پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,572 |
| تعداد مقالات | 71,031 |
| تعداد مشاهده مقاله | 125,501,024 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,764,224 |
شاه اسماعیلِ صفوی در حکایت تُرکی | ||
| پژوهش در تاریخ | ||
| دوره 12، شماره 1، شهریور 1401، صفحه 79-110 اصل مقاله (421.15 K) | ||
| نوع مقاله: ترجمه | ||
| نویسندگان | ||
| آملیا گلگر (نویسنده)1؛ سمیه بیاتی (مترجم)* 2؛ محمدعلی رنجبر (مترجم)3 | ||
| 1دانشیار مطالعات دینی دانشگاه نیاگارا | ||
| 2دانشگاه خلیج فارس بوشهر. دانشکده ادبیات و علوم انسانی. گروه معارف اسلامی | ||
| 3گروه تاریخ دانشگاه شیراز | ||
| چکیده | ||
| شاه اسماعیل، اولین پادشاه صفوی (930-907 ق/ 1524-1501 م)، در قرن شانزدهم میلادی سلسله‌ای ایجاد کرد که تا قرن هجدهم ایران را به شکل یک دولت قدرتمند شیعی درآورد و خود همچون یک شخصیت بحث‌برانگیز در تاریخ جهانِ اسلام باقی ماند؛ چنان‌که شواهد حاکی است او خود را در حد یک تجسم نیمه‌خدایی معرفی کرد. این مقاله، «حکایت» یعنی داستانِ آهنگین ترکی را دربارۀ شاه اسماعیل بررسی میکند. حکایت یک نوع روایت شفاهی است که در اینجا، براساس یک شخصیت تاریخی که خود را به شکل یک منجی مطرح میکند شکل گرفته است. اگرچه حکایتِ شاه اسماعیل تا حدود زیادی فراموش شده بود، اما در قرن هفدهم دوباره منتشر شد. حکایت شاه اسماعیل در حالی‌که با ساختار ادبی حکایت‌ها مطابقت دارد، بخشهای خاصی از آن تحت تأثیر منابع بیرونی، از جمله گزارشهای اروپاییان، سالنامه‌ها و زندگینامه‌های افسانه‌وار صفوی می‌باشد. علی‌رغم پایه و اساس تاریخی آشکار، حکایت شاه اسماعیل دگرگونی قابل ملاحظه‌ای را در هویت و شخصیت شاه اسماعیل نشان می‌دهد. گرچه او در طی زندگی به عنوان یک فرمانروای مستبد و بی‌رحم نشان داده شده است، اما در این حکایت با آهنگ بانجو ـ‌که نوعی ساز زهی است و جایگزین شمشیرش شد‌ـ به یک نوازنده تبدیل شد. بانجو ابزاری است برای معرفی شخصیت جدید شاه اسماعیل بهعنوان پهلوانی مردمی. | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| The transformation of Shah Ismail Safevi in the turkish Hikaye | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Amelia Gallagher (Author)1؛ somaye Bayati (Translator)2؛ Mohamad ali Ranjbar (Translator)3 | ||
| 1Religious Studies, Niagara University | ||
| 2Bushehr Persian Gulf University. Faculty of Literature and Humanities. Islamic Education Group | ||
| 3University of Shiraz, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| As the first Safavid monarch, Shah Ismail Safevi (d. 1524) established a dynasty that ushered Iran into the eighteenth century as a predominately Shî’î state. Shah Ismail remains a controversial figure of Islamic history, as evidence suggests that he promoted himself as semi-divine incarnation. This article explores the Turkish minstrel tale (hikâye) of Shah Ismail. The hikâye is a type of oral narrative that, in this case, is based on a historical figure who promoted himself as a messianic figure. By the time Shah Ismail’s hikâye began to circulate in the seventeenth century, however, this belief had largely dissipated. While Shah Ismail’s hikâye conforms to the structure of the genre, certain episodes of this cycle reveal the influence of outside sources, including European reports, Safavid chronicles, and Safavid legendary biographies. Despite the apparent basis in history, Shah Ismail’s hikâye demonstrates a remarkable transformative ability. Feared as a ruthless despot during his lifetime, Shah Ismail becomes a poetic maestro in the hikâye, with his sword replaced by his saz, the banjo-like stringed instrument that is the weapon of choice for Shah Ismail’s new persona of folk hero | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 515 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 578 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب