سامانه پشتیبانی خدمات اطلاعات

  اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات162
تعداد شماره‌ها6,578
تعداد مقالات71,072
تعداد مشاهده مقاله125,695,987
تعداد دریافت فایل اصل مقاله98,925,421
فریدوند, محمدمهدی, الیاسی, مهدی, رادفر, رضا. (1402). انتخاب مدل مناسب ضمانت اعتبار شرکت‌های فناور نوپا در ایران با استفاده از فرآیند تحلیل شبکه. , 15(4), 595-620. doi: 10.22059/imj.2023.356583.1008037
محمدمهدی فریدوند; مهدی الیاسی; رضا رادفر. "انتخاب مدل مناسب ضمانت اعتبار شرکت‌های فناور نوپا در ایران با استفاده از فرآیند تحلیل شبکه". , 15, 4, 1402, 595-620. doi: 10.22059/imj.2023.356583.1008037
فریدوند, محمدمهدی, الیاسی, مهدی, رادفر, رضا. (1402). 'انتخاب مدل مناسب ضمانت اعتبار شرکت‌های فناور نوپا در ایران با استفاده از فرآیند تحلیل شبکه', , 15(4), pp. 595-620. doi: 10.22059/imj.2023.356583.1008037
فریدوند, محمدمهدی, الیاسی, مهدی, رادفر, رضا. انتخاب مدل مناسب ضمانت اعتبار شرکت‌های فناور نوپا در ایران با استفاده از فرآیند تحلیل شبکه. , 1402; 15(4): 595-620. doi: 10.22059/imj.2023.356583.1008037

انتخاب مدل مناسب ضمانت اعتبار شرکت‌های فناور نوپا در ایران با استفاده از فرآیند تحلیل شبکه

مدیریت صنعتی
دوره 15، شماره 4، 1402، صفحه 595-620    اصل مقاله (497.56 K)
نوع مقاله: مقاله علمی پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/imj.2023.356583.1008037
نویسندگان
محمدمهدی فریدوند1؛ مهدی الیاسی* 2؛ رضا رادفر3
1دانشجوی دکتری، گروه مدیریت تکنولوژی، دانشکده مدیریت و اقتصاد، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2دانشیار، گروه مدیریت فناوری و کارآفرینی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران. استاد مدعو، دانشکده مدیریت و اقتصاد، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
3استاد، گروه مدیریت تکنولوژی، دانشکده مدیریت و اقتصاد، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
چکیده
هدف: هدف این مقاله، ارائه مدل تصمیم گیری چندمعیاره برای ارزیابی و انتخـاب مدل‌ مناسب ضمانت اعتبار برای شرکت های فناور نوپا می باشد.
روش: در این مقاله از ترکیبی از روشهای کیفی و کمی استفاده شده است. در این تحقیق، ابتدا با مرور ادبیات و بررسی اسناد، مدل های ضمانت اعتبار، مولفه های کلیدی و معیارهای انتخاب مدل‌ شناسایی و با نظر یک گروه خبره صحه‌گذاری گردید. در نهایت، مناسب‌ترین مدل با استفاده از مدل تصمیم گیری چندمعیاره و فرآیند تحلیل شبکه‌ای انتخاب شد.
یافته ها: شناسایی مدل های ضمانت اعتبار، مولفه های کلیدی و معیارهای انتخاب مدل‌ ضمانت اعتبار و رتبه بندی معیارها و مدل ها از یافته های اصلی این پژوهش می باشد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که در معیارهای اصلی انتخاب مدل ضمانت اعتبار که معیار تسهیل ارائه خدمات اعتباری بیشترین وزن (اهمیت) را دارد. همچنین دلالت‌های سیاستگذاری از قبیل: «سیاست‌های حمایتی دولت در خصوص توسعه ابزار ضمانت»، «ایجاد پایگاه متمرکز و قابل اعتماد داده های ریسک اعتباری» و «تغییرات حکمرانی و عملکردی در نهادهای ضمانت اعتبار کشور» برای ایجاد نظام ‌بومی ضمانت ‌اعتبار شرکت‌های فناور نوپا پیشنهاد گردیدند.
نتیجه گیری: در این پژوهش، با روش فرآیند تحلیل شبکه‌ای مدل مناسب ضمانت اعتبار در کشور متناسب با نیاز شرکت‌های فناور نوپا، شرایط اقتصادی و نهادی حاکم بر کشور و همچنین همسو با تجربیات و مدل های موفق دنیا انتخاب گردید که استفاده از این مدل هم در بعد سیاستگذاری و هم در بعد اجرا توفیقات زیادی را در حوزه تامین مالی این بنگاه ها رقم خواهد زد.

هدف: هدف این مقاله، ارائه مدل تصمیم گیری چندمعیاره برای ارزیابی و انتخـاب مدل‌ مناسب ضمانت اعتبار برای شرکت های فناور نوپا می باشد.
روش: در این مقاله از ترکیبی از روشهای کیفی و کمی استفاده شده است. در این تحقیق، ابتدا با مرور ادبیات و بررسی اسناد، مدل های ضمانت اعتبار، مولفه های کلیدی و معیارهای انتخاب مدل‌ شناسایی و با نظر یک گروه خبره صحه‌گذاری گردید. در نهایت، مناسب‌ترین مدل با استفاده از مدل تصمیم گیری چندمعیاره و فرآیند تحلیل شبکه‌ای انتخاب شد.
یافته ها: شناسایی مدل های ضمانت اعتبار، مولفه های کلیدی و معیارهای انتخاب مدل‌ ضمانت اعتبار و رتبه بندی معیارها و مدل ها از یافته های اصلی این پژوهش می باشد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که در معیارهای اصلی انتخاب مدل ضمانت اعتبار که معیار تسهیل ارائه خدمات اعتباری بیشترین وزن (اهمیت) را دارد. همچنین دلالت‌های سیاستگذاری از قبیل: «سیاست‌های حمایتی دولت در خصوص توسعه ابزار ضمانت»، «ایجاد پایگاه متمرکز و قابل اعتماد داده های ریسک اعتباری» و «تغییرات حکمرانی و عملکردی در نهادهای ضمانت اعتبار کشور» برای ایجاد نظام ‌بومی ضمانت ‌اعتبار شرکت‌های فناور نوپا پیشنهاد گردیدند.
نتیجه گیری: در این پژوهش، با روش فرآیند تحلیل شبکه‌ای مدل مناسب ضمانت اعتبار در کشور متناسب با نیاز شرکت‌های فناور نوپا، شرایط اقتصادی و نهادی حاکم بر کشور و همچنین همسو با تجربیات و مدل های موفق دنیا انتخاب گردید که استفاده از این مدل هم در بعد سیاستگذاری و هم در بعد اجرا توفیقات زیادی را در حوزه تامین مالی این بنگاه ها رقم خواهد زد.
کلیدواژه‌ها
مدل ضمانت اعتبار؛ شرکت‌های فناور نوپا (NTBFs)؛ تامین مالی نوآوری؛ فرآیند تحلیل شبکه ای (ANP)
عنوان مقاله [English]
Selecting the Appropriate Credit Guarantee Model for New Technology-based Firms (NTBFs) in Iran using the Analytical Network Process (ANP)
نویسندگان [English]
Mohammad Mahdi Faridvand1؛ Mahdi Elyasi2؛ Reza Radfar3
1Ph.D. Candidate, Department of Technology Management, Faculty of Management & Economics, Science & Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran.
2Associate Prof., Department of Technology & Entrepreneurship Management, Faculty of Management & Accounting, Allameh Tabataba’i University, Tehran, Iran. Visiting Lecturer, Department of Technology Management, Faculty of Management & Economics, Science & Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran.
3Prof., Department of Technology Management, Faculty of Management & Economics, Science & Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran.
چکیده [English]
Objective
According to the studies conducted on New Technology-Based Firms (NTBFs), the biggest problem of these companies is their access to financial resources. Studies show that among the indirect intervention policies, credit guarantee schemes have been considered by governments for facilitating the financing of these enterprises due to the need for less budget and a higher leverage effect. The purpose of this article is to present the appropriate credit guarantee model for new technology-based Firms.
 
Methods
In this study, which used a combination of qualitative and quantitative methods, firstly, by reviewing the literature, credit guarantee models, key components, and main criteria for choosing the appropriate credit guarantee model were identified and validated by the opinion of an expert group. Finally, the most appropriate model was selected using the Multiple Criteria Decision-Making Model and Analytical Network Process (ANP). Also, to form the grounds for policy implications for credit guarantee programs in Iran, an in-depth study of credit guarantee programs in the country and a comparison of the constituent components of credit guarantee programs with the classified models for credit guarantee in the world was carried out.
 
Results
The findings of this study indicate a lack of effective policy formulation and a deficiency in the precise and targeted selection of a local credit guarantee model for emerging technology-based firms in Iran. The central outcomes of this study revolve around the identification of credit guarantee models, the delineation of key components, and the establishment of criteria for choosing the most suitable credit guarantee model. Furthermore, the research entails the ranking of both these criteria and the various models under consideration. According to the insights gathered from experts in this domain, the research findings highlight the primary criteria for selecting a credit guarantee model. These criteria, ranked in order of significance include: facilitating the provision of credit services, assessing the consequences of the credit guarantee system, effective risk management, and governance of the credit guarantee system. This ranking reflects the experts' assessment of the most pivotal factors when evaluating credit guarantee programs. The criterion of facilitating the provision of credit services has the most weight (importance). Also, policy implications such as: "Government support policies regarding the development of guarantee tools", " creating a centralized and reliable credit risk database" and "Governance and functional changes in the country's credit guarantee institutions" were proposed to create a local credit guarantee system for NTBFs.
 
Conclusion
In this research, utilizing the ANP methodology, the selection of an apt credit guarantee model for the nation aligns with the specific requirements of emerging technology-based firms, the prevailing economic and institutional landscape, and global best practices and successful models. This approach holds substantial promise for achieving significant success, not only in shaping effective policies but also in their successful implementation within the realm of financing for these companies. Reforming the institutional and functional structure of the country's credit guarantee institutions in the short term, as well as the formation of new credit guarantee institutions according to successful credit guarantee models in the world and their development in the long run can play a significant role in the financing of NTBFs.
کلیدواژه‌ها [English]
Credit guarantee models, Innovation financing, New Technology-Based Firms (NTBFs), Analytical Network Process (ANP)
مراجع
بنی‌طبا، سید مهدی؛ فاطمی، سید علی و پاک پرور، محمدمهدی (1394). اصلاح ساختاری نهاد ضمانت، کلید دسترسی بنگاه‏های کوچک و متوسط به اعتبار، بیست و پنجمین همایش سالانه سیاست‏های پولی و ارزی.

دری، بهروز و حمزه‌ای، احسان (1389). تعیین استراتژی پاسخ به ریسک در مدیریت ریسک به‌وسیله تکنیک ANP (مطالعه موردی: پروژه توسعه میدان نفتی آزادگان شمالی). مدیریت صنعتی، 2(4)، 75-92.

سلطانی، بهزاد؛ شاوردی، مرضیه (1398). تأمین مالی علم، فناوری و نوآوری. فصلنامه سیاست علم و فناوری، 12 (2)، 297-314.

شاوردی، مرضیه؛ یعقوبی، سعید؛ سلطانی، بهزاد (1398). ارزیابی و انتخاب طرح‌های صندوق توسـعه فنـاوری بـا اسـتفاده از روش بهترین ـ بدترین (مورد مطالعه: صندوق نوآوری و شکوفایی). مدیریت صنعتی، 11 (3)، 461- 486.

طباطبائیان، سید حبیب اله؛ فاطمی خوراسگانی، سیدعلی؛ تقی‌زاده حصاری، فرهاد و قربانی‌زاده، وجه‌الله (1399). نقش ضمانت اعتبار در تأمین مالی شرکت‌های دانش‌بنیان: عارضه‌یابی، مطالعه تطبیقی و راه‏کارهای سیاستی. فصلنامه مدیریت توسعه فناوری، 8 (3)، 11-44.

فرنودی، صنم السادات؛ قاضی نوری، سید سپهر؛ رادفر، رضا و طباطباییان، سید حبیب الله (1396)، واکاوی عوامل رشد شرکت‌های دانش‌بنیان در ایران با رویکرد تبیین مسیرهای ممکن. فصلنامه سیاست علم و فناوری، 10 (2)، 49-66.

فریدوند، محمدمهدی؛ الیاسی، مهدی و رادفر، رضا (1401). ارزیابی برنامه‌های ضمانت اعتبار شرکت‌های فناور نوپا در ایران و ارائه راه‏کارهای سیاستی. فصلنامه مدیریت توسعه فناوری، 10 (1)، 61-92.

محمدی، مهدی و خبره، مهدی (1401). الگوی تصمیم‌گیری مشـارکت متقابـل اسـتارتاپ‌هـا و سـرمایه‌گـذاران خطرپذیر. مدیریت صنعتی، 14 (3)، 359-390.

نقی‌زاده، رضا و نامداریان، لیلا (1398). سیاست‌های حمایت از شرکت‌های فناور نوپا. فصلنامه سیاست علم و فناوری، 12 (2)، 285-296.

 

References

Aboojafari, R., Daliri, A., Taghizadeh-Hesary, F., Mokhtari, M. & Ekhitiari, M. (2019). Role of credit guarantee scheme in the development of small and mediumsized enterprises. ADBI Working Paper No. 930. https://www.adb.org/sites/default/files/publication/490511/adbi-wp930.pdf

Adhikary, B. K., Kutsuna, K., & Stephannie, S. (2019). Does the government credit guarantee promote micro, small, and medium enterprises? Evidence from Indonesia. Journal of Small Business & Entrepreneurship, 33(3), 323-348.

Asian Development Bank (2022). Financing Small and Medium-Sized Enterprises in Asia and the Pacific: Credit Guarantee Schemes. DOI: http://dx.doi.org/10.22617/TCS220030-2.

Aydin, H.I. & Demiroglu, C. (2022). The Incentive Effects of Public Credit Guarantee Programs. Available at SSRN: https://ssrn.com/abstract=4244802 or http://dx.doi.org /10.2139/ssrn.4244802

Banitaba, S. M., Fatemi, S. A. & Pakparvar, M. M. (2015). Structural reform of the guarantee institution, the key to SMEs access to credit. 25th annual conference on Monetary and Foreign exchange policies, Tehran, Iran. (in Persian)

Dorri, B & Hamzehi, E. (2010). Determining the Best Responding Strategy to Project Risk Using ANP Technique (Case Study: North Azadegan Oil Field Development Project). Industrial Management Journal, 2 (4), 75-92. (in Persian)

Faridvand, M. M., Elyasi, M. & Radfar, R. (2022). Evaluation the credit guarantee programs for new technology-based firms (NTBFs) in Iran and providing policy solutions. Journal of Technology Development Management, 10(1), 61-92. (in Persian)

Farnoodi, S., Ghazinoory, S., Radfar, R., & Tabatabaeian, H. (2017). Investigating the Growth Factors of Knowledge-Based Firms in Iran with Approach to Explaining the Possible Paths. Journal of Science & Technology Policy, 9(2), 49-65. (in Persian)

Gozzi, J., & Schmukler, S. (2016). Public credit guarantees and access to finance. Economic Research Papers, University of Warwick Department of Economics. https://doi.org/10.22004/ag.econ.269324

Hansen, A., Kimeria, C., & Ndirangu, B. (2012). Assessing credit guarantee schemes for SME ginance in Africa evidence from Ghana, Kenya, South Africa and Tanzania. Agence Francaise de Development, 123. https://www.mfw4a.org/publication

Honohan, P. (2010). Partial credit guarantees: Principles and practice. Journal of Financial Stability, 6(1), 1-9. https://doi.org/10.1016/j.jfs.2009.05.008

Kang, J. W., Heshmati, A., & Choi, G. G. (2008). Effect of credit guarantee policy on survival and performance of SMEs in Republic of Korea. Small Business Economics, 31(4), 445–462. https://www.jstor.org/stable/40650958

Lelarge, C., Sraer, D., & Thesmar, T. (2010). Entrepreneurship and credit constraints: Evidence from a French loan guarantee program. In J. Lerner, & A. Schoar (Eds.), International Differences in Entrepreneurship (pp. 243-273). University of Chicago Press.

Mohammadi, M & Khobreh, M. (2022). Mutual Participation Decision-making Model of Startups and Venture Capitalists. Industrial Management Journal, 14(3), 359-390. https://doi.org/10.22059/IMJ.2022.341560.1007939 (in Persian)

Naghizadeh, R., & Namdarian, L. (2019). The suppotive policies for new technology-based firms (NTBF's). Journal of Science & Technology Policy, 12(2), 285-296. https://dorl.net/dor/20.1001.1.20080840.1398.12.2.19.4 (in Persian)

Oh, I., & Lee, J. D. (2011). Comparison of effects from different institutions: Public credit guarantee in Korea. Asian Economic Journal, 25(3), 331–353.

Panetta, I. C. (2012). An analysis of credit guarantees schemes: Suggestions provided by literature. In P. Leone & G. A. Vento, Credit guarantee institutions and SME finance (pp. 11-37). Palgrave Macmillan. https://doi.org/10.1057/9780230362321_2

Rannikko, H. (2012). Early development of new technology-based firms - a longitudinal analysis on new technology-based firms’ development from population level and firm level perspectives. [Doctoral dissertation, Hanken School of Economics]. Helda. https://helda.helsinki.fi/dhanken/handle/10138/29986

Shaverdi, M., Yaghoubi, S., & Soltani, B. (2019). Project Evaluation and Selection in Technology Development Funds with Best-Worst Method (Case Study: Innovation and Prosperity Fund). Industrial Management Journal, 11(3), 461-486. (in Persian)

SMEG (2017). SME Credit Guarantee Fund of Taiwan, Annual Report. https://www.smeg.org.tw/en/basic/?node=10115

Soltani, B., & Shaverdi, M. (2019). Science, Technology and Innovation Financing. Journal of Science & Technology Policy, 11(2), 297-314. (in Persian)

Storey, D.J., Tether, B.S. (1998). New technology-based firms in the European Union: an introduction, Research Policy, 26(9), 933–946, 1998.

Tabatabaeian, S.H., Fatemi Khorasgani, S.A, Taghizadeh-Hesary, F., & Ghorbanizadeh, V. (2020). The role of credit guarantees in financing knowledge-based firms: Challenges identification, comparative studies, and policy implications. Journal of Technology Development Management, 8(3), 11-44. https://doi.org/10.22104/jtdm.2021.4434.2618 (in Persian) 

Tunahan, H., & Selcuk, A. (2012). Evaluating the credit guarantee fund (Kgf) of Turkey as a partial guarantee program in the light of internatıonal practices. International Journal of Business and Social Science, 3(10), 79-92.

Uesugi, I., Sakai, K., & Yamashiro, G. M. (2010). The effectiveness of public credit guarantees in the Japanese loan market. Journal of the Japanese and International Economies, 24(4), 457-480. https://doi.org/10.1016/j.jjie.2010.08.001

Ughetto, E., Scellato, G., & Cowling, M. (2017). Cost of capital and public loan guarantees to small firms. Journal of Small Business Economics, 49, 319-337.

Yoshino, N., & Taghizadeh-Hesary, F. (2019). Optimal credit guarantee ratio for small and medium-sized enterprises’ financing: Evidence from Asia. Economic Analysis and Policy, 62, 342-356. https://doi.org/10.1016/j.eap.2018.09.011

Zander, R., Miller, C., & Mhlanga, N. (2013). Credit guarantee systems for agriculture and rural enterprise development. Food and Agriculture Organization of the United Nations. https://www.fao.org/policy-support/tools-and-publications/resources-details/en/c/1152807

Zhang, k. (2023). Government's implicit guarantee and the credit spread of the quasi-municipal bonds. Finance Research Letters, 55 (A).

Zhang, P., Ye, Y. (2010). Study on the Effective Operation Models of Credit Guarantee system for small and medium enterprises in china, International Journal of Business and Management, 5 (9), 99-106.

Zia, B. (2008). Export incentives, financial constraints, and the (mis)allocation of credit: Micro-level evidence from subsidized export loans. Journal of Financial Economics, 87(2), 498-527. https://doi.org/10.1016/j.jfineco.2006.12.006

آمار
تعداد مشاهده مقاله: 244
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 299





سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب