Kennet and P. Luft (eds.). Current Research in Sasanian Archaeology, Art and History, Proceedings of a Conference Held At Durham University, November 3rd And 4th, 2001: 149-161.

Weber, U. 2009. Wahram II, König der Könige Von Eran und Aneran. Iranica Antiqua 44: 559- 643.

Widengren, G. 1971. The Establishment of the Sasanian Dynasty in The Light of New Evidence. in: Atti Del Convegno Internationale Sul Tema: La Persia (Roma, 31- Marzo- 5- Aprile 1970). Rome: 711-782.

Wiesehofar, J. 2001. Ancient Persia from 550 To 650 AD. I. B. Tauris & Co Ltd.

Wilson, C. 1942. History of Iranian Industries, Translated by A. Faryar, First Edition, Tehran, Vezarate Maa'ref (Ministry of Education) . [In Persian]

Wright, J. L. 2012. King and Eunuch: Isaiah 56: 1-8 in Light of Honorific Royal Burial Practices. Biblical Literature131 (1): 99-119

Yarshater, E. 1982. Encyclopedia Iranica F. 1: 67-8.

آمار
تعداد مشاهده مقاله: 820
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 515


سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب