پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,573 |
| تعداد مقالات | 71,037 |
| تعداد مشاهده مقاله | 125,522,710 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,782,421 |
جایگاه قراردادهای بینام نفتی در حقوق ایران | ||
| مطالعات حقوق انرژی | ||
| دوره 9، شماره 2، بهمن 1402، صفحه 331-351 اصل مقاله (1003.06 K) | ||
| نوع مقاله: علمی پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jrels.2024.377104.559 | ||
| نویسندگان | ||
| محمد ساردوئی نسب* 1؛ امیر رحیمی2 | ||
| 1استاد گروه حقوق عمومی، دانشکدة حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران. | ||
| 2دانشجوی دانشکدة حقوق، دانشکدگان فارابی، دانشگاه تهران، قم، ایران. | ||
| چکیده | ||
| قراردادهای نفتی رایج همگی دارای عناصری مشترک هستند و ضابطة دقیق و قاطعی برای تمایز ماهوی بین آن‌ها وجود ندارد و عناوین تعیین‌شده صرفاً اعتباری‌اند؛ بی‌آنکه گویای واقعیتی باشند. ازسوی‌دیگر، ضابطة «سود معقول و متعارف» در قراردادهای سرمایه‌گذاری، ازجمله قراردادهای نفتی، دارای مبنای استوار حقوقی است؛ چراکه برآمده از عرف تجاری حاکم در هر حوزه‌ای از کسب‌وکار است که به اعتبار «المعروف عرفاً کالمشروط شرطاً»، به‌عنوان شرط ضمنی، بخشی از مراضات حاصله و توافق ارادة طرفین قرارداد را تشکیل می‌دهد که براساس آن می‌توان نظام مالی قراردادهای نفتی را سامان بخشید و با هدف قرار دادن ضابطة یادشده، نحوة توزیع درآمد میان طرفین را براساس تلفیق و تعدیل مؤلفه‌های متنوع مشخص کرد؛ بی‌آنکه نیازی به اطلاق عنوان خاصی برای قرارداد باشد و این، همان صورت بی‌صورتی است که حسب نیاز کارفرما تعیّن و تقیّد می‌یابد و صورت‌های متعدد و متنوع از آن استخراج می‌شود و دستِ‌بالا را در مذاکرات به کارفرما می‌دهد و برخی موانع ذهنی را اصلاح و محدودیت‌های قانونی را نیز مرتفع می‌سازد. در قوانین ایران نیز گزاره‌های متعددی وجود دارد که به قراردادهای بینام ارجاع می‌دهد؛ گویی که نظر قانون‌گذار در به رسمیت شناختن چنین قراردادهایی، حتی بیش از قراردادهای معین است و تصویب قراردادهای نفتی ایران موسوم به آی.پی.سی نیز چنین نظرگاهی را پشتیبانی می‌کند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| الگوی جدید قراردادی؛ توجیه اقتصادی سود معقول؛ طرح؛ عرف تجاری؛ مشارکت | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Position of Nameless Oil Contracts in Iranian Law | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Mohammad Sardoueinasab1؛ Amir Rahimi2 | ||
| 1Profesor, Facuelty of Law and Political Science,, University of Tehran, Tehran, Iran. | ||
| 2PhD Candidate in, Facuelty of Law, University of Tehran (Farabi), Qom, Iran. | ||
| چکیده [English] | ||
| Introduction In the realm of oil contracts, existing classifications and titles are largely formal, rather than reflecting any substantive distinctions. The essential elements across all types of upstream oil contracts are fundamentally the same. Consequently, oil contracts, irrespective of their specific titles, share a common objective: executing an oil project (such as exploration, development, and production) in collaboration with a contractor, who, in return, receives a conventional and reasonable profit determined by trade practices within the oil sector. This highlights that the primary focus of these contracts is the fair allocation of risks and profits, guided by trade usage and fiscal regimes specific to the oil industry. This perspective allows for a flexible approach to designing oil contracts that emphasizes function over form, resulting in what could be termed "nameless oil agreements." Rather than adhering to rigidly defined contract types, these agreements prioritize the underlying elements, terms, and mechanisms essential to meeting the interests and discretion of the contracting parties, particularly the host state. Thus, the various types of oil contracts do not differ in nature but fall under a broader category of investment agreements, containing certain core pillars and elements that are structurally the same. Furthermore, the concept of fiscal stabilization—rooted in investment agreements, including oil contracts—upholds the stability of expected economic benefits. Fiscal stabilization is designed to maintain an economic balance that respects the legitimate expectations of the contracting parties. This expectation, which reflects the principles governing conventional business, aims to ensure a reasonable profit for investors based on prevailing trade standards. The amount of such expected profit aligns with trade practices in each industry, including oil, which implicitly form part of the mutual consent in these agreements. This understanding opens the door to a new contractual framework: a faceless or "nameless" oil contract, where the fiscal system is crafted based on all relevant terms, elements, and trade norms within the oil sector, rather than specific titles. This approach facilitates negotiations, attracts investment, bypasses legal constraints, and eliminates traditional categorizations, enabling the state to customize agreements to fit its specific interests and strategic priorities. In Iran, the legal framework appears to encourage such flexibility, as indicated by regulations that outline only the basic elements of oil contracts without defining specific contract types. Iranian laws often leave the design of the contract to the Ministry of Oil or the National Oil Company, with profitability as the primary concern. This orientation is further evidenced by the introduction of Iran Petroleum Contracts (IPC), marking a move toward flexible, nameless agreements tailored to maximize economic justification and adapt to the needs of the state and investors alike. Methodology This research utilizes an analytical and descriptive approach, gathering information through both physical and virtual library sources. Data collection tools include traditional data-gathering methods and digital resources, enabling a comprehensive analysis of oil contracts. Results The study finds that oil agreements, regardless of their specific titles, share the same essential pillars and elements. Therefore, these titles are largely formal or "constructional" rather than reflective of substantive differences. The core of these agreements centers on executing oil projects, with contractors receiving profits determined by prevailing trade practices within the oil industry. The real focus, however, is on the equitable distribution of risk and the allocation of profits according to trade usage, as guided by established fiscal regimes. This opens the possibility for "nameless" oil agreements that avoid rigid classifications. Iranian law, in particular, shows a preference for flexible contracts by often refraining from specifying exact contract types, suggesting a legislative openness to the concept of "nameless" agreements. Conclusion Based on these observations, a new approach can be envisioned where oil contracts are designed without strict titles, instead integrating essential terms and elements with flexibility. By doing so, a fiscal structure for oil contracts can be established that adapts to each specific context. This approach allows for the expected profits of contracting parties to be adjusted based on effective income parameters in the oil sector, creating a contract structure that is responsive and adaptable, aligning with legislative trends in Iran toward more versatile contractual frameworks. This shift toward "nameless" contracts could streamline negotiations, encourage investment, and better align with the interests of the state and investors. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| New Contract Models, Partnership, Project Economic justification, Reasonable Profit, Trade Usage | ||
| مراجع | ||
|
منابع
امامی میبدی، علی؛ داشاب، مهریار؛ عامری، فیصل (1400). «بررسی مقایسه‌ای قراردادهای بین‌المللی خدماتی و مشارکت در تولید در صنعت نفت ایران و عراق از منظر کارایی اقتصادی قراردادها». فصلنامة پژوهش‌های اقتصادی، سال 21، شمارة 4، ص36-1. DOI: 20.1001.1.17356768.1400.21.4.3.7
بهمئی، محمدعلی؛ زارع شیبانی، داود (1397). «نظم نوین نفتی ایران و بازتاب آن در طراحی الگوهای قراردادی پروژه‌های بالادستی صنعت نفت». مجلة مطالعات حقوقی، دورة 10، شمارة 3، ص65-29. DOI:10.22099/JLS.2018.26991.2614
حاتمی، علی؛ کریمیان، اسماعیل (1393). حقوق سرمایه‌گذاری خارجی در پرتو قانون و قراردادهای سرمایه‌گذاری. تهران، انتشارات تیسا.
زمانی، سیدقاسم؛ حسیبی، به‌آذین (1398). اصول حقوق بین‌الملل سرمایه‌گذاری. تهران، شهردانش.
شیروی، عبدالحسین (1395). حقوق نفت‌وگاز. تهران، میزان.
شیروی، عبدالحسین؛ تقی‌زاده، طاهره (1399). «قراردادهای مجاز بالادستی نفت‌وگاز در نظام حقوقی ایران». مجلة حقوق خصوصی، دورة 17، شمارة 2، ص300-279.DOI: 10.22059/JOLT.2021.316073.1006943
صاحب‌هنر، حامد؛ طاهری‌فرد، علی؛ مریدی فریمانی، فاضل؛ مهدوی، روح‌الله (1396 الف). «ارزیابی مالی اقتصادی قراردادهای جدید نفتی ایران (IPC): مطالعة موردی فاز سوم میدان دارخوین». فصلنامة تحقیقات مدل‌سازی اقتصادی، دورة 8، شمارة 28، ص73-35. DOI:10.29252/jemr.7.28.35
صاحب‌هنر، حامد؛ لطفعلی‌پور، محمدرضا؛ هوشمند، محمود؛ فیضی، مهدی (1396 ب). «مقایسة تطبیقی رژیم مالی قراردادهای جدید نفتی ایران (IPC) و قراردادهای مشارکت در تولید (مطالعة موردی میدان آزادگان جنوب)». فصلنامة نظریه‌‌های کاربردی اقتصاد، سال چهارم، شمارة اول، ص118-87. در:https://ecoj.tabrizu.ac.ir/article_6108_0.html (31 اردیبهشت 1403)
منظور، داود؛ کهن هوش‌نژاد، روح‌الله (1398). «ارزیابی مالی قراردادهای منتخب بیع متقابل نفتی و مقایسة آن با قراردادهای مشارکت در تولید». پژوهشنامة اقتصاد انرژی ایران، سال پنجم، شمارة 81، ص217-179.
موحد، محمدعلی (1357). نفت ما و مسائل حقوقی آن. تهران، انتشارات خوارزمی.
نیکبخت، حمیدرضا؛ آرین، محمد (1394). «طراحی الگوهای قراردادی جدید برای توسعة میادین هیدروکربوری ایران». فصلنامة تحقیقات حقوقی، دورة 18، شمارة 71، ص120-75. در: https://lawresearchmagazine.sbu.ac.ir/article_56211.html (25 اردیبهشت 1403)
References Arora, S. (2012). “Investment decision making in the upstream oil industry: an analysis”. SSRN Electronic Journal, pp. 1-13. DOI: 10.2139/ssrn.1983123 Bahmaei, M; Zare Sheibani, D. (2018). “The New Oil Order of Iran and Its Impact on Designing Upstream Contracts in Oil Industry”. Journal of Legal Studies, Volume 10, Issue (3), pp. 29-65. DOI: 10.22099/JLS.2018.26991.2614 [in Persian]. Cheng, C.; Wang, Z; Liu, M. M; Ren, X. H. (2019). “Risk Measurement of International Oil and Gas P0rojects based on the Value at Risk Method”. Petroleum Science, Volume 16, Issue (1), pp. 199 -216. DOI: 10.1007/s12182-018-0279-1 Duval, C; Le Leuch, H; Pertuzio, A; Lang Weaver, J; Owen L, A. (2009). International Petroleum Exploration and Exploitation Agreements: Legal, Economic & Policy Aspects. Barrows Company, Newyork, Second Edition. Emami Meybodi, A; Dashab, M; Ameri, F; Moghaddam Abrishami, A; Akbari Birgani, M. (2021). “Comparative Study of International Service Contracts and Production Sharing Contracts in Iran and Iraq Oil and Gas Industry from the Perspective of Economic Efficiency of Contracts”. Quarteely Journal of Economic Researchs, Volume 21, Issue (4), pp. 1-36. DOI: 20.1001.1.17356768.1400.21.4.3.7. [in Persian]. Hatami, A; Karimiyan, E. (2014). Foreign investment law in light of investment act and contracts. Tehran, Tisa Publication. [in Persian]. International Monetary Fund (2010). 4 Petroleum fiscal regimes. Available at:https://www.elibrary.imf.org/display/book/9780415781381/ch004.xml?tabs=fulltext Johnston, D. (2001). International Petroleum Fiscal Systems. Penn well Books, Available at:www.un.org.kh/undp/images/stories/specialpages/extractiveindustries/docs/fiscal _systems_eng.pdf. Luo, D; Yan, N. (2010). “Assessment of Fiscal Terms of International Petroleum Contracts”. Petroleum Exploration and Development, Volume 37, Issue 6, pp. 756-762. DOI: https://doi.org/10.1016/S1876-3804(11)60009-8 Macmillan, F; Hons, M. A. (2000). “Risk, Uncertainty and Investment Decision Making in the Upstream Oil and Gas Industry”. Doctoral dissertation, Aberdeen University. Manzoor, D; Kohan Hoosh Nejad, R; Amani, M. (2016). “Financial Evaluation of Selected Buy-Back Contracts and Comparing with Production Sharing Contracts”. Iranian Energy Economics, Volume 5, Issue (18), pp. 179-217. DOI: https://doi.org/10.22054/jiee.2016.7196 [in Persian]. Mian, M.A. (2010). “Designing Efficient Fiscal Systems”. SPE 130127, pp. 1-13. DOI: https://doi.org/10.2118/130127-MS Movahed, M. (1979). Our oil and its legal issues. Tehran, Kharazmi Publication [in Persian]. Nikbakht, H; Arian, M. (2014). “Designing new contractual models for the development of Iran's hydrocarbon fields: review and criticism of the new law of the Ministry of Oil”. Quarterly Journal of Legal Researches, Volume 18, Issue 71, pp. 75-120. https://lawresearchmagazine.sbu.ac.ir/article_56211.html [in Persian]. Sahebhonar, H; Lotfalipour, M; Hooshmand, M; Feizi, M. (2017). “Comparative Analysis of Fiscal Terms of Iran Petroleum Contract (IPC) and Production Sharing Contract (PSC): Case Study of South Azadegan Field”. Quarterly Journal of Applied Theories of Economics, Volume 4, Issue (1), pp. 87-118. https://ecoj.tabrizu.ac.ir/article_6108_0.html [in Persian]. Sahebhonar, H; Taherifard, A; Moridi Farinanei, F; Mahdavi, R. (2017). “Financial and Economic Evaluation of the Iran Petroleum Contract "IPC": Case Study of the Darquin Filed (phase III)”. Journal of Economic Modeling Research, Volume 8, Issue (28), pp. 35-73. DOI: 10.29252/jemr.7.28.35[in Persian]. Shiravi, A. (2015). Oil and Gass Law. Tehran, Mizan. [in Persian]. Shiravi, A; Taghizadeh, T. (2020). “The Authorized Upstream Oil and Gas Contracts in the Iranian Law”. Private Law, Volume 17, Issue (2), pp. 279-300. DOI: 10.22059/JOLT.2021.316073.1006943[in Persian]. Tordo, S. (2007). “Fiscal Systems for Hydrocarbons: Design Issues”. World Bank Working Paper, No.123, pp. 1-86. Zamanei, Gh; Hasibei, B. (2019). International Investment Law. Sity of Knowledge, Tehran[in Persian]. Zhu, L; Zhang, Z; Fan, Y. (2015). “Overseas Oil Investment Projects Under Uncertainty: How to Make Informed Decisions”. Journal of Policy Modeling, Volume 37, Issue (5), pp. 742-762. DOI: 10.1016/j.jpolmod.2015.08.001
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 90 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 102 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب