سامانه پشتیبانی خدمات اطلاعات

  اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات158
تعداد شماره‌ها6,232
تعداد مقالات67,769
تعداد مشاهده مقاله115,228,265
تعداد دریافت فایل اصل مقاله89,974,791
کفایی فر, محمد علی, تیموری, محمد. (1402). تحولات حقوق بشر و بشردوستانۀ ناشی از تأثیر چندپارگی حقوق بین‌الملل بر مفهوم تروریسم. , 53(2), 831-851. doi: 10.22059/jplsq.2021.307614.2513
محمد علی کفایی فر; محمد تیموری. "تحولات حقوق بشر و بشردوستانۀ ناشی از تأثیر چندپارگی حقوق بین‌الملل بر مفهوم تروریسم". , 53, 2, 1402, 831-851. doi: 10.22059/jplsq.2021.307614.2513
کفایی فر, محمد علی, تیموری, محمد. (1402). 'تحولات حقوق بشر و بشردوستانۀ ناشی از تأثیر چندپارگی حقوق بین‌الملل بر مفهوم تروریسم', , 53(2), pp. 831-851. doi: 10.22059/jplsq.2021.307614.2513
کفایی فر, محمد علی, تیموری, محمد. تحولات حقوق بشر و بشردوستانۀ ناشی از تأثیر چندپارگی حقوق بین‌الملل بر مفهوم تروریسم. , 1402; 53(2): 831-851. doi: 10.22059/jplsq.2021.307614.2513

تحولات حقوق بشر و بشردوستانۀ ناشی از تأثیر چندپارگی حقوق بین‌الملل بر مفهوم تروریسم

فصلنامه مطالعات حقوق عمومی دانشگاه تهران
دوره 53، شماره 2، تیر 1402، صفحه 831-851    اصل مقاله (677.73 K)
نوع مقاله: علمی-پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jplsq.2021.307614.2513
نویسندگان
محمد علی کفایی فر* 1؛ محمد تیموری2
1استادیار گروه حقوق بین‌الملل، دانشکدۀ علوم انسانی، دانشگاه علوم و تحقیقات، قم، ایران
2دکتری حقوق بین‌الملل، دانشکدۀ علوم انسانی، دانشگاه علوم و تحقیقات، قم، ایران
چکیده
رویکرد مراجع متعدد تصمیم‌سازی بین‌المللی، به تحولاتی در موضوع تروریسم در خصوص مفهوم و گستره، نسبت آن با حقوق مخاصمات مسلحانه و نیز نسبت آن با حقوق بشر منجر شده است. این مراجع برای تعریف تروریسم گام‌های مهمی برداشته‌اند. از جمله شورای امنیت برای نخستین بار تروریسم را تعریف کرده و امکان توسل به‌ حق دفاع مشروع علیه فعالیت‌های تروریستی را تأیید کرده است. رویکرد شورا در مقایسه با رویکرد دیوان بین‌المللی دادگستری بسیار پیش‌روتر به‌نظر می‌رسد. این شورا برخلاف دیوان بین‌المللی دادگستری نقش تقنینی برای خود قائل شده که در رویۀ حقوق بین‌الملل و سازمان ملل متحد بی‌سابقه است. دربارۀ لزوم رعایت حقوق بشر متهمان تروریسم نیز، آرا و قطعنامه‌های مراجع متعدد تصریح می‌کنند که دولت‌های عضو نمی‌توانند به نام مبارزه با تروریسم هر اقدامی را که مناسب می‌بینند، به‌کار گیرند. موارد یادشده نشان می‌دهند که تأثیر تعدد مراجع بین‌المللی همچون دادگاه‌های روآندا و یوگسلاوی و نیز مراجع منطقه‌ای همچون دیوان‌های اروپایی و آمریکایی حقوق بشر بر مفهوم تروریسم، در راستای استانداردهای حقوق بشر، تأثیری مثبت تلقی می‌شود.
کلیدواژه‌ها
تروریسم؛ تقنین؛ چندپارگی؛ حقوق بشر؛ حقوق مخاصمات مسلحانه؛ دیوان بین‌المللی دادگستری؛ شورای امنیت
عنوان مقاله [English]
Developments in Human-Rights and Humanitarian Law Ariring from the Impact of the Fragmentation of International Law on the Concept of Terrorism
نویسندگان [English]
Mohammad Ali Kafaeifar1؛ Mohammad Teimouri2
1Assistant Prof., Department of International Law, Faculty of Human Sciences, University of Sciences and Researches, Qom, Iran
2Ph.D. Student in International Law, Faculty of Humanities, University of Sciences and Researches, Qom, Iran
چکیده [English]
The proliferation of international decision-making authorities have led to developments in terrorism as regards its concept, extension, relationship with the law of armed conflict as well as human-rights law. The authorities have taken significant steps to define terrorism. For instance, the Security Council has defined terrorism for the first time, and has affirmed the possibility to recourse to self-defense against terrorist activities. Compared to the ICJ, the approach of the Security Council seems to be more advanced. Indeed, the Council has established a law-making function for its self. This is unprecedented in terms of international law and the practice of the United Nations. With respect to the necessity of observing human rights for persons accused of terrorism, the judgments and resolutions of different authorities articulate that UN member states are not free to take any action in the name of fighting terrorism. It will be argued that the proliferation in international decision-making authorities, such as the ICTY and the ICTR, as well as regional authorities such as the European and American human rights courts, has had a positive impact on the concept of terrorism in line with human rights standards.
کلیدواژه‌ها [English]
terrorism, law-making, fragmentation, human rights, law of armed conflicts, International Court Of Justice, Security Council
مراجع
  1. فارسی
- مقالات

  1. زمانی، قاسم؛ صبور، مسعود و راعی، مسعود (1400). منزلت برتر منشور ملل متحد و نظارت قضایی ملی و منطقه‌ای بر شورای امنیت؛رؤیا یا واقعیت؟. فصلنامۀ مطالعات حقوق عمومی دانشگاه تهران، 53، 4-22.
  2. سالاری، اسما (1399). ارزیابی اثرات زیست‌محیطی فرامرزی در حقوق بین‌الملل. فصلنامۀ مطالعات حقوق عمومی دانشگاه تهران، 50، 1-25 .
  3. عزیزی، ستار (1392). جایگاه مادۀ 103 منشور ملل متحد در حقوق بین‌الملل عام. نشریۀ علمی–پژوهشی فقه و حقوق اسلامی، . 97- 122.
  4. قربانی‌پور، مستوره و رئیسی، لیلا (1399). مشروعیت صلاحیت قانون‌گذاری شورای امنیت در مبارزه با تروریسم: خودبازسازی حقوق بین‌الملل. فصلنامۀ مطالعات حقوق عمومی دانشگاه تهران، 50. 1189-1224.
  5. محمدی، عقیل (1399). شکنجۀ پیشگیرانه از منظر قواعد منع شکنجه و کرامت انسانی. فصلنامۀ مطالعات حقوق عمومی دانشگاه تهران، 50.، 1147-1165.
  6. میرعباسی، باقر و فامیل زوار جلالی، امیر (1399). صلاحیت دادگاه بین‌المللی دادگستری در صدور قرار موقت با نگاه موردی بر قضیه اوکراین علیه فدراسیون روسیه سال2017. فصلنامۀ مطالعات حقوق عمومی دانشگاه تهران، 50، 1-20.
 

  1. انگلیسی
  2. A) Books
  3. Del Mar, K. (2010). An Introduction to the Law of the United Nations. Oxford, Hart.
  4. Sarooshi, D. (2000). the United Nations and the Development of Collective Security: The Delegation by the UN Security Council of its Chapter VII Powers. Oxford: Oxford University Press.
  5. Stahn, C. (2019). a Critical Introduction to International Criminal Law. Leiden University, Cambridge University Press.
  6. Wilson, G. (2014). the United Nations and Collective Security. New York, Routledge.
  7. Wolfrum, Rüdiger &Röben, Volker (eds.), (2005). Developments of International Law in Treaty-making. Berlin, Springer.
 

  1. B) Articles
  2. Abi-Saab, G. (2008). The Security Council as Legislator and as Executive in its Fight Against Terrorism and Against Proliferation of Weapons of Mass Destruction: The Question of Legitimacy. in Rüdiger Wolfrum, Volker Roben (eds.), Legitimacy in International Law, Springer, 109-130.
  3. Ambos, K. (2011). Judicial Creativity at the Special Tribunal for Lebanon: Is There a Crime of Terrorism under International Law?. Leiden Journal of International Law, 24, 655-675.
  4. Aptel, C, (2007). Some Innovations in the Statute of the Special Tribunal for Lebanon. Journal of International Criminal Justice, 5, 1107-1124.
  5. Cassese, A. (2006). The Multifaceted Criminal Notion of Terrorism in International Law. Journal of International Criminal Justice,Vol 4, pp.933-958.
  6. Di Filippo, M. (2008). Terrorist Crimes and International Co-operation: Critical Remarks on the Definition and Inclusion of Terrorism in the Category of International Crimes. European Journal of International Law, 19, 533–570.
  7. D'Silva, J. (2003). Development of Individual Criminal Responsibility under International Law. Cochin University Law Review, 59-77.
  8. Fenrick, William J., (1998). The Development of the Law of Armed Conflict through the Jurisprudence of the International Criminal Tribunal for the Former Yugoslavia. Journal of Armed Conflict Law, 3(2). 197–232.
  9. Gillett, M., & Matthias, S. (2011). Fast-track Justice: The Special Tribunal for Lebanon Defines Terrorism. Journal of International Criminal Justice .9, 989–1020.
  10. Jenks, C. (2009). Notice Otherwise Given: Will in Absentia Trials at the Special Tribunal for Lebanon Violate Human Rights?. Fordham International Law Journal , 33, 57-100.
  11. Lang, A. (2015). Legal basis for UK military action in Syria. House of Commons Library Briefing Paper, 7404, 1-28.
  12. Mareček, L. (2017).” Terrorism As A Crime Under International Customary Law Introduced By Special Tribunal For Lebanon.The Lawyer Quarterly, pp: 73-86.
  13. Mckeever, D. (2020). International Humanitarian Law and Counterterrorism: Fundamental Values, Conflicting Obligations. International and Comparative Law Quarterly, 69, 43-78.
  14. Olivier, C. (2004). Human Rights Law and International Fight against Terrorism: How Do Security Council Resolutions Impact on States' Obligations under International Human Rights Law (Revisiting Security Council Resolution 1373). Nordic Journal of International Law,. 73, 399-419.
  15. Österdahl, I. (2005). The Exception as the Rule: Lawmaking on Force and Human Rights by the UN Security Council. Journal of Conflict & Security Law, 10,1-20.
  16. Paust, J. (2002). Use of Force against Terrorist in Afghanistan, Iraq and Beyond. Cornell International Law Journal, 35, 533-557.
  17. Rain, L. (2008). The Scope of the Supremacy Clause of the United Nations Charter. International and Comparative Law Quarterly, Vol. 57, no. 3. pp. 583-612. 
  18. Saul, B. (2011). Legislating from a Radical Hague: The United Nations Special Tribunal for Lebanon Invents an International Crime of Transnational Terrorism. Sydney Law School, Legal Studies Research Paper available at: http://ssrn.com/abstract= 1865564.
  19. Scharf, Michael P. (2016). How the War against ISIS Changed International Law. Case Western Reserve Journal of International Law, 48, 1-54.
  20. Scharf, Michael P., (2011). Special Tribunal for Lebanon Issues Landmark Ruling on Definition of Terrorism and Modes of Participation. American Society of International Law 15, 6.
  21. Van der Wilt, H. (2007). Joint Criminal Enterprise: Possibilities and Limitations. Journal of International Criminal Justice, 5, 91–108
  22. Von Schorlemer, S. (2003). Human Rights: Substantive and Institutional Implications of the War against Terrorism. in Euoropean Journal of International Law, 14, 265–282.
  23. Weatherall, T. (2015). The Status of the Prohibition of Terrorism in International Law: Recent Development.” Georgetown Journal of International Law 46.
  24. Worster, Thomas William, (2014)”The Inductive and Deductive Methods in Customary International Law Analysis: Traditional and Modern Approaches", Georgetown Journal of International Law, 45(2), 445-521.
 

  1. C) Desertations
  2. Clere, A. (2012). An Examination of the Special Tribunal for Lebanon’s Explosive Declaration of ‘Terrorism’ at Customary International Law. Dissertation at University of Otago
 

  1. D) Instruments
  2. Council of Europe, (11 July 2002), Directorate general on human rights, Guidelines on Human Rights and Fight against Terrorism.
  3. Human Rights Watch, (2004), “The Road to Abu Ghraib”, New York.
  4. OAS, AG/RES 1840, (3June, 2002)(XXXIIO/02), Inter-American Convention against Terrorism.
  5. OAU, (14 July 1999), Convention On the Prevention and Combating Terrorism.
  6. S/RES/2462 (2019),
  7. S.C.Res .687,)8 April 1991(
  8. S.C.Res.731,27) Nov.1992(
  9. S.C.Res., 1377, 12(Nov.2001)
  10. S.C. Res. 1456 (2003)
  11. S.C.Res 1566,(8 Oct 2004).
  12. SC, Res., 1757,(May 30, 2007)
  13. S/RES/2253 (2015),
  14. S/RES/2462 (2019),
  15. S/RES/2397 (2017),
  16. /RES/2385 (2017),
  17. The Arab Convention on the Suppression of Terrorism,)22 April 1998(.
  18. The Organization of the Islamic Conference,(1 July 1999), Convention of the Organization of the Islamic Conference on Combating International Terrorism.
  19. U.N.Doc.a/Ac.249/1,(Apr.1996, )
  20. U.N.GAOR, Hum. Rts‏. ‏Comm., 1950 thmtg., ‎‎11, U.N. ‎Doc. CCPR/C/21/Rev.1/Add 11 (2001),General comment on article 4, General Comment No. 29,
  21. UN Doc. A/59/324, 2004:
 

  1. E) Cases
  2. ECHR.Rep, (18 December 1996),Case Loizidou Turkey (merits)
  3. ECHR.Rep, (2002), Case Pretty v.UK.
  4. ECHR.Rep, (1978), Case Klass& Others v.Germany.
  5. ICC-(2009 )ASP/8/20, Annex II, Report of the Working Group on the Review Conference,Assembly of State Parties, Eighth session, The Hague, 18-26 November,
  6. ICRC, (October 2005, 20.) ‘International Humanitarian Law and the Challenges of Contemporary Armed Conflicts’, 32IC/15/11,
  7. I.C.J.Rep.,(1986), Case Concerning Military andParamilitary Activities in andAgainst Nicaragua(Nicaragua v. United States of America)
  8. I.C.J. Rep, 1992, Libyan Arab Jamahiriya V.United Kingdom (Lockerbie Case, Provisional Measures).
  9. I.C.J. Rep. (9 July 2004), Advisory Opinion on the LegalConsequences of the Construction of a Wall in the Occupied Palestinian Territory.
  10. ICTY.REP.,IT-95-14/1(-A,24 March.2000), Aleksovic Case
  11. ICTY.REP., IT-9514-T,3 (March.2000) ,Blaskic Case)
  12. ICTY.REP.,IT-96-21-T,16 (nov.1998), Celebici Case
  13. ICTY.REP., IT-98-29, (5 December 2003), Prosecutor v. Galic´.
  14. ICTY.REP.,IT-94-1-A,(15 July.1999), Prosecutor V.Dusko Tadic,Appeals Chamber
  15. ICTY, IT-94-AR72 (Appeals Chamber, Interlocutory Judgement on Jurisdiction of 2 October 1995)
  16. ICTY,1999, Tadić CASE
  17. ICTY, Furundzija,(1998), Trial Judgment,
  18. ICTY, (2001), Kunarac et al, Trial Judgment,
  19. Inter-Am. C.H.R‏., ‏OEA/ser.L/ V/II.116, doc. 5 rev. 1 corr. , ‎‎(2002), ‎Report ‎on Terrorism and Human Rights.
  20. IUSCT .Rep,(1987) Vol.17,Kenneth P.Yeager V. Islamic Republic of Iran.
  21. IUSCT .Rep,(1984) Wiliam L.Pereria Associates,V.Islamic Republic of Iran, Award No.116-1-3.
  22. IUSCT .Rep, (1987) Arthur Youngand Company,V.Islamic Republic of Iran,Telecommunications Company of Iran,Social Security Organisation of Iran,Award No.338-484-1.
  23. IUSCT .Rep, (1990), Schott, V.IslamicRepublic of Iran, Award No.474-268-1.
  24. STL Interlocutory Appeal Applicable Law,(16 February 2011,) ,Interlocutory Decision on the Applicable Law: Terrorism, Conspiracy, Homicide, Perpetration, Cumulative Charging,.
  25. STL, Prosecutor v. Ayyash et al., STL-11–01/T/AC/AR126.9,
  26. The High Court of Justice,(2005), Queen’s Bench Division Divisional Court, Case No: CO/3673/2005
 

  1. آلمانی
  2. A) Die Artikel
  3. Hecker, B. (2016). Die Bekämpfung der transnationalen organisierten Kriminalität in der EU. zeitschrift für Internationale strafrechtsdogmatik (zis), 11.Jahrgang, 467-477.
  4. Schmid, F. (2020). Das Völkerstrafrecht ALS Herausforderung für das Gesetzlichkeitsprinzip? Untersuchungen zur Frage der Verletzung von Art. 103 Abs. 2 GG im Gewand der völkerstrafrechtsfreundlichen Auslegung. zeitschrift für Internationale strafrechtsdogmatik (zis), 15.Jahrgang, 349-364.
 

  1. B) Die Dissertationen
  2. Rienzo,Lorenzo,(2014),”Das Universalitätsprinzip bei der Strafverfolgung von Völkerrechtsverbrechen nach schweizerischem Strafrecht”, Luzerner Beiträge zur Rechtswissenschaft (LBR),Herausgegeben von Jörg Schmid im Auftrag der Rechtswissenschaftlichen Fakultät der Universität Luzern,Band 83.
 

  1. فرانسه
  2. A) Les articles
  3. Cesoni, Maria Luisa, Scalia, Damien, (2012). Juridictions pénales InternationalesET Conseil de sécurité: Une justice politisée. Revue québécoise de droit international, 25, 37-71.
 

  1. B) Les mémoires
  2. Alpha Ndiaye, S. (2011).” Le conseil de sécurité ET les juridictions pénales Internationales. Droit. Université d’Orléans”, thèse.
  3. Schrobiltgen, A. (2015),” La Justice Internationale Penale, Hier. Aujourd’hui. Demain”, Master en droit, Faculté de droit ET de criminologie (DRT), universite catholique de Louvain.
  4. Sidy, A. N. (2011): Le conseil de sécurité ET les juridictions pénales Internationales.”thèse, É, Cole Doctorale Sciences de L’Homme ET de La Societe Droit. Université d’Orléans, Français.
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 151
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 159


سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب