پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 162 |
| تعداد شماره‌ها | 6,578 |
| تعداد مقالات | 71,072 |
| تعداد مشاهده مقاله | 125,684,310 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,913,800 |
نشانه های نمایشی در منظومه ی"درخت آسوریگ" | ||
| نشریه هنرهای زیبا: هنرهای نمایشی و موسیقی | ||
| مقاله 4، دوره 2، شماره 39 - شماره پیاپی 484672، تیر 1390، صفحه 33-44 اصل مقاله (281.13 K) | ||
| نویسنده | ||
| علیرضا بلنداقبال | ||
| کارشناس ارشد فرهنگ و زبان¬های باستانی، دانشگاه سیستان و بلوچستان | ||
| چکیده | ||
| این مقاله، به بررسی و توصیف ساختار و نشانه‌های نمایشی منظومه‌ی درخت آسوریگ می‌پردازد؛ مناظرهای منظوم میان یک بز و یک درخت خرما از اصل پارتی و به خط پهلوی کتابی که تنها نمونه‌ی فابل به شکل مناظره در زبان‌های ایرانی میانه غربی است. این متن، شباهت ساختاری انکارناپذیری با متن‌های مناظرهای بین‌النهرینی دارد که در جشن بهاری سال نو بین‌النهرین (اکیتو) به صورت نمایشی اجرا می‌شده‌اند. در این منظومه، برخلاف باورهای ایرانی که در متن‌های فارسی میانه بازتاب یافته، درخت خرما چهره‌ای دیوآسا دارد و بارها از سوی بز،"دیو"خطاب شده است. همچنین بز درخت را روسپی‌زاده خطاب می‌کند.کاربرد استعاره درخت برای اشاره به سرزمین‌های بین‌النهرین سابقه‌ای دیرینه در ادبیات باستانی خاورنزدیک و ایران دارد. استعاره زن روسپی نیز بارها در کتاب مقدس (کتاب ناحوم و مکاشفات یوحنا) برای اشاره به این سرزمین‌ها به کار رفته است. این نمادپردازی‌ها بی‌گمان برگرفته از ادیان کهن بین‌النهرین‌اند که پرستش درخت و روسپی‌گری مقدس از شعائر اساسی آنها بوده‌است. همچنین در متن‌های کتاب توبیت و مکاشفه‌ی ایرانی زند بهمن‌یسن، سرزمین آشور جایگاه دیوها خوانده شده است. در این بررسی، برای نخستین بار کوشش شده است تا بر خلاف پژوهش‌های گذشته، مدارک و مستندات دال برتعلق این اثر به گوسان‌ها (هنرمندان و بازیگران بدیهه‌پرداز پارتی)، ارائه وکارکرد نمایشی آن اثبات شود. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| بز؛ پَیوازَگ گفتن؛ درخت آسوریگ؛ روسپی گری مقدس؛ گوسان ها؛ میم | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Dramatic Signs in Draxt ? ?s?r?g “The Babylonian Tree” | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Alireza BolandEghbal | ||
| چکیده [English] | ||
| This article has long been taken of the description and clarification of dramatic signs as well as the structure of the small book entitled Draxt ? ?s?r?g “The Babylonian Tree” (Here after BT); a text having comparatively long history in Iranian studies which have been interpreted in different ways, by previous scholars. BT is a versified contest between a goat and a palm tree, originally composed in Parthian language, written in Book Pahlavi script. This text exposes fundamental resemblance with Mesopotamian tensons which seems to be performed in Mesopotamian New Year spring feast so-called “Akitu”. Although palm tree in Iranian custom as reflected in Middle Persian Texts (e.g. Bondahi?n IX) is explained as one of the most beneficial and exalted trees, it is pictured demoniac as the goat apostrophizes it ubiquitously in BT. The palm tree is called Assyrian/Babylonian (e.i. ?s?r?g) through the text, specially in the beginning which the narrator locates the region of the palm tree in Assyria. The considerable point here is that the tree symbol in Middle Eastern literature and esp. in Bible and Iranian Apocalyptic Text so-called Zand ? Wahman Yasn is a well-known metaphor denoting Mesopotamian territory (e.i. Assyria and Babylon). On the other hand, apostrophizing the tree, symbol of Assyria, as a demon is not an unheard phenomenon. In several Middle Eastern scripts (Zand ? Wahman Yasn, The Book of Naom, The Book of Tubit) Assyria is depicted as the house of demons. Furthermore, based on intangible evidents in BT the goat symbolizes Zoroasterian Religion. Based on Middle Persian religious texts goat is a holy animal. In The Selections of Z?dsparam (Ch. 3:2) the white xarbuz (a kind of goat) as the representative of domestic animals accepts Zoroasterian religion. In BT the goat addresses the palm tree as “the son of a courtesan”. In The Book of Naom and Revelations of St. John “The Whore” is the specific epithet of Assyria and Babylon. These two metaphors _ the tree and the whore_ undoubtedly are founded in the rights of Mesopotamian pagan religions in which worshiping the tree and Hieros Gamos rituals formed the main part In other words, the most distinguishable sign of the coming farming period _ in spring season _ for Mesopotamian agricultural-based civilizations were the pollination of palm trees. For Ancient Mesopotamian, since the time of Sumerian sovereign, the king was the concrete incarnation of “Dumuzi, The Vegetative God, and was addressed after Him “Ama-ushamgal-anna” (i.e. blatant power in palm tree) and so played the role of Ishtar’s husband (the Goddess of breeding and fertility) in Hieros Gamos rights of “Akitu”. In the present study the author has made an attempt to present a satisfactory interpretation of the narrative; illustrate and prove the dramatic function of the text by considering evident samples of bardic discourse persisting in the text as well as undeniable external documents which show its belonging to G?s?n tradition. It seems these interesting evidences clearly induce its belonging to G?s?ns and dramatic function of the text. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Draxt ? ?s?r?g, G?s?n, Hieros Gamos, Mime, Payw?zag Guftan | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,465 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 2,319 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب