پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,532 |
| تعداد مقالات | 70,501 |
| تعداد مشاهده مقاله | 124,098,676 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,206,326 |
ارزیابی بافت‌های فرسوده شهری با رویکرد بازآفرینی شهری (مورد شهر میاندوآب) | ||
| پژوهشهای جغرافیای انسانی | ||
| دوره 55، شماره 3، آبان 1402، صفحه 115-139 اصل مقاله (1.13 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله علمی پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jhgr.2022.332976.1008401 | ||
| نویسندگان | ||
| نوبخت سبحانی* 1؛ حسن حکمت نیا2؛ فرشته فخار تازه یزدی3؛ سینا سلمان زاده4 | ||
| 1گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. | ||
| 2گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشکده حقوق و علوم اجتماعی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران | ||
| 3گروه معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه یزد، یزد، ایران. | ||
| 4گروه شهرسازی و برنامه‌ریزی شهری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران | ||
| چکیده | ||
| مروزه بیشتر شهرها گریبان گیر بافت‌های فرسوده هستند که در ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی، مدیریتی، کالبدی و زیست‌محیطی مشکلاتی را برای شهرها فراهم ساخته است. وجود این معضلات و نبود استراتژی‌های مدون و روشن در خصوص مدیریت و برنامه‌ریزی برای بافت‌های فرسوده سبب شده است تا این مشکلات دوچندان شود. لذا از میان انواع رویکردهای مداخله در بافت‌های مذکور بازآفرینی شهری جهت ملاحظات توأمان اقتصادی، اجتماعی، کالبدی، زیست‌محیطی و غیره نسبت به سایر رویکردها زمینه را برای حرکت به‌سوی شهر پایدار فراهم می‌کند. هدف از این مقاله ارزیابی بافت‌های فرسوده با رویکرد بازآفرینی شهری در شهر میاندوآب است که با روش تحقیق توصیفی-تحلیلی مورسی بررسی قرار گرفت. بدین منظور در این پژوهش برای جمع‌آوری اطلاعات موردنظر از روش مشاهده، کتابخانه‌ای و پرسشنامه و همچنین برای تجزیه‌وتحلیل یافته‌ها از روش ترکیبی SWOT-AHP و برای رتبه‌بندی استراتژی‌ها از روش FAHP و برای بررسی رابطه معناداری متغیرها از مدل معادلات ساختاری SMART PLS استفاده شد. جهت سنجش روایی و پایایی پرسشنامه از پیش‌آزمون و ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد و کلیه مؤلفه‌های تحقیق مورد تأیید قرارگرفته شد. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که راهبرد غالب بر محدوده موردمطالعه از نوع تهاجمی (SO) که با امتیاز 256/0 نشان از برتری آن در مقایسه با سایر راهبردها هست. این راهبرد نشان‌دهنده این است که بازآفرینی بافت فرسوده شهر میاندوآب با فرصت‌ها و قوت‌های زیادی برای غلبه بر تهدیدها و ضعف‌ها روبه‌رو است. نتایج معادلات ساختاری نشان می‌دهد مؤلفه‌های پایداری اقتصادی، شفافیت قوانین و مقررات و همکاری و تعامل میان بخشی رابطه معنادار و مطلوبی با توسعه مشارکت وجود دارد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| بافت‌های فرسوده؛ توسعه پایدار؛ بازآفرینی؛ شهری؛ میاندوآب | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Evaluation of urban worn-out structures with urban regeneration approach (Case: Miandoab city) | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Nobakht Sobhani1؛ H. Hekmatnia2؛ f f3؛ s s4 | ||
| 1Department of Geography and Urban Planning, Faculty of Literature and Human Sciences, Research Sciences Unit, Islamic Azad University, Tehran, Iran. | ||
| 2Department of Geography and Urban Planning, Faculty of Law and Social Sciences, Payam Noor University, Tehran, Iran | ||
| 3Department of Architecture, Faculty of Art and Architecture, Yazd University, Yazd, Iran. | ||
| 4Department of Urban Planning and Architecture, Faculty of Architecture and Urban Planning, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| Extended Abstract Introduction Many cities in Iran are grappling with the issue of worn-out and historical textures that are incompatible and incongruous with modern urban life and the characteristics of a modern city. Miandoab City is no exception to this rule, with over 240 hectares of worn-out textures characterized by dense urban structures. However, the western part of the city has low-quality rural textures and is in an inappropriate condition regarding safety, stability, accessibility, etc., while the eastern part includes the main texture zone, which is the central part of the city. The existence of these heterogeneous textures at the city level can pose significant challenges to desirable and sustainable development, and considering their dimensions in various parts is of particular importance. Therefore, this article aims to evaluate urban worn-out textures using an urban regeneration approach. It seeks to answer the questions: - How is the situation of worn-out textures in Miandoab City? - What are the most influential dimensions in their regeneration in the studied city? Economic sustainability, intersectoral interaction and collaboration, and transparency of laws and regulations positively and significantly impact the development of participatory regeneration of worn-out textures. The variables of participatory development have positive and significant effects on social sustainability, internal development, and physical coherence. Methodology The research method employed in this study is descriptive-analytical and applied in nature based on objectives. Library studies and field observations were utilized to gather the required information. In order to develop and evaluate the regeneration of worn-out and heterogeneous textures within the Miandoab City, a list of internal factors (strengths and weaknesses) and external factors (opportunities and threats) was extracted. Then, through expert surveys involving urban experts and managers, a set of factors that were deemed more significant by the respective experts were selected to enter the evaluation matrix of internal and external factors. Additionally, by combining the SWOT analysis with the Analytic Hierarchy Process (AHP) within the Expert Choice software, pairwise comparisons of each internal and external factor were conducted to determine the weights and rankings of each factor, leading to the final score of the internal and external matrix. After performing the necessary calculations for the final weights of the factors, the strategies and sensitivity analysis of the strategies were extracted using the software as mentioned above. Finally, based on the internal and external factor matrix, the type of the four strategies was determined, and then the final ranking of these strategies was carried out using the FAHP model. Furthermore, the significance of the variables was assessed using the Structural Equation Modeling (SEM) SMART PLS model. Results and discussion The results obtained from the analysis of internal and external factors in the social and economic dimensions indicate that weaknesses, with a score of 0.237, are ranked first and have a higher priority than other factors. Strengths, with a score of 0.267, are in the second position, followed by threats and opportunities, with scores of 0.238 and 0.222, respectively. In the managerial section, the strengths, weaknesses, opportunities, and threats have scores of 0.225, 0.224, 0.247, and 0.221, respectively. Among them, strengths have the most significant impact, while weaknesses have the least impact on the worn-out texture of Miandoab City. Examining strengths, weaknesses, opportunities, and threats from an environmental perspective indicates that threats have the highest score (0.255) and are of higher priority, while weaknesses, with a final score of 0.224, have a lower priority within the study area. Furthermore, the results obtained from PLS analysis confirm all the research hypotheses. Economic stability positively and significantly affects development participation with a path coefficient of 0.142. Collaboration and interaction between sectors and transparency and regulations demonstrate positive and significant effects on development participation with path coefficients of 0.042 and 0.082, respectively. Overall, improving and developing participation in worn-out textures contributes to physical coherence, internal development, and sustainability. Conclusion The results of the structural equation modeling indicate a significant and positive relationship between the components of economic sustainability, transparency of laws and regulations, inter-sectoral collaboration, and interaction with development participation. As a mediating variable, development participation significantly impacts physical coherence, social sustainability, and internal development within urban worn-out textures. The greater the emphasis on development participation, the greater its impact on other components. On the other hand, the research findings show that the significant problems in the worn-out textures of the city are economic and social factors, which have a higher priority with a final score of 0.286 compared to other factors. The residents of different neighborhoods in the city are not inclined to renovate the texture due to economic difficulties. Despite government incentives such as facilities to encourage residents to improve and renovate their housing, the lack of sufficient income and savings hinders their willingness to renovate. Additionally, the negligence of the private sector in investing in these textures exacerbates the problems as mentioned above. Therefore, sustainable economic revitalization and improvement of the social situation are essential drivers for development in heterogeneous urban textures to enhance the quality of life and increase their sustainability, preventing further social and economic challenges. The managerial aspect is the second major problem facing the worn-out texture in Miandoab City, with a score of 0.274. Inefficient urban management in decision-making, necessary frameworks, and policies for planning and renovation have led to further deterioration. Insufficient coordination among officials and unfavorable economic and social conditions have resulted in low quantitative and qualitative values of livability in these areas. The infrastructure and physical aspect of the worn-out texture in Miandoab City ranked third with a score of 0.267. The urban texture faces challenges regarding building instability, lack of safety against natural hazards, use of inappropriate materials, aging structures, inadequate accessibility, lack of urban facilities and equipment, high housing density, etc., significantly affecting their sustainability. In conclusion, addressing the issues of economic and social factors, promoting development participation, and improving infrastructure and physical conditions are crucial for revitalizing and improving the worn-out texture of Miandoab City. Funding There is no funding support. Authors’ Contribution Authors contributed equally to the conceptualization and writing of the article. All of the authors approved thecontent of the manuscript and agreed on all aspects of the work declaration of competing interest none. Conflict of Interest Authors declared no conflict of interest. Acknowledgments We are grateful to all the scientific consultants of this paper. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Worn Tissues, Sustainable, Development, Urban Regeneration, Miandoab | ||
| مراجع | ||
|
ابراهیمنژاد، محمدرضا؛ شیخ‌الاسلامی، علیرضا و ملک حسینی، عباس. (1400). الگوی ارزیابی پروژه‌های محرک توسعه در بازآفرینی بافت فرسوده شهری. فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، 141، 261-254. آرمان‌شهر. (1386). مهندسین مشاور معمار و شهرساز، مطالعات و طرح راهبردی بافت‌های فرسوده میاندوآب. اکبری، نیوشا؛ طغیانی، شیرین؛ عندلیب، علیرضا و محمدی، محمود. (1399). سنجش اولویت ابعاد تاب‌آوری در قوانین بازآفرینی بافت‌های فرسوده (موردمطالعه: محله سیروس، تهران). فصلنامه علوم محیطی، 18(2)، 12-1. ایزدی، محمد سعید. (1389). بازآفرینی شهری کنش و بینشی جامعه و یکپارچه در ساماندهی محدوده‌های هدف برنامه‌های بهسازی و نوسازی شهری. فصلنامه هفت شهر، 33-34، 12-1. بختیاری، لیلی؛ ساسان پور، فرزانه؛ شماعی، علی و سلیمانی مهرنجانی، محمد. (1398). تحلیل عوامل مؤثر بر بازآفرینی شهری پایدار (نمونه موردی: بخش مرکزی شهر همدان). جغرافیا (برنامه‌ریزی منطقه‌ای)، 10 (1)، 12-1. Dor:20.1001.1.22286462.1398.10.37.8.7 پاکزاد، جهانشاه. (1386). سیر اندیشه‌ها در شهرساز. تهران: انتشارات شهرهای جدید. پوراحمد، احمد؛ کشاورز، مهناز؛ علی‌اکبری، اسماعیل و هادوی، فرامرز. (1396). بازآفرینی پایدار بافت‌های ناکارآمد شهری موردمطالعه: منطقه 10 شهر تهران. فصلنامه آمایش محیط، 37، 194-167. حسین زاده، نعمت؛ نظافتی نمین، فردین؛ توکلی یرکی، علی؛ احمدی، هادی و غفاری، یونس. (1399). تحلیل ساختار فضایی- کالبدی بافت فرسوده شهری با استفاده از روش تحلیل استراتژیک سلسله مراتبی (SWOT-AHP). جغرافیا و روابط انسانی، 2 (4)، 352-375. Dor:20.1001.1.26453851.1399.2.4.10.8 حیدری، یاسر؛ رضایی، محمدرضا؛ عبدلی، فریده و بیگلر، علی. (1394). ارزیابی بافت‌های فرسوده شهری با رویکرد برنامه‌ریزی توسعه راهبردی، مورد: محله سلمان فارسی شهر یزد. فصلنامه مطالعات برنامه‌ریزی شهری، 3(10)، 55-77. زنگی‌آبادی، علی و مویدفر، سعیده. (1391). رویکرد بازآفرینی شهری در بافت‌های فرسوده: برزن شش یادگیری شهر یزد. معماری و شهرسازی آرمان‌شهر، 9، 12-1. سبحانی، نوبخت؛ سعیدی فرد، فرانک؛ واحدی یگانه، فرید و گلچین، مسعود. (1397). بازآفرینی شهری، پدافند غیرعامل و مدیریت بحران در بافت‌های فرسوده. قزوین: انتشارات جهاد دانشگاهی قزوین. سجادی، ژیلا؛ مشکینی، ابوالفضل و حمیدی، حمیدرضا. (1386). تحلیل اجتماعی-فضایی بافت‌های فرسوده شهری در راستای احیاء و پیشگیری از فرسودگی بیشتر مطالعه موردی: محله دباغ‌ها- زنجان. نشریه علوم جغرافیایی، 10، 12-1. سرور، رحیم؛ سبحانی، نوبخت؛ حمیدی محمدی، سمیه و اکبری، مجید. (1396). تحلیل راهبردی و مدیریت نوسازی بافت‌های فرسوده (مورد: شاهین‌دژ). مجله آمایش جغرافیایی فضا، 7(26)، 12-1. سلیمانی مقدم، پرویز؛ قندهاری، محمد؛ پیری، فاطمه. (1397). تحلیل آسیب‌پذیری و سرزندگی بافت‌های فرسوده (مطالعه موردی: محله عامری شهر اهواز). فصلنامه مطالعات ساختار و کارکرد شهری، 5 (17)، 93-114. سهندی، علی، شمس، مجید و سلیمانی، علیرضا (1399)، تحلیلی بر نقش بازآفرینی شهری در توسعه پایدار شهرها (نمونه موردمطالعه شهر خرم دره). نگرش‌های نو در جغرافیای انسانی، سال 12(4)، 12-1. Dor:20.1001.1.66972251.1399.12.4.35.3 شرکت عمران و بهسازی شهری ایران. (1393). چارچوب جامع بازآفرینی شهری پایدار. تهران: وزارت راه و شهرسازی. شماعی، علی و پوراحمد، احمد. (1384). بهسازی و نوسازی شهری از دیدگاه جغرافیا. تهران: انتشارات دانشگاه تهران. شماعی، علی؛ رضاپور میرصالح، حسن و موحد، علی. (1397). تحلیل نقش بازآفرینی بافت قدیم شهر اردکان در توسعه گردشگری شهری. فصلنامه شهر ایرانی اسلامی، 9 (34)، 12-1. عالمی، رضا. (1383). بافت‌شناسی جغرافیایی محلات قدیمی بیرجند. پایان‌نامه کارشناسی ارشد، جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه شهید بهشتی. عظیمی آملی، جلال و جمع دار، اکبر. (1395). بازآفرینی بافت‌های فرسوده شهری با تأکید بر الگوی حکمروایی خوب (نمونه موردی: محله ده ونک، منطقه 3)، جغرافیا (برنامه‌ریزی منطقه‌ای)، 7 (1)، 12-1. Dor:20.1001.1.22286462.1395.7.1.25.1 عندلیب، علیرضا. (1386). فرایند نوسازی بافت‌های فرسوده شهر تهران. تهران: سازمان نوسازی شهر تهران. فلامکی، محمد منصور. (1386). باز زنده سازی بناها و شهرهای تاریخی. تهران: انتشارات دانشگاه تهران. قانع، مهسا؛ آروین، محمد و ملکی، سعید. (1399). سنجش قابلیت بهره‌گیری از محرک‌های توسعه شهری در بازآفرینی بافت فرسوده مورد شناسی: محله شاهجوق سمنان. فصلنامه جغرافیا و آمایش شهری–منطقه‌ای، 10 (34)، 22-1. Doi:10.22111/gaij.2020.5273 کلانتری، خلیل‌آبادی. (1378). «برنامه‌ریزی مرمت ناحیه بافت تاریخی». پایان‌نامه کارشناسی ارشد دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه شهید بهشتی. محسنین، شهریار و اسفیدانی، محمدرحیم. (1396). معادلات ساختاری مبتنی بر رویکرد حداقل مربعات جزئی به کمک نرم‌افزار smart pls: آموزشی و کاربردی. تهران: موسسه کتاب مهربان نشر. محمدصالحی، زینب؛ شیخی، حجت و رحیمیون، علی‌اصغر. (1392). بهسازی کالبدی-محیطی بافت مرکزی شهر با رویکرد توسعه شهری پایدار (مطالعه موردی بافت مرکزی شهر خرم‌آباد). مطالعات شهری، 7، 12-1. موحد، علی؛ فیروزی، محمدعلی؛ زارعی، رضا و ظفری، مسعود. (1392). نقش سازمان‌های مردم‌نهاد برای مشارکت در بازسازی بافت‌های فرسوده نمونه موردی: بافت فرسوده بخش مرکزی شهر اهواز. جغرافیا، 11 (36)، 81-98. یعقوبی، مهدی و شمس، مجید. (1398). بازآفرینی بافت فرسوده با رویکرد توسعه پایدار مطالعه موردی: شهر ایلام. مجله شهر پایدار، 2 (1)، 77-63. Doi:10.22034/jsc.2019.92132
References Akbari, N., Toghyani, S., Andalib, A., & Mohamadi, M. (2020). Priority assessment of aspects of resilience in the regulations regarding the regeneration of urban decay (case study: Sirus neighborhood, Tehran). Environmental Sciences, 18(2), 111-130. [in Persian]. Alami, R. (2004). Geographical fabric analysis of old neighborhoods in Birjand. Master's thesis, Geography and Urban Planning, Shahid Beheshti University. [in Persian]. Alpopi, C. & Manole, C. (2013). Integrated Urban Regeneration - Solution for Cities Revitalize. Procedia Economics and Finance, 6, 178-185. Dor:10.1016/S2212-5671(13)00130-5 Andalib, A. (2007). Renovation process of deteriorated fabrics in Tehran. Tehran Urban Renewal Organization. [in Persian]. ArmanShahr Consulting Engineers. (2007). Strategic studies and planning for deteriorated fabrics of Miandoab. [in Persian]. Azimi Amoli, J., & Jamdar, A. (2017). Regeneration of worn-out urban textures with Urban Good Governance Approach (Case Study: Deh-e- Vanak District). Geography (Regional Planning), 6(25), 85-99. Dor:20.1001.1.22286462.1395.7.1.25.1 [in Persian]. Bakhtiari, L., Sasanpor, S. F., shamaei, A., & soleimani, M. M. (2020). Analysis of the Effective Key Factors on Sustainable Urban Regeneration(Case study: Central part of Hamedan city). Geography (Regional Planning), 9(37), 123-142. Dor:20.1001.1.22286462.1398.10.37.8.7 [in Persian]. Chao, J. C., & Hsu, K. W. (2018). The Impact of Taiwan’s Urban-renewal Policies, Laws and Decrees on Urban Redevelopment and Urban Disaster Prevention. In IOP Conference Series: Earth and Environmental Science (Vol. 164, No. 1, p. 012034). IOP Publishing. Christelle, B., & Damidavičiūtė, A. (2016). Urban Regeneration in Rio de Janeiro Favelas during the Olympic games of 2016. Master Thesis in Development & International Relations, Supervisor: Malayna Raftopoulos. Davari, A. & Rezazadeh, A. (2014). Modelsazi_e moadelat_e sakhtari ba narmafzar PLS [Structural Equation Modeling with PLS Software]. Tehran: gahaddaneshgahi. [in Persian]. Ebrahimnejad, M., Sheikh Al-Islami, A., & Malek Hosseini, A. (2021). Evaluation Pattern of Development Stimulus Projects in Regenerating Urban Worn-Texture. GeoRes, 36 (3), 253-261. [in Persian]. Falamak, M. M. (2007). Historical building and city revival. University of Tehran Press. [in Persian]. Furlan, R., & Faggion, L. (2017). Urban Regeneration of GCC Cities: Preserving the Urban Fabric’s Cultural Heritage and Social Complexity. Journal of Historical Archaeology & Anthropological Sciences, 1(1), 14-18. Doi:10.15406/jhaas.2017.01.00004 Ghane, M., Arvin, M., & Maleki, S. (2020). Measuring the Capacity to Utilize Urban Development Stimulants in Regeneration of distressed urban fabric (Case study: Shahjogh neighborhood of Semnan). Geography and Territorial Spatial Arrangement, 10(34), 1-22. Doi:10.22111/gaij.2020.5273 [in Persian]. Haidari, Y., Rezaee, M. R., Abdouli, F., & Biglar, A. (2015). Assessment of Revitalization town old texture With regard to sustainable development (Yazd city). Urban Structure and Function Studies, 3(10), 55-77. [in Persian]. Hair, J. F., Ringle, C. M., & Sarstedt, M. (2011). PLS-SEM: indeed a silver bullet. Journal of Marketing theory and Practice, 19(2), 139-152. Doi:10.2753/MTP1069-6679190202 Harrison, B., & Amy K. Glasmeier. (1997). Why business Alone won’t redevelop the inner city: A friendly critique of Michael Porter’s approach to urban revitalization Economic Development Quarterly,11 (1), 1-12. Doi:10.1177/089124249701100103 Hosseinzadeh, N., Nezafati Namin, F., Tavakoli Yaraki, A., Ahmadi, H., & Ghafari, Y. (2020). Analysis of spatial-physical structure of worn-out urban fabric, using strategic-hierarchical analysis (SWOT-AHP) method. Geography and Human Relationships, 2(4), 352-375. Doi:20.1001.1.26453851.1399.2.4.10.8 [in Persian]. Iran Urban Development and Revitalization Corporation. (2014). Comprehensive framework for sustainable urban regeneration. Ministry of Roads and Urban Development. Izadi, M. S., & Feyzi, R. (2012). A comprehensive and integrated vision and action targeting deprived urban neighbourhoods. HAFTSHAHR, 3(33,34), 73-80. [in Persian]. Kalantari, K. (1999). Conservation planning for a historic district. Master's thesis, School of Architecture and Urban Planning, Shahid Beheshti University. [in Persian]. La Rosa, D., Privitera, R., Barbarossa, L., & La Greca, P. (2017). Assessing spatial benefits of urban regeneration programs in a highly vulnerable urban context: A case study in Catania, Italy. Landscape and Urban Planning, 157, 180-192. Doi:10.1016/j.landurbplan.2016.05.031 Lak, A. & Hakimabad, P. (2019). Collective memory and urban regeneration in urban spaces: reproducing memories in Baharestan Square, city of Tehran, Iran. City, Culture and Society. In press. Leary, M. E. and McCarthy, J. (2013). The Routledge Companion to Urban Regeneration. London: Routledge. Liu, G., Yi, Z., Zhang, X., Shrestha, A., Martek, I., & Wei, L. (2017). An evaluation of urban renewal policies of Shenzhen, China. Sustainability, 9(6), 1-12. Doi:10.3390/su9061001 LUDA. (2003). Appraisal of Urban Rehabilitation Literature and Projects, Including a Glossary of Terms and a Preliminary Set of Indicators Characterising LUDA. Large Scale Urban Distressed Areas (LUDA), Dresden. Doi:10.3390/su9061001 Mobin, H. (2010). Compiling and Analyses of Rules and Regulations of Urban Decay Regeneration in Iran. Research of the Renovation Organization, Tehran, Iran. [in Persian]. Mohammad, Z., sheikhi, H., & Rahimiyon, A.A. (2013). Physical–EnviromentalRehabilitaion Of The Central Core Of City Textures, Toward Urban Sustainable Development (Case Study: Centeral Texture Of The Khorramabad City). Motaleate Shahri, 2(7), 73-88. [in Persian]. Mohsenin, Sh., & Asfidaani, M.R. (2017). Structural Equations Based on Partial Least Squares Approach: Practical and Applied Tutorial using Smart PLS Software. Mehraban Nashr Publishing Institute, 274-1. [in Persian]. movahed, A., Firouzi, M. A., Zarei, R., & Zafari, M. (2013). The role of non-governmental organizations in participation for revitalization of deteriorated fabric: A case study of central fabric of Ahvaz city. Jodehaye Novin-e Modiriyat, 11(36), 81-98. [in Persian]. Nunnally, J. C. (1994). Psychometric theory 3E. Tata McGraw-hill education. Ozlem, G. (2009). Urban regeneration and increased competitive power: Ankara in an era of globalization. Cities, 26(1), 27-37. Doi:10.1016/j.cities.2008.11.006 Peerapun, W. (2018). Participatory Planning Approach to Urban Conservation and Regeneration in Amphawa Community, Thailand. Asian Journal of Environment- Behaviour Studies, 3(6), 147-155. Doi:10.21834/aje-bs.v3i6.245 Porter, M. (1997). New strategies for inner-city economic development. Economic Development Quarterly, 11 (1), 1-12. Pourahmad, A., Hadavi, F., Keshavarz, M., Aliakbari, E. (2017). Analaysis of sustainable regeneration urban distressed area, case study: (District 10, Tehran city). Journal of Geography Environment Preparation, 10(37), 167-194[in Persian]. Roberts, P. & Sykes, H. (eds.) (2000). Urban Regeneration: A Handbook. London: Sage. Roberts, P. & Sykes, H. (2000). Current Challenges and Future Prospects. In: P. Rober and H. Sykes (eds), Urban regeneration: A handbook. Sage Publications, London. Sahandi, A., Shams, M., & Solimani, A. (2020). Analyzing the role of urban regeneration in sustainable urban development: Case study of Khorramdarreh city. New Attitudes in Human Geography, 12(4), 763-773. Dor:20.1001.1.66972251.1399.12.4.35.3 [in Persian]. Sajadi, Z., Meshkini, A. F., & Hamidi, H. R. (2007). Social-spatial analysis of urban deteriorated fabrics towards revitalization and prevention of further deterioration: Case study of Dabaghha neighborhood, Zanjan. Iranian Journal of Architecture and Urbanism, 7(5), 173-213. [in Persian]. Sarvar, R., Sabhani, N., Hamidi-Mohammadi, S., Akbari, M. (2017).Strategic Analysis and Management of Regeneration of Dilapidated Fabrics (Case Study: Shahin Dezh). Spatial Planning Journal, 7(26), 1-12. [in Persian]. Shamaei, A., & Pourahmad, A. (2005). Urban rehabilitation and renewal from a geographical perspective. University of Tehran Press. [in Persian]. Shamaei, A., Rezapuor Mirsaleh, H., & Movahhed, A. (2018). Analysis of the role of ancient Ardakan texture recreation in urban tourism development. Iranian-Islamic Urban Quarterly, 9(34), 1-12. [in Persian]. Sobhani, N., saeedi fard, f., vahedi yeganeh, f., golchin, m. (2018). Urban regeneration, passive defens & crisis management in deteriorated area. Qazvin Academic Jihad Publications[in Persian]. soleimanimoghadam, P., Ghandhari, M., & piri, F. (2019). Analysing livabilty and vitality of urban eroded sturctures (A Case study of Ameri neighborhood of Ahvaz. Urban Structure and Function Studies, 5(17), 93-114. [in Persian]. Sutton, S. A. (2008). Urban revitalization in the United States: Policies and practices. United States Urban Revitalization Research Project (USURRP). Tallon, A. (2009). Urban regeneration in the UK, Routledge. Vinzi, V. E., Trinchera, L., & Amato, S. (2010). PLS path modeling: from foundations to recent developments and open issues for model assessment and improvement. In Handbook of partial least squares. Springer, Berlin, Heidelberg. 47-82. Yaghoubi, M., & Shams, M. (2019). Regeneration of worn-out tissue with a sustainable development approach Case Study: Ilam City. Journal of Sustainable city, 2(1), 63-77. Doi:10.22034/jsc.2019.92132 [in Persian]. Zangiabadi, A. & Moayedfar, S. (2013). Urban Regeneration Approach in the Worn Texture: Six Ventilation-Shaft Quarter Yazd, Arman shahr, 5(9), 297-314[in Persian]. Ziakhah, S., (2004). Applying urban renewal approach. In proceedings First Conference on the Urban Desing, 18(2),111-130. Doi:10.29252/envs.18.2.111 | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,360 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 570 |
||