حافظی, سمیه, دوستان, محمدرضا, صائمی, اسماعیل. (1403). اثر دو روش تحریک جریان مستقیم فراجمجمهای مغز (tDCS) و ناهمزمانی محرک- پاسخها بر سازگاری عقبگرد در شرایط خستگیِ ذهنی. , 16(1), 69-89. doi: 10.22059/jsmdl.2023.361794.1744
سمیه حافظی; محمدرضا دوستان; اسماعیل صائمی. "اثر دو روش تحریک جریان مستقیم فراجمجمهای مغز (tDCS) و ناهمزمانی محرک- پاسخها بر سازگاری عقبگرد در شرایط خستگیِ ذهنی". , 16, 1, 1403, 69-89. doi: 10.22059/jsmdl.2023.361794.1744
حافظی, سمیه, دوستان, محمدرضا, صائمی, اسماعیل. (1403). 'اثر دو روش تحریک جریان مستقیم فراجمجمهای مغز (tDCS) و ناهمزمانی محرک- پاسخها بر سازگاری عقبگرد در شرایط خستگیِ ذهنی', , 16(1), pp. 69-89. doi: 10.22059/jsmdl.2023.361794.1744
حافظی, سمیه, دوستان, محمدرضا, صائمی, اسماعیل. اثر دو روش تحریک جریان مستقیم فراجمجمهای مغز (tDCS) و ناهمزمانی محرک- پاسخها بر سازگاری عقبگرد در شرایط خستگیِ ذهنی. , 1403; 16(1): 69-89. doi: 10.22059/jsmdl.2023.361794.1744
اثر دو روش تحریک جریان مستقیم فراجمجمهای مغز (tDCS) و ناهمزمانی محرک- پاسخها بر سازگاری عقبگرد در شرایط خستگیِ ذهنی
1گروه رفتار حرکتی و روانشناسی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
2استادیار گروه رفتار حرکتی و روانشناسی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
3دانشیار گروه رفتار حرکتی و روانشناسی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
چکیده
مقدمه:هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر دو روش tDCS آندی و کاتدی مغز و ناهمزمانی محرک- پاسخها بر سازگاری عقبگرد در شرایط خستگیِ ذهنی حاد بود. روش پژوهش: شرکتکنندگان 39 پسر (20 تا 24 سال) بودند. ابزارها شامل برگۀ رضایت آگاهانه، پرسشنامۀ دست برتری ادینبورگ، ابزار زمان واکنش دوگانه، نرمافزار استروپ، پرسشنامۀ مقیاس آنالوگ دیداری (VAS-F) و دستگاه تحریک جریان مستقیم فراجمجمهای (tDCS) بود. شرکتکنندگان در پیشآزمون در دو شرایط غیرخستگی و خستگی ذهنی با ابزار زمان واکنش دوگانه آزمون شدند. آزمونها شامل دو محرک-پاسخ دیداری سهانتخابی (حروف و رنگ) با ده SOAs مختلف بود. سپس افراد بهصورت تصادفی در سه گروه تحریک آندال، کاتدال و شم قرار گرفتند مداخله شامل چهار جلسۀ متوالی 20 دقیقه تحریک tDCS بر روی ناحیۀ DLPFCبود. یک روز و 4 روز پس از آخرین جلسۀ تحریک، آزمونها تکرار شد. برای تحلیل استنباطی، از تحلیل واریانس مرکب و آنووای یکراهه در سطح معناداری 0/05 استفاده شد. یافتهها: نتایج نشان داد که بین SOAs مختلف در زمان پاسخ به محرک اول که نمایشی از سازگاری عقبگرد است، تفاوت وجود دارد و در فواصل پایین، زمان پاسخ به محرک اول کمتر است. همچنین بین زمان پاسخ به محرک اول در فواصل بینمحرکی پایین بین شرایط خستگی و غیرخستگی تفاوت وجود دارد. با این حال، اثرگذاری tDCS کاتدی و آندی بر RT1 بسیار اندک بود. نتیجهگیری: بهطور کلی نتایج نشان داد که حداقل برخی از جنبههای مرکزی مربوط به پاسخ میتواند بهصورت موازی پردازش شود. خستگی نیز بر این پردازش موازی تأثیر دارد.
The Effect of Two Methods of Transcranial Direct Current Stimulation (tDCS) and Stimulus-Response Asynchrony on Backward-Compatibility Effect in Mental Fatigue Conditions
1Department of Motor behavior and sports psychology, Faculty of Sport Sciences, Shahid Chamran University of Ahvaz, Ahvaz, Iran.
2Assistant professor of Department of Motor Behavior and sport psychology, Faculty of Sport Sciences, Shahid Chamran University of Ahvaz, Ahvaz, Iran
3Associate Professor of department of Motor behavior and sports psychology, Faculty of Sport Sciences, Shahid Chamran University of Ahvaz, Ahvaz, Iran.
چکیده [English]
. Introduction: The present study aimed to investigate the effect of anodal and cathodal brain tDCS and stimulus-response asynchrony on the backward-compatibility effect (BCE) in conditions of acute mental fatigue. Methods: The participants were 39 boys (20 to 24 years old). The instruments included the informed consent form, the Edinburgh handedness questionnaire, the dual reaction time instrument, the Stroop software, the visual analog scale to evaluate fatigue severity (VAS-F), and the tDCS device. The participants in the pre-test were tested in two conditions of non-fatigue and mental fatigue with a dual reaction time instrument. The tests consisted of two three-choice visual stimulus-response (letters and colors) with ten different stimulus onset asynchronies (SOAs). Then the subjects were randomly assigned to three Anodal, Cathodal, and Sham stimulation groups. The intervention consisted of four consecutive 20-minute sessions of tDCS stimulation on the DLPFC area. One day and four days after the last stimulation session, the tests were repeated. For inferential data analysis, Mixed Model ANOVA and One-way ANOVA tests were used at a significance level of 0.05. Results: The results showed that there is a difference between different SOAs in response time to the first stimulus (RT1) which is a representation of backward adaptation, and at lower SOAs, the RT1 is shorter. Also, there is a difference in RT1 at low SOAs between fatigued and non-fatigued conditions. However, the effect of cathodal and anodal tDCS on RT1 was very small. Conclusion: In general, the results showed that at least some central aspects related to the response can be processed in parallel. Fatigue also affects this parallel processing.
کلیدواژهها [English]
Dual task, Mental fatigue Psychological refractory period Reaction time