پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 162 |
| تعداد شماره‌ها | 6,693 |
| تعداد مقالات | 72,240 |
| تعداد مشاهده مقاله | 129,238,797 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 102,074,827 |
بررسی عملکرد واحد زیست‌ماند بر دبی اوج رواناب تحت معیارهای طراحی مختلف | ||
| مدیریت آب و آبیاری | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 15 اسفند 1402 اصل مقاله (1.57 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jwim.2024.360802.1107 | ||
| نویسندگان | ||
| میلاد مهری؛ سید مهدی هاشمی* ؛ سامان جوادی | ||
| گروه مهندسی آب، دانشکده فناوری کشاورزی، دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، تهران، ایران. | ||
| چکیده | ||
| روش‌های توسعه کم اثر از جمله روش‌های نوین کنترل رواناب است. واحد زیست‌ماند یکی از روش‌های توسعه کم اثر است که به دلیل کاهش قابل توجه حجم رواناب و افزایش نفوذ مورد توجه قرار گرفته است. با این حال عملکرد جامع واحد زیست‌ماند در مناطق مختلف و برای طراحی‌های مختلف متفاوت است. در تحقیق حاضر عملکرد واحد زیست‌ماند تحت شرایط طراحی مختلف مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین برای بررسی عملکرد واحد زیست‌ماند از مدل SWMM در مدلسازی منطقه مورد مطالعه (شرق شهر تهران) استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که واحد زیست‌ماند امکان کاهش سیلاب و افزایش نفوذ را دارد. سیلاب در منطقه مورد مطالعه پس از بکارگیری واحد زیست‌ماند برای بارش با دوره بازگشت دو و پنج ساله کاملا حذف شد و برای بارش با دوره بازگشت 10 و 20 ساله بیش از 90 درصد حجم سیلاب کاهش یافت. بکارگیری واحد زیست‌ماند موجب کاهش اوج رواناب خروجی از منطقه به مقدار 65 تا 25 درصد برای بارش با دوره‌های بازگشت دو تا 20 ساله شد. نتایج همچنین نشان داد که با افزایش ضخامت لایه سطحی واحد زیست‌ماند امکان کاهش بیشتر رواناب وجود دارد. برای بارش با دوره بازگشت 20 ساله، افزایش ضخامت لایه سطحی از صفر تا 450 میلیمتر موجب کاهش 41 درصد رواناب و افزایش 5/1 برابر نفوذ شد. افزایش هدایت هیدرولیکی اشباع لایه خاک واحد زیست‌ماند نیز موجب افزایش عملکرد این روش توسعه کم اثر میشود. تحقیق حاضر نشان می‌دهد بکارگیری روش‌های توسعه کم اثر مبتنی بر نفوذ میتواند در بهبود شرایط هیدرولوژیکی مناطق شهری موثر باشد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| سیلاب شهری؛ مدیریت رواناب؛ واحد زیست‌ماند؛ مدل SWMM | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Investigating the Performance of Bio-Retention Cell on Peak Discharge Under Different Design Criteria | ||
| نویسندگان [English] | ||
| milad mehri؛ S. Mehdy Hashemy Shahdany؛ saman Javadi | ||
| Water Engineering Department, Faculty of Agricultural Technology, University College of Agriculture & Natural Resources, University of Tehran, Tehran, Iran. | ||
| چکیده [English] | ||
| Low impact development (LID) methods are among the runoff control measures. The bio-retention cell is one of the low impact development methods that has been noticed due to the significant reduction in runoff volume and increase in infiltration. However, the overall performance of the bio-retention cell varies in different areas and different designs. In the present study, the performance of bio-retention cells was evaluated under different design conditions. Also, the SWMM model was used in the modeling of the study area (east of Tehran city) to evaluate the performance of the bio-retention cells. The results of the present study showed that the bio-retention cells are capable of reducing flood and increasing infiltration. Floods in the study area were completely eliminated after using the bio-retention cell for rainfall with a return period of two and five years, and for rainfall with a return period of 10 and 20 years, the flood volume was reduced by more than 90 percent. Bio-retention cells reduced the peak discharge by 65 to 25 percent for rainfall with a return period of two to 20 years. The results also showed that by increasing the thickness of the surface layer of the bio-retention cell, there would be even more runoff reduction. For rainfall with a return period of 20 years, increasing the thickness of the surface layer from zero to 450 mm caused a 41% decrease in runoff volume and a 1.5 times increase in infiltration. Increasing the saturated hydraulic conductivity of the soil layer of the bio-retention cell also increases the performance of this low impact development method. The present study shows that the use of infiltration based low impact development methods, such as bio-retention cell, can help in improving the hydrological conditions of urban areas. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Bioretention cell, Stormwater management, SWMM model, Urban flood | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 216 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 169 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب