پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,532 |
| تعداد مقالات | 70,501 |
| تعداد مشاهده مقاله | 124,115,985 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,220,444 |
بررسی هویت اجتماعی زنان در بخش پهلوانی شاهنامۀ فردوسی برمبنای دیدگاه جامعه‌شناختی گافمن | ||
| زن در فرهنگ و هنر | ||
| مقاله 5، دوره 15، شماره 1، اردیبهشت 1402، صفحه 93-118 اصل مقاله (1.31 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jwica.2022.344741.1802 | ||
| نویسندگان | ||
| فهیمه ملکی مارشک1؛ ابوالقاسم قوام* 2؛ هما زنجانی زاده3 | ||
| 1دانشجوی دکتری ادبیات حماسی، دانشگاه فردوسی مشهد، خراسان رضوی، ایران | ||
| 2دانشیار دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه فردوسی مشهد، خراسان رضوی، ایران | ||
| 3استاد دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه فردوسی مشهد، خراسان رضوی، ایران | ||
| چکیده | ||
| هدف این مقاله، بررسی هویت اجتماعی زنان در بخش پهلوانی شاهنامۀ فردوسی با توجه به مفهوم‌های مطرح‌شده در نظریۀ نمایشی اروینگ گافمن است. این نظریه بر این پایه استوار است که افراد در جامعه به‌منظور ارائه و حفظ تصویری دلخواه از خود به دیگران، برای مخاطبان خود نقش بازی می‌کنند؛ بنابراین جامعه، شبیه صحنۀ تئاتر است که در آن، افراد در کنش متقابل با یکدیگر، به اجراهای نمایشی می‌پردازند. متن پژوهش، شاهنامۀ فردوسی تصحیح جلال خالقی مطلق است. روش تحقیق، کیفی و فن مورد استفاده، تحلیل محتوا است. چارچوب تحقیق، مدل مفهومی است. از مفهوم‌های اجرا، جلوی صحنه، محیط و نمای شخصی برای تحلیل هویت اجتماعی زنان استفاده شده است. این پژوهش نشان می‌دهد زنان در بخش پهلوانی شاهنامه با اجرای نمایش در پی کسب هویت اجتماعی برتر هستند و برای رسیدن به این هدف و نشان‌دادن تصویری دلخواه از خود به دیگران و کنترل کنش طرف مقابل، از پوشش و زیور، رفتارها، حرکت‌ها و سخنان استفاده می‌کنند. خودی که با بررسی اجرای نمایشی زنان آشکار می‌شود، «خود» ممتاز و متفاوتی است که آنان می‌کوشند به نمایش بگذارند و به‌وسیلۀ آن توسط دیگران شناخته شوند. این «خود» بخشی از هویت اجتماعی آنان را آشکار می‌کند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| زنان؛ هویت اجتماعی؛ شاهنامۀ فردوسی؛ نظریه اجرای نمایشی اروینگ گافمن | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Studying the Social Identity of Women in the Heroic Section of Ferdowsi Shahnameh: Based on Goffman's Sociological Perspective | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Fahime Maleki Mareshk1؛ Abolghasem Ghavam2؛ Homa Zanjani Zadeh3 | ||
| 1PhD Student of Persian Language and Literature, Faculty of Literature and Humanities, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran | ||
| 2Associate Professor, Department of Persian Language and Literature, Faculty of Literature and Humanities, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, | ||
| 3Assistant Professor, Faculty of Literature and Humanities, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad | ||
| چکیده [English] | ||
| The purpose of the current research article is to investigate women's social identity in Ferdowsi's Shahnameh based on Irving Goffman's theory or play performance. The theory based on the view that individuals play a role for their audience to present and keep the desired image of themselves to others in the society. Thus, the community stage is like the theater stage, in which people perform in interaction with each other The source is Ferdowsi's Shahnameh—edited by Khaleghi Motlagh. The research method is qualitative, and the technique used is content analysis. The research framework is a conceptual model. To analyze women's social identity, we used theatrical performance concepts, front stage, and venue. The results of the present study show that women in the heroic part of Shahnameh look to achieve a superior social identity by performing dramatic actions. To achieve this goal, they present the desired image of themselves and control the actions of others, and they use clothing and ornaments, gestures, and verbal articulations. In the heroic part of Shahnameh, women try to have a good relationship with famous and influential men to gain and keep their social identity. By performing dramatic actions and marrying and bonding with Iranian heroes and princes, they were in pursuit of achieving a superior social identity. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Women, Social identity, Ferdowsi Shahnameh, Theatrical performance | ||
| مراجع | ||
|
تنهایی، حسین ابوالحسن (1377). درآمدی بر مکاتب و نظریه‌های جامعه‌شناسی، چاپ سوم، مشهد: نشر مرندیز.
خالقی مطلق، جلال (1394). زنان در شاهنامه، تهران: مروارید.
ریتزر، جرج (1374). نظریۀ جامعه‌شناسی در دوران معاصر، ترجمۀ محسن ثلاثی، تهران: انتشارات علمی.
فردوسی، ابوالقاسم (1393). شاهنامۀ فردوسی، تصحیح جلال خالقی مطلق، تهران: بنیاد دایرة المعارف اسلامی.
قوتی سفیدسنگی، علی، حسینی، سید جواد، پیرک، مژگان، و میرعلائی امین، حمید (1399). «تحلیل فرانظری نظریۀ نمایشی اروینگ گافمن»، معرفت فرهنگی اجتماعی، س 12، ش 45، صص 59-79.
گافمن، اروینگ (1400). نمود خود در زندگی روزمره، چاپ هفتم، ترجمۀ مسعود کیانپور، تهران: مرکز.
گیدنز، آنتونی (1386). جامعه‌شناسی، ترجمۀ حسن چاوشیان، تهران: نی.
مهذب، زهرا (1374). داستان‌های زنان شاهنامه، چاپ اول، تهران: مرکز فرهنگی نشر قبله.
Erving, G., Charles, L., & Ann, B. (1997). The Goffman Reader. Blackwell Publishers Inc.
Robertson, R., Ritzer, G., & Smart, B. (2001). Handbook of social theory. Sage Publishers. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 305 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 244 |
||