پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,573 |
| تعداد مقالات | 71,037 |
| تعداد مشاهده مقاله | 125,509,111 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,772,349 |
بازنمایی زنانگی در نقاشیهای زنان کُرد (تحلیل نشانه‌‌شناختی نقاشیهای نگین وکیلی و اکرم کریمی) | ||
| زن در فرهنگ و هنر | ||
| دوره 14، شماره 2، تیر 1401، صفحه 267-290 اصل مقاله (697.48 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jwica.2022.333299.1709 | ||
| نویسندگان | ||
| کویستان شهابی1؛ جمال محمدی* 2 | ||
| 1کارشناسی ارشد گروه جامعه‌‌شناسی، دانشکدۀ علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران | ||
| 2. دانشیار گروه جامعه‌‌شناسی، دانشکدۀ علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران | ||
| چکیده | ||
| هدف این نوشتار تحلیل نشانه‌شناختیِ بازنماییِ زنانگی در نقاشیهای زنان کُرد است. میدان مطالعه، نقاشانِ زن در شهر سنندج در دو دهۀ اخیر است که دو تن از و پرکارترینِ آن‌ها، به شیوۀ نمونه‌گیری هدفمند، انتخاب شده‌اند. تحلیل تابلوهای نگین وکیلی و اکرم کریمی، بر اساس مدل نشانه‌شناسیِ اجتماعی کرس و لیون، در سطوح سه‌گانۀ معانی بازنمودی و تعاملی و ترکیبی، بیانگر آن است که دو نقاش، به‌رغم اشتراک در مضمون و سبک بازنمایی، به دو نقطۀ متفاوت می‌رسند: زنانگیِ بازنموده در نقاشیهای وکیلی نوعی جنسیت‌گرایی بازاندیشانه است، اما در آثار کریمی نوعی جنسیت‌گرایی منفعلانه. در تابلوهای وکیلی چون الگوی پیوندِ عناصر، روایتی است، راه برای بازاندیشی در هویت زنانه باز می‌شود، اما در تابلوهای کریمی عناصرِ تصویر بر اساس الگویی مفهومی به هم پیوند خورده‌اند و لذا ناخواسته نوعی جنسیت‌گرایی منفعلانه بازتولید می‌شود. وکیلی سوژه را در فضایی طبیعی و باز که یادآور جایگاه زن در تفکر اسطوره‌ای است نمایش می‌دهد، اما کریمی سوژه را در فضای خانه که تداعی‌گر جایگاه او در جوامع سنتی است بازنمایی می‌کند. تابلوهای وکیلی مخاطب را فرامی‌خوانند تا به نقش عوامل بیرونی در شکل‌بخشیدن به هویت و سرنوشت زنان توجه کند، اما تابلوهای کریمی مخاطب را به همدلی و همذات‌پنداری با زنی که محور اصلی زندگی خانوادگی است فرا می‌خوانند. سوژۀ بازنموده در آثار هر دو نقاش در متن عناصر نسبتاً مقدسِ جوامعِ سنتی (طبیعت و خانواده) به نمایش درمی‌آید، اما اولی ما را به تأمل انتقادی در آن وضعیت وادار می‌کند، و دومی ناخواسته ما را در نوستالژی آن وضعیت فرو می‌برد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| بازنمایی؛ جنسیت‌گرایی؛ سوژه؛ انفعال؛ نقاشی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Representation of Femininity in Kurdish Women Paintings (A Social Semiotic Perspective to Negin Vakili and Akram Karimi’s Works) | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Kwestan Shahabi1؛ jamal mohammadi2 | ||
| 1M.Sc. Department of Sociology, Faculty of Humanities and Social Sciences, University of Kurdistan, Sanandaj, Iran | ||
| 2Associate Professor, Department of Sociology, Faculty of Humanities and Social Sciences, University of Kurdistan, Sanandaj, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| Abstract The aim of this article is to apply a social semiotic model to analyze the representation of femininity in Kurdish women paintings. The sample includes female painters of Sanandaj in recent two decades recruited through purposeful sampling. The works of Negin Vakili and Akram Karimi have been analyzed by way of Kress & Leeuwen’s social semiotic model, in terms of representational, interactional, and synthetic meanings. The findings show that these two painters, in spite of similarity in terms of their themes and styles, reach two different points: femininity as represented in Vakili’s work follows a kind of reflective sexism, though in Karimi’s work it follows a passive sexism. In the first one, the form of connection between the elements is narrative, so it can provide a reflection of women’s identity. However, in the second one, the elements are connected through a conceptual pattern as well as a kind of passive sexism is unintendedly reproduced. Vakili represents the subject in a natural space which reminds the women’s status in mythical thinking, but Karimi represents the subject in the context of home and family, something which symbolizes women’s status in traditional society. Vakili’s work invites the audience to think about the effects of external factors in constructing female identity, but Karimi’s paintings call the viewers to have a kind of sympathy and identification with women in traditional family and society. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| femineity, representation, passivity, painting, subjectivity | ||
| مراجع | ||
|
تقی‌‌پور، آرزو؛ یاوری، فریبا و مراثی، محسن (1398). «بازنمایی جنسیت در آثار نقاشان خودآموخته از منظر نشانهشناسی اجتماعی تصویر»، زن در فرهنگ و هنر، 11 (1): 65-88. شریعتی مزینانی، سارا و مدرس صادقی، مریم (1390). «بازنمایی زن در آثار زنان نقاش معاصر ایران»، دوفصلنامۀ جامعه‌‌شناسی هنر و ادبیات، 3 (2): 35 – 54. چراغی کوتیانی، اسماعیل (1390). «هنر و زیبایی‌‌شناسی مدرنیسم»، معرفت فرهنگی و اجتماعی، 3 (1): 29 – 54. چندلر، دانیل (1386)، مبانی نشانهشناسی، ترجمۀ مهدی پارسا، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و هنر اسلامی. دیانت، فرشته (1396). «بررسی اهمیت نشانهشناسی دلالت معنایی در عکس‌‌های مفهومی»، مبانی نظری هنرهای تجسمی (4): 71-84. راودراد، اعظم؛ مریدی، محمدرضا و تقی‌‌زادگان، معصومه (1389). «تحلیلی بر بازنمایی زن در نقاشی معاصر ایران»، پژوهش زنان، 8 (1): 125-141. راودراد، اعظم (1389). «ویژگی‌‌های اجتماعی نقاشان نوگرای ایران»، جامعه‌‌شناسی هنر و ادبیات، 2 (1): 134-166. رحمانی، میکائیل (1397)، مقدمه‌‌ای بر تاریخ هنر کردستان و زیبایی‌‌شناسی چیا، تهران: رامان سخن. عرب‌‌زاده، جمال؛ موسوی‌‌اقدم، کامبیز و افتخاری یکتا، شراره (1394). «تحلیل نقاشیهای پیتر بروگل براساس اندیشۀ میخاییل باختین»، فصلنامۀ کیمیای هنر، 4 (14): 31-52. علی‌‌محمدی اردکانی، جواد و ادراکی، مرجان (1395)، «مطالعۀ صورت‌بندی مؤلفه‌‌های آثار نقاشی زنان در ایران در دهه‌‌های 1370 و 1380»، دوفصلنامۀ جامعه‌‌شناسی هنر و ادبیات، 8 (1): 1- 28. علی‌‌مددی، مهرنوش و مریدی، محمدرضا (1396). «تاریخ غایب زنان نقاش ایران: مطالعۀ جامعه‌‌شناختی زنان نقاش از انقلاب مشروطه تا انقلاب اسلامی»، دوفصلنامۀ جامعه‌‌شناسی هنر و ادبیات، 9 (1): 79 – 107. کامرانی، بهنام و بوستانی، رضوان (1389). «مطالعۀ بازنمایی ابژه‌‌های نسلی زندگی روزمره در نقاشی دهۀ هشتاد در ایران»، دوفصلنامۀ جامعه‌‌شناسی هنر و ادبیات، 2 (2): 155 – 183. کُرس‌‌مِیر، کارولین (1387). فمنیسم و زیبایی‌‌شناسی، ترجمۀ افشین مقصودی، تهران: گل‌‌آذین. مریدی، محمدرضا و تقی‌‌زادگان، معصومه (1388). «نقاشی زنانه: مقایسۀ به‌‌کارگیری شگردهای بصری و سبک‌‌های هنری در نقاشی زنان و مردان»، زن در توسعه و سیاست (پژوهش زنان)، 7 (1): 129- 149. هپ‌‌ورث، مایک (1395)، «طراحی سالمندی: دیدگاه‌‌های جامعه‌‌شناختی دربارۀ سالمندی در نقاشی عصر ویکتوریا»، در جامعه‌‌شناسی هنر، ویراستۀ دیوید انگلیس و جان هاگسون، ترجمۀ جمال محمدی، تهران: نی. نیل‌‌قاز، نسیم (1390). «نقاشی رئالیستی در ایران معاصر و شرایط ظهور آن»، جامعه‌‌شناسی هنر و ادبیات، 3 (1): 35 – 71. وود، جولیاتی (1383). «ویژگی‌‌های ساختاری زبان و جایگاه زنان»، فصلنامۀ پژوهش و سنجش، 11 (38):24 -47.
Aiello, G. (2006). Theoretical advances in critical visual analysis: Perception, ideology, mythologies, and social semiotics. Journal of visual literacy, 26(2), 89-102. Caulfield, J. (1992). A framework for a sociology of visual images. Visual Studies, 7(2), 60-71. Feng, D., & O’Halloran, K. L. (2013). The visual representation of metaphor: A social semiotic approach. Review of Cognitive Linguistics. Published under the auspices of the Spanish Cognitive Linguistics Association, 11(2), 320-335. Jewitt, C., & Oyama, R. (2001). Visual meaning: A social semiotic approach. Handbook of visual analysis, 134, 156. Kress, G., & Van Leeuwen, T. (2020). Reading images: The grammar of visual design. Routledge. Panahi, S., BAHRAMI, S. N., & Kia, A. (2016). A Semantic Approach to Urban Graffiti from Semiotics Viewpoint. Paul, J. (2005). Art as weltanschauung: An overview of theory in the sociology of art. Electronic Journal of Sociology, 1, 1-18. Riley, H. (2013). Visual art and social structure: the social semiotics of relational art. Visual communication, 12(2), 207-216. Singh, M. S. (2000). A journey into pictorial space: Poetics of frame and field in Maithil painting. Contributions to Indian sociology, 34(3), 409-442.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 425 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 455 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب