باقری, حمید. (1402). شناسایی منابع مکتوب کلینی در تدوین الکافی: بررسی مورد علیبن محمد کُلینی رازی. , 56(1), 109-130. doi: 10.22059/jqst.2023.349130.670072
حمید باقری. "شناسایی منابع مکتوب کلینی در تدوین الکافی: بررسی مورد علیبن محمد کُلینی رازی". , 56, 1, 1402, 109-130. doi: 10.22059/jqst.2023.349130.670072
باقری, حمید. (1402). 'شناسایی منابع مکتوب کلینی در تدوین الکافی: بررسی مورد علیبن محمد کُلینی رازی', , 56(1), pp. 109-130. doi: 10.22059/jqst.2023.349130.670072
باقری, حمید. شناسایی منابع مکتوب کلینی در تدوین الکافی: بررسی مورد علیبن محمد کُلینی رازی. , 1402; 56(1): 109-130. doi: 10.22059/jqst.2023.349130.670072
شناسایی منابع مکتوب کلینی در تدوین الکافی: بررسی مورد علیبن محمد کُلینی رازی
استادیار، گروه علوم قرآن و حدیث، دانشکدۀ الهیات و معارف اسلامی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
چکیده
علیبن محمد بن ابراهیم بن أبان کُلینی رازی مشهور به «عَلّان کلینی» از راویان امامی عصر غیبت صغری است. از میان رجالیان متقدم، تنها نجاشی شرح حال او را آورده و بر وثاقتش تصریح کردهاست. از او که داییِ شیخ کلینی معرفی شده، روایات بسیاری در الکافی نقل شدهاست. بخش قابل توجهی از این روایات در «کتاب الحُجّة» الکافی است. نظر به اینکه شیخ کلینی روایات کتابش را از منابع مکتوب پیشینی گردآورده، این پرسش مطرح است که منبع مکتوب او در نقل این روایات کدام کتاب بودهاست. اهمیت شناسایی این منابع از آنروست که از جمله معیارهای محدثان متقدم، نقل از کتابهای قابل اعتماد بودهاست. این مقاله میکوشد تا با گردآوری این روایات و تحلیل آنها، این فرضیه را ارزیابی کند. شواهد محتوایی و سندی این روایات، نقل آنها از کتاب أخبار القائم (علیه السلام) علان کلینی را تقویت میکند. محتوای بخش قابل توجهی از این روایات دربارۀ امام زمان (ع) است که با عنوان کتاب وی همسویی کامل دارد.
Identifying Written Sources in Compiling al-Kāfī: The Case of ʽAlī b. Muḥammad al-Kulaynī al-Rāzī
نویسندگان [English]
Hamid Bagheri
Assistant Professor. Department of Quran and Hadith Sciences, Faculty of Theology and Islamic Studies, University of Tehran, Tehran, Iran
چکیده [English]
ʽAlī b. Muḥammad b. Ibrāhīm b. ̓Abān al-Kulaynī al-Rāzī, known as “ʽAllān al-Kulaynī,” is one of the Imāmī narrators living in the age of Minor Occultation. Among the early Rijāl scholars, Najāshī was the only one who mentioned Allān’s biography in his autobiographical book and authenticated him. Shaykh al-Kulaynī narrated dozens of narrations from him in al-Kāfī, who is introduced by Najāshī as Kulainī’s uncle. A significant part of these narratives is included in al-Kāfī’s “Book of al-Ḥujjah” (“Kitab al-Ḥujjah”). Since Kulaynī collected the narratives of his book from earlier written sources, the question arises as to which book was his written source in narrating them. Since one of the criteria emphasized by early Imāmī hadīth scholars is quoting from reliable books, this paper aims to evaluate this hypothesis by collecting these narratives and analyzing them. Their Isnād-cum-matn evidence confirm that Shaykh al-Kulaynī narrated them from the book of ʽAllān al-Kulaynī, i.e. the “Kitāb ̓Akhbār al-Qāim”.
کلیدواژهها [English]
Shīīte Written Sources, al-Kāfī’s Sources, Kitāb ̓Akhbār al-Qāim, ʽAlī b. Muḥammad al-Kulaynī al-Rāzī, ʽAllān al-Kulaynī
مراجع
قرآن کریم.
ابن داود حلی، رجال ابن داود؛ تحقیق: جلال الدین حسینی ارموی؛ تهران؛ دانشگاه تهران؛ 1383ق/1342ش.
ابن طاووس، علیبن موسی؛ مهج الدعوات ومنهج العبادات؛ قم؛ دار الذخائر؛ 1411ق.
اردبیلی، احمد؛ مجمع الفائدة و البرهان فی شرح إرشاد الأذهان؛ تحقیق: آغا مجتبی عراقی و همکاران؛ قم؛ مؤسسة النشر الإسلامی.
اردبیلی، محمدبن علی؛ جامع الرواة و إزاحة الاشتباهات عن الطرق و الإسناد؛ بیروت؛ دار الأضواء؛ 1403ق.
اشعری قمی، سعدبن عبدالله؛ کتاب المقالات و الفِرَق؛ تحقیق: محمدجواد مشکور؛ تهران؛ مرکز انتشارات علمی و فرهنگی؛ 1361ش.
باقری، حمید؛ «"منبع معتبر" و نشانههای آن نزد محدّثان مُتقدّم امامی: نگاهی به جایگاه "منبع مکتوب" در حدیثپژوهی قُدما»؛ پژوهشهای قرآن و حدیث؛ دورة 47؛ شمارة 1؛ فروردین 1393ش.
بحرالعلوم، سید مهدی؛ رجال السید بحر العلوم المعروف بـالفوائد الرجالیة؛ تحقیق: محمد صادق بحرالعلوم؛ طهران؛ مکتبة الصادق؛ 1363ش.
بروجردی، سید علی؛ طرائف المقال فی معرفة طبقات الرجال؛ تحقیق: سید مهدی رجائی؛ قم: مکتبة آیة الله العظمى المرعشی النجفی؛ 1410ق.