محمودیانی, سراج الدین, نظری, مرضیه. (1400). ماندگاری جمعیت شهرهای جدید و تبیین آن با تأکید بر کیفیت زندگی شهری (مورد مطالعه: شهر جدید صدرا). , 12(2), 119-141. doi: 10.22059/ijsp.2022.87905
سراج الدین محمودیانی; مرضیه نظری. "ماندگاری جمعیت شهرهای جدید و تبیین آن با تأکید بر کیفیت زندگی شهری (مورد مطالعه: شهر جدید صدرا)". , 12, 2, 1400, 119-141. doi: 10.22059/ijsp.2022.87905
محمودیانی, سراج الدین, نظری, مرضیه. (1400). 'ماندگاری جمعیت شهرهای جدید و تبیین آن با تأکید بر کیفیت زندگی شهری (مورد مطالعه: شهر جدید صدرا)', , 12(2), pp. 119-141. doi: 10.22059/ijsp.2022.87905
محمودیانی, سراج الدین, نظری, مرضیه. ماندگاری جمعیت شهرهای جدید و تبیین آن با تأکید بر کیفیت زندگی شهری (مورد مطالعه: شهر جدید صدرا). , 1400; 12(2): 119-141. doi: 10.22059/ijsp.2022.87905
ماندگاری جمعیت شهرهای جدید و تبیین آن با تأکید بر کیفیت زندگی شهری (مورد مطالعه: شهر جدید صدرا)
1استادیار جمعیتشناسی، بخش جامعهشناسی و برنامهریزی اجتماعی، دانشگاه شیراز
2کارشناس ارشد جمعیتشناسی، بخش جامعهشناسی و برنامهریزی اجتماعی، دانشگاه شیراز
چکیده
یکی از مسائل حال حاضر برخی شهرهای جدید عدم ماندگاری جمعیت آنها و تمایل به مهاجرت ساکنان آن است. در همین زمینه نشان داده شده است که عدم رضایت از کیفیت زندگی شهری از مهمترین علل عدم پایداری جمعیت شهرهای جدید است. مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه میزان رضایت از کیفیت زندگی شهری و تمایل به ماندگاری در شهر جدید صدرا انجام شده است. برای این منظور با استفاده از پرسشنامه ساختیافته و روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای تعداد 382 نفر از افراد 15 سال و بالاتر ساکن شهر جدید صدرا پیمایش شدند. یافتهها نشان داد که با افزایش مدت زمان اقامت در شهر جدید احتمال ماندگاری بیشتر خواهد شد. همچنین با افزایش میزان رضایت از کیفیت کالبدی احتمال ماندگاری در این افزایش خواهد یافت. افرایش رضایت از کیفیت اجتماعی و اقتصادی زندگی احتمال ماندگاری افراد در شهر جدید را بهطور معنیداری بالا خواهد برد. بنابراین وضعیت نامناسب زیرساختهای اقتصادی، اجتماعی و کالبدی در شهرهای جدید عدم ماندگاری جمعیت شهری آنها را بهدنبال خواهد داشت و بهبود زیرساختهای کالبدی شهرهای جدید و توجه به مسائل اجتماعی و اقتصادی ساکنان آنها میتواند ماندگاری جمعیت شهرهای جدید را به دنبال داشته باشد.
آروین، محمود؛ فرجی، امین؛ آژند، مرتضی (۱۳۹۹). تأثیر رضایتمندی سکونتی بر ماندگاری جمعیت در طرح‌های مسکن مهر شهر بهبهان، پژوهش و برنامه ریزی شهری، شماره ۱۱ (۴۱): ۹۸-۸۳.
اسماعیلزاده، حسن؛ صالحپور، شمسی؛ اسماعیلزاده، یعقوب (1394). تحلیل کیفیت زندگی شهری و رابطه آن با مشارکت شهروندان در امور شهری (مورد شناسی شهره نقده)، جغرافیا و آمایش سرزمین منطقهای، شماره 5 (17): ۲۴۶-۲۲۷.
اکبرپورسرسکانرود، محمد؛ میرزاجانی، مهدیه (1389). تحلیل عملکرد شهرهای جدید در نظام شهری کشور، پژوهش و برنامهریزی شهری، شماره ۱ (۱):۱۵۰-۱۳۱.
باجولوند، روحالله؛ جمشیدی، سمیه؛ ولی پور، معصومه؛ رحمتی نژاد، فاطمه (۱۳۹۴). ارزیابی و سنجش شاخصهای ذهنی کیفیت زندگی (مطالعه موردی شهر جدید سهند)، اولین کنفرانس سالانه پژوهشهای معماری وشهرسازی و مدیریت شهری، یزد.
باستانیانشاهگلی، مریم.، پناهی، علی.، عبدالهزاده طرف، اکبر (۱۳۹۷). ارزیابی شاخصهای کیفیت زندگی شهری در بافتهای قدیم و جدید شهر تبریز (نمونه موردی مرزداران و کوچه باغ)، نشریه جامعهشناسی، شماره 10 (39): 89-37.
بالادستیان، محمدباقر (1393). بررسی عوامل مهاجرت ازشهرستان بیجار، پایان نامه کارشناسیارشد جمعیتشناسی، دانشگاه علامه طباطبایی.
بزی، خدارحم.، افراسیابی راد، محمدصادق (1388). سنجش و ارزیابی میزان موفقیت و کارایی شهرهای جدید (مطالعه موردی شهرجدید صدرا)، مطالعات و پژوهشهای شهری و منطقهای، شماره ۱ (۲): 134-111.
تیموری، پرویز؛ و کیوان، نسرین (۱۳۹۰). عملکرد شهرهای جدید و تمرکززدایی جمعیت از منطقه شهری تهران (مطالعه موردی شهر اندیشه)، فصلنامه آمایش محیط، شماره 18: 124-109.
جمالی، فیروز (۱۳۸۱). مهاجرت، شهرها و سازگاری مهاجرین. نشریه دانشکده ادبیات و علوم انسانی(تبریز)، شماره ۴۵ (182): 81-61.
جوهری، زهرا؛ و مرادی مسیحی، واراز (1390). بررسی تاثیر ایجاد شهرهای جدید در تعادل بخشی به فضای سکونت و اشتغال منطقهای (مطالعه موردی شهر جدید اندیشه)، آمایش سرزمین، شماره ۳ (۵): ۱۱۰-۹۳.
حاتمینژاد، حسین؛ زمانی، زهرا؛ حاجینژاد، صادق؛ قضایی، محمد (۱۳۹۲). آسیبشناسی شهرهای جدید در ایران، اطلاعات جغرافیایی سپهر، شماره ۲۲ (۸۸): ۵۷-۴۷.
حاتمینژاد، حسین؛ مرادپور، نبی؛ نوروزیفرد، هاشم؛ آسرایی، محمدباقر (۱۳۹۵). سنجش میزان کیفیت زندگی در شهرهای جدید (نمونه موردی شهر جدید اندیشه)، تهران: کنفرانس بین المللی مهندسی مهماری و شهرسازی.
حاجی نژاد، علی؛ رفیعیان، مجتبی؛ و زمانی، حسین (۱۳۸۹). بررسی متغیرهای فردی موثر بر رضایت مندی شهروندان از کیفیت محیط زندگی (مطالعه موردی مقایسه بافت قدیم و جدید شهر شیراز)، نشریه جغرافیا و توسعه، شماره 8 (17): 82-63.
حقانی،گیتی؛ برزگر، محمدرضا (۱۳۹۲). ارزیابی میزان موفقیت و کارایی شهرهای جدید و بررسی چالشها و مشکلات آنها (مطالعه موردی شهر جدید صدرا)، تهران: اولین کنفرانس معماری وشهرسازی اسلامی و ترسیم سیمای شهری پایدار با گذر از معماری ایرانی- اسلامی و هویت گمشده آن.
داداشپور، هاشم؛ و اکبرنیا، مریم (1392). تحلیل خود اتکایی شهرهای جدید در مناطقکلانشهری (مطالعه موردی شهر جدید پردیس درمنطقهکلانشهری تهران)، آمایش جغرافیایی فضایی، شماره ۳ (۱۰): ۶۵-۴۴.
دمی، مهدی؛ پاکشیر، عبدالرضا (۱۳۹۷). ارزیابی معیارهای کالبدی تاثیرگذار در زیستپذیری شهر جدید صدرا، تهران: چهارمین همایش بین المللی عمران و شهرسازی در آغاز هزاره سوم.
رزمی، محمدهادی؛ رحیمیون، علی اصغر (۱۳۹۱). بررسی و ارائه راهکارهایی در تحقق جمعیتپذیری و مانایی جمعیت شهرهای جدید اقماری (مطالعه موردی شهر جدید صدرا)، مطالعات محیطی هفت حصار، شماره ۱ (2): 46-37.
رفیعیان، مجتبی؛ مولودی، جمشید؛ پورطاهری، مهدی (۱۳۹۰)، سنجش کیفیت محیط شهری در شهرهای جدید مطالعه موردی (شهر جدید هشتگرد)، فصلنامه مدرس علوم انسانی–برنامهریزی و آمایش فضا، شماره 15 (3): ۳۸-۱۹.
رهنمایی، محمد تقی؛ شاهحسینی، پروانه (1383). فرآیند برنامهریزی شهری ایران، تهران: انتشارت سمت.
زنگنهشهرکی، سعیده؛ کلانتری، محسن؛ بدیهی، بهامین السادات (۱۳۹۷). بررسی تاثیر بازار زمین و عملکرد اقتصادی مسکن بر احساس امنیت سکنه در شهرهای جدید (نمونه موردی شهر جدید صدرا)، مجله آمایش جغرافیایی فضا، شماره ۸ (۲۸): ۵۰-۳۳.
سعیدپور، شراره؛ تقی زاده، الهام؛ و خانآقایی، اعظم (۱۳۹۴). بررسی کیفیت زندگی و رضایتمندی ساکنین شهرکهای جدید (مطالعه موردی شهر امیریه اصفهان)، آباده: اولین کنفرانس بین المللی جغرافیایی.
شکوهی، محمد؛ قرخلو، مهدی؛ خزایینژاد، فروغ (1391). عوامل موثر بر جمعیتپذیری شهرهای جدید اقماری (مطالعه موردی شهر جدید اندیشه)، پژوهشهای جغرافیای انسانی، شماره 79: 86-75.
شماعی، علی؛پ شهسوار، امین (۱۳۹۶). ارزیابی کیفیت زندگی در شهرهای جدید (مورد مطالعه شهر جدید پرند)، نشریه جغرافیایی سرزمین، شماره ۱۴ (54): 16-1.
عیدی، هادی (1392). سنجش عوامل فردی موثر بر احتمال مهاجرت از استان آذربایجان شرقی به سایر نقاط کشور با استفاده از دادههای دو درصد سرشماری عمومی نفوس و مسکن 1385، پایاننامه کارشناسیارشد، دانشگاه علامه طباطبایی.
کامران، فریدون؛ حسینی، سید احمد؛ ذبیحینیا، خدیجه (1388). بررسی مشکلات فرهنگی- اجتماعی زندگی آپارتمانی شهر جدید پردیس، پژوهش اجتماعی، شماره 2 (5): 40-21.
مرصوعی، نفیسه؛ لاجوردی، سید علیرضا (1393). مطالعه تطبیقی کیفیت زندگی شهری در ایران، پژوهشهای رشد و توسعه پایدار، شماره ۱۴ (2): 95-65.
نجات، سحرناز (1387) .کیفیت زندگی و اندازهگیری آن، مجله تخصصی اپیدمیولوژی ایران، شماره 4 (2): 62-57.
وارثی، حمیدرضا؛ احمدیان، مهدی؛ غلامحسینی، رحیم. (۱۳۹۲). تحلیل و ارزیابی عملکرد جمعیتپذیری شهرهای جدید در ایران (مطالعه موردی شهر جدید مهاجران)، برنامهریزی فضایی، شماره ۳ (۴): ۱۳۳-۱۵۴.
یاران، علی؛ خوشبین، حامد. (۱۳۹۱). بررسی خودکفایی در شهرهای جدید مقایسه تجربه ایران (شهر جدید هشتگرد و کره جنوبی)، انجمن ملی، معماری و شهرسازی ایران، شماره ۴: ۱۱۲-۹۹.
Bajema, D. H., Miller, W. W., & Williams, D. L. (2002). Aspirations of rural youth. Journal of Agricultural Education, 43 (3): 61-71.
Bialowolska, D. W. (2016). Quality of life in cities– Empirical evidence icomparative European perspective. The International Journ of Urban Policy and planning (cities), 58: 87-96.
Dajian, Z. (2010). Life quality is the uppermost goal of sustainable development, 2010 world expo and urban life quality in terms of sustainable development, China: Zhongshan North.
Eddie, H., & Manfred, L. (2005). A study of commuting patterns of new town residents in Hong Kong. Habitat International, 29(3): 421-437.
Lee, Y. J. (2008). Subjective quality of life measurement in Taipei. Building and Environment, 43 (7): 1205-1215.
