تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,504 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,122,506 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,230,468 |
Histomorphometrical evaluation of the gastrointestinal mucosa following chronic administration of Ghrelin in rat | ||
Iranian Journal of Veterinary Medicine | ||
مقاله 7، دوره 5، شماره 3 - شماره پیاپی 714077، آذر 2011، صفحه 173-177 اصل مقاله (163.45 K) | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/ijvm.2011.23845 | ||
نویسندگان | ||
Morteza Zendehdel3؛ Majid Taati2؛ Arash Kheradmand2؛ Farzam Sheikhzadeh1؛ | ||
1گروه زیست شناسی جانوری، دانشکده علوم طبیعی دانشگاه تبریز، تبریز | ||
2گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه لرستان، خرم آباد | ||
3گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران | ||
چکیده | ||
Ghrelin, a peptide hormone, has several functions, of which the best known is its growth hormone (GH)-releasing effect in the pituitary. It also increases appetite and feeding behavior. Recent studies have implicated ghrelin in the regulation of gastrointestinal, cardiovascular, and immune function, and suggest a role for ghrelin in bone physiology. In this study, the effect of chronically administered ghrelin on the histomorphometrical properties of stomach and different parts of intestinal mucosa were evaluated in a rat model. Significant differences between control and ghrelin-treated groups were observed in gastrointestinal mucosa, stomach gland length, and duodenal mucosal thickness, villus length and crypt depth (P<0.05). Chronic administration of ghrelin could therefore exert a gastrointestinal protective effect, as it promotes mucosal growth in the proximal gut and enhances gastric glands in oxyntic mucosa. Significant differences between control and ghrelin-treated groups were observed in gastrointestinal mucosa, stomach gland length, and duodenal mucosal thickness, villus length and crypt depth (P<0.05). Chronic administration of ghrelin could therefore exert a gastrointestinal protective effect, as it promotes mucosal growth in the proximal gut and enhances gastric glands in oxyntic mucosa. | ||
عنوان مقاله [English] | ||
بررسی هیستومورفومتریک مخاط دستگاه گوارش به دنبال تجویز مزمن گرلین در موش رات | ||
نویسندگان [English] | ||
مرتضی زنده دل3؛ مجید طاعتی2؛ آرش خردمند2؛ فرزام شیخ زاده1؛ | ||
چکیده [English] | ||
گرلین یک هورمون پپتیدی و دارای چندیدن اثر است که شناخته ترین اثر آن آزادسازی هورمون رشد از هیپوفیز است. گرلین باعث افزایش اشتها و اخذ غذا شده و مطالعات اخیر نشان می دهند که این هورمون در تنظیم عملکرد دستگاه گوارش، قلب و عروق و عملکرد سیستم ایمنی نیز نقش دارد. در این مطالعه گرلین بصورت مزمن تجویز و اثرات آن بر خصوصیات هیستومورفومتریک معده و بخش های مختلف مخاط روده در موش رات بررسی شد. نتایج نشان داد که در بین پارامتر های تحت بررسی از جمله مخاط دستگاه گوارش، طول غدد معده، ضخامت مخاط، طول پرزها و عمق کریپت های دوازدهه، تفاوت معنی داری بین گروه کنترل و گروه تحت درمان با گرلین وجود دارد (P<0.05). همچنین تجویز مزمن گرلین اثرات حفاظتی بر دستگاه گوارش داشته، بطوریکه باعث توسعه رشد مخاط در قسمت های فوقانی روده و همچنین افزایش غدد معدی در مخاط معده می شود. گرلین یک هورمون پپتیدی و دارای چندیدن اثر است که شناخته ترین اثر آن آزادسازی هورمون رشد از هیپوفیز است. گرلین باعث افزایش اشتها و اخذ غذا شده و مطالعات اخیر نشان می دهند که این هورمون در تنظیم عملکرد دستگاه گوارش، قلب و عروق و عملکرد سیستم ایمنی نیز نقش دارد. در این مطالعه گرلین بصورت مزمن تجویز و اثرات آن بر خصوصیات هیستومورفومتریک معده و بخش های مختلف مخاط روده در موش رات بررسی شد. نتایج نشان داد که در بین پارامتر های تحت بررسی از جمله مخاط دستگاه گوارش، طول غدد معده، ضخامت مخاط، طول پرزها و عمق کریپت های دوازدهه، تفاوت معنی داری بین گروه کنترل و گروه تحت درمان با گرلین وجود دارد (P<0.05). همچنین تجویز مزمن گرلین اثرات حفاظتی بر دستگاه گوارش داشته، بطوریکه باعث توسعه رشد مخاط در قسمت های فوقانی روده و همچنین افزایش غدد معدی در مخاط معده می شود. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,947 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,529 |