پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 158 |
| تعداد شماره‌ها | 6,232 |
| تعداد مقالات | 67,790 |
| تعداد مشاهده مقاله | 115,261,732 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 90,003,701 |
تبیین شاخص های طراحی فرم به منزله واسط جلوه و معنا، در ارتباط درون و بیرون خانه | ||
| نشریه هنرهای زیبا: معماری و شهرسازی | ||
| مقاله 3، دوره 28، شماره 2، تیر 1402، صفحه 35-42 اصل مقاله (1.89 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jfaup.2024.359263.672872 | ||
| نویسندگان | ||
| نسترن آب رون1؛ علیرضا عینی فر* 2 | ||
| 1دانشجوی دکتری معماری، گروه معماری، دانشکده معماری، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، تهران، ایران. | ||
| 2استاد، گروه معماری، دانشکده معماری، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، تهران، ایران. | ||
| چکیده | ||
| موضوع این پژوهش جستجوی چیستی و چگونگی پیوستگی وجه نظری و کاربردی فرم در جهت بهبود ارتباط درون و بیرون خانه است. فرم واسط ارتباط درون و بیرون در دولایه "ارتباط فضای داخل (درون) و خارج (بیرون)" و "ارتباط کالبد انسان (درون) و کالبد خانه (بیرون)"، در سه سطح کالبدی-محیطی، عملکردی-رفتاری و ادراکی-معنایی است. رابطه "فرم" با "آنچه فرم نیست"، این مفهوم چندمعنا را در یک مدل جامع، تبیین مینماید. هدف اصلی، یافتن شاخصهایی است که ارتباطی چندسطحی بین جلوه (وجه عینی) و معنا (وجه ذهنی) در فرم، برای ارتباط درون و بیرون ایجاد کنند؛ لذا پرسش اصلی پژوهش این است که چه شاخصهایی برای طراحی فرم خانه، امکان ارتباط چندسطحی و چندمعنایی را، در رابطه درون و بیرون فراهم می‌کنند؟ این پژوهش به روش کیفی، با استقراء جزء به کل و با تحلیل محتوای کیفی متون معماری مدرن و پست مدرن، از طریق کدگذاری در اطلستیآی، انجام شدهاست. نتایج نشان میدهد که وجه اشتراک شاخصهای تبیین شده، ارتقای محرکهای مرئی و نامرئی "جلوه"، ایجاد سلسلهمراتب گذار نرم بین درون و بیرون، مشابهتیابی بین تصاویر ذهنی ایجاد شده از فرم و تنظیم توامان ویژگیهای بصری، حرکتی و حسی در عناصر معماری، در سه مقیاس خرد، میانه و کلان، است. این انگاره نسبت به فرم، زمینه‌ساز "مولد معنا بودن" میشود. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| شاخص طراحی؛ فرم؛ خانه؛ جلوه؛ معنا | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Explanation of House Form Indicators, as Mediators of Appearance and Meaning, in the Inside-Outside Relationship | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Nastaran Abroon1؛ AliReza Einifar2 | ||
| 1Ph.D Candidate of Architecture, Department of Architecture, School of Architecture, College of Fine Arts, University of Tehran, Tehran, Iran. | ||
| 2Professor, Department of Architecture, School of Architecture, College of Fine Arts, University of Tehran, Tehran, Iran. | ||
| چکیده [English] | ||
| The form is a multi-meaning concept. It is the interface between the inside and outside through two aspects: the inner and outer space, the human body and physical form. This interface operates on three levels: physical-environmental, functional-behavioral, and perceptual-semantic. These aspects are often overlooked, but visual effects play an important role in the design process. So, it is necessary to develop a logical model and precise indicators as an advisor. On the other hand, the connection between "form" and "what is not a form" can explain this concept. The objective of this paper is to identify indicators for designing that establish a multi-level relationship between the objective aspect (appearance) and subjective aspect (meaning), clarify the concept of house form, and enhance the possibilities in the relationship between inside and outside. So, the fundamental question is: which indicators of house form provide the probability of a multi-level and multi-meaning relationship between the inside and outside in design? The research approach is qualitative. In accordance with analytic induction, a content analysis method is used to code the contexts that refer to modern and postmodern architecture. First, a logical model for form is created through literature review. The relationship between appearance and meaning is established through the levels of house components. These multi-level components respond to the object-subject duality and reflect the multi-meaning concept. Second, the coding is done based on this model in three steps. The purposive sampling for coding is done by linking "form" and "what is not a form" to discover a wide range of meanings related to form. Six categories are derived from coding contexts. The form design indicators are created by aggregating, comparing, identifying similarities, adding, and reducing their subcategories. The indicators are explained in three clusters: 1. indicators of borders; 2. indicators of thresholds; and 3. indicators of surfaces. This attitude is based on the complexity of a multi-level and multi-meaning concept. The indicators of borders include creating delay space, creating depth of mass, combining different planes within the borders, multi-shell of mass, and flexibility and adaptability of borders. The indicators of thresholds consist of the similarity and continuity of the transition region, the significance of light penetration, supply needs, soft connection, and the arrangement of border shapes and passage patterns. The indicators of surfaces include unity, identity, balance, embodiment, and non-prescriptive ornamentation. The similarity of the discussed indicators lies in their ability to enhance both visible and invisible motivation in the architectural design of a house. They aim to create a soft transition hierarchy between inside and outside, repeatation in the perception of the mental image, and integrate visual, dynamic, and sensory elements to achieve a multi-dimensional effect. The indicators affect each other. The border indicators generate the inner portion of the threshold and surface. The surface indicators determine the appearance of the surface and the threshold. The indicators of threshold are the mediation of borders and surfaces. This approach to form causes events to generate meaning. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Appearance, Design Indicator, Form, House, Meaning | ||
| مراجع | ||
|
آقالطیفی، آزاده، حجت، عیسی (1397). بررسی تاثیرپذیری مفهوم خانه از تحولات کالبدی آن در دوران معاصر شهر تهران، هنرهای زیبا، 23(4)، 41-54.
بانی مسعود، امیر (1391). معماری غرب: ریشه‌ها و مفاهیم. هنرمعماری، تهران. پالاسما، یوهانی (1393). چشمان پوست؛ معماری و ادراکات حسی. ترجمه رامین قدس.
پرهام نقش، تهران. ________ (1395). خیال مجسم: تخیل و خیال پردازی در معماری. ترجمه علی اکبری. پرهام نقش، تهران.
شار، آدام (1389). هایدگر برای معماران. ترجمه روزبه احمدی‌نژاد. انتشارات طحان/هله، تهران.
ظفرمند، سیدجواد (1381). مفهوم فرم به ویژه در هنر. هنرهای زیبا، 11(11)، 13-21.
کالینز، پیتر (1375). تاریخ تئوری معماری دگرگونی آرمان‌ها در معماری مدرن. ترجمه حسین حسن پور. نشر قطره، تهران.
لاوسن، برایان (1397). زبان فضا. ترجمه علیرضا عینی‌فر و فواد کریمیان. دانشگاه تهران، تهران.
نئوندورف، کیمبرلی ای (1395). راهنمای تحلیل محتوا. ترجمه حامد بخشی و وجیهه جلاییان بخشنده. انتشارات جهاد دانشگاهی، مشهد. عادلی، سمیرا، ندیمی، هادی (1399). مرزهای مفهومی فرم در معماری. باغ نظر، 17(89)، 55-70.
________،________ (1401). فرم به‌مثابۀ قابلیت؛ زیربنای نظری و چارچوب مفهومی معنای معماری. صفه، 32(1)، 21-40.
نوربرگ شولتز، کریستین (1388). روح مکان: به سوی پدیدارشناسی معماری. ترجمه محمدرضا شیرازی. رخدادنو، تهران.
Adeli, S., Nadimi, H. (2020). Conceptual Limits of Form in Architecture. Bagh-E Nazar, 17(89), 55-70 (in Persian). ________ (2022). Form as Affordance: The Theoretical Basis and Conceptual Framework for the Meaning of Architecture. Soffeh, 32(1), 21-40 (in Persian). Alexander, Ch. (1977). A Pattern Language: Towns, Buildings, Construction. Oxford University Press, New York. Altman, E., Werner, C. M. (1985). Home Environments. Springer, New York. Allen, S. (1997). From Object to Field. Architectural Design, Architecture after Geometry, 67, 24-31. Aghalatifi, A., Hojat, I. (2019). Impression of meaning of home from physical transformation in Contemporary Era of Tehran. Fine Arts, 23 (4), 41-54 (in Persian). Bachelard, G. (2000). The Dialectics of Outside and Inside. Routledge, London. Bani Masoud, A. (2013). Western Architecture: Roots and Concepts. Honar-e Memari, Tehran (in Persian). Blunt, A., Dowling, R. (2006). Home. Routledge, London. Canter, D. (1983). The Purposive Evaluation of Place: A Facet Approach. Environment and Behavior, 6(15), 659-698. Collins, P. (1997). Changing Ideals in Modern Architecture, 1750-1950. Trans. Hosein Hoseinpour. Ghatreh, Tehran (in Persian). Cooper Marcus, C. (1997). House as a Mirror of Self: Exploring The Dipper Meaning of Home. Conari press, Boston. Despres, C. (1991). The Meaning of Home: Literature Review and Directions for Future Research and Theoretical Development. architectural and planning research, 8(2), 96-115. Eisenmn, P. (1984). The End of the Classical: The End of the Beginning, The End of the End. MIT Press, Cambridge. Frampton, K. (1999). Seven Points for the Millennium: an untimately manifesto. Journal of Architecture. 5(1), 21-33. Forty, A. (2000). Words and Buildings: A vocabulary of Modern Architecture. Thames and Hudson, London. Giedion, S. (1941). Space, Time and Architecture: The Growth of a New Tradition. Harvard University Press, Cambridge. Graves, M. (1982). A Case for Figurative Architecture. Rizzoli, New York. Hayward, G. (1975). Home as an Environmental and Psychological Concept. Landscape, 1(20), 2-9. Jencks, Ch. (1969). Semiology and Architecture. George Braziller, New York. Kahn, L. I. (1955). Order and Form. Perspecta, (3), 47-63. Kipnis, J. (1993). Towards a New Architecture. Architectural Design, 102, 97-117. Krier, R. (1982). 10 Theses on Architecture. Academy Editions, London. Lawson, B. (2019). The language of space. Trans. Alireza Einifar & Foad Karimian. Tehran University, Tehran (in Persian). Lincoln, Y. S., Guba, E. G. (1985). Naturalistic Inquiry. Sage, Newbury Park. Lloyd Wright, F. (1930). The Cardboard House. in collective writings. ed. Bruce Brooks Pfeiffer. Rizzoli, New York Loos, A. (1908). Ornament and Crime. trans. Wilfried Wang. Art Council Exhibition, London. Mies van der Rohe, L. (1922). Skyscrapers. trans. Mark Jarzombek. MIT Press, Cambridge. Moore, J. (2000). Placing Home in Context. Environmental psychology, 3(20), 207-217. Mostafavi, M., Leatherbarrow, D. (1993). On Weathering: The Life of Buildings in Time. MIT Press, Cambridge. Neuendorf, K. A. (2019). The content analysis guidebook. Trans. Hamed Bakhshi & Vajihe Jalaiian Bakhshande. Jahad Daneshgahi, Mashhad (in Persian). Norberg-Schulz, Ch. (1971). Existence, Space & Architecture. Praeger, New York. ________ (2009). Genius loci: towards a phenomenology of architecture. Trans. Mohammadreza Shirazi. Rokhdad No, Tehran (in Persian). Pallasmaa, J. (2015). The Eyes of the Skin: Architecture and the Senses. Trans. Ramin Ghods. Parham Naghsh, Tehran (in Persian). ________ (2017). The Embodied Image: Imagination and Imagery in Architecture. Trans. Ali Akbari. Parham Naghsh, Tehran (in Persian). Porteous, D. J. (1976). Home: The territorial core. Geographical Review, 66(4), 383-390. Rapoport, A. (1969). Home Form and Culture. Prentice- Hall Publication, New Jersey. Rasmussen, S. E. (1959). Experiencing Architecture. The MIT Press, Cambridge. Relph, E. (1976). Place and Placelessness. Pion, London. Roy, L. (1997). Geometry as a Nervous System. Any, (17), 24-27. Saegert, S. (1985). The Role of Housing in The Experience of Dwelling. Home Environments. ed. I. Altman & C. Werner. Plenum press, New York, 287-309. Scott Brown, D. (1973). Learning from Pop. Popular culture, 2(7), 387-401. Smith, S.G. (1994). The Essential Quality of a Home. Environmental Psychology, 1(14), 31-46. Sharr, A. (2011). Heidegger for architects. Trans. Rouzbeh Ahmadinezhad. Tahan, Tehran (in Persian). Sullivan, L. (1892). Ornament in Architecture. in Louis Sullivan: The Public Papers. ed. Robert Twombly. University of Chicago Press, Chicago. Tatarkiewicz, W. (1980). A History of Six Ideas: An Essay in Aesthetics. ed. T. J. Srazednicki. Kluwer Academic Publishers Froup, The Netherlands. Tognoli, J. (1987). Residential Environments. in Handbook of Environmental Psychology. ed. D. Stokols & I. Altman. Wiley interscience, New York. Van de velde, H. (1901). The New Ornament. trans. Harry Francis Mallgrave. Bruno & Paul Cassirer, Berlin. Van Doesburg, Th. (1924). Towards Plastic Architecture. Macmillan, New York. Venturi, R. (1966). Complexity and Contradiction in Architecture. Museum of Modern art, New York. Wolfflin, H. (1886). Prolegomena to a psychology of architecture. in Empathy, Form and Space: Problems of German Aesthetics 1873-1893. trans. Harry Francis Mallgrave and Eleftherios Ikonomou. Getty Publication Programs, Santa Monica. Yeang, K. (1995). Designing with Nature: The Ecological Basis for Architectural Design. McGraw-Hill, New York. Zafarmand, S. J. (2003). The Concept of Form, Especially in Art. Fine Arts, 11 (11), 13-21 (in Persian). Zevi, B. (1948(. Architectue as Space. trans. Milton Gendel. Horizon Press, New York. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 109 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 91 |
||