پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 158 |
| تعداد شماره‌ها | 6,225 |
| تعداد مقالات | 67,685 |
| تعداد مشاهده مقاله | 114,988,212 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 89,658,737 |
Criticism of Montgomery Watt, Dermenghem, and Sūrūsh’s Opinions About the Introversive Revelation of the Prophet of Islam (s) | ||
| Journal of Contemporary Islamic Studies | ||
| دوره 4، شماره 1، فروردین 2022، صفحه 113-127 اصل مقاله (542.49 K) | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jcis.2022.85270 | ||
| نویسندگان | ||
| Baghir Riyahi Mihr* 1؛ Husayn ShIrafkan2 | ||
| 1Assistant Professor, department of Comparative Studies of Qur’ān, Higher Education Complex of Qur’ān and Traditions, Al-Mustafa International University, Qom, Iran | ||
| 2Assistant Professor, department of Arabic Language and Literature, Complex of Language, Literature, and Culture Studies, Al-Mustafa International University, Qom, Iran | ||
| چکیده | ||
| Revelation, “the divine message to the prophets in order to guide people,” is the base and pillar of divine religions and the most precious, heavenly gem in the lap of earth residents, and it has an unbreakable connection with the nature and destiny of humans. Through the expansion of research studying Islam in the West in recent centuries, the hypothesis wherein adoption of some Qur’ānic contents from earlier religious and literary texts was an arena for the studies of Orientalists. William Montgomery Watt and Dermenghem can be deemed as those Orientalists who have connected the common phenomenological view of the West about revelation to the theological view mostly originating from Christian theology. Elucidation of this issue is necessary so that the legitimacy of Islam and Qur’ānic revelation and its superiority over all divine religions could be proved. The article at hand is organized with using the descriptive-analytical method and a criticizing approach along with gathering and analyzing data. The findings of this study show that the Western researchers and Orientalists such as William Montgomery and Emile Dermenghem have put forward their opinions based on some principles including the impact of the character of the Prophet (s) on the form of revelation, fallibility of revelation and the Prophet (s), the presence of the element of human in Qur’ān, and so on; none of these is accepted by Shī’a thinkers, and they are in contrast to the religious thoughts of Islam. Each of these principles is faced with serious criticisms including the infallibility of Qur’ān; the harmony of religion with science in Islam; the perfect character of the Prophet (s) in receiving the revelation which matters, not his being a medium; lack of ambiguity and contradiction in Qur’ānic revelation; and so on. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| Criticism of Orientalists’ opinions؛ The introversive revelation of the Prophet (s)؛ Origins of Qur’ānic revelations؛ William Montgomery Watt؛ Emile Dermenghem؛ Sūrūsh | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| نقد آرای مونتگمری وات ، درمنگام و سروش درباره وحی انفسی پیامبر اسلام(ص) | ||
| نویسندگان [English] | ||
| باقر ریاحی مهر1؛ حسین شیرافکن2 | ||
| 1استادیار گروه مطالعات تطبیقی قرآن مجتمع آموزش عالی قرآن و حدیث جامعة المصطفی العالمیة، قم، ایران | ||
| 2استادیار گروه زبان و ادبیات عربی مجتمع زبان، ادبیات و فرهنگ شناسی جامعة المصطفی العالمیة، قم، ایران | ||
| چکیده [English] | ||
| وحی همان «پیام الهی به پیامبران برای هدایت مردم»، پایه و قوام شرایع الهی و ارزندهترین گوهر آسمانی بر دامن زمینیان است و پیوندی ناگسستنی با سرشت و سرنوشت آدمی دارد. در سدههای اخیر، با گسترش موج اسلامپژوهی در غرب، فرضیه اقتباس برخی از محتویات قرآن از متون دینی و ادبی گذشته نیز یکی از زمینههای فعالیت خاورشناسان قرار گرفت. ویلیام مونتگمری وات و درمنگام را می‌توان از مستشرقانی دانست که دیدگاه پدیدارشناسانه رایج در مغربزمین نسبت به وحی را با دیدگاهی الهیاتی پیوند زدهاند که بیشتر نیز برخاسته از الهیات مسیحی است. تبیین این مسأله، ضروری است تا حقانیت دین اسلام و وحی قرآنی و برتری آن بر تمام ادیان الهی اثبات شود. مقاله پیش رو، با بهره جستن از شیوه توصیفی - تحلیلی و با رویکرد انتقادی همراه با گردآوری و تجزیه و تحلیل اطلاعات سامان یافته است. یافتههای پژوهش نشان میدهد که محققان غربی و خاورشناسان از جمله: ویلیام مونتگمری و امیل درمنگام، با تمسک به اصولی چون: تأثیر شخصیت پیامبر(ص) بر قالب وحی، خطاپذیریِ وحی و پیامبر و عنصر بشری در قرآن و ... را مطرح کرده‌اند که هیچ کدام از دانشمندان شیعه آن را نمیپذیرند و با اندیشه‌های دینی اسلام در تضاد است. در هر یک از این اصول، با نقدهایی جدّی از جمله: مصونیت قرآن از خطا، سازگاری علم و دین در اسلام، و شخصیت کمالیافته پیامبر(ص) در دریافت وحی موضوعیت دارد نه طریقیت، عدم ابهام و تناقض در وحی قرآنی و... مواجه است. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| نقد آراء مستشرقان, وحی انفسی پیامبر, مصادر وحی قرآنی, ویلیام مونتگمری وات, امیل درمنگام, سروش | ||
| مراجع | ||
|
The noble Qur’ān
Hindī, A. (2008). Tafsīr al-Qur’ān wa huwa al-hudā wa al-furqān. Translated by M. T. Fakhr Dā‘ī Gīlānī, Tehran, Aftāb Publications.
Jawādī Āmulī, A. (2002), Thematic exegesis of the Qur’ān. Qom, Isrā’.
Majlisī, M. B. (1982), Biḥār al-anwār. Beirut, Dār al-Iḥyā’ al-Turāth al-‘Arabī.
Montgomery Watt, W. (1961), Muhammad: Prophet and Statesman. Oxford, Oxford University Press.
Id. (1965), Muhammad: prophet and statesman. Translated by A. Walīzāda, Tehran, Dār al-Tarjuma Iran.
Id. (1994), Muslim-Christian encounters: Perceptions and misperceptions. Translated by M. Ḥ. Āriyā, Tehran, Islamic Culture Publications Office.
Id. (2000), Religious truth for our time. Translated by A. Maḥmūdī, Qom, Office of Islamic Preaching.
Mufīd, M. (1992), Al-Masā’il al-‘akbariyya: Majmū‘ muṣannifāt al-Shaykh al-Mufīd. Edited by A. A. Ilāhī Khurāsānī. Qom, n.p.
Nöldeke, T. (2004), The history of the Qur’ān. Translated by G. Tamer et al., Beirut, Al-Nashr lil-Mu’assisa Konrad Adenauer.
Qumī, A. (2010), Safīna al-biḥār. Qom, Dār al-Kutub.
Rashīd Riḍā, M. (2001), Al-Waḥy al-Muḥammadī. Cairo, Maktabat al-Qāhira.
Ṣādiqī, H., et al. (2017), “Revelation and dream: Critical examination of the theory of apostolic dreams.” Āīn-e-Ḥikmat, no. 31, 91-114.
Shākir, M. K., & M. Mūsawī Muqaddam (2014), “Analytical review of phenomenological study of Watt from the Qur’anic revelation and prophethood of the Prophet Muhammad.” The Qur’an From Orientalists Point of View, no. 16, 9-35.
Subḥānī, J. (1987), Furūgh abadiyyat. Qom, Office of Islamic Preaching.
Sūrūsh, A. (2005), The expansion of prophetic experience. Tehran, Ṣirāṭ Cultural Institute.
Ṭabāṭabā’ī, M. ῌ. (1995), Al-Mīzān fī tafsīr al-Qur’ān. Translated by M. B. Mūsawī Hamidānī, Qom, Office of Islamic Publications.
Von Hugel, F. (1926), Essays and addresses. London, Trieste Publishing.
Zarqānī, M. (1995), Manāhil al-‘irfān fī ‘ulūm al-Qur’ān. Beirut, Dār al-Kutub al-‘Ilmiyya.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 413 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 456 |
||