پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,532 |
| تعداد مقالات | 70,501 |
| تعداد مشاهده مقاله | 124,097,864 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,205,502 |
امکان ناپذیری حضور جنبش و زمانمندی در جهانِ نگارگری ایرانی | ||
| نشریه هنرهای زیبا: هنرهای تجسمی | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 23 تیر 1403 اصل مقاله (1.5 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jfava.2024.372677.667253 | ||
| نویسندگان | ||
| مریم سالاری* 1؛ مصطفی گودرزی2 | ||
| 1دانشجوی دکتری پژوهش هنر، گروه مطالعات عالی هنر. پردیس هنرهای زیبا. دانشگاه تهران | ||
| 2استاد و عضو هیأت علمی دانشکدۀ هنرهای زیبا | ||
| چکیده | ||
| مقالۀ حاضر بر این فرضیه استوار است که نگارگری ایرانی نمایش‌دهندۀ جهانی ایستا، بدون زمان و بدون مکان است. بنابراین باید به این پرسش پاسخ داد که در چه شرایط هستی‌شناختی این امکان فراهم شده تا هنرمند دنیایی این چنین را به تصویر کشد و اساساً چرا نمایش جنبش، زمانمندی و مکانمندی در این هندسۀ معرفتی امکان‌‌ناپذیر است؟ این مطالعه به شیوۀ توصیفی--تحلیلی انجام پذیرفته است. با نظریۀ «فلسفۀ صورت‌های سمبلیک» ارنست کاسیرر توضیح داده شد که آثار نگارگری را می‌توان به مثابه نوعی شناخت اسطورهای از جهان مورد خوانش قرار داد. این شناخت در تقابل با شناخت علمی و تجربی قرار دارد، زمان اسطورهای با مفهوم خطیْ از زمان تاریخی متفاوت است.مختصاتی که آگاهی علمی و هندسی از فضا دارد را نیز نمی‌توان در اینجا مشاهده نمود. شناخت اسطورهای زندانی امور پدیدارهاست، از این‌رو اسطوره لحظۀ منحصربه‌فردی را از ابژه جدا می‌کند و در آن لحظۀ ناب متوقف می‌ماند. زیرا اسطوره فاقد ابزاریست که بتواند با آن، از این لحظه فراتر رود. بنابراین در درون این فضای معرفتی هنرمند قادر به ثبت یا بازنمایی تنش، حرکت و شدن پدیده‌ها نیست. نه از آن حیث که در بازنمایی آن ناتوان باشد. زیرا مسأله در اینجا بازنمایی به معنای تکنیکال آن نیست. بلکه بازنمایی جنبش به معنای معرفت‌شناختی آن ناممکن است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| نگارگری ایرانی؛ ارنست کاسیرر؛ صورت سمبلیک اسطوره؛ زمانمندی؛ مکانمندی؛ جنبش | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| The impossibility of the presence of movement and temporality in the world of Iranians painting | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Mariam Salari1؛ Mostafa Goudarzi2 | ||
| 1Ph.D Candidate of Art Research, Department of Advanced Art Studies. College of Fine Arts. University of Tehran | ||
| 2Professor and member of the Faculty of Fine Arts. University of Tehran | ||
| چکیده [English] | ||
| Iranian painting represents a world without movement, without time and without place. Therefore, it is necessary to answer the question that under what ontological conditions is it possible for an artist to depict such a world, and basically, why is it not possible to show movement, temporality and spatiality in this epistemological geometry? This study has been done in a historical-analytical way and its data has been collected in a library way. With Ernst Cassirer's "Philosophy of Symbolic Forms" theory, it was explained that Iranian painting works can be read as a kind of mythological knowledge of the world. This knowledge is in opposition to scientific and experimental knowledge, mythological time is different from the linear concept of historical time. Also, scientific and geometric spatial coordinates cannot be seen here. Iranian painting, in order to order its foundation, which is adherence to a kind of timelessness and placelessness, in the first step removes the perspective of the subject [artist] from his mind and then from the image that is the result of his visualization to the world; Because the concepts of time and place are completely dependent on subjective perception. In fact, this is the formula that experimental and scientific understanding seeks to prove and adhere to; It means reaching a humanistic structure that is the result of the visual perception of a human subject, and this idea is completely against the ontological structure of Iranian painting. On the contrary, Iranian painting tries to emphasize an intuitive and non-rational aesthetic view, therefore the most important and basic step in depicting the mental world is to remove the mental perspective of the human subject as the subject who knows the world and not to follow scientific and experimental knowledge. The prominent point in the study of the history of Iranian painting, which is generally kept out of view, is that it is thought that this style of illustration is specific to the representation of mythological or mystical narratives, and the artist has consciously chosen this way of representation, considering the nature of the theme. Is. Or it is believed that this form will change with the introduction of western techniques. But it must be said that this form of representation cannot be explained by themes or techniques. Many works can be cited to violate this assumption. The absence of time, space and movement here is because in this mental thought everything is fluid and there is no boundary between inside and outside, here and there, night and day in the artist's mind. Mythological knowledge remains captive to phenomena and stops at a certain moment. Because the myth lacks a tool that can go beyond this moment, therefore, in this epistemological space, the artist is not able to record or represent the tension, movement and becoming of phenomena. Not in the sense that he cannot represent it. Because here the issue of representation is not in its technical sense. Rather, it is impossible to represent the movement in its epistemological sense. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Iranian painting, Ernest Cassirer, The Philosophy of symbolic forms, Timelessness, Spacelessness, Movement | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 92 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 106 |
||