پورآذر, مرتضی, باقرزاده, فضل الله, حومنیان شریف ابادی, داود. (1403). تأثیر مداخلۀ تمرینی با استفاده از رویکرد واقعیت مجازی بر عملکرد حس عمقی مفصل آرنج در کودکان همیپلاژی. , 16(2), 5-17. doi: 10.22059/jsmdl.2023.360123.1730
مرتضی پورآذر; فضل الله باقرزاده; داود حومنیان شریف ابادی. "تأثیر مداخلۀ تمرینی با استفاده از رویکرد واقعیت مجازی بر عملکرد حس عمقی مفصل آرنج در کودکان همیپلاژی". , 16, 2, 1403, 5-17. doi: 10.22059/jsmdl.2023.360123.1730
پورآذر, مرتضی, باقرزاده, فضل الله, حومنیان شریف ابادی, داود. (1403). 'تأثیر مداخلۀ تمرینی با استفاده از رویکرد واقعیت مجازی بر عملکرد حس عمقی مفصل آرنج در کودکان همیپلاژی', , 16(2), pp. 5-17. doi: 10.22059/jsmdl.2023.360123.1730
پورآذر, مرتضی, باقرزاده, فضل الله, حومنیان شریف ابادی, داود. تأثیر مداخلۀ تمرینی با استفاده از رویکرد واقعیت مجازی بر عملکرد حس عمقی مفصل آرنج در کودکان همیپلاژی. , 1403; 16(2): 5-17. doi: 10.22059/jsmdl.2023.360123.1730
تأثیر مداخلۀ تمرینی با استفاده از رویکرد واقعیت مجازی بر عملکرد حس عمقی مفصل آرنج در کودکان همیپلاژی
1گروه آموزش تربیت بدنی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران.
2گروه علوم رفتاری و شناختی ورزشی، دانشکدۀ علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
3گروه علوم رفتاری و شناختی ورزشی، دانشکدۀ علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه تهران، تهران، ایران .
چکیده
مقدمه: هدف تحقیق حاضر بررسی مداخلات تمرینی با استفاده از رویکرد واقعیت مجازی بر عملکرد حس عمقی مفصل آرنج در کودکان همیپلاژی بود. روش پژوهش: 20 پسر مبتلا به فلجمغزی با دامنۀ سنی7-12 سال بر اساس نمونهگیری در دسترس با مراجعه به مدارس استثنایی شهر تهران انتخاب و بهطور تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. دستگاه کینکت ایکس باکس 360 (مایکروسافت، نیویورک، ایالت متحده) بهعنوان ابزار درمانی جهت مداخلات واقعیت مجازی استفاده شد. برای اندازهگیری حس وضعیت مفصل آرنج از دستگاه ژیروسکوپ استفاده شد. گروه تجربی در برنامههای واقعیت مجازی شرکت کردند، اما گروه کنترل برنامههای درمانی سنتی خود را ادامه دادند. از آزمونهای آماری t مستقل و وابسته در سطح P<0.05 با استفاده از نرمافزار اس پی اس اس نسخة 18 استفاده شد. یافتهها: در مرحلة پیشآزمون تفاوت معناداری بین دو گروه تجربی و کنترل در حس وضعیت مفصل وجود نداشت (t=0.07, df=18, p=0.944). در مرحلة پسآزمون، تمرینات مجازی به نمرات بهتر گروه تجربی منجر شد (t=2.3, df = 18, p=0.03). بر اساس نتایج آزمون t وابسته تمرینات مجازی سبب بهبود معناداری در حس وضعیت مفصل آزمودنیها در گروه تجربی شد (t=4.061, df = 9, p=0.003). نتیجهگیری: از واقعیت مجازی میتوان بهعنوان روش درمانی مناسب در بهبود حس عمقی کودکان فلج مغزی همیپلاژی استفاده کرد. این نوع درمان بهبود معناداری در حس وضعیت مفصل کودکان فلج مغزی همیپلاژی بهدنبال داشت، زیرا به آنها اجازه میداد تا در معرض تجاربی قرار بگیرند که در شرایط معمول برای آنها دشوار یا خطرناک بود.
1Department of Physical Education, Farhangian University, Tehran, Iran.
2Department of Behavior and Cognitive Sciences in Sports, Faculty of Sport Sciences and Health, University of Tehran, Tehran, Iran.
3Department of Behavior and Cognitive Sciences in Sports, Faculty of Sport Sciences and Health, University of Tehran, Tehran ,
Iran.
چکیده [English]
Introduction: The present study aimed to investigate the effect of training interventions using the Virtual Reality (VR) approach on the proprioceptive function of elbow joints in children with hemiplegia. Methods: Twenty boys with cerebral palsy, aged 7 to 12 years, were selected based on available sampling by referring to special schools in Tehran and were randomly assigned into two experimental and control groups. Kinect Xbox 360 device (Microsoft, New York, USA) was used as a therapeutic tool for VR interventions. A gyroscope device was used to measure the elbow’s joint position sense. The experimental group participated in the VR program, but the control group continued their traditional therapy program. Paired sample t-test and independent sample t-test were used at the P<0.05 level of significance using SPSS version 18 software. Results: In pre-test phase, no significant difference was found in the joint position sense (t=0.07, df=18, p=0.944). In post-test phase, VR training led to better scores for the experimental group (t=2.3, df = 18, p=0.03). Based on the results of the paired sample t-test, VR training resulted in significant improvement in the joint position sense of experimental group (t=4.061, df = 9, p=0.003). Conclusion: VR can be used as a suitable therapy method to improve the proprioceptive sense in hemiplegic cerebral palsy children. This type of therapy resulted in a significant improvement in the joint position sense of hemiplegic cerebral palsy children, as it lets them explore new experiences that would be difficult or dangerous for them under normal situation.
کلیدواژهها [English]
Virtual Reality, Xbox, Joint position Sense, Cerebral Palsy