شجاعی, پرویز, قهرمانی, مهران, فارسی, سیروس. (1401). بررسی رابطه ژنوتیپ های مر تبط با ژن های HIF1-α و VEGF با تغییرات توان هوازی به دنبال هشت هفته تمرین استقامتی با شدت متوسط در زنان غیر فعال- مطالعه آزمایشی. , 14(2), 61-73. doi: 10.22059/jsb.2022.336857.1504
پرویز شجاعی; مهران قهرمانی; سیروس فارسی. "بررسی رابطه ژنوتیپ های مر تبط با ژن های HIF1-α و VEGF با تغییرات توان هوازی به دنبال هشت هفته تمرین استقامتی با شدت متوسط در زنان غیر فعال- مطالعه آزمایشی". , 14, 2, 1401, 61-73. doi: 10.22059/jsb.2022.336857.1504
شجاعی, پرویز, قهرمانی, مهران, فارسی, سیروس. (1401). 'بررسی رابطه ژنوتیپ های مر تبط با ژن های HIF1-α و VEGF با تغییرات توان هوازی به دنبال هشت هفته تمرین استقامتی با شدت متوسط در زنان غیر فعال- مطالعه آزمایشی', , 14(2), pp. 61-73. doi: 10.22059/jsb.2022.336857.1504
شجاعی, پرویز, قهرمانی, مهران, فارسی, سیروس. بررسی رابطه ژنوتیپ های مر تبط با ژن های HIF1-α و VEGF با تغییرات توان هوازی به دنبال هشت هفته تمرین استقامتی با شدت متوسط در زنان غیر فعال- مطالعه آزمایشی. , 1401; 14(2): 61-73. doi: 10.22059/jsb.2022.336857.1504
بررسی رابطه ژنوتیپ های مر تبط با ژن های HIF1-α و VEGF با تغییرات توان هوازی به دنبال هشت هفته تمرین استقامتی با شدت متوسط در زنان غیر فعال- مطالعه آزمایشی
1گروه فیزیولوژی ورزشی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران.
2نویسنده مسئول، گروه فیزیولوژی ورزشی، واحد گیلان غرب، دانشگاه آزاد اسلامی،گیلان غرب، ایران.
3گروه فیزیولوژی ورزشی، واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی ، مرودشت، ایران.
چکیده
مقدمه: هدف از پژوهش بررسی رابطه ژنوتیپ های مر تبط با ژن های HIF1-α و VEGF با تغییرات توان هوازی به دنبال هشت هفته تمرین استقامتی با شدت متوسط در زنان غیر فعال بود. روش پژوهش: 23 زن غیر فعال 34 تا 43 ساله به صورت غیر هدفمند در دسترس انتخاب و 8 هفته تمرین هوازی هر هفته 5 جلسه و هر جلسه 30 دقیقه با شدت55% تا 75% ضربان قلب بیشینه انجام دادند. قبل و بعد از دوره تمرین، توان هوازی توسط آزمون برووس اندازه گیری شد. نمونه بزاقی اخذ و ژنوتیپهای مختلف ژنهای ژن HIF1- α شامل CC و ژنوتیپهای مختلف ژن VEGF شامل GG، CG و CC اندازه گیری شد، از روشهای آماری تی زوجی و آنوا برای تغییرات میانگین های توان هوازی و برای بررسی ژنوتیپ ها از روش RLFP استفاده شد. یافتهها: نتایج تغییرات توان هوازی آزمودنی ها و بررسی رابطه ژنوتیپ های مختلف ژنهای VEGFو HIF1-a به دنبال هشت هفته تمرین استقامتی با شدت متوسط در ارتباط با ژنو تیپ های CC و CT ژن HIF1- α در ژنوتیپCT برابر با(529/0P=) و ژنوتیپ های GG و CC و CGژن VEGF ژنوتیپ CGبرابر با (873/0P=) بوده که ژنوتیپ CT ژن HIF1-α بیشترین افزایش را داشته اما این افزایش معنا دار نبوده است. نتیجهگیری: هشت هفته تمرین استقامتی با شدت متوسط موجب افزایش توان هوازی در رابطه با پروفایل های ژنی ژن هایHIF1-α و VEGF در زنان غیر فعال چاق شده اما تغییرات توان هوازی در ارتباط با پروفایلهای ژنی ژنهای مزبور معنادار نمی باشد.
Association of Different HIF1-α and VEGF Gene Genotypes with Changes in Aerobic Capacity Following Moderate-Intensity Endurance Training in Inactive Women -A Pilot Study
1Department of Exercise Physiology, Borujerd Branch, Islamic Azad University, Borujerd, Iran.
2Corresponding Author, Department of Exercise Physiology, Gilan-E-Gharb Branch, Islamic Azad University, Gilan-E-Gharb, Iran
3Department of Exercise Physiology, Marvdasht Branch, Islamic Azad University, Marvdasht, Iran.
چکیده [English]
Introduction: This research aimed to investigate the relationship between HIF1-α and VEGF gene genotypes and changes in aerobic capacity following eight weeks of moderate-intensity endurance training in inactive women. Methods: Twenty-three inactive women aged 34 to 43 years old were conveniently selected and performed aerobic training for eight weeks and five 30-minute sessions per week with an intensity of 55% to 75% of maximum heart rate. Before and after the training period, aerobic capacity was measured by the Bruce test. A saliva sample was taken and different genotypes of the HIF1-α gene including CC and different genotypes of the VEGF gene including GG, CG, and CC were measured. Statistical methods of Paired t-test and ANOVA were used to observe mean differences in aerobic capacity and the Restriction Fragment Length Polymorphism (RLFP) method was used to check genotypes. Results: The results of changes in the aerobic capacity of the subjects and investigation of the relationship between the different genotypes of VEGF and HIF1-α genes following eight weeks of moderate-intensity endurance training, the aerobic capacity of CC and CT genotypes of the HIF1-α gene were equal pre and post-intervention (p=0.529). Also, GG, CC, and CG genotypes of the VEGF gene were equal to the CG genotype (p=0·873). The CT genotype of the HIF1-α gene has the most increase, but this increase was not significant. Conclusion: Therefore, Eight weeks of moderate-intensity endurance training increases the aerobic capacity of HIF1-a and VEGF gene profiles in inactive obese women, but the changes in aerobic capacity of these gene profiles are not significant.