تعداد نشریات | 158 |
تعداد شمارهها | 6,251 |
تعداد مقالات | 67,991 |
تعداد مشاهده مقاله | 116,035,188 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 90,801,678 |
تأثیر تمرین پرتاب دارت با دست غیر برتر بر درصد انتقال دقت پرتاب ، تغییرپذیری و هماهنگی حرکتی دست برتر | ||
رشد و یادگیری حرکتی ورزشی | ||
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 11 اردیبهشت 1403 اصل مقاله (1.2 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jsmdl.2024.371964.1764 | ||
نویسندگان | ||
مهسا قلی زاده ورنیاب* 1؛ منصور اسلامی2؛ مژگان معمارمقدم3؛ معصومه قربانی مرزونی3 | ||
1دانشجوی کارشناسی ارشد بیومکانیک دانشگاه مازندران | ||
2دانشیار بیومکانیک ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه مازندران، ایران | ||
3استادیار رفتار حرکتی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه مازندران، ایران | ||
چکیده | ||
مقدمه: هدف از این پژوهش بررسی اثر تمرین پرتاب دارت با دست غیر برتر بر درصد انتقال دقت پرتاب دارت، تغییرپذیری و هماهنگی حرکتی دست برتر بود. روش پژوهش: در یک طرح نیمه تجربی، 24 دانشجوی واجد شرایط بهصورت تصادفی در گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. گروه تجربی طی 12 جلسه در 5 دست کوشش 10 تایی، پرتاب دارت با دست غیر برتر را انجام دادند و گروه کنترل تمرینی نداشتند. برای بررسی هماهنگی و تغییر پذیری اندام در پیش و پسآزمون از دستگاه IMU Noraxon و برای اندازهگیری دقت از معیار خطای شعاعی استفاده شد. دادههای تغییرپذیری و هماهنگی با مدل برنامهنویسی SPM در محیط متلب و از آنالیز واریانس با اندازههای تکراری دو عاملی برای بررسی داده های رفتار در سطح معنیداری 05/0 استفاده شد. یافتهها: خطای شعاعی کاهش معنیدار 27 درصدی داشت (002/0P=) و تغییرپذیری حرکتی دست برتر در بازه 20 الی 50 درصدی حرکت بعد از تمرین کاهش معنیداری را نشان داد (05/0 P<)؛ اما هماهنگی حرکتی در گروه تجربی پس از جلسات تمرین تفاوت معنیداری نداشت (05/0 P>). در نتیجه درصد انتقال دقت پرتاب دارت در گروه تجربی افزایش یافت. نتیجهگیری: نتایج این تحقیق ، انتقال از اندام غیر برتر به اندام برتر را نشان داد. . دقت پرتاب دارت در دست برتر افزایش یافت که با کاهش در میزان تغییرپذیری حرکتی دست برتر آزمودنیها همراه بود. بنابراین به مربیان و تراپیستها توصیه میگردد در صورت آسیب اندام برتر با تمرین اندام غیر برتر از افت عملکرد افراد جلوگیری کنند. | ||
کلیدواژهها | ||
تغییرپذیری؛ درصد انتقال؛ دست غیر برتر؛ دقت پرتاب؛ هماهنگی | ||
عنوان مقاله [English] | ||
The Effect of Dart Throwing Practice with Non-Dominant Hand on Transfer Percentage of Throwing Accuracy, Variability and Movement Coordination of The Dominant Hand | ||
نویسندگان [English] | ||
Mahsa Gholizadeh varaniab1؛ Mansour Eslami2؛ Mozhgan Memarmoghaddam3؛ masomeh Ghorbani marzoni3 | ||
1Master student of Sports Biomechanics, University of Mazandaran | ||
2Associate Professor in Sports Biomechanics, Faculty of Physical Education and Sports Sciences, University of Mazandaran, Mazandaran, Iran | ||
3Assistant Professor in Motor Behavior, Faculty of Physical Education and Sports Sciences, University of Mazandaran, Mazandaran, Iran | ||
چکیده [English] | ||
Introduction: This study aimed to investigate the effect of dart-throwing exercises with the non-dominant hand on the transfer percentage of dart-throwing accuracy, as well as the variability and coordination of the movement of the dominant hand. Research Method:In a semi-experimental design, 24 eligible students were randomly assigned to experimental and control groups.The experimental group underwent 12 sessions of dart-throwing exercises with the non-dominant hand using a 10 target effort, while the control group did not engage in any specific exercise. Limb coordination and variability were assessed using the IMU Noraxon device, and accuracy measurements were taken using radial error. Variability and coordination data were analyzed using the SPM programming model in the MATLAB environment, and a two-way repeated measures ANOVA was utilized to analyze behavior data at a significance level of 0.05. Findings:There was a significant 27% reduction in radial error (p=0.002) and a significant 20 to 50% decrease in the movement variability after exercise (p<0.05); however, there was no significant difference in movement coordination in the experimental group after the exercise sessions (p>0.05). As a result, the transfer percentage of dart-throwing accuracy in the experimental group increased. Conclusion: The results of this study demonstrated the transfer from the non-dominant limb to the dominant limb. Dart-throwing accuracy in the dominant hand improved, accompanied by a decrease in movement variability. Therefore, it is recommended for coaches and therapists to prevent a decline in the performance of individuals with injuries in their dominant limb by incorporating exercises for the non-dominant limb. limb. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Bilateral Transfer, Coordination, Non-Dominant Hand, Throwing Accuracy, Variability | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 32 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 20 |