تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,504 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,122,329 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,230,109 |
تغییر پارادایم هنر ملی به هنر تراملی: مطالعه تحولات هنر در امارات متحده عربی و قطر | ||
نشریه هنرهای زیبا: هنرهای تجسمی | ||
مقاله 8، دوره 27، شماره 3، آذر 1401، صفحه 77-88 اصل مقاله (882.84 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jfava.2022.338543.666867 | ||
نویسندگان | ||
محمدرضا مریدی* 1؛ مونا کلانتری2 | ||
1دانشیار گروه پژوهش هنر، دانشکده علوم نظری و مطالعات عالی هنر، دانشگاه هنر، تهران، ایران. | ||
2کارشناس ارشد پژوهش هنر، گروه پژوهش هنر ، دانشکده علوم نظری و مطالعات عالی هنر، دانشگاه هنر، تهران، ایران. | ||
چکیده | ||
هنر معاصر تلاش دارد از روایت هنر ملی فراتر رود و مبتنی بر تجربه های چندفرهنگی باشد. همانطور که قطر و امارات متحده عربی با تاکید بر سیاست های چندملیتی تلاش میکنند هنر معاصر منطقه را نمایندگی کنند. چندفرهنگی بودن این کشورها به دلیل انباشت نیروی کار خارجی و بین المللی است. اکنون بیش از 80 درصد جمعیت آنها را نیروی کار خارجی تشکیل می دهند؛ لذا ترجیح میدهند سیاست های چند فرهنگی و هنر فراملی را دنبال کنند. در این مقاله به سیاست های هنری این کشورها می پردازیم و این پرسش را دنبال میکنیم که تا چه حد توانسته اند در تحقق سیاست های تراملی و جریان سازی هنر در منطقه موفق شوند؟ روش مقاله حاضر «تحلیل روند» است که طی آن با تحلیل مجموعه ای از رویدادها (مانند تاسیس موزهها و نمایشگاه های هنری) و آثار هنری (مرور تجربه های هنرمندان)، روند تغییر پارادایم هنر ملی به هنر فراملی مطالعه شد. نتایج نشان داد که سه ویژگی برای هنر در پاردایم تراملی میتوان برشمرد: 1. خلق جریان جدیدی از هنر اسلامی معاصر به مثابه تجربه ای چند فرهنگی. 2. خلق آثار هنری دیجیتال و تکنولوژی محور، 3. خلق آثار هنر زیست محیطی همچون فصل مشترک فرهنگ ها و ملیت ها. این تجربه های هنری مورد حمایت سیاستهای فرهنگی کشورهای منطقه به ویژه قطر و امارات است. | ||
کلیدواژهها | ||
مطالعات منطقه ای هنر؛ هنر تراملی؛ موزه تراملی؛ قطر؛ امارات متحده عربی | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Paradigm shift of national art to transnational Art: The study of art movements in the United Arab Emirates and Qatar | ||
نویسندگان [English] | ||
mohammadreza moridi1؛ mona kalantari2 | ||
1Associate Professor, Department of Art Research, Faculty of Theoretical Sciences and Higher Art Studies, University of Art, Tehran, Iran. | ||
2 Master of Art Researche Department of Art Research, Faculty of Theoretical Sciences and Higher Art Studies, University of Art, Tehran, Iran. | ||
چکیده [English] | ||
Contemporary art, in the age of globalization, goes beyond the narrative of national art. Contemporary art is based on multicultural, multinational experiences and hybrid identities. In the intersection of cultures it is possible to form contemporary art. Just as Qatar and the United Arab Emirates are trying to shape the contemporary art in the region as multinational and multicultural countries. Multiculturalism in these countries is due to the accumulation of foreign and international labor. Since more than 80 percent of their population is foreign labor, Qatar and the UAE prefer to follow the transnational identity and art by emphasizing multicultural policies. They want to be known as a "contact zone" or "trans-place". Transnational is a dream land in the universal modernity; in this land, the boundaries of identities are merged and have gained universal unity. A unity beyond the differences that can be formed in a “trans-place”. Bur from a critical point of view, trans-place is not a place for all people or any person from every culture. Actually this space is kind of non-place; where it does not point to any geography, climate or history; the Sterilized space from history, memory and culture. Marc Augé- French anthropologist- used the term "non-place" to refer to spaces where concerns of relations, history, and identity are erased. Dubai and Doha want to be utopia base on trans-place, trans-modern and transnational; but the non-place is the opposite of utopia: it exists, but it does not contain any organic society. Despite these criticisms, the policy of the United Arab Emirates and Qatar is to shape trance-place. They are international and transnational regions. In this meaning, these regions are not only an opportunity for exchange international art, but also they are a context for the development of transnational art. But how can transnational art be made? The methodological approach of this article is trend analysis. Trend of political change that drives cultural policy making and artistic movement. This article explain how Arab oil-rich countries have established museums and festivals by oil budget and have affected new Arab art movement. In this article we do research the trend of paradigm shift of national art to transnational Art by studying of collection of events (Museums and Art Exhibitions) and art works (Artists' experiences). The results of the study of art movements in the United Arab Emirates and Qatar, showed that in general, three characteristics for art can be enumerated in the transnational paradigm: 1. the creation of contemporary Islamic art as a multicultural experience. 2. Creation of digital and technology-oriented works of art; 3. Creation of environmental works of art as a common chapter of cultures and nationalities. This artistic movements are supported by the artistic events in the region. But these policies are associated with many problems. Critically, these transnationalism developments are alien to the indigenous and traditional culture of these countries; also, these events display the global capitalist economy rather than being an arena for transnational art. Evaluating transnational and transcultural policies needs further study. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Transplace, Transnational Art, Transnational Museum, Qatar, UAE | ||
مراجع | ||
• استراس، آنسلم؛ کوربین، جولیت (1385). اصول روش تحقیق کیفی: نظریه مبنایی، ترجمه بیوک محمدی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
• اوژه، مارک (1387) نامکانها: درآمدی بر انسان شناسی سوپر مدرنیته، ترجمه منوچهر فرهومند، انتشارات فتر پژوهشهای فرهنگی.
• شریفیان، شکیبا، مهدی محمدزاده و محمود حسین عبدالرحمن حسین (1395) مطالعه بازنمایی هویت در نقاشی های آبستره غیر فیگوراتیو عراقی. فصلنامه مبانی هنرهای تجسمی، دوره 1، شماره 2، پاییز و زمستان، صفحه 41-56.
• شولتسه، راینهارد (1389)، تاریخ جهان اسلام در قرن بیستم، ترجمه ابراهیم توفیق، تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری.
• کرین، جیم (1392) دوبی سریعترین شهر دنیا، ترجمه هرمز همایون پور، نشر نی.
• یعقوبی، مهدی، علی اکبر فرهنگی، سید جمال الدین طبیبی (1397) تحلیل گفتمان انتقادی فیلم مرد پوالدین با تکیه بر مباحث متافیزیکی پارادایم ترنس مدرنیسم، فصلنامه مطالعات رسانه، دوره 13، شماره پیاپی 40، صفحه 133 تا 149.
• Alsaden, Amin (2019) Baghdad’s Arab Biennial: Regional Subversions, Global Ambitions, Journal of Third Text, 33:1, 121-150. • Amirsadeghi, Hossein (2009) New Vision: Arab Contemporary Art in the 21st Century, Thames & Hudson. • Bardaouil, Sam and Till Fellrath (2010). Told, Untold, Retold: 23 Stories of Journeys through Time and Place, Italy: Skira Publisher. • Dussel, Enrique (1995) The Invention of the Americas: Eclipse of "the Other" and the Myth of Modernity. Translate by Michael D. Barber. New York: Continuum. • Eggeling, Kristin A. (2017) Cultural diplomacy in Qatar: between ‘virtual enlargement’, national identity construction and elite legitimation, International Journal of Cultural Policy, Volume 23, Issue 6, Pages 717-731. • Eigner, Saeb; Hadid, Zaha (2010). Art of the Middle East: modern and contemporary art of the Arab world and Iran, Published by Merrell. • Exell, Karen (2016). Modernity and the Museum in the Arabian Peninsula, London: • Exell, Karen (2017) Utopian Ideals, Unknowable Futures, and the Art Museum in the Arabian Peninsula, Journal of Arabian Studies, Volume 7, P. 49-64 • Exell, Karen and Sarina Wakefield (2016) Museums in Arabia: Transnational Practices and Regional Processes, Routledge. • Exell, Karen and Trinidad Rico (2013). ‘There is no heritage in Qatar’: Orientalism, colonialism and other problematic histories, Journal of World Archaeology, Volume 45, 2013 - Issue 4, Pages 670-685. • Farjam, Lisa (2009). Unveiled: new art from the Middle East, Published by Booth-Clibborn • Kholeif, Omar (2015). imperfect chronology: Arab Art from the Modern to the Contemporary Works from the Barjeel Art Foundation, Munich, London, New York: Prestel. • KoonessMag (2018) Contemporary Art in the United Arab Emirates, 22 August, Access in: https://www.kooness.com/posts/magazine/the-new-wave-of-contemporary-art-in-the-united-arab-emirates. • Langham, Eric and Darren Barker (2014) Hightower -- Spectacle and participation: a new heritage model from the UAE In: Karen Exell and Trinidad Rico (214) cultural heritage in the Arabian Peninsula: Debates, Discourses and Practices, Ashghat Publishing. • Lutfi, Dina (2019) Bridging the Gap between Modern and Contemporary Arab Art and Arab People, International Journal of Art and Art History June 2019, Vol. 7, No. 1, pp. 6-11. • Mirgani,Suzi (2017) Art and Cultural Production in the GCC Journal of Arabian Studies, Volume 7, Issue sup1, access in: https://www.tandfonline.com/toc/rjab20/7/sup1?nav=tocList • Pratt, Mary Louise (1991) Arts of the Contact Zone, Modern Language Association, pp. 33-40. • Shabout, Nada; Wassan Al-khudhairi and Deena Chalabi(2011) Sajjil: A Century of Modern Art, Skira; Bilingual edition. • Sindelar, Melanie (2016) Local, Regional, Global: An Investigation of Art Dubai’s Transnational Strategies, Arabian Humanities [Online], Publisher CEFAS, pp. 1-20. DOI: 10.4000/cy.3250 • Sindelar, Melanie (2017) Land art as a means to negotiate natural and cultural heritage in the United Arab Emirates, Conference paper: EASA 2016, At: Milano, Italy, published in: Cesky Lid: 104 (2), pp. 213-230, DOI: 10.21104/CL.2017.2.03. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 657 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 422 |