پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,532 |
| تعداد مقالات | 70,501 |
| تعداد مشاهده مقاله | 124,112,092 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,215,962 |
«دروازه خدایان»، «دروازه پدران» و ترازوی کیهانی بر کاسه عصر آهن لرستان | ||
| نشریه هنرهای زیبا: هنرهای تجسمی | ||
| دوره 29، شماره 3، مهر 1403، صفحه 35-47 اصل مقاله (1.64 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jfava.2024.369906.667230 | ||
| نویسندگان | ||
| نجمه امینی* 1؛ سید سعید سید احمدی زاویه2؛ ایرج داداشی3 | ||
| 1دانشجوی دکترای پژوهش هنر، گروه پژوهش هنر،دانشکده علوم نظری و مطالعات عالی هنر، دانشگاه هنر، تهران، ایران. | ||
| 2دانشیار گروه پژوهش هنر، دانشکده علوم نظری و مطالعات عالی هنر، دانشگاه هنر، تهران، ایران. | ||
| 3استادیار گروه فلسفه هنر، دانشکده علوم نظری و مطالعات عالی هنر، دانشگاه هنر، تهران، ایران. | ||
| چکیده | ||
| گمانه‌زنی درباره دین تولیدکنندگان مفرغ‌های عصر آهن لرستان همواره با نظرات متناقضی همراه بوده است. تحلیل نقوش سماوی روی مفرغ‌های لرستان می‌تواند بخشی از ابهامات موجود در این باره روشن سازد. در میان مفرغ‌های لرستان کاسه اختری مملو از نقوش سماوی وجود دارد. در مقاله حاضر برای نخستین‌بار نقوش سماوی دو بخش 4 و 8 این کاسه براساس مفاهیم میتولوژیک ادیان هندوآریایی و منابع متنی ایران باستان تفسیر شدند. روش پژوهش «توصیفی-تحلیلی» است و داده‌های پژوهش از منابع موزه‌ای و کتابخانه‌ای گردآوری شدند. طبق یافته‌های پژوهش دو بخش (الف)4 و 8 رمزی از دو کفه ترازوی کیهانی هستند و دو بخش (ب)4 و 8 کاسه بر دروازه‌های کیهانی «پدران» و «دیوان» دلالت دارند. مرکز کاسه رمزی از قطب آسمان و «دروازه خدایان» است. کسی که به واسطه تشرّف به اسرار کبیر به مرکز وجود خویش و به مرکز هستی بازگشته بود، با عبور از «دروازه خدایان» با ذات خدا یگانه می‌گشت. از «دروازه پدران» اما دوباره به گیتی بازمی‌گشتند. در سنت ایرانی به ترتیب دو خدای «میترا» و «کیوان» نگاهبانی از دو دروازه «خدایان» و «پدران» را برعهده داشتند. چنین می‌نماید که بر کاسه برخلاف سنت هندی «دروازه خدایان» با سمبولیسم قطبی ارتباط دارد، نه با سمبولیسم خورشیدی. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| مفرغ لرستان؛ دروازه خدایان؛ دروازه پدران؛ میترا؛ کیوان | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| “The Gate of the Gods”, “the Gate of the Ancestors”, and “the Cosmic Balance” on Luristan's Bowl of the Iron age | ||
| نویسندگان [English] | ||
| najme amini1؛ seyed saeed seyed ahmadi zavieh2؛ iraj dadashi3 | ||
| 1PhD Candidate of art research, Faculty of Theories & Art Studies, University of art, Tehran, Iran. | ||
| 2Associate Prof. of Art research, Faculty of Theories & Art Studies, University of art, Tehran, Iran. | ||
| 3Assistant Prof. of the department of philosophy of Art, Faculty of Theories & Art Studies, University of art, Tehran, Iran. | ||
| چکیده [English] | ||
| This article discusses the mythological interpretation of celestial patterns found on a starry bowl from the Iron Age Lorestan culture. Due to the abstract designs of Lorestan Iron Age bronzes and the lack of written sources, the interpretation of mythological patterns on these bronzes has been based on personal interpretations of researchers. The hypothesis of this research is that the religion and rituals of the Lorestan culture are connected to astronomy and celestial phenomena, and interpreting the celestial patterns on Lorestan bronzes can provide insights into their religion and rituals. The article focuses on a starry bowl with celestial patterns and Aramaic inscriptions, previously interpreted within the context of ancient Semitic cultures, but now being interpreted based on Indo-Aryan religions and ancient Iranian textual sources. The study is descriptive-analytical and relies on data collected from museum and library sources. According to the research findings, two sections, 4(a) and 8, have been identified with Ursa minor and Ursa major constellations and are symbolic of the cosmic balance pans, resembling a cosmic scale. Section 4(b), which embodies the ring and staff symbols representing the “pater” grade in the Mithraic ritual, has been identified with the celestial forms of 'Tishtrya/ Mirzam'. This section is considered as a symbol of the 'Gate of the ancestors' (= Pitri-yāna). In contrast, section 8 of the bowl is identified with the celestial form of ' Ursa major' and is considered as a symbol of the 'Gate of the Demons' or Hell. However, the most significant part of the bowl, the celestial pole at the center of bowl, is a symbol of the 'Gate of the Gods' (= Dēva-yāna). Those who, through their connection to the great secrets, return to their centers and the center of existence can pass through the 'Gate of the Gods', and attain eternity and become one with the unique essence of God. From the 'Gate of the Ancestors', they either return to the material world or experience gradual liberation through the levels of the heavens. Those who pass through the 'Gate of the Demons' or Hell are the ones who have returned to the material world more than three times. We have identified the two four-winged stars of sections 4(a) and 8 with the stars Tishtrya (= alpha Canis Major) and 'Spica'. They are considered as symbols of the two guardian dogs of the Chinvat Bridge and the cosmic scale. It appears that in Iranian tradition, the responsibilities of guarding the 'Gate of the Gods' and the 'Gate of the Ancestors' were assigned to the two deities ‘Mithra’ and ‘keyvân’ (Saturn). Based on some evidence, The Lorestan bowl is engraved with symbols related to pre-Zoroastrian tradition. On this bowl, the concepts related to gates are associated with "polar symbolism", unlike the Indian tradition in which the "Gate of the Gods" were related to solar symbolism and the winter solstice. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Lorestan Bronzes, Gate of the Gods, Gate of the Ancestors, Mithra, keyvân, Cosmic Balance | ||
| مراجع | ||
|
ارداویرافنامه (1372)، ترجمه: رحیم عفیفی، تهران: توس.
اذکائی، پرویز (1369)، رساله زروانی علمای اسلام، میراث اسلامی ایران، دفتر 4، قم: کتابخانه آیت‌االله مرعشی.
اولانسی، دیوید (1387)، پژوهشی نو در میتراپرستی (کیهانشناسی و نجات و رستگاری در دنیای باستان)، ترجمه: مریم امینی، تهران: نشر چشمه.
بهگودگیتا (1359)، ترجمه: محمد دارالشکوه، تهران: کتابخانة طهوری.
بیرونی، ابوریحان (1352)، تحقیق ماللهند، ترجمه: منوچهر صدوقی سها، تهران: سورا.
پارسازاده، عبدالعلی (1393)، آیین مهرپرستی بنمایه ادیان، تهران: آرون.
تفضلی، احمد (1354)، مینوی خرد، تهران: انتشارات بنیاد فرهنگ ایران.
خوارزمی، محمدبن احمد (1390)، مفاتیح العلوم، ترجمه: حسین خدیوجم، ج 1، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
دارمستتر، جیمز (1384)، مجموعه قوانین زرتشت (وندیداد اوستا)، ترجمه: دکتر موسی جوان، تهران: دنیای کتاب.
دوستخواه، جلیل (1394)، اوستا کهن‌ترین سرودها و متن‌های ایرانی، ج 1 و 2، تهران: انتشارات گلشن.
رضی، هاشم (1385)، آیین مهر (تاریخ آیین رازآمیز میترایی در شرق و غرب از آغاز تا امروز)، ج 1 و 2، تهران: بهجت.
صنعتی‌زاده، همایون (۱۳۸۴)، علم در ایران و شرق باستان، تهران: نشر قطره.
صوفی، عبدالرحمان (1398)، صورالکواکب، ترجمه: خواجه نصیرالدین طوسی، تهران: ققنوس.
فرنبغ‌دادگی (1395)، بندهش، گزارنده: مهرداد بهار، تهران: توس.
کومون، فرانتس (1380)، آیین پر رمز و راز میترایی، ترجمه: هاشم رضی، تهران: بهجت.
گزیده‌های زادسپرم (1385)، ترجمه: محمد تقی راشد محصّل، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
گنون، رنه (1374)، معانی رمز صلیب: تحقیقی در فن معارف تطبیقی، ترجمه: بابک عالیخانی، تهران: انتشارات سروش.
_____ (1397)، انسان و صیرورت او (بنابر ودانته)، ترجمه و توضیح: بابک عالیخانی و کامران ساسانی، تهران: موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران.
_____ (1399)، سمبول‌های بنیادین (زبان جهان‌شمول علم مقدس)، ترجمه: دل‌آرا قهرمان، تهران: نشر حکمت.
وکیلی، شروین (1395)، اسطوره‌شناسی ایزدان ایرانی، تهران: شورآفرین.
Abram, M. (2011). A New Look at the Mesopotamian Rod and Ring: Emblems of Time and Eternity. Studia Antiqua, 10(1), 5. https://scholarsarchive.byu.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1186&context=studiaantiqua Amadasi M.G., & Castellani V. (2005) La "Coppa Foroughi": un atlante celeste del I millennio a.C. In.: Giornale di Astronomia. n. 31, 1. – Bologna: Società Astronomica Italiana, 31, 14-18. DOI:10.1400/17952 Barnett, R. D. (1966). Homme masqué ou dieu-ibex?, Syria, T. 43, Fas. 3/4, pp. 259-276. Black, J., Green, A., & Rickards, T. (1998). Gods, demons and symbols of ancient Mesopotamia: An illustrated dictionary. British Museum Press. Bonnet-Bidaud, J. M., Praderie, F., & Whitfield, S. (2009). The Dunhuang Chinese sky: a comprehensive study of the oldest known star atlas. arXiv preprint arXiv:0906.3034. DOI: 10.48550/arXiv.0906.3034 Codebò, M., & De Santis, H. (2018). About the Foroughi Cup and about the seven planets in the Ancient World. Archaeoastronomy and Ancient Technologies, 6(2), 31-37. ID: 219106788 Coomaraswamy, A. K. (1997). The door in the sky: Coomaraswamy on myth and meaning (Vol. 148). Princeton University Press. Dumézil, G. (1948). Mitra-Varuna. Paris: Gallimard. Guénon, R. (1927). The king of the world. Sophia perennis. Haleem, A. (2009). The canon of ancient near eastern art (The iconography of ancient astronomy), London. http://www.layish.co.uk/ch19s.pdf Kuiper, F. B. J. (1957). Avestan mazdā. Indo-Iranian Journal, 1, 86-95. Lemaire, A., Avishur, Y., & Doyṭsh, R. (1999). Coupe astrale inscrite et astronomie araméenne. Michael, 195-211. Littleton, C. S. (1973). The new comparative mythology: an anthropological assessment of the theories of Georges Dumézil. Univ of California Press. Meeus, J. (1997). Mathematical astronomy morsels. Willmann-Bell Rogers, J. H. (1998). Origins of the ancient constellations: I. The Mesopotamian traditions. Journal of the British Astronomical Association, vol. 108, no. 1, p. 9-28. https://adsabs.harvard.edu/full/1998JBAA..108....9R/0000016.000.html Steele, J. (2021). Their equinox: Mesopotamian conceptions of solstices and equinoxes. Advancing Cultural Astronomy: Studies In Honour of Clive Ruggles, 35-49. DOI:10.1007/978-3-030-64606-6_3 Younger Jr, K. L. (2012). Another look at an Aramaic astral bowl. Journal of Near Eastern Studies, 71(2), 209-230. DOI: 10.1086/666862 URL1: Retrieved april 30, 2024, from https://www. http://www.ancient wisdom.com/precession.htm. URL2: https://en.wikipedia.org/wiki/Ahura_Mazda_and_Ardashir_I#/media/File:Irnp105-Grobowce_Naqsh-E_Rustam.jpg. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 185 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 254 |
||