دبیرنیا, علیرضا, محبی, داود, جلیلی, آیت اله. (1402). حق بر مشارکت سیاسی و رأی اجباری، تضاد یا سازگاری؟. , 53(1), 97-119. doi: 10.22059/jplsq.2020.283126.2047
علیرضا دبیرنیا; داود محبی; آیت اله جلیلی. "حق بر مشارکت سیاسی و رأی اجباری، تضاد یا سازگاری؟". , 53, 1, 1402, 97-119. doi: 10.22059/jplsq.2020.283126.2047
دبیرنیا, علیرضا, محبی, داود, جلیلی, آیت اله. (1402). 'حق بر مشارکت سیاسی و رأی اجباری، تضاد یا سازگاری؟', , 53(1), pp. 97-119. doi: 10.22059/jplsq.2020.283126.2047
دبیرنیا, علیرضا, محبی, داود, جلیلی, آیت اله. حق بر مشارکت سیاسی و رأی اجباری، تضاد یا سازگاری؟. , 1402; 53(1): 97-119. doi: 10.22059/jplsq.2020.283126.2047
1دانشیار گروه حقوق عمومی، دانشکدۀ حقوق، دانشگاه قم، قم، ایران
2استادیار گروه حقوق عمومی، دانشکدۀ حقوق، دانشگاه قم، قم، ایران
3دانشآموختۀ دکتری حقوق عمومی، دانشکدۀ حقوق، دانشگاه قم، قم، ایران
چکیده
حق بر مشارکت سیاسی از حقوق بنیادین انسانهاست که خود از حق تعیین سرنوشت نشأت میگیرد. این حق در اسناد مهمی چون اعلامیۀ جهانی حقوق بشر، میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی، کنوانسیون اروپایی حقوق بشر و... تصریح شده است. یکی از جلوههای بارز حق بر مشارکت سیاسی، حق رأی است. دیدگاه این اسناد نسبت به رأی دیدگاهی حقمدار نسبت به شهروندان و تکلیفمدار نسبت به دولتهاست. با این حال در برخی کشورها از جمله بلژیک، آرژانتین و استرالیا، نظام انتخاباتی وجود دارد که بر اساس آن رأی دادن و شرکت در انتخابات، اجباری و بهمنزلة یک تکلیف شهروندی است، بهنحوی که برای عدم انجام این تکلیف مجازاتهایی نیز پیشبینی شده است. در این پژوهش با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی و بررسی نظرهای نهادهای ناظر بر این اسناد همچون کمیتۀ حقوق بشر و کمیسیون اروپایی حقوق بشر، بهدنبال پاسخگویی به این پرسش هستیم که آیا رأی اجباری با حقهای پیشبینیشده در اسناد حقوق بشری در تعارض است یا خیر؟ یافتههای این پژوهش حاکی از آن است که آنچه در رأی اجباری، الزامی است، صرفاً حضور در پای صندوق رأی و شرکت در انتخابات و انداختن رأی به صندوق است و رعایت اصل مخفی بودن رأی مانع از نقض حقهای بشری چون آزادی عقیده، آزادی نظر، آزادی وجدان و آزادی بیان میشود. بنابراین رأی اجباری، بهشرط مخفی بودن رأیدهی و عدم اجبار به نوشتن نام نامزد یا حزبی در برگة رأی، تعارضی با حقوق بشر ندارد.
1Associate Professor, Department of Public Law, Faculty of Law, University of Qom, Qom, Iran
2Assistant Professor, Department of Public Law, Faculty of Law, University of Qom, Qom, Iran
3Ph. D. in Public Law, Faculty of Law, University of Qom, Qom, Iran
چکیده [English]
The right to political participation is a fundamental human right that derives from self-determination. This right is set out in important instruments such as the Universal Declaration of Human Rights, the International Covenant on Civil and Political Rights, the European Convention on Human Rights, and etc. One of the obvious aspects of the right to political participation is the right to vote. The views of these instruments on voting are a rights-based view towards citizens and a commitment-based view towards governments. However, in some countries there is an electoral system in which voting and participation in elections is a civic duty and not doing so is liable for punishment. In this study, using a descriptive-analytical method, while reviewing the views of institutions such as the Human Rights Committee and the European Commission on Human Rights, we are seeking to answer this question: is compulsory voting in conflict with human rights instruments? The findings of the study indicate that what is mandatory in a compulsory voting system is merely the presence of the voter at the ballot box and casting a vote. As such, the observance of the principle of secret voting prevents the violation of human rights such as freedom of thought, freedom of opinion, freedom of conscience and freedom of speech. Therefore, compulsory voting, provided that voting is secret, does not conflict with human rights.
کلیدواژهها [English]
the right to political participation, right to vote, compulsory voting, human rights, Human Rights Committee, conflict, reconciliation.
مراجع
فارسی
الف) کتابها
ابوالحمد، عبدالحمید (1384)، مبانی سیاست، چ سوم، تهران: توس.
احمدی، علی (1389)، انتخابات در ایران، چ نخست، تهران: میزان.
آبراکرامپی، نیکلاس و همکاران (1376)، فرهنگ جامعهشناسی، ترجمۀ حسن پویان، چ نخست، تهران: چاپخش.
آقامحمدآقایی، احسان (1392)، نقش دولت در فرایند مشارکتپذیری مردم، چ نخست، تهران: مؤسسۀ مطالعات و پژوهشهای حقوقی شهر دانش.
بشیریه، حسین (1380)، دموکراسی برای همه، چ نخست، تهران: نگاه معاصر.
حکمتنیا، محمود (1389)، آرای عمومی، چ دوم، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشۀ اسلامی.
خسروی، حسن (1387)، حقوق انتخابات دموکراتیک، چ نخست، تهران: مجد.
دبیرنیا، علیرضا (1393)، قدرت مؤسس؛ کاوشی در مبانی حقوق اساسی مدرن، چ نخست، تهران: مؤسسۀ مطالعات و پژوهشهای حقوقی شهر دانش.
دهخدا، علیاکبر (بیتا)، لغتنامه، تهران: سازمان چاپ لغتنامه.
lundell, Krister,(2012),” Civic Participation and Political Trust: The Impact of Compulsory Voting”, Representaion, Vol.48, No.2.London: Routledge.
C) Documents
9. African(BANJUL) Charter on Human and Peoples' Rights (Adopted 27 June 1981, OAU Doc. CAB/LEG/67/3 rev. 5, 21 I.L.M. 58 (1982), entered into force 21 October 1986.
10. American Convention on Human Rights, Adopted at the Inter-American Specialized Conference on Human Rights, San Jose, Costa Rica, 22 November 1969.
11. Human Rights Committee, General Comment No. 25: The right to participate in public affairs, voting rights and the right of equal access to public service (Art. 25): Human Rights Committee. 07/12/1996, CCPR/C/21/Rev.1/Add.7, General Comment No. 25.
General Assembly ,International Covenant on Civil and Political Rights, 1966, General Assembly resolution 2200 A.
Malkopoulou, Anthoula, (2009), Lost Voters: Participation in EU elections and the case for compulsory voting, CEPS Working Document No.317/July 2009.
14. Protocol to the Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms, ETS No.009, Paris, 20/03/1952.
15. General Assembly, The Universal Declaration of Human Rights, 1948, General Assembly resolution 217 A.
16. United Nations Development Program (UNDP), Democracy in Latin America – Towards a citizens’democracy , 2004.
D) Cases
17. Human Rights Committee, Christopher Alger v Australia (13 July 2017) , CCPR/C/120/D/2237/2013.
18. European Human Rights Commission, v Austria, Application No.4982/71, Decision of 22 March 1972.
19. European Human Rights Commission ,X. v Austria, Application No.1718/62, Decision of 22 April 1965.