پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 158 |
| تعداد شماره‌ها | 6,240 |
| تعداد مقالات | 67,872 |
| تعداد مشاهده مقاله | 115,478,607 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 90,248,153 |
تبیین مؤلفه‌های زیباشناسانۀ نقاشی ژاپنی دورۀ آشیکاگا مبتنی بر ذن بودیسم | ||
| نشریه هنرهای زیبا: هنرهای تجسمی | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 15 بهمن 1402 اصل مقاله (1.76 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jfava.2024.370364.667231 | ||
| نویسندگان | ||
| محدثه حقانی حصاری1؛ جواد امین خندقی* 2 | ||
| 1کارشناسی ارشد پژوهش هنر، دانشکده هنر، موسسه آموزش عالی فردوس، مشهد، ایران | ||
| 2ادبیات نمایشی، دانشکده هنر، موسسه آموزش عالی فردوس، مشهد، ایران | ||
| چکیده | ||
| در میان هنرهای ژاپن، نقاشی دورۀ آشیکاگا، به دلیل تأثیرپذیری از ذن بودیسم، اهمیتی مضاعف دارد که تحلیل این آثار، جنبه‌های متفاوتی از آن را آشکار می‌کند. در این پژوهش، 15 نمونه از نقاشی‌های دورۀ آشیکاگا با توجه به ذن بودیسم تحلیل شده‌است. هدف اصلی در این پژوهش، تبیین ارتباط میان مفاهیم فلسفی و آئینی ذن بودیسم و ویژگی‌های فرمی و معنایی نقاشی دوره آشیکاگا است. در این پژوهش، گردآوری اطلاعات، با روش کتابخانه‌ای به‌همراه مشاهدۀ تصاویر و تحلیل از نوع کیفی است. همچنین نمونه‌گیری با شیوه گزینشی غیرتصادفی است. این پژوهش نشان می‌دهد که هنر ژاپنی، همچون آئین ژاپنی، متضمن مفاهیم دوگانه است. در دورۀ آشیکاگا، نوعی نقاشی مرکبی مبتنی بر کیفیت مکاشفه‌ای و متفکرانۀ ذن بروز کرد. هنر نقاشی این دوران را می‌توان مشابه هنر ذن بودیسم در فرهنگ ژاپن دانست. مهم‌ترین ویژگی‌های نقاشی دورۀ آشیکاگا شامل مواردی همچون دور شدن هنر از معابد، وجود مضامین و نقش‌مایه‌های کهن بومی، کاهش تدریجی سرزندگی قلم و مرکب و سهم اندک موضوعات روایی و مذهبی است. در این آثار، موضوعات منظره و طبیعت و یا حیوانات بیشترین سهم را دارند. تقریباً در تمامی موارد، زاویۀ دید از رو‌به‌رو است. مجموع این ویژگی‌ها، بیان‌گر تأثیر مستقیم ذن بر فرم و انتخاب مضامین نقاشی‌های دورۀ آشیکاگا است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| بودیسم؛ ذن بودیسم؛ آشیکاگا؛ نقاشی ژاپنی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Explaining the Aesthetic Components of Ashikaga Japanese Painting Based on Zen Buddhism | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Mohadeseh Haghani Hesari1؛ Javad Amin Khandaqi2 | ||
| 1Master of Art Research, Faculty of Arts, Ferdows Higher Education Institute, Mashhad, Iran | ||
| 2Dramatic Literature, Faculty of Arts, Ferdows Institute of Higher Education, Mashhad, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| Japan has always been one of the most important ancient and noble cultures. Despite having many different neighbors throughout history, Japan has managed to maintain its originality and cultural status. There are many different genres in Japanese art. Among Japanese arts, painting is one of the oldest types of Japanese art and includes many genres. Naturalism is a crucial aspect of traditional Japanese painting. Chinese painting and Western art influenced Japanese painting before the 16th century. Japanese painting styles that are important include Buddhist ritual paintings, paintings with a change in ink concentration, and Japanese calligraphy. Japanese painting has a significant historical period known as the Ashikaga period (1333-1568), which is also known as the Muromachi period. The Ashikaga period is critical because of the influence of Buddhism and Zen Buddhism in art. In this study, to explain the aesthetic components of the form and content of Japanese paintings of the Ashikaga period concerning Zen Buddhism, 15 samples of paintings from this period are analyzed after expressing the theoretical framework. In this research, data collection is done using the library method and image viewing, and the qualitative approach is used for analysis. This research shows that, like Japanese ritual, Japanese art can have dual meanings. Aesthetic concepts in Japanese culture include Wabi, Sabi, Eugene, Kire, and Mono No Aware. The characteristic of ancient Japanese aesthetics promotes respect, importance, and attention to others, both human and non-human. A composite painting based on Zen's revelatory and contemplative quality emerged during the Ashikaga period. Emphasis on the lines forming the Chinese painting method and ancient indigenous themes and motifs are the characteristics of the painting of this period. The aspects of the painting art of this period are similar to the elements of Zen Buddhism art in Japanese culture. In general, the general characteristics of Japanese painting can be summarized in the following points: virginity and little influence of other arts on it (except Chinese art), geographical features of the country and the direct impact of mountains and seas on the works, lack of distinction between the real and Idealism and the dual atmosphere of peace and chaos. Essential features of Ashikaga painting are the distance of art from temples, ancient indigenous themes and motifs, the gradual decline of the vitality of pen and ink, the emergence of Tessa and Kano painting schools, the emphasis on shaping lines, and ink painting based on the quality of Zen revelation. In the case studies from the Ashikaga period, narrative and ritual subjects played a minimal role. Landscape and nature topics or animals have the most share. In almost all cases, the angle of view is opposite. The combination of warrior and samurai concepts, with ritual and philosophical foundations and components of Buddhism and Zen Buddhism, is the basis for the formation of Japanese art in the artistic periods corresponding to these developments. In Japanese culture, a unique relationship between Buddhism and Shinto exists. The sum of these features reflects Zen's influence on the Ashikaga art. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Buddhism, Zen Buddhism, Ashikaga, Japanese painting | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 77 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 97 |
||