پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,573 |
| تعداد مقالات | 71,037 |
| تعداد مشاهده مقاله | 125,517,859 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,777,839 |
شازده احتجاب: تاکسیدرمی زمان و تاریخ | ||
| جامعه شناسی هنر و ادبیات | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 19 آذر 1403 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jsal.2024.378874.666321 | ||
| نویسنده | ||
| محمد نادرکردی* | ||
| دانشجوی دکتری جامعه شناسی | ||
| چکیده | ||
| این مقاله در نظر دارد به واسطه مطالعه ژانر رمان، و به صورت خاص رمان شازده احتجاب اثر هوشنگ گلشیری شکلی از تاریخ‌نگاری را مورد مطالعه و نقد قرار دهد که به صورت مشخص نه تاریخ‌نگاری است و نه داعیه تاریخ‌نگاری دارد. به این منظور، با آوردن مقدماتی نشان داده‌ایم که ادبیات و بصورت خاص رمان، و در این مقاله رمان شازده احتجاب چگونه شکلی از تاریخ‌نگاری محسوب می‌شود. تاریخ‌نگاریِ رمان یا به بیان بهتر رمان-تاریخ‌نگاری نه بازتاب یا بازیابی گذشتة عینی و تاریخ مشخص، بلکه این شکل از تاریخ-نگاری را به واسطه صورتبندی زمانی-مکانی«کرونوتوپ» درونی اثر ادبی مورد مطالعه قرار داده‌ایم. بر این اساس از نظریات میخاییل باختین در مقاله اقسام زمان و پیوستار زمانی-مکانی در رمان، به عنوان نگاه نظری و از مقاله حماسه و رمان به عنوان سنجة تحلیل شکل تاریخ‌نگاری استفاده کرده‌ایم. بر این اساس، شکل زمانی-مکانی شازده احتجاب نشان می‌دهد که این داستان و به واسطه آن تاریخ‌نگاری حاصل از آن بر محوری از زمانی ایستا، بدون تغییر و حرکت استوار شده است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| پیوستار زمانی-مکانی؛ رمان؛ حماسه؛ تاریخ؛ تاریخ‌نگاری | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Prince Ehtjab: Taxidermy of time and history | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Mohammad Naderkurdi | ||
| Sociology doctoral student | ||
| چکیده [English] | ||
| This article aims to examine and critique a form of historiography that, although not explicitly historical, emerges through the study of literary genres, particularly the novel Prince Ehtejab by Houshang Golshiri. We demonstrate how literature, and specifically this novel, can be considered a form of historiography. Rather than reflecting or recovering an objective past or a specific history, this type of historiography is analyzed through the internal spatiotemporal structure, or "chronotope," of the literary work. For this purpose, Mikhail Bakhtin’s theories from his essay "Forms of Time and Chronotope in the Novel" serve as the theoretical framework, and his essay "Epic and Novel" is used as an analytical tool for examining the form of historiography. The spatiotemporal structure of Prince Ehtejab reveals that the story, and by extension the historiography it presents, is built around a static and unchanging notion of time, devoid of movement or transformation. The spatiotemporal structure of Prince Ehtejab reveals that the story, and by extension the historiography it presents, isThe spatiotemporal structure of Prince Ehtejab reveals that the story, and by extension the historiography it presents, is built around a static and unchanging notion of time, devoid of movement or transformation. built around a static and unchanging notion of time, devoid of movement or transformation. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Chronotope, novel, epic, history, historiography | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 64 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب