تأثیر 8 هفته تمرین تداومی بر سطوح سرمی آسپروزین، انسولین و شاخص مقاومت به انسولین در رت‌های چاق

روستائی, مهدی; رواسی, علی اصغر; رشیدلمیر, امیر; سوری, رحمان; پیرانی, حسین

doi:10.22059/jsb.2022.258780.1277

فهرست نشریات

فهرست نشریات دارای اعتبار وزارت علوم، تحقیقات و فناوری

فهرست مجلات علمی- پژوهشی دانشگاه تهران

نحوه ارسال مقاله برای مجله- ثبت نام در سامانه- فراموش کردن رمز عبور

تعداد نشریات	161
تعداد شماره‌ها	6,500
تعداد مقالات	70,259
تعداد مشاهده مقاله	123,460,111
تعداد دریافت فایل اصل مقاله	96,686,679

	تأثیر 8 هفته تمرین تداومی بر سطوح سرمی آسپروزین، انسولین و شاخص مقاومت به انسولین در رت‌های چاق
نشریه علوم زیستی ورزشی
مقاله 1، دوره 14، شماره 3، آبان 1401، صفحه 5-13 اصل مقاله (277.34 K)
نوع مقاله: مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jsb.2022.258780.1277
نویسندگان
مهدی روستائی¹؛ علی اصغر رواسی^* ¹؛ امیر رشیدلمیر²؛ رحمان سوری³؛ حسین پیرانی⁴
¹گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکدۀ علوم ورزشی و تندرستی دانشگاه تهران، تهران، ایران.
²گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
³گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکدۀ علوم ورزشی و تندرستی دانشگاه تهران،تهران، ایران.
⁴گروه علوم پایه، دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار، چابهار، ایران
چکیده
مقدمه: آسپروزین یک هورمون پروتئینی است که به‌طور عمده توسط سلول‌های چربی ترشح و وارد جریان خون می‌شود. در پژوهش حاضر تأثیر 8 هفته تمرین تداومی بر سطوح سرمی آسپروزین، انسولین و شاخص مقاومت به انسولین در رت‌های چاق بررسی شد. روش پژوهش: در این زمینه، 32 سر رت نر نژاد ویستار (با میانگین وزن 7 ± 23/180 گرم) به‌صورت تصادفی به چهار گروه کنترل سالم (8 سر)، کنترل چاق (8 سر)، تمرین سالم (8 سر) و تمرین چاق (8 سر) تقسیم شدند. گروه تمرین تداومی، 8 هفته پروتکل تمرین را اجرا کردند و 48 ساعت پس از پایان آخرین جلسه تمرینی، رت‌ها بی‌هوش و کشته شدند. متغیرهای موردنظر در رت‌ها (سطوح سرمی آسپروزین، انسولین و شاخص مقاومت به انسولین) اندازه‌گیری شد. برای تجزیه‌وتحلیل آماری داده‌ها از آزمون کروسکال والیس در سطح معناداری، 05/0≥P استفاده شد. یافته‌ها: بین میانگین سطوح سرمی آسپروزین (p<0/001)، انسولین (p<0/001)، گلوکز ناشتا (p<0/001) و مقاومت به انسولین (p<0/001)، گروه‌های کنترل سالم، کنترل چاق، تمرین سالم و تمرین چاق، تفاوت معناداری وجود داشت. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج تحقیق حاضر، به‌نظر می‌رسد چاقی تأثیر معناداری در افزایش سطوح آسپروزین و تمرین تداومی تأثیر معناداری در کاهش سطوح آسپروزین دارد. بنابراین تمرین تداومی می‌تواند به‌عنوان راهبردی مهم در جهت کاهش سطوح آسپروزین و وزن استفاده شود.
کلیدواژه‌ها
آسپروزین؛ تمرین تداومی؛ چاقی؛ گلوکز پلاسما؛ مقاومت به انسولین
عنوان مقاله [English]
The Effect of 8 Weeks of Continuous Training on Serum Levels of Asprosin, Insulin, and Insulin Resistance Index in Obese Rats
نویسندگان [English]
Mehdi Roostaei¹؛ Ali Asghar Ravasi¹؛ Amir Rashid Lamir²؛ Rahman Soori³؛ Hossein Pirani⁴
¹Department of Sports Physiology, Faculty of Sport Sciences and Health, University of Tehran, Tehran, Iran
²Department of Sports Physiology, Faculty of Physical Education and Sports Sciences, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran.
³Department of Sports Physiology, Faculty of Sport Sciences and Health, University of Tehran, Tehran, Iran.
⁴Department of Basic Sciences, Chabahar Maritime University, Chabahar, Sistan and Baluchestan, Iran
چکیده [English]
Introduction: Asprosin is a protein hormone that is mainly secreted by fat cells and enters the bloodstream. In the present study, the effect of 8-week continuous training was investigated on serum levels of asprosin, insulin, and insulin resistance index in obese rats. Methods: For this, 32 male Wistar rats (mean weight=180/23±7 grams) were randomly divided into four groups of Healthy Control (N=8), Obese Control (N=8), Healthy Training (N=8), and Obese Training (N=8). The continuous training group performed the training protocol for 8 weeks, and 48 hours after the end of the last training session, the rats were anesthetized and euthanized. The variables of interest (serum levels of asprosin, level of glucose, insulin, and insulin resistance index) were measured in rats. Data analysis was performed using the Kruskal–Wallis test at the significance level of α=0.05. Results: There was a significant difference among mean serum levels of asprosin (p<0/001), insulin (p<0/001), fasting glucose (p<0/001), and insulin resistance index (p<0/001) in the Healthy Control, Obese Control, Healthy Training, and Obese Training groups. Conclusion: Based on the results of the present study, it seems that obesity has a significant effect on increasing asprosin levels and continuous exercise has a significant effect on reducing asprosin levels. Therefore, continuous training can be used as an important strategy to reduce asprosin levels and weight.
کلیدواژه‌ها [English]
asprosin, continuous training, insulin resistance index, obesity, plasma glucose

مراجع
Burke V, Beilin LJ, Cutt HE, Mansour J, Williams A, Mori TA. A lifestyle program for treated hypertensives improved health-related behaviors and cardiovascular risk factors, a randomized controlled trial. J Clin Epidemiol. 2007;60(2):133–41. Carrut BR, Skinner JD. The role of dietary calcium and other nutrients in moderating body fat in preschool children. Int J Obes. 2001;25(4):559–66. Varo JJ, Martínez-González MA, de Irala-Estévez J, Kearney J, Gibney M, Martínez JA. Distribution and determinants of sedentary lifestyle in the European Union. Int J Epidemiol. 2003;32(1):138–46. Watts K, Jones TW, Davis EA, Green D. Exercise training in obese children and adolescents: Current concepts. Sport Med. 2005;35(5):375–92. Kyrölinen H, Santtila M, Nindl BC, Vasankari T. Physical fitness profiles of young men: Associations between physical fitness, obesity and health. Sport Med. 2010;40(11):907–20. O’Neill B, Simha V, Kotha V, Garg A. Body fat distribution and metabolic variables in patients with neonatal progeroid syndrome. Am J Med Genet Part A. 2007;143(13):1421–30. Milewicz DM, Grossfield J, Cao SN, Kielty C, Covitz W, Jewett T. A mutation in FBN1 disrupts profibrillin processing and results in isolated skeletal features of the Marian syndrome. J Clin Invest. 1995;95(5):2373–8. Bindlish S, Presswala LS, Schwartz F. Lipodystrophy: Syndrome of severe insulin resistance. Postgrad Med. 2015;127(5):511–6. Jacquinet A, Verloes A, Callewaert B, Coremans C, Coucke P, de Paepe A, et al. Neonatal progeroid variant of Marfan syndrome with congenital lipodystrophy results from mutations at the 3’ end of FBN1 gene. Eur J Med Genet. 2014;57(5):230–4. Goldblatt J, Hyatt J, Edwards C, Walpole I. Further evidence for a marfanoid syndrome with neonatal progeroid features and severe generalized lipodystrophy due to frameshift mutations near the 3’ end of the FBN1 gene. Am J Med Genet Part A. 2011;155(4):717–20. Romere C, Duerrschmid C, Bournat J, Constable P, Jain M, Xia F, et al. Asprosin, a Fasting-Induced Glucogenic Protein Hormone. Cell. 2016;165(3):566–79. Zhang L, Chen C, Zhou N, Fu Y, Cheng X. Circulating asprosin concentrations are increased in type 2 diabetes mellitus and independently associated with fasting glucose and triglyceride. Clin Chim Acta. 2019;489:183–8. Wang Y, Qu H, Xiong X, Qiu Y, Liao Y, Chen Y, et al. Plasma asprosin concentrations are increased in individuals with glucose dysregulation and correlated with insulin resistance and first-phase insulin secretion. Mediators Inflamm. 2018;2018. Duerrschmid C, He Y, Wang C, Li C, Bournat JC, Romere C, et al. Asprosin is a centrally acting orexigenic hormone. Nat Med. 2017;23(12):1444–53. Fathi M, Gharakanlou R, Rezaei R. The effect of endurance training on left ventricle serum response factor gene expression in Wistar male rats. J Shahrekord Uuniversity Med Sci. 2015;17:(in persian). Chang YH, Chang DM, Lin KC, Shin SJ, Lee YJ. Visfatin in overweight/obesity, type 2 diabetes mellitus, insulin resistance, metabolic syndrome and cardiovascular diseases: A meta-analysis and systemic review. Diabetes Metab Res Rev. 2011;27(6):515–27. Ghanbarzadeh M, Omidi M. The Effects of Physical Activity on Serum Visfatin Level: A Literature Review. Int J Basic Sci Med. 2017;2(2):83–9. Mir P, Mir Z. Effect of 8 weeks pilates exercise on plasma visfatin and insulin resistance index in obese women. Nurs J Vulnerable. 2016;3(8):1-12 (in persian). SEIFI L, DARYANOOSH F, SAMADI M. The effect of 12 weeks aerobic exercise training on visfatin, chemerin serum changes in 45-60 year old obese women with type2 diabetes. 2016;(in persian). Taghian F, Zolfaghary M, Hedayati M. Effect of 12 weeks aerobic exercise on visfatin level and insulin resistance in obese women. Razi J Med Sci. 2014;20(116):35-44 (in persian).
آمار تعداد مشاهده مقاله: 410 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 389

سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب

پیوندهای مفید

پیوندهای مفید

اخبار و اعلانات

آمار

تأثیر 8 هفته تمرین تداومی بر سطوح سرمی آسپروزین، انسولین و شاخص مقاومت به انسولین در رت‌های چاق