پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,573 |
| تعداد مقالات | 71,037 |
| تعداد مشاهده مقاله | 125,523,553 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,783,682 |
بررسی معناشناسی نیایش در «خداباوری کلاسیک» و «همه‌خداباوری» | ||
| مجله ادیان و عرفان | ||
| دوره 55، شماره 2، آذر 1401، صفحه 333-315 اصل مقاله (291.27 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jrm.2022.346045.630366 | ||
| نویسندگان | ||
| مریم احمدی کافشانی* 1؛ عبدالرسول کشفی2؛ محمدرضا بیات3 | ||
| 1دانشجوی دکتری فلسفه دین، دانشگاه تهران | ||
| 2دانشیار گروه فلسفه و کلام اسلامی دانشگاه تهران | ||
| 3استادیار گروه فلسفه دین دانشگاه تهران | ||
| چکیده | ||
| نیایش از منظر «خداباوری کلاسیک» نوعی «تخاطب» با امرِ الوهی/ مقدس است. در برابر، «همه‌خداباوری» به دلیل نفی شخص‌وارگی امرِ الوهی از پذیرش این تعریف امتناع و آن را به «ژرف‌اندیشی» تعریف می‌کند. نیایش به معنای «ژرف‌اندیشی» با چالش‌هایی روبه‌رو است. این معنا از نیایش افزون بر ناسازگاری مفهومیِ الوهیتِ ناشخص‌وار، با فهم متعارف از نیایش و واقعیت میدانی رفتار مؤمنان نیز ناسازگار است. ازاین‌رو، ژرف‌اندیشی نه‌تنها «همه‌خداباوری» را در موضعی برتر از «خداباوری کلاسیک» قرار نمی‌دهد بلکه آن را در تعریف دین نیز دست‌خوش چالش می‌کند. اگر در تعریفِ یک دین نتوان جایگاه بایسته‌ای برای نیایش یافت، می‌توان به ناسازگاری آن حکم داد و این اشکالی است که «همه‌خداباوری» را، به طور جدی، تهدید می‌کند. در این مقاله با مرور معناشناسی نیایش در دو تصور «خداباوری کلاسیک» و «همه‌خداباوری» به بررسی نقدهای مطرح خواهیم پرداخت و در پایان ضمن نشان‌دادن قوت اشکالاتِ وارد بر معنایِ نیایش در «همه‌خداباوری» نشان می‌دهیم که معنایِ این مقوله در «خداباوری کلاسیک» قابل دفاع‌‌تر است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| نیایش؛ امرِ الوهی؛ شخص‌وارگی؛ ناشخص‌وارگی؛ تخاطب؛ ژرف‌اندیشی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| A study of the semantics of prayer in "theism" and "pantheism" | ||
| نویسندگان [English] | ||
| maryam ahmadi kafshani1؛ Abdul Rasool Kashfi2؛ Mohammadreza Bayat3 | ||
| 1PhD student of philosophy of religion, University of Tehran | ||
| 2Associate professor of Islamic Theology and Philosophy, University of Tehran. . | ||
| 3Assistant professor of philosophy of religion, University of Tehran. | ||
| چکیده [English] | ||
| For "theism" prayer is a kind of conversation with a deity. Against this, "pantheism" dismisses this definition and defines it as "meditation" due to its negation of personality. Prayer as, meaning "meditation," also faces challenges. This meaning of prayer is not only conceptually incompatible with the impersonal divinity but is also contradictory to the conventional understanding of the prayer and field reality of the believers’ behaviors. Hence, meditation not only does not place "pantheism" in superior standing as compared to “theism,” but also subjects it to challenges under the heading of the definition of religion. . If, by definition, religion fails to reveal a worthy standing for prayer, it is said to be incompatible, and this is a shortcoming that seriously threatens “pantheism”. This article reviews the semantics of prayer in two conceptions of “theism” and “pantheism” to investigate the criticism raised, finally demonstrating shortcomings of the meanings of prayer in “pantheism”, as its meaning in “theism” is more defensible. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| prayer, deity, personality, impersonality, conversation, meditation | ||
| مراجع | ||
|
. قرآن کریم.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 330 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 492 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب