![سامانه نشر مجلات علمی دانشگاه تهران](./data/logo.png)
تعداد نشریات | 162 |
تعداد شمارهها | 6,578 |
تعداد مقالات | 71,072 |
تعداد مشاهده مقاله | 125,683,563 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,913,122 |
میانجیگری در روابط بینالملل (مطالعة موردی: عمان تا پایان دورة سلطنت سلطان قابوس در سال ۲۰۲۰م) | ||
مطالعات کشورها | ||
دوره 1، شماره 2، 1402، صفحه 215-233 اصل مقاله (451.42 K) | ||
نوع مقاله: پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jcountst.2023.357115.1024 | ||
نویسنده | ||
فاطمه شایان* | ||
گروه علوم سیاسی، دانشکدة علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران. | ||
چکیده | ||
در این پژوهش چرایی و چگونگی نقش میانجیگری کشور کوچکی مانند عمان در غرب آسیا و حتی در سطح بینالملل، همچنین ابزارها و سازوکارهای این کشور در دستیابی به این اهداف بررسی شده است. چارچوب نظری این پژوهش نقش میانجیگری در روابط بینالملل است و بر صداقت و بیطرفی میانجیگر تأکید شده است، بهویژه بر کشورهای کوچک میانجیگری که ماهیت تهدیدکننده ندارند و مایل هستند در صحنة بینالمللی وجهه کسب کنند. در این پژوهش، انگیزههای عمان برای میانجیگری در قالب زمینههای کسب اعتبار و شهرت، نقش بازیگر فعال، و میانجیگری بهعنوان وظیفة اسلامی و دینی بررسی شده است. نقش رهبری سلطان قابوس و اتخاذ سیاست بیطرفی و سیاست خارجی عملگرای او، و رفاه و ثبات مالی دلایل عمدهای است که عمان توانسته است در مناقشات فلسطین و اسرائیل، ایران و عربستان و مناقشة هستهای بین ایران و غرب میانجیگری کند. نتایج پژوهش نشان میدهد که عمان، بهویژه تا زمان رهبری سلطان بن قابوس، در سایة کسب درآمدهای نفتی، میانجیگر عمل کرده و وجهه کسب کرده است، اما بهطور سنتی چنین نقشی را ایفا کرده و راهحلهای کوتاهمدت داشته است. | ||
کلیدواژهها | ||
درآمدهای نفتی؛ سلطان قابوس؛ سیاست خارجی عملگرا؛ میانجیگری؛ وجهه | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Mediation in international relations (Case study: Oman by the end of King Ghaboos era in 2020) | ||
نویسندگان [English] | ||
Fatemeh Shayan | ||
Department of Political Science, Faculty of Administrative Sciences and Economics, University of Isfahan, Isfahan, Iran. | ||
چکیده [English] | ||
Why and how can Oman become a mediator in the Middle East and international level is assessed in this article. What mechanisms and tools have been applied by this country? The theoretical framework applied in this article is based on the contribution of mediation in international relations. The emphasizes here is on the trustworthiness and neutral role of mediators, specifically a small state with a non-threatening role. Such countries have acquired prestige at international level. The role of the former leader, King Ghaboos, and adopting neutral policy, pragmatic foreign policy, and stable economy are the major contributive factors in making Oman to act as a mediator between Israel and Palestine, Iran and Saudi Arabia and the nuclear energy issue of Iran and the West. The findings here reveal that Oman with her modest oil revenues, as a prestigious mediator guided by his Majesty King Ghaboos has offered short-term solutions through a traditional manner. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
mediation, oil revenues, pragmatic foreign policy, prestige, Soltan Ghaboos | ||
سایر فایل های مرتبط با مقاله
|
||
مراجع | ||
قرآن.
اسپوتنیک ایران (۲۰۱۹). « آمادگی عمان برای میانجیگری میان تهران و واشنگتن». ۹ می. https://ir.sputniknews.com (دریافت: ۲/۱/۱۴۰۰).
ایرنا (۱۳۹۸الف). « بوی میانجیگری از نامه سری بن سلمان به عمان». ۴ آبان. https://www.irna.ir/news/ (دریافت: ۲/۳/۱۴۰۰).
---------- (۱۳۹۸ب). «روابط مصر و عربستان در سایه تنشهای بیصدا». ۶ آذر. https://www.irna.ir/news/ (دریافت: ۲/۲/۱۴۰۰).
---------- (۱۳۹۸پ). «عمان: با ترور سلیمانی زمینهای برای میانجیگری بین ایران و امریکا نیست». ۱۸ دی. https://www.irna.ir/news/ (دریافت: ۲/۱/۱۴۰۰).
آفتاب (۱۳۹۸). «میانجی عمان دوباره در تهران: هدف از سفرهای بن علوی به ایران چیست؟» ۲ بهمن. https://aftabnews.ir/fa/news/ (دریافت ۲/۲/۱۴۰۰).
برنا (۱۳۹۰). «پادشاه جدید عمان روابط خود را با ایران حفظ می کند: تلاش عربستان و امریکا برای کاهش روابط میان تهران و مسقط». ۳۰ ژوئن. https://www.isna.ir/news (دریافت: ۲/۶/۱۴۰۰).
تابناک (۱۳۹۳). «عمان: میانجی شدیم تا ایران و امریکا گفتگو کنند». ۳۱ فروردین. https://www.tabnak.ir/fa/news/ (دریافت ۲/۱/۱۴۰۰).
تسنیم (۱۳۹۷). «مسابقه رژیمهای عربی برای عادیسازی روابط با اسرائیل، انگیزهها و پیامدهای سفر نتانیاهو به عمان».۵ آبان. https://www.tasnimnews.com/fa/news/ (دریافت: ۲/۸/۱۴۰۰).
جعفریولدانی ا. (۱۳۸۹). «ژئوپلیتیک تنگه هرمز و روابط ایران و عمان». پژوهشنامة علوم سیاسی. ۵(۳): ۳۵-۶۷.
حافظنیا مر، ربیعی ح. (۱۳۹۲). مطالعات منطقهای خلیج فارس. تهران: سمت.
حسینی ک. (۲۰۱۸). «عمان: میانجیگر گوشهگیر اما موفق خاورمیانه». https://www.bbc.com/persian/iran-features-46005812 (دریافت: ۲/۷/۱۴۰۰).
خبرآنلاین (۱۳۹۸). «از عراق گرفته تا سوئیس، به دنبال میانجیگری برای ایران». ۴ خرداد. https://www.khabaronline.ir/news/ (دریافت: ۲/۱/۱۴۰۰).
رویداد ۲۴ (۱۳۹۸). «بحران میانجیگری در منطقه: آیا به پادشاه جدید عمان امیدی هست؟». ۲۸ دی. https://www.rouydad24.com/fa/news/ (دریافت: ۲/۹/۱۴۰۰).
سلوکی، و. (۱۳۹۷). نقش کلیدی عمان در منطقه. تهران: مرکز بینالمللی مطالعات صلح. http://peace-ipsc.org/fa/ (دریافت: ۲/۱/۱۴۰۰).
سوری ر. (۱۳۹۷). «سفر نتانیاهو به مسقط: اعداف و انگیزههای عمان و اسرائیل». مؤسسة آیندهپژوهی جهان اسلام. ۱۴ آبان. http://www.iiwfs.com/islam-world/islam-world-notes-and-papers/ (دریافت: ۲/۱۱/۱۴۰۰).
عزتی م. (۱۳۹۸). « دیپلماسی اعتدال و رفتار هوشمندانه عمان در تحولات منطقهای» ۳ تیر. http://peace-ipsc.org/fa/ (دریافت: ۲/۱۲/۱۴۰۰).
قدس (۱۳۹۷). « تایمز اسرائیل: آیا ایران هدف پنهانی سفر نتانیاهو به عمان بود؟» ۵ آبان. https://www.qodsna.com/fa/319594 (دریافت: ۱۲/۲/۱۴۰۰).
کرمی اد، دوستمحمدی ا. (۱۳۹۵). «تحلیل ژئوپلیتیک روابط ایران و عمان در قبل و بعد از انقلاب اسلامی». فصلنامة ژئوپلیتیک. 12(3): ۱۲۱-۱۵۱.
مختاری م، آدمی ع. (۱۳۹۶). «الزامات اقتصادی توسعه روابط ایران و عمان». فصلنامة پژوهشهای روابط بینالملل. 23(1): 207- 232.
مشرق نیوز (۱۳۹۸). «گزارش بنیاد دفاع از دموکراسی: عمان دیگر بیطرف نیست؟ تاریخچه میانجیگری سلطان میان عمان و ایران». ۱۶ تیر. https://www.mashreghnews.ir/news/ (دریافت: ۱۴/۱۱/۱۴۰۰).
---------- (۱۳۹۳). «چرا عمان محل دیدار هیئت های دولتی ایران و عمان است؟» ۱۷ آبان. https://www.mashreghnews.ir/news/ (دریافت: ۲/۱۰/۱۴۰۰).
میرگلوی بیات ج. (۱۳۹۹). « یک کارشناس مسائل عمان: میانجیگری بین ایران و غرب ادامه خواهد داشت». ایسنا. ۱۰ فروردین. https://www.isna.ir/news/ (دریافت ۱۹/۱۰/۱۴۰۰).
---------- (۱۳۹۷) . «رابطه عمان با اسرائیل، رقابت با عربستان یا دوری از ایران؟». دیپلماسی ایرانی. ۲۷ بهمن. http://irdiplomacy.ir/fa/news/ (دریافت: ۲/۱/۱۴۰۰).
نخعی ر. (۱۳۹۸) . «دیدارهای متوالی مقامات ایران، عمان و یمن در مسقط، میانجی در سرزمین میانجی». مشرق. ۴ دی. https://www.magiran.com/article/3998169 (دریافت: ۱۹/۱۰/۱۴۰۰).
واعظی م. (۱۳۸۴). «مبانی نظری میانجیگری در مناقشات بینالمللی». دانشنامة حقوق و سیاست. ۱(۲): ۱۱-۳۶.
Al- Balushi M. (2020). “Oman’s Neutrality; The Peaceful Weapon to Protect the Country’s Security”. American Journal of Political Science. 54(2): 1-12. Barakat S. (2014). “Qatari Mediation: Between Ambition and Achievement”. Brooking Doha Center Analyses Paper. November 12. https://www.brookings.edu/research/qatari-mediation-between-ambition-and-achievement/ (accessed 12.2.2021). Bercovitch J, Rubin JZ. (1992). Mediation in International Relations. New York: St. Martin’s Press. Bohmelt T. (2010). “The Effectiveness of Tracks of Diplomacy Strategies in the Third Parties Intervention”. Journal of Peace Research. 74(2): 160-180. Bpake RR, Mounton JS. (1985). Solving Organizational Conflicts. San Francisco: Jossey-Bass. Brynen RJ. (2016). “Iran vs Saudi: Oman’s Neutrality May Be Key to Resolving Region’s Conflicts”. Al-Ahram. 14 February. http://english.ahram.org.eg/News/187274.aspx (accessed: 12.12.2020). Defense of Democracies (2019). “Oman and Mediation”. available at: https://www.fdd.org/ (accessed: 12.2.2020). Shayan F. (2017). Security in the Persian Gulf Region. London: Palgrave McMillan. Slim RM. (1992). “Small State Mediation of the Iranian Hostage Crisis”. in Bercovitch, Jacob and Rubin, Jeffrey Z., Mediation in International Relations: Multiple Approaches to Conflict Management. London: Hampshire: 206-231. Stenelo LG. (1972). Mediation in International Negotiations. Lund: Student Literature. World Bank (2019). “Oman: Economic Update-April 2019-May 1”. www.Worldbank.Org/Country/gcc/publication/Oman-economic-update-april-2019 (accessed: 1.2.2021). Worrall J. (2021). “Switzerland of Arabia: Omani Foreign Policy and Mediation Efforts in the Middle East”. The International Spectator. 56(4): 134-150. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 369 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 371 |