سامانه پشتیبانی خدمات اطلاعات

  اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات161
تعداد شماره‌ها6,573
تعداد مقالات71,037
تعداد مشاهده مقاله125,523,554
تعداد دریافت فایل اصل مقاله98,783,685
امیریان, شهناز, علی بیگی, امیرحسین, عبدی, کاظم. (1403). شناسایی و تحلیل ذی‌نفعان در امنیت‌زیستی مزارع آبزی‌پروری در استان کرمانشاه. , 15(1), 112-131. doi: 10.22059/jrur.2023.361882.1856
شهناز امیریان; امیرحسین علی بیگی; کاظم عبدی. "شناسایی و تحلیل ذی‌نفعان در امنیت‌زیستی مزارع آبزی‌پروری در استان کرمانشاه". , 15, 1, 1403, 112-131. doi: 10.22059/jrur.2023.361882.1856
امیریان, شهناز, علی بیگی, امیرحسین, عبدی, کاظم. (1403). 'شناسایی و تحلیل ذی‌نفعان در امنیت‌زیستی مزارع آبزی‌پروری در استان کرمانشاه', , 15(1), pp. 112-131. doi: 10.22059/jrur.2023.361882.1856
امیریان, شهناز, علی بیگی, امیرحسین, عبدی, کاظم. شناسایی و تحلیل ذی‌نفعان در امنیت‌زیستی مزارع آبزی‌پروری در استان کرمانشاه. , 1403; 15(1): 112-131. doi: 10.22059/jrur.2023.361882.1856

شناسایی و تحلیل ذی‌نفعان در امنیت‌زیستی مزارع آبزی‌پروری در استان کرمانشاه

پژوهش های روستائی
مقاله 6، دوره 15، شماره 1، خرداد 1403، صفحه 112-131    اصل مقاله (4.87 M)
نوع مقاله: مقاله برگرفته از پایان نامه
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jrur.2023.361882.1856
نویسندگان
شهناز امیریان1؛ امیرحسین علی بیگی* 2؛ کاظم عبدی3
1دانشجوی دکتری، گروه ترویج و آموزش کشاورزی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران.
2دانشیار، گروه ترویج و آموزش کشاورزی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران.
3دامپزشک و متخصص بهداشت آبزیان، سازمان دامپزشکی کشور، تهران، ایران.
چکیده
حکمرانی شایسته امنیت ‌زیستی در مزارع آبزی‌پروری به شناسایی و تحلیل دیدگاه ذی‌نفعان بستگی دارد. هدف پژوهش حاضر شناسایی و تعیین جایگاه تمامی ذی‌نفعان امنیت‌زیستی مزارع آبزی‌پروری استان کرمانشاه بود که به‌صورت آمیخته انجام شد. داده‌ها توسط نمونه‌گیری هدفمند از متخصصان حوزه آبزی‌پروری گردآوری شدند. در گام نخست پس از سه مرحله دلفی کلاسیک و مصاحبه نیمه‌ساختاریافته با 15 نفر 29 تن ذی‌نفع امنیت ‌زیستی شناسایی شدند. با ترسیم ماتریس تأثیرگذاری- تأثیرپذیری، جایگاه هر ذی‌نفع ازلحاظ تأثیرگذاری و تأثیرپذیری بر اقدامات بهداشتی مزارع مشخص و با استفاده از تحلیل قدرت - منفعت نیز میزان قدرت و نوع منفعت هر ذی‌نفع مشخص گردید. همچنین با استفاده از پرسش‌نامه محقق‌ساخته نقش ذی‌نفعان و جایگاه آن‌ها در فرایند امنیت‌ زیستی تعیین گردید. بر اساس نتایج، مجریان اصلی امنیت‌ زیستی نهادهای دولتی‌‌ هستند که ازلحاظ قدرت دانشی، اجتماعی، سیاسی و قانونی در جایگاه بالاتری نسبت به سایر ذی‌نفعان قرار دارند و از اجرایی شدن اقدامات امنیت‌ زیستی منافع بیشتری کسب می‌نمایند. آبزی‌پروران به‌عنوان مجریان اصلی امنیت ‌زیستی با جذب بیشترین منفعت بایست مرکز توجه سایر ذی‌نفعان برای دستیابی به اهداف امنیت ‌زیستی باشند. دسته‌ای از ذی‌نفعان (دانشگاه‌ها) برخلاف نقش ارزشمند آن‌ها در پایداری اقدامات بهداشتی نقش بسیار اندکی ایفا می‌نمایند که این مسئله موجب تضعیف امنیت ‌زیستی گردیده ‌است. نتایج تحلیل محتوای متعارف منتج به شناسایی 85 جمله در قالب 38 گزاره مفهومی شد. می‌توان از دسته‌بندی ارائه‌شده در تحلیل مصاحبه‌های قدرت و منفعت به‌منظور ایجاد ظرفیت، ارتقای مشارکت و تعامل بیشتر بین ذی‌نفعان در راهبرد امنیت‌ زیستی استفاده نمود.
کلیدواژه‌ها
امنیت زیستی؛ آبزی‌پروری؛ نقشه ذی‌نفعان؛ قدرت؛ منفعت
عنوان مقاله [English]
Identification and Analysis of Stakeholders in the Biosecurity of Aquaculture Farms in Kermanshah Province
نویسندگان [English]
Shahnaz Amirian1؛ Amirhossein Alibaygi2؛ Kazem Abdi3
1PhD Student, Agricultural Extension and Education Department, College of Agriculture & Natural Resource, Razi University, Kermanshah, Iran.
2Associate Professor, Agricultural Extension and Education Department, College of Agriculture & Natural Resource, Razi University, Kermanshah, Iran.
3Veterinarian and aquatic health specialist, Iran Veterinary Organization, Tehran, Iran.
چکیده [English]
Governance of biosecurity in aquaculture depends on the identification and analysis of stakeholders' perspectives. The current research aimed to identify and determine the stakeholders' position in the aquaculture farms' biosecurity in Kermanshah province, which was done using a mixed method. Data were collected by purposive sampling of aquaculture professionals. In the first step, after three Delphi steps and semi-structured interviews with 15 people, 29 biosecurity stakeholders were identified. By drawing the affecting-affected and power-benefit matrix, each stakeholder's position in the farms' health measures was determined. Also, the role of stakeholders and their position in the biosecurity process was determined by using a researcher-made questionnaire. Based on the results, the primary implementers of biosecurity are government institutions, which were in a higher position than other stakeholders in scientific, social, political, and legal power and gained more benefits from implementing biosecurity measures. Fish farmers should be the center of attention for other stakeholders to achieve biosecurity goals. A group of stakeholders, contrary to their valuable role in the sustainability of health measures, play a minimal role, which has weakened biosecurity. The results of conventional content analysis led to identifying 85 sentences in the form of 38 conceptual propositions. The categories presented in the study of power and benefit interviews can be used to build capacity and promote greater participation and interaction between stakeholders in the biosecurity strategy.
کلیدواژه‌ها [English]
Biosecurity, Aquaculture, Stakeholder mapping, Power, Benefit
مراجع

Abdi., K. (2020). Biosecurity in aquaculture. (Research Institute of Fisheries Sciences of the country) 
Adler, M., & Ziglio, E. (1996). Gazing into the oracle: The Delphi method and its application to social policy and public health. Jessica Kingsley Publishers. 
Azar Nivand, H., Nasri, M., & Najafi, A. (2006). Ecotourism and natural attractions to attract tourists in desert regions. 
Begg, C. (2018). Power, responsibility and justice: A review of local stakeholder participation in European flood risk management. Local Environment, 23(4), 383-397. 
Connelly, L. M. (2016). Trustworthiness in qualitative research. Medsurg nursing, 25(6), 435. 
Cook, D. C., Liu, S., Murphy, B., & Lonsdale, W. M. (2010). Adaptive approaches to biosecurity governance. Risk Analysis: An International Journal, 30(9), 1303-1314. 
Dehgani, M., Hagigat, G., & Zebardas, E. (2021). nalysis of the stakeholders of knowledge-based urban development (case study: Isfahan city). Researches of human geography, 53(1), 323-341. 
FAO. (2020). World Fisheries and Aquaculture. Food and Agriculture Organization, 2020, 1-244. 
FAO. (2022). The State of World Fisheries and Aquaculture. Food and Agriculture Organization of the United Nations, 2022. 
Freeman, R. E. (1984). Strategic management: A stokcholder approach. Pitman. 
Friedman, A. L., & Miles, S. (2006). Stakeholders: Theory and practice. OUP oxford. 
Hermans, L. M. (2008). Exploring the promise of actor analysis for environmental policy analysis: lessons from four cases in water resources management. Ecology and Society, 13(1). 
Hsu, C.-C., & Sandford, B. A. (2019). The Delphi technique: making sense of consensus. Practical assessment, research, and evaluation, 12(1), 10. 
Iranian Fisheries Organization. (2021). Statistical Yearbook of Iranian Fisheries Organization, 2016-2021. 
Kazemian, G., & Jalili, S. M. (2015). Analyzing the power of key stakeholders in the policy making process of Tehran Comprehensive Plan (1378-1390). Biannual magazine of the University of Arts, 15(8), 139-158. 
Korstjens, I., & Moser, A. (2018). Series: Practical guidance to qualitative research. Part 4: Trustworthiness and publishing. European Journal of General Practice, 24(1), 120-124. 
Kumar, S. (2015). Biosafety and biosecurity issues in biotechnology research. Biosafety, 4(01), 153. 
Lee, C.-S., Scarfe, A. D., & O'Bryen, P. J. (2008). Aquaculture biosecurity: prevention, control, and eradication of aquatic animal disease. John Wiley & Sons. 
Lienert, J., Schnetzer, F., & Ingold, K. (2013). Stakeholder analysis combined with social network analysis provides fine-grained insights into water infrastructure planning processes. Journal of environmental management, 125, 134-148. 
Martin, A., & Sherington, J. (1997). Participatory research methods—implementation, effectiveness and institutional context. Agricultural systems, 55(2), 195-216. 
Maye, D., Dibden, J., Higgins, V., & Potter, C. (2012). Governing biosecurity in a neoliberal world: comparative perspectives from Australia and the United Kingdom. Environment and Planning A, 44(1), 150-168. 
Mendelow, A. (1991). Stakeholder Mapping. Proceedings of the 2nd International Conference on Information Systems. Cambridge, MA, 5(2), 61. 
Naumann, S., & Kaphengst, T. (2015). Erfolgsfaktoren bei der Planung und Umsetzung naturbasierter Ansätze zum Klimaschutz und zur Anpassung an den Klimawandel: ein kurzer Leitfaden. Deutschland/Bundesamt für Naturschutz. 
Newig, J., & Fritsch, O. (2009). Environmental governance: participatory, multi-level–and effective? Environmental policy and governance, 19(3), 197-214. 
Obosi, K., & Agbeja, Y. E. (2015). Assessing the Level of Aquaculture Biosecurity Regulations Compliance in Ibadan, Nigeria. Donnish Journal of Agricultural Research, 2(3), 012-019. 
Palić, D., & Scarfe, A. (2019). Biosecurity in aquaculture: practical veterinary approaches for aquatic animal disease prevention, control, and potential eradication. In Biosecurity in animal production and veterinary medicine: from principles to practice (pp. 497-523). CABI Wallingford UK. 
Reed, M. (2007). Participatory technology development for agroforestry extension: an innovation-decision approach. African journal of agricultural research, 2(8), 334-341. 
Reed, M., & Curzon, R. (2015). Stakeholder mapping for the governance of biosecurity: a literature review. Journal of Integrative Environmental Sciences, 12(1), 15-38. 
Reed, M. S., Fraser, E. D., & Dougill, A. J. (2006). An adaptive learning process for developing and applying sustainability indicators with local communities. Ecological economics, 59(4), 406-418. 
Reed, M. S., Graves, A., Dandy, N., Posthumus, H., Hubacek, K., Morris, J., Prell, C., Quinn, C. H., & Stringer, L. C. (2009). Who's in and why? A typology of stakeholder analysis methods for natural resource management. Journal of environmental management, 90(5), 1933-1949. 
Rietbergen-McCracken, J., & Narayan-Parker, D. (1998). Participation and social assessment: tools and techniques (Vol. 1). World Bank Publications. 
Sagafi, F., Abasi, K., & Kashtgari, E. (2014). Designing a framework for identifying and prioritizing stakeholders based on the meta-integration method. tomorrow's management, 13. 
Scarfe, A. D. (2003). State, regional, national, and international aquatic animal health policies: focus for future aquaculture biosecurity. Biosecurity in aquaculture production systems: exclusion of pathogens and other undesirables. The World Aquaculture Society, Baton Rouge, Louisiana, 233-262. 
Scarfe, A. D., & Palić, D. (2020). Aquaculture biosecurity: Practical approach to prevent, control, and eradicate diseases. In Aquaculture Health Management (pp. 75-116). Elsevier. 
Shikh Beglo, Z., Timornejad, K., Givarian, H., & Shron, A. (2020). Identifying and analyzing the beneficiaries of the Food and Drug Organization of the Ministry of Health using the DIMTEL technique. Health management, 11(Number 3), 33-44. 
Slabá, M. (2016). Stakeholder profile and stakeholder mapping of SMEs. Littera Scripta, 9(1), 123-139. 
Solymannejad, R., Alibaygi, A., & Salehi, L. (2022). Stakeholders’ Analysis of Sustainable Development of Agricultural Tourism in the West of Mazandaran Province. Journal of Rural Research, 12(4), 662-683. 
Yu, Q., Liu, M., Wei, S., Qin, X., Qin, Q., & Li, P. (2021). Research progress and prospects for the use of aptamers in aquaculture biosecurity. Aquaculture, 534, 736257. 
Zingraff-Hamed, A., Hüesker, F., Lupp, G., Begg, C., Huang, J., Oen, A., Vojinovic, Z., Kuhlicke, C., & Pauleit, S. (2020). Stakeholder mapping to co-create nature-based solutions: who is on board? Sustainability, 12(20), 8625. 

آمار
تعداد مشاهده مقاله: 263
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 214





سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب