سامانه پشتیبانی خدمات اطلاعات

  اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات158
تعداد شماره‌ها6,225
تعداد مقالات67,685
تعداد مشاهده مقاله114,994,201
تعداد دریافت فایل اصل مقاله89,663,672
بهشتی شیرازی, سحرسادات, جلیلی صدرآباد, سمانه, پرهیزگار, شقایق. (1401). شناسایی و به‌کارگیری عوامل اصلی مؤثر در محلات شهر هوشمند به‌منظور تجدید حیات شهری بافت‌های ناکارآمد شهری مطالعه موردی: محله نظام‌آباد شهر تهران. , 10(1), 227-247. doi: 10.22059/jurbangeo.2022.328106.1562
سحرسادات بهشتی شیرازی; سمانه جلیلی صدرآباد; شقایق پرهیزگار. "شناسایی و به‌کارگیری عوامل اصلی مؤثر در محلات شهر هوشمند به‌منظور تجدید حیات شهری بافت‌های ناکارآمد شهری مطالعه موردی: محله نظام‌آباد شهر تهران". , 10, 1, 1401, 227-247. doi: 10.22059/jurbangeo.2022.328106.1562
بهشتی شیرازی, سحرسادات, جلیلی صدرآباد, سمانه, پرهیزگار, شقایق. (1401). 'شناسایی و به‌کارگیری عوامل اصلی مؤثر در محلات شهر هوشمند به‌منظور تجدید حیات شهری بافت‌های ناکارآمد شهری مطالعه موردی: محله نظام‌آباد شهر تهران', , 10(1), pp. 227-247. doi: 10.22059/jurbangeo.2022.328106.1562
بهشتی شیرازی, سحرسادات, جلیلی صدرآباد, سمانه, پرهیزگار, شقایق. شناسایی و به‌کارگیری عوامل اصلی مؤثر در محلات شهر هوشمند به‌منظور تجدید حیات شهری بافت‌های ناکارآمد شهری مطالعه موردی: محله نظام‌آباد شهر تهران. , 1401; 10(1): 227-247. doi: 10.22059/jurbangeo.2022.328106.1562

شناسایی و به‌کارگیری عوامل اصلی مؤثر در محلات شهر هوشمند به‌منظور تجدید حیات شهری بافت‌های ناکارآمد شهری مطالعه موردی: محله نظام‌آباد شهر تهران

پژوهش‌های جغرافیای برنامه‌ریزی شهری
مقاله 12، دوره 10، شماره 1، اردیبهشت 1401، صفحه 227-247    اصل مقاله (1.6 M)
نوع مقاله: پژوهشی - کاربردی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jurbangeo.2022.328106.1562
نویسندگان
سحرسادات بهشتی شیرازی؛ سمانه جلیلی صدرآباد* ؛ شقایق پرهیزگار
گروه شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران
چکیده
بافت‌های ناکارآمد شهری، چرخه تغییرات شرایط کالبدی، اجتماعی و زیست‌محیطی شهری را در معرض فرسودگی قرار می‌دهد. تجدید حیات شهری رویکردی جامع و همه‌جانبه نگر در جهت رفع مشکلات بافت‌های ناکارآمد می‌باشد. در این پژوهش از رویکرد شهر هوشمند در جهت تحقق تجدید حیات شهری به کار گرفته‌شده است. پژوهش حاضر بر آن است تا با به‌کارگیری اصول محلات شهر هوشمند، روش‌های خلاق را برای ارتقا کیفیت زندگی ساکنان موجب شود. این پژوهش از نوع کاربردی و روش آن ترکیبی می‌باشد. در بخش کیفی بامطالعه متون معتبر شاخص‌های مؤثر در زمینه محلات شهر هوشمند و تجدید حیات استخراج شد. در بخش کمی با استفاده از روش تحلیل عاملی اکتشافی، عوامل اصلی تأثیرگذار در محلات شهر هوشمند، استخراج و در تحلیل رگرسیون میزان تأثیر عوامل محلات شهر هوشمند بر ابعاد تجدید به کار گرفته شد. در این پژوهش از ابزارهای تحقیقاتی چون پرسشنامه و مشاهده میدانی در محله نظام‌آباد استفاده‌شده است. جهت تحلیل داده‌های پرسشنامه از روش تحلیل عاملی اکتشافی و محاسبه رگرسیون مرحله‌به‌مرحله بین عوامل محلات شهر هوشمند و ابعاد رهیافت تجدید حیات شهری استفاده‌شده است. محله قدیمی نظام‌آباد به دلیل فرسودگی و نارسایی‌های کالبدی متعدد نیازمند سامان یابی می‌باشد. در این پژوهش محله نظام‌آباد به‌عنوان نمونه مطالعاتی انتخاب‌شده است. با به‌کارگیری اصول محلات شهر هوشمند در بعد اجتماعی با درصد واریانس 1/12 درصد، بعد اقتصادی با درصد واریانس 1/62 درصد و در بعد کالبدی- محیطی با درصد واریانس 8/19 درصد می‌توان باعث ارتقا تجدید حیات شهری در محله نظام‌آباد شد. این موضوع بیانگر آن است که بخش قابل‌توجهی از تغییرات بُعد اقتصادی تجدید حیات توسط عوامل محلات شهر هوشمند بیان می‌شود.
کلیدواژه‌ها
محلات شهر هوشمند؛ تجدید حیات شهری؛ بافت ناکارآمد؛ محله نظام‌آباد شهر تهران
عنوان مقاله [English]
Identifying and applying the main factors affecting smart city neighbourhoods in urban regeneration of dysfunctional urban tissues the case study Nizamabad neighborhood of Tehran
نویسندگان [English]
sahar sadat beheshti shirazi؛ samaneh jalilisadrabad؛ shaghayegh parhizgar
Department of Urban Planning, School of Architecture and Environmental Design, Iran University of Science and Technology, Tehran, Iran
چکیده [English]
A B S T R A C T
Dysfunctional urban tissues exhibit the cycle of changes in physical, social and environmental urban conditions to wear and tear. Urban revitalization is a comprehensive and comprehensive approach to solving the problems of inefficient structures. In this research, the smart city approach has been used to achieve urban renewal. The current research is aimed at using the principles of smart city neighborhoods to bring about creative methods to improve the quality of life of the residents. This research is applied and its method is mixed. In the qualitative part, effective indicators were extracted in the field of smart city neighborhoods and revitalization by studying authentic texts. In the quantitative part, using the method of exploratory factor analysis, the main influencing factors in the smart city neighborhoods were extracted and in the regression analysis, the effect of the factors of the smart city neighborhoods on the dimensions of renewal was used. In this research, research tools such as questionnaires and field observations in the Nizamabad neighborhood were used, and in order to analyze the questionnaire data, exploratory factor analysis method and step-by-step regression calculations were used between the factors of smart city neighborhoods and the dimensions of the urban renewal approach. The old neighborhood of Nizamabad has been chosen as a study sample due to wear and tear and numerous physical failures. By applying the principles of smart city neighborhoods in the social dimension with a variance of 12.1%, in the economic dimension with a variance of 62.1%, and in the physical-environmental dimension with a variance of 19.8%, it is possible to promote urban revitalization in Nizamabad neighborhood. This issue indicates that a significant part of changes in the economic dimension of revitalization is expressed by the factors of smart city neighborhoods.
Extended Abstract
Introduction
One significant problem in cities is the existence of dysfunctional tissues that need to be rehabilitated. Dysfunctional urban contexts are one of the most important challenges for cities. The normal physical, social, and environmental cycle of changes over time cause the exhaustion of urban tissues. Although, these areas used to be the centre of wealth and power of the cities; in the current situation they are weak and physically unhealthy in terms of infrastructure and urban services. In these areas, the phenomenon of urban quality decline occurs. Many cities in the world at some point in their life have experienced decline and deprivation inside and around those, and this has gradually led to the formation of ruined and impoverished areas. The old urban fabric is one of the urban diseases that cause many anomalies in its economic, social, health, cultural, and security aspects. To solve such problems, these areas must be rehabilitated. Such urban areas, for various reasons, have not been able to adapt to the structure and process of development and transformation and have not been able to revitalize as expected. Such urban textures often suffer from natural erosion that results from years of people relocation. In these areas generally, urban decline occurs in various economic, social, environmental, and physical dimensions. This phenomenon occurs gradually. If this phenomenon is not addressed, it will reduce social justice, access to services, and quality of access network and increases crime and delinquency. Finally, the decline in quality of life causes, the departure of key residents and middle-class families and the replacement of immigrants and elderly people, and consequently, the fabric of the city suffers from physical and functional erosion and disappears. Urban regeneration is a comprehensive and all-inclusive approach to addressing the problems of dysfunctional tissues. In this research, the smart city approach has been used to achieve urban revitalization. The present study aims to apply creative methods to improve the quality of life of the residents of these areas by applying the principles of smart city neighbourhoods and creating innovations in dysfunctional contexts and thus helping to recreate such neighbourhoods.
 
Methodology
This work is an applied research type and the combined method is used. In the qualitative part, many credible domestic and international studies are referenced and effective indicators of smart city neighbourhoods and revitalization were extracted. In the quantitative part, the main influential factors of smart city neighbourhoods were extracted using the exploratory factor analysis method. Further, by the regression analysis, the impact of smart city neighbourhood factors on the dimensions of renewal is addressed. In this work, research tools such as questionnaires and field observations have been used in the field and the Nizamabad neighbourhood is studied as an example area.
 
Results and discussion
To analyze the data from the questionnaires, we used the method of exploratory factor analysis and calculation of stepwise and non-linear regression between the factors of smart urban neighbourhoods and the dimensions of the urban regeneration approach. In this study, the Nizamabad neighbourhood has been selected as a suitable sample. The Nizamabad old neighbourhood of Tehran severely needs reorganization due to burnout and physical defects, unfavourable environmental conditions (types of pollution), and many economic and social issues, including increasing crime, declining quality of life, reducing the quality of access network, etc.
 
Conclusion
This neighbourhood has changed due to changes in biological needs over time and now lacks the necessary performance. Finally, we showed applying the principles of smart city neighbourhoods can promote urban regeneration in the Nizamabad neighbourhood, in the social dimension with a percentage of 12.1% variance, economic dimension with 62.1% variance, and in the physical-environmental dimension with 19.8% variance. These results indicate that a significant part of changes in the economic dimension of urban revitalization in the Nizamabad neighbourhood are expressed by the agents of smart city neighbourhoods.
 
Funding
There is no funding support.
 
Authors’ Contribution
All of the authors approved thecontent of the manuscript and agreed on all aspects of the work.
 
Conflict of Interest
Authors declared no conflict of interest.
Acknowledgments
We are grateful to all the scientific consultants of this paper.
 
کلیدواژه‌ها [English]
Smart city neighbourhoods, Urban redevelopment, Dysfunctional fabrics, Nizamabad neighbourhood of Tehran
مراجع
  1. ابراهیمی بوزانی، مهدی؛ پاکار، مریم و سامانی­نژاد، محمدجواد. (1399). سطح‌بندی مناطق شهر کاشان بر اساس میزان برخورداری از شاخص‌های شهر هوشمند. فصلنامه مطالعات مدیریت شهری، 12 (41)، 80-94.
  2. احدی، محمدرضا و غنی زاده، الناز. (1394). آرام‌سازی ترافیک محله با رویکرد تجدید حیات با استفاده از مدل SWOT. پژوهش‌های جغرافیای انسانی، 49 (4)، 756-767.
  3. اسماعیل‌زاده، حسن؛ فنی، زهره و عبدلی، سیده فاطمه. (1395). هوشمند سازی رویکردی در تحقق توسعه پایدار شهری. پژوهش‌های جغرافیای انسانی، 51(1)، 145-157.
  4. اکبرپور سراسکانرود، محمد؛ محمدپور، صابر و یعقوبی، رضا. (1389). چیستی و چرایی مفهوم تجدید حیات شهری. مسکن و محیط روستا، 28 (128)، 84-97.
  5. ایزدفر، نجمه؛ رضائی، محمدرضا و محمدی، حمید. (1399). ارزیابی بافت‌های ناکارآمد شهری بر اساس رویکرد بازآفرینی پایدار. پژوهش‌های جغرافیای برنامه‌ریزی شهری، 8 (2)، 327-345.
  6. آقا ملایی، ریحانه. (1396). تجدید حیات شهری با رویکرد فرهنگی. فصلنامه منظر، 39، 50-59.
  7. بنیادی نایینی، علی و ایزدی، نشمین. (1395). رهیافت راهبردی تجدید حیات شهری فرهنگ محور. مطالعات مدیریت راهبردی، 27، 19- 45.
  8. جهانیان، منوچهر و پژوهان، موسی. (1390). بررسی و طبقه‌بندی انواع بافت فرسوده شهری کلان‌شهر تهران و راهکارهای مداخله در آن. فصلنامه جغرافیای انسانی، 3 (2)، 94-102.
  9. حسن‌زاده، مهرنوش و سلطان‌زاده، حسین. (1395). طبقه‌بندی راهبردهای برنامه‌ریزی بازآفرینی بر اساس سطح پایداری بافت‌های تاریخی. فصلنامه شهرهای ایرانی اسلامی، 6 (23)، 19-29.
  10. حسینی، علی. (1386). به‌کارگیری رهیافت تجدید حیات در محلات شهری، نمونه موردی: محله عودلاجان. پایان‌نامه کارشناسی ارشد برنامه‌ریزی شهری، استاد راهنما زهره دانشپور، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه شهید بهشتی.
  11. حیدری، محمدتقی. (1397). واکاوی تیپولوژیک رویکرد زیست پذیری در بافت‌های فرسوده شهری. فصلنامه جغرافیای اجتماعی شهری، 5 (1)، 85-103.
  12. خطیبی، محمدرضا. (1392). کاربرد فرآیند برنامه‌ریزی اختیار راهبردی به‌عنوان راهبردی به‌عنوان رهیافتی در برنامه‌ریزی تجدید حیات شهری در ساماندهی الگوهای رفتاری شهروندان. پژوهش‌های جغرافیایی انسانی، 47 (3)، 439-450.
  13. دویران، اسماعیل؛ مشکینی، ابوالفضل؛ کاظمیان، غلامرضا و علی‌آبادی، زینب. (1391). بررسی مداخله در ساماندهی بافت‌های فرسوده و ناکارآمد شهری با رویکرد ترکیبی. پژوهش و برنامه­ریزی شهری، 2 (7)، 71-90.
  14. رمضانی روشن، سیده عذرا. (1395). بررسی تجارب تجدید حیات شهری بافت تاریخی. چهارمین کنفرانس مهندسی عمران، تهران، دی 1395، دانشگاه شهید بهشتی، صص 1-14
  15. زبردست، اسفندیار؛ خلیلی، احمد و دهقانی، مصطفی. (1392). کاربرد روش تحلیل عاملی در شناسایی بافت فرسوده شهری. نشریه هنرهای زیبا، 18 (2)، 27-42.
  16. سلیمانی مهرنجانی، محمد؛ زنگانه، احمد؛ پریزادی، طاهر و بیگلر، علی. (1400). ارزیابی طرح‌های بهسازی و نوسازی بافت‌های فرسوده شهری در بهبود کیفیت محیط شهری. جغرافیا و روابط انسانی، 4 (1)، 220-239.
  17. شاطریان، محسن و اکبری ارمکی، زکیه. (1393). رهیافت تجدید حیات شهری در راستای کاهش فرسودگی و فقر شهری. فصلنامه انجمن جغرافیایی ایران، 13 (44)، 120-142.
  18. شکری یزدان‌آبادی، شادی. (1398). برنامه‌ریزی محله مبنا با رویکرد شهر هوشمند. پایان‌نامه کارشناسی ارشد رشته برنامه‌ریزی شهری، استاد راهنما مصطفی بهزادفر، دانشگاه علم و صنعت ایران.
  19. صدقی، وحید. (1393). به‌کارگیری رهیافت تجدید حیات شهری در بافت فرسوده کرج. پایان‌نامه کارشناسی ارشد برنامه‌ریزی شهری، استاد راهنما مرجان نعمتی مهر، دانشگاه شهید بهشتی.
  20. صفری، محمد؛ محمدی، محمود؛ شبانی، امیرحسین و فنایی، زهرا. (1399). رویکرد ساختاری در تحلیل شاخص‌های بازآفرینی پایدار بافت‌های ناکارآمد میانی شهری. مجله دانش برنامه‌ریزی شهری، 4 (3)، 111-127.
  21. طبائیان، آناهیتا؛ دانشپور، عبدالهادی و خلیلی، احمد. (1400). ارائه الگوی مداخله و نظام سیاست‌گذاری فضایی در پیاده راه‌های شهری. پژوهش‌های جغرافیای برنامه‌ریزی شهری، 9 (2)، 288-311.
  22. طرح تفصیلی منطقه 7 شهر تهران، 1384.
  23. کمانداری، محسن و رهنما، محمدرحیم. (1394). ارزیابی شاخص‌های شهر هوشمند در مناطق چهارگانه شهر کرمان. فصلنامه فضای جغرافیایی، 17 (58)، 209-226.
  24. مهدی زاده، معین. (1398). بررسی رابطه بین شهر هوشمند و توسعه پایدار و چالش‌های دستیابی به شهر هوشمند پایدار. نشریه علمی تخصصی شباک، 5 (46)، 119-128.
  25. مهندسین مشاور شاران. (1396). شناسایی محله‌ها و محدوده‌های ناکارآمد هدف بازآفرینی شهری و راهکارهای اجرایی آن. وزارت راه و شهرسازی، شرکت بازآفرینی شهری ایران.
  26. نامداری فرقانی، یزدان. (1385). به‌کارگیری رهیافت تجدید حیات شهری در نواحی دچار افت شهری: محله شیخ جنید شیراز. پایان‌نامه کارشناسی ارشد رشته برنامه‌ریزی شهری و منطقه‌ای، دانشگاه شهید بهشتی.
  27. نسترن، مهین و پیرانی، فرزانه. (1398). تدوین اعتبارسنجی معیارها و شاخص‌های توسعه شهر هوشمند. مجله جغرافیا و توسعه فضای شهری، 6 (1)، 147-164.
  28. والا، امیر بهنام؛ ارغان، عباس و کرکه آبادی، زینب. (1399). تبیین استراتژی‌های اجتماعی- اقتصادی تجدید حیات شهری در بافت‌های تاریخی. فصلنامه اقتصاد و مدیریت شهری، 8 (2)، 67-85.
  29. وفایی، ابوذر. (1399). تبیین زمینه‌های تحقق پایداری در بافت‌های قدیم و فرسوده با رویکرد بازآفرینی شهری یکپارچه. فصلنامه اطلاعات شهر ایرانی اسلامی، 11 (41)، 55-67.
  30. Ahadi, M., & Ghanizadeh, E. (2014). Calming neighborhood traffic with revitalization approach using SWOT model. Human Geography Research, 49(4), 756-767. [in Persian].
  31. Akbari, N., Moayedfar, R., & Khondabi, F. M. (2018). Analyzing livability in the distressed areas of Isfahan city with emphasis on city development strategy. Urban economics and management, 1(21), 37-54.
  32. Akbarpour Saraskanroud, M., Mohammadpour, S., & Yagoubi, R. (2011). What and why is the concept of urban renewal. Housing and Village Environment, 28 (128), 84-97. [in Persian].
  33. Akram, J. M., & Akkam, Al. (2013). Urban heritage in baghdad: toward a comprehensive sustainable framework. Jornal of sustainable development, 2, 39-55
  34. Anez, V. F., Guell, J. M., & Giffinger, R. (2017). Smart city implemention and discourses: An integrated conceptual model the case Vienna. Journal of Cities, 78, 1-13.
  35. Benamrou, B., Mohamed, B., & Bernoussi, A. S. (2016). Ranking models of smart cities. Published in: 2016 4th IEEE International Colloquium on Information Science and Technology (CiSt).
  36. Bhagya Nathali Silva, M. K., & Kijun, H. (2018). Towards sustainable smart cities: A review of trends Architectures components and open challenges in smart cities. Sustainable cities and society, 38, 697-713.
  37. S. P., & Hallet, S. H. (2018). Towards evaluation design for smart city development. Journal of urban design, 24 (2), 1-22.
  38. Colldahi, C., Frey, S., & Kelemen, J. (2013). Smart cities: Strategic sustainable development for an urban world (Unpublished master's thesis). School of Engineering Blekinge, Institute
  39. Demari, R. P. (2013). Searching for smart city definition: A comprehensive proposal. International Journal of Computer Applications in Technology, 11(5), 2544-2551.
  40. Detailed plan of district 7 of Tehran city, 2014. [in Persian].
  41. Doyran, I., Meshkini, A., Kazemian, Gh., & Aliabadi, Z. (2011). Investigating the intervention in the organization of worn-out and inefficient urban tissues with a combined approach. Urban research and planning, 2 (7), 71-90.
  42. Ebrahimi Bozani, Me., Pakar, M., & Samani-Nejad, M. J. (2019). Leveling of Kashan city areas based on the level of smart city indicators. Journal of Urban Management Studies, 12 (41), 80-94. [in Persian].
  43. Ewing R., Pendall R., & Chen, D. (2002). Measuring Sprawl and Its Impact. Washington: Smart
  44. Fanadi Nayini, A., & Izadi, N. (2015). A strategic approach to culture-oriented urban revitalization. Strategic Management Studies, 27, 19-45. [in Persian].
  45. Forouhar, A. & Hasankhani, M. (2018). Urban renewal mega projects and residents quality of life: evidence from historical religious center of mashhad metropolis. journal of urban health, 95 (2), 1-14.
  46. Funtes, M. A. G., Quijano, A., Torre, C. D., Garcia, R., Compere, P., Degard, C., & Tome, I. (2016). European cities characterization as basis towards the replication of a smart and sustainable regeneration model. international conference on sustainability in energy building, 11-13 september, Turin, Italy.
  47. Gaspari, J., Boulanger, S.O.M., & Antonini, E. (2017). Multi-layered design strategies to adopt smart districts as urban regeneration enablers. International journal of sustainable development planning, 12 (8), 1248-1257.
  48. Great, E., Khalili, A., & Dehghani, M. (2012). The use of factor analysis method in the identification of worn-out urban context. Fine Arts Journal, 18 (2), 27-42. [in Persian].
  49. Hassanzadeh, M., & Sultanzadeh, H. (2015). Classification of regeneration planning strategies based on the level of stability of historical contexts. Iranian Islamic Cities Quarterly, 6 (23), 19-29. [in Persian].
  50. Heydari, M. T. (2017). Typological analysis of livability approach in worn-out urban tissues. Urban Social Geography Quarterly, 5(1), 85-103. [in Persian].
  51. Hollands, R. G. (2008). Will the real smart city please stand up?. Journal City, 12(3), 303-320.
  52. Hosseini, A. (2008). Application of revitalization approach in urban neighborhoods, case example: Oudlajan neighborhood. Master's thesis in urban planning, supervisor Zohra Daneshpour, Faculty of Architecture and Urban Planning, Shahid Beheshti University. [in Persian].
  53. Ismailzadeh, H., Fani, Z., & Abdoli, S. F. (2015). Smartening an approach in realizing sustainable urban development. Human Geography Research, 51(1), 145-157. [in Persian].
  54. Izdfar, N., Rezaei, M., & Mohammadi, H. (2019). Evaluation of inefficient urban tissues based on sustainable regeneration approach. Urban Planning Geography Research, 8(2), 327-345. [in Persian].
  55. Jahanian, M., & Pajohan, M. (2012). Investigating and classifying the types of worn-out urban fabric in Tehran metropolis and the solutions to intervene in it. Human Geography Quarterly, 3(2), 94-102. [in Persian].
  56. Kamandari, M., & Rahnama, M. R. (2014). Evaluation of smart city indicators in the four regions of Kerman city. Geographical Space Quarterly, 17(58), 209-226. [in Persian].
  57. Khatibi, M. (2012). The application of the planning process of strategic authority as a strategy as an approach in urban revitalization planning in organizing citizens' behavioral patterns. Human Geographical Research, 47(3), 439-450. [in Persian].
  58. Lombardi, P., Giordano, S., Farouh, H., & Yousef, W. (2013). Modeling the smart city performance. journal of Social science research, 25(2), 137-149.
  59. Manville, C., Cochrane, G., Cave, J., Millard, J., Pederson, J. K., Thaarup, R. K., Liebe, A., Wissner, M., Miss Ink, R., & Kotterink, B. (2014). Mapping smart cities in the EU. England: European Parliament.
  60. Mehdizadeh, M. (2018). Examining the relationship between the smart city and sustainable development and the challenges of achieving a sustainable smart city. Shabak Scientific Journal, 5 (46), 119-128. [in Persian].
  61. Melai, R. (2016). Urban revitalization with a cultural approach. Manzar Quarterly, 39, 50-59. [in Persian].
  62. Namdari Farghani, Y. (2007). Applying the urban revitalization approach in urban decline areas: Sheikh Junaid neighborhood of Shiraz. Master thesis of urban and regional planning, Shahid Beheshti University. [in Persian].
  63. Nastern, M., & Pirani, F. (2018). Compilation of validation of smart city development criteria and indicators. Journal of Geography and Urban Space Development, 6(1), 147-164. [in Persian].
  64. Oh, J. (2020). Smart city as a tool of citizen oriented urban regeneration framework of preliminary evaluation and its application. Sustainability, 12 (17), 1-20.
  65. Ojo, A., Curry, E., Janowski, T., & Dzhusupova, Z. (2015). Designing next generation smart city initiatives: The SCID framework. In: Transforming City Governments for Successful Smart Cities, 127, 43-67.
  66. Panuccio, p., Amedeo, L., Agostino, P. D., & Scattarreggia, T. (2015). Urban regeneration and smart city according to EU strategies: an urban center in city logistics. Urban transport: WIT press.
  67. Rahman, M. M., Piccolo, F. L., & Bonafede, G. (2019), Historical urban neighborhood a useful approach to complete. journal of advanced research in construction and urban architecture, 4(1), 36-53.
  68. Ramezani Roshan, S. E. (2015). Investigating the experiences of urban revitalization of historical context. The 4th Civil Engineering Conference, Tehran, December 2016, Shahid Beheshti University, pp. 1-14. [in Persian].
  69. Rayesh, A. A., & Dincer, I. (2021). Development of integrated sustainability performance indicators for better management of smart cities. journal of sustainable cities and society, 67, 1-13.
  70. Roberts, p., & sykes, H. (2000). urban regeneration a hand bool. Sage publication. Residents and Problems of Sustainability.
  71. Roberts, p., & sykes, H. (2000). urban regeneration a hand bool. sage publication.
  72. Rosenthal, S. S. (2008). Old homes, externalities, and poor neighborhoods. A model of urban decline and renewal. Journal of Urban Economics, 63(3), 816–840.
  73. Safari, M., Mohammadi, M., Shabani, A., & Fanai, Z. (2019). Structural approach in the analysis of sustainable regeneration indicators of inefficient middle urban tissues. Journal of Urban Planning Science, 4(3), 111-127. [in Persian].
  74. Sedekhi, V. (2013). Applying the urban revitalization approach in the worn-out fabric of Karaj. Master's thesis in urban planning, supervisor Marjan Nemati Mehr, Shahid Beheshti University. [in Persian].
  75. Sharan Consulting Engineers. (2016). Identifying neighborhoods and inefficient areas for the purpose of urban regeneration and its implementation solutions. Ministry of Roads and Urban Development, Urban Regeneration Company of Iran. [in Persian].
  76. Shatrian, M., & Akbari Aramaki, Z. (2013). The approach of urban revitalization in order to reduce wear and urban poverty. Journal of the Geographical Society of Iran, 13 (44), 120-142. [in Persian].
  77. Shukri Yazdanabadi, Sh. (2018). Base neighborhood planning with smart city approach. Master's thesis in the field of urban planning, supervisor Mustafa Behzadfar, Iran University of Science and Technology. [in Persian].
  78. Soleimani Mehranjani, M., Zanganeh, A., Prizadi, T., & Bigler, (2021). Evaluation of plans for the improvement and renovation of worn-out urban tissues in improving the quality of the urban environment. Geography and Human Relations, 4(1), 220-239. [in Persian].
  79. Tabayan, A., Daneshpour, A. H., & Khalili, A. (2012). Presenting the intervention model and spatial policy system in urban sidewalks. Urban Planning Geography Research, 9(2), 288-311. [in Persian].
  80. (2004). Guidelines for urban regeneration in the Mediterranean region. priority Actions- Program Regional Activity Centre.
  81. Vala, A. B., Arghan, A., & Karke Abadi, Z. (2019). Explanation of socio-economic strategies of urban renewal in historical contexts. Journal of Urban Economics and Management, 8(2), 67-85. [in Persian].
  82. Wafai, A. D. (2019). Explaining the fields of realizing sustainability in old and worn-out contexts with an integrated urban regeneration approach. Iranian Islamic City Information Quarterly, 11 (41), 55-67. [in Persian].
  83. Weaver, R. (2013). Re-framing the urban blight problem with transdisciplinary insights from ecological economics. Econ, 90, 168–176.
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 699
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 243


سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب