تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,501 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,098,625 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,206,254 |
Probing the Impact of Remembering Divine Boons on Human Training With an Emphasis on the Qur’ān 31:20 | ||
Classical and Contemporary Islamic Studies (formerly known as Journal of Contemporary Islamic Studies) | ||
دوره 4، شماره 1، فروردین 2022، صفحه 45-55 اصل مقاله (417.19 K) | ||
نوع مقاله: Scholary | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jcis.2022.83072 | ||
نویسندگان | ||
Hasan Rezaee Haftador* 1؛ Kawthar Yusifi Najafabadi2؛ Zahra Mawla3 | ||
1Associate professor, Department of Qur’ān and Ḥadīth Sciences, Faculty of Theology, Farabi Campus University of Tehran, Qom, Iran | ||
2PhD Student of Qur’ān and Ḥadīth Sciences, Faculty of Literature, University of Kashan, Kashan, Iran | ||
3PhD Student of Qur’ān and Ḥadīth Sciences, Faculty of Theology, Alzahra University, Tehran, Iran | ||
چکیده | ||
The attainment of welfare is a goal that has motivated different human schools of thought. In the meantime, Islam with a claim for welfare has given instructions to the human society, and the noble Qur’ān is teemed with verses that offer in various forms approaches as to this goal. Remembering divine boons in noble Qur’ān is of the items which is being emphasized greatly for the attainment of welfare. This study attempts to probe the training effects of this remembering with an emphasis on the verse 20 of Luqmān chapter (Qur’ān 31:20) so that education and training officials, teachers, advisors, and researchers could provide the society, in the light of the findings of this study, with practical solutions in educational books and advisory methods for generating personal and social welfare. With a descriptive-analytical approach, this study has looked at the personal and social, training effects of remembering divine boons. The boons investigated in this study are those ones that are recognized by all religious and non-religious schools of thought. Therefore, it is not possible for any human and non-human school to deny the achieved Qur’ānic findings, and every human can use these findings, whether to have belief in them or not. Of the most important personal and social, training effects of remembering divine boons are the feeling of self-worth, purposefulness in life, improvement of emotional relations, and so one. | ||
کلیدواژهها | ||
Remembering boons؛ Human training؛ Personal effects؛ Social effects؛ Verse 20 of Luqmān chapter | ||
عنوان مقاله [English] | ||
واکاوی تأثیر یادآوری نعمتهای الهی بر تربیت انسان (با تأکید بر آیه 20 سوره لقمان) | ||
نویسندگان [English] | ||
حسن رضایی هفتادر1؛ کوثر یوسفی نجف آبادی2؛ زهرا مولا3 | ||
1دانشیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشکده الهیات دانشکدگان فارابی دانشگاه تهران، قم، ایران | ||
2دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث دانشکده ادبیات دانشگاه کاشان، کاشان، ایران | ||
3دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث دانشکده الهیات دانشگاه الزهرا، تهران، ایران | ||
چکیده [English] | ||
رسیدن به بهزیستی، هدفی است که مکاتب گوناگون بشری را برای رسیدن به آن به تکاپو واداشته است. در این میان، اسلام با داعیه بهزیستی، دستورهایی به جامعه بشری داده و قرآن کریم به شکلهای گوناگون، راهکارهایی در این زمینه مطرح ساخته است. یادآوری نعمتهای الهی در قرآن کریم، از جمله مواردی است که در جهت رسیدن به بهزیستی به آن بسیار تاکید شده است. واکاوی آثار تربیتی این یادآوری با تاکید بر آیه 20 سوره لقمان، رسالت این پژوهش است تا در پرتو یافتههای آن، مسئولان آموزشی و تربیتی و معلمان و مشاوران و محققان، راهکارهایی عملی را در کتابهای درسی و شیوههای مشاورهای در زمینه ایجاد بهزیستی فردی و اجتماعی به اجتماع مطرح کنند. این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی، به آثار تربیتی فردی و اجتماعی یادآوری نعمتهای الهی پرداخته است. نعمتهایی در این نوشتار بررسی شده که تمام مکاتب دینی و غیردینی به آن باور دارند. از این روی، یافتههای قرآنی حاصل، قابل انکار برای هیچ مکتب بشری و غیربشری نیست و هر انسانی در پوشش عقیدتی و غیرعقیدتی، میتواند از این یافتهها استفاده کند. آثاری همچون: احساس خودارزشمندی، هدفداری در زندگی، بهبود روابط عاطفی و...، از مهمترین آثار تربیتی فردی و اجتماعی یادآوری نعمتهای الهی به شمار میآید. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
یادآوری نعمت, تربیت انسان, آثار فردی, آثار اجتماعی, آیه 20 سوره لقمان | ||
مراجع | ||
Noble Qur’ān
Abu al-Futūḥ Rāzī, Ḥ. (1987), Rawḍ al-jinān wa Rawḥ al-janān fī tafsīr al-Qur’ān. Edited by M. J. Yāḥaqqī & M. M. Nāṣiḥ, Mashhad, The Islamic Research Foundation of Āstān Quds Raḍawī.
Amīn Iṣfahānī, N. (1983), Makhzan al-‘irfān fī tafsīr al-Qur’ān. Tehran, Muslim Women’s Movement.
Amīnzāda, M. R. (n.d.), Islamic education and training culture. n.p., n.p.
‘Arūsī Ḥuwayzī, A. (1994), Tafsīr nūr al-thaqalayn. Edited by H. Rasūlī Maḥallātī, Qom, Islmā‘iliyān.
Farāhīdī, Kh. (1989), Kitāb al-‘ayn. Edited by M. Maḥzūmī, Qom, Dār al-Hijra.
Fayḍ Kāshānī, M. (1994), Tafsīr al-ṣāfī. Edited by Ḥ. A‘lamī, Tehran, Maktabat Al-Ṣadr.
Ḥijāb, K. (1996), Al-Shukr fī al-Qur’ān. Cairo, Dār al-Āfāq al-‘Arabiyya.
Ibn Fāris, A. (1983), Mu‘jam maqā’īs al-lugha. Qom, Maktab al-A‘lām al-Islāmī.
Ibn Manẓūr, M. (1993), Lisān al-‘Arab. Beirut, Dār Ṣādir.
Ibn Shahrāshūb, M. (2000), Manāqib Āl Abī Ṭālib. Qom, ‘Allāma.
Ibn Shu‘ba Ḥarrānī, Ḥ. (1983), Tuḥaf al-‘uqūl. Qom, The office of Islamic Publications affiliated to the Jāmi‘a Mudarrisīn of Qom ῌawza.
Jawharī, A. (1986), Al-Ṣiḥāḥ (Tāj al-lugha wa Ṣiḥāḥ al-‘Arabiyya). Beirut, Dār al-‘Ilm lil-Malā’īn.
Kulaynī, M. (1986), Al-Kāfī. Edited by ‘A. A. Ghaffārī & M. Ākhūndī, Tehran, Dār al-Kutub al-Islāmīyyah.
Majlisī, M. B. (1983), Biḥār al-anwār. Beirut, Mu’assisa Al-Wafā.
Mughniya, M. (2003), Tafsīr al-kāshif. Tehran, Dār al-Kutub al-Islāmiyya.
Muṣṭafawī, Ḥ. (1981), Al-Taḥqīq fī kalimāt al-Qur’ān al-karīm. Tehran, Foundation for Book Translation and Publication.
Pasandīda, A. (2005), Satisfaction with life. Qom, Dār al-Ḥadīth.
Qumī, A. (1988), Tafsīr Qumī. Edited by Ṭ. Mūsawī Jazā’irī, Qom, Dār al-Kitāb.
Qurashī, A. (1998), Aḥsan al-ḥadīth. Tehran, Bi‘that Foundation.
Rāghib Iṣfahānī, Ḥ. (1991), Al-Mufradāt fi gharīb al-Qur’ān. Edited by Ṣ. A. Dāwūdī, Beirut, Dār al-‘Ilm lil-Malā’īn.
Ṣadūq, M. (1958), ‘Uyūn akhbār al-Riḍā (a). Tehran, Jahān.
Id. (1975), Kamāl al-dīn. Qom, Dār al-Kutub al-Islāmiyya.
Sālārīfar, M. R., et al. (2011), Mental health as viewed by Islamic resources. Qom, Research Institute of Ḥawza and University.
Shu‘ārīnizhād, A. A. (1998), Philosophy of education. Tehran, Sipihr.
Shubbar, A. (1975), Al-Akhlāq. Qom, Maktabat Baṣīratī.
Subḥānī, J. (n.d.), Exemplary instructor: The interpretation of the Luqmān chapter. Qom, Dār al-Tablīq Islāmī.
Ṭabāṭabā’ī, M. Ḥ. (1996), Al-Mīzān fī tafsīr al-Qur’ān. Qom, Islamic Publication Office.
Ṭabrisī, F. (1998), Jawāmi‘ al-jāmi‘. Tehran, University of Tehran Publications.
Id. (1993), Majma‘ al-bayān li-‘ulūm al-Qur’ān. Tehran, Nāṣir Khusru.
Tamīmī Amudī, A. (1990), Ghurar al-ḥikam wa durar al-kalim. Qom, The Islamic Preaching Office of Qom Ḥawza.
Ṭurayḥī, F. (1988), Majma‘ al-baḥrayn. Qom, Islamic Culture Publication Center.
Yūsufī Najafābādī, K. (2020), Optimism in psychology and Islam. Qom, Makth Andīsha. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 360 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 197 |