پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,532 |
| تعداد مقالات | 70,501 |
| تعداد مشاهده مقاله | 124,099,198 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,206,778 |
مطالعه‌ی تطبیقی نمایشنامه‌ی تانیکو با نمایشنامههای آنکه می‌گوید آری و آنکه می‌گوید نه، اثر برتولت برشت | ||
| پژوهش ادبیات معاصر جهان | ||
| دوره 26، شماره 2، بهمن 1400، صفحه 514-547 اصل مقاله (712.01 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله علمی پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jor.2021.319499.2115 | ||
| نویسنده | ||
| مجید سرسنگی* | ||
| دانشیار گروه آموزشی هنرهای نمایشی، دانشکدگان هنرهای زیبا، دانشگاه تهران | ||
| چکیده | ||
| دو نمایشنامه‌ی به هم پیوسته‌ی آنکه می‌گوید آری، آنکه می‌گوید نه ، از جمله‌ی آثار برتولت برشت است که خاستگاه آن‌ها به یک درام «نو» ژاپنی به نام تانیکو بازمی‌گردد. این نمایشنامه ابتدا توسط آرتور ویلی به زبان انگلیسی و سپس توسط الیزبت هاپتمن به زبان آلمانی ترجمه شد و همین ترجمه مبنای کار برشت برای اقتباس‌های او از تانیکو قرار گرفت. اما، هم دو ترجمه‌ی یاد شده و هم نمایشنامههای برشت تفاوت‌هایی اساسی با نمایشنامه‌ی اصلی داشتند. از همه مهم‌تر فضای مذهبی تانیکو، در ترجمه‌ها و نمایشنامههای بعدی به فضایی سکولار تبدیل شد و لاجرم در داستان و شخصیت‌ها تغییراتی جدی ایجاد کرد. مقاله‌ی حاضر می‌کوشد با بررسی آثار یاد شده، تفاوت های کلان بین تانیکو و آثار یاد شده‌ی برشت را تبیین کرده و از این طریق نگاه فلسفی، اجتماعی، مذهبی و زیباشناختی دو فرهنگ شرق و غرب را با استناد به این آثار مورد مقایسه و تطبیق قرار دهد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| برتولت برشت؛ زنچیکو؛ درام نو ژاپنی؛ مطالعات تطبیقی درام؛ تانیکو | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| A Comparative Study On Taniko By Zenchiko (A Japanese Noh Drama) and He, who Says Yes/He, Who Says No, By Bertolt Brecht | ||
| نویسندگان [English] | ||
| majid sarsangi | ||
| Department of Dramatic Arts, College of Fine Arts, University of Tehran | ||
| چکیده [English] | ||
| Bertolt Brecht (1898-1956), a German playwright, thinker and social-political activist was one of the noteworthy writers who wrote many of their plays on the basis of eastern literature (especially Chinese and Japanese). The play in two episodes called He Who Says Yes/ He Who Says No, are among Brecht's works which he adapted from an original Japanese No drama, called Taniko by Zenchiko. At first, this play was translated into English by Arthur Waley, and then Elizabeth Hauptman translated it into Germany, the one which Brecht used as his source for creating He Who Says Yes. Both translations and Brecht's play has fundamental differences with the original text. The most important difference is that the religious atmosphere of Taniko in those two translations and Brecht's play became a secular one, resulting to major changes in the story and characters of Taniko. This paper aims to study these two plays, presenting their similarities and differences, furthermore, comparing philosophical, religious, social and aesthetic aspects of two plays. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Bertolt Brecht, Zenchiko, Japanese Noh Drama, Comparative Drama, Taniko | ||
|
سایر فایل های مرتبط با مقاله
|
||
| مراجع | ||
|
Wirth, Andrzej. “Brecht and the Asiatic Model: The Secularisation of Magical Rites”. Literature East and West, vol. 15, no.4 (1971): 601-615. Berckman, Edward M. “Brecht's Quarrel with God: From Anti-Theodicy to Eschatology”. Comparative Drama, (1976): 131-134. Brecht, Bertholt. Life of Galileo. Translated by Abdol-Rahim Ahmadi, Tehran: Niloofar Publications, 1378/1999. ---. Thoughts of Me-Ti. Translated by Bahram Habibi, Tehran, Aghah Publication, 1354/1975. ---. Man Equals Man, Translated by Amin Moayed, Tehran: Roz Publication, 1351/1972. ---. He Who Says No, He Who Says Yes and Three Other Plays. Translated by Mostafa Rahimi, Tehran: Rose Publication, 1351/1972. ---. The Caucasian Chalk Circle. Translated by Amin Moayed, Tehran, Rose Publication, 1351/1972. ---. The Good Woman of Setzuan. Translated by Farideh Lashaie, Tehran: Havaneh Publication, 1347/1968. Direen, W. J. “The Influence of Japanese Noh, Balinese, and the Katakali on Four 20th Centry Western Playwrightes”. University of Canterbury, (1982): 38. Eubanks, Kevin. “The Discourse of Brecht's Der Jasager”. Twentieth Century Literature published by Duke University Press, vol.43, no. 3 (1997): 361-365. Garner, Gray Neil. Bertolt Brecht's Use of Bible and Christianity in Represantative Dramatic Works. Louisiana State University, (1969). Grover- Friedlander, Michal. “Transformation of the Killing of the Boy: Will's and Brecht's Jasager”. Frankfurt, (1978): 111-123. Martin, Carol and Henry Bial. Brecht Sourcebook. Routledge, 2000. Napoli, Thomas. Bertholt Brecht and No: A Comparison of Two Theatres. University of North Carolina Press, 1981. Ortolani, Benito. The Japanese Theatre. New Jersey: Princeton University Press, 1990. Research in Contemporary World Literature [Pazhuhesh-e Zabanha-ye Khareji], no. 26 (Spring and Summer 1400): 216-243. Research in Contemporary World Literature [Pazhuhesh-e Zabanha-ye Khareji], no. 22. (Autumn and Winter 1396): 409-426. Rogers, Nativida Crame. Classical Forms of Theatre in Asia. Translated by Majid Sarsangi, Tehran: Afraz Publication, 1394/2015. Taylor, Richard, The Drama of W.B. Yeats: Irish Myth and the Japanese No. London: Yale Univerity Press, 1976. Tian, Min, The Use of Asian Theatre for Modern Western Theatre. Iowa: Palgrave Press, 2018. Waley, Arthur. The Noh Plays of Japan. North Clarendon, USA: Tuttle Publication, 1976. Wetmore, Kevin. Modern Asian Theatre and Performance: 1900-2000. Translated By Majid Sarsangi, Tehran: University of Tehran Press, 1400. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 974 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 551 |
||
